Afbeelding
De 5 platen van Hannes d'Hoine
di 8 feb 2022
Februari is muziekmaand in De Studio! Daarom vragen we telkens een artiest naar de 5 albums die hem/haar/hun het meest beïnvloed hebben. Vandaag: multi-instrumentalist Hannes d’ Hoine. Op donderdag 17 februari staat hij in De Studio met Ghost in the Machine.
1. Duke Ellington / Max Roach / Charles Mingus: Money jungle
‘Ik besloot om jazz te gaan studeren aan het conservatorium van Antwerpen en er lagen wel wat meer platen aan de basis van deze beslissing. Ik had evengoed iets van Eric Dolphy, Miles Davis, Ornette Coleman of John Zorn kunnen kiezen, maar er is iets met deze plaat. Niet kapot te krijgen. Klank, composities, samenspel, ze heeft het allemaal. Rauwheid ook. Misschien heeft het er iets mee te maken dat de heren volgens de legende tijdens de opnames ruzie maakten. Zeker is dat er geen repetities aan vooraf gingen en dat het op de opnamedag de eerste keer was dat ze als trio speelden.’
2. Brian Eno / David Byrne: My life in the Bush of Ghosts
‘Opgenomen in 1981, maar nog steeds up-to-date. Eno móést in dit lijstje, en ook naar Talking Heads heb ik veel geluisterd. Ooit uitgeleend van de bibliotheek, en enorm onder de indruk. Dez cd heeft de autoradio niet verlaten tijdens een twee weken durende trip door Israël. Ik herinner me een trip naar de Dode Zee en Massada, in een verzengende hitte, met deze plaat als perfecte soundtrack.’
3. Morphine: Cure for pain
‘Een van de albums van de vroege jaren negentig die bij mij insloegen als een bom. Iedereen uit mijn vriendenkring leek met gitaren bezig te zijn. En dan was er plots Mark Sandman, met zijn tweesnarige bas. De combinatie met de saxen van Dana Colley en de drums van Jerome Deupree was magisch. Wat een klank had dit trio. Ik heb deze plaat grijsgedraaid tijdens mijn studententijd. Sandman is, samen met Flea en Mingus, een van de redenen waarom ik zelf bas ben gaan spelen.’
4. Ø: Oleva
‘Dit was de plaat waarmee ik de Finse muzikant Mika Vainio leerde kennen. Hij had een grote invloed op mij. Niet alleen zijn klank is fenomenaal, ook zijn werkwijze is dat. Hij gebruikt geen computers, enkel hardware. Ik tracht mezelf ook zulke beperkingen op te leggen, zeker tijdens een creatieproces. Te veel keuze werkt verlammend, en met een computer lijkt het haast of er te veel kan. Op voorhand grenzen afbakenen werkt wel voor mij.’
5. Autechre: Confield
‘Ik heb lang getwijfeld, omdat ik moeilijk kon kiezen uit het werk van Autechre. Ik kende Autechre al een tijdje, maar volgde ze niet echt (ik was een laatbloeier op vlak van elektronische muziek), tot deze plaat insloeg als een bom. De klank van die plaat is nog steeds onwaarschijnlijk. Als ik me niet vergis, is ze helemaal in the box gemaakt, dus zonder hardware. Des te verbluffender dus, hoe organisch ze klinkt.'
Ghost in the Machine, donderdag 17 februari
