Afbeelding
De 5 platen van SPOOK (Nicolas Rombouts, Simon Segers en Filip Wauters)
wo 13 apr 2022
Een pedalsteelgitaar in een jazztrio? Die onorthodoxe keuze levert het gloednieuwe Belgische jazzensemble SPOOK een sound op die zich prima laat omschrijven als late night western music. Soms psychedelisch, altijd meeslepend. Binnenkort staat SPOOK in De Studio, maar eerst delen Nicolas Rombouts (Dez Mona, Matt Wats), Simon Segers (De Beren Gieren, Black Flower) en Filip Wauters (The Whodads, BackBack) hun 5 favoriete albums met ons.
Supersilent: 7
Simon Segers: ‘Supersilent bracht vroeg in the nillies een nieuw soort improvisatiemuziek waarin glitchy elektronica een grote rol kreeg toebedeeld. Vaak random lijkende ritmes vallen wonderwel als puzzelstukjes in elkaar.’
Daniel Lanois / Rocco Deluca,: Goodbye to language
Simon Segers: ‘Dit is wat je hoort als je kopje onder gaat met een flinke portie psychedelica achter de kiezen. Vergeet taal, laat je meedrijven op de klanken van pedal steel guitar en sub-bassen.’
Bob Hoffnar: New music for pedal steel guitar
Filip Wauters : ‘Dit pedalsteelgitaaralbum staat mijlenver af van de country & western-associatie die het instrument met zich meedraagt. Met onder andere een bewerking van Benjamin Britten’s cello suite #1. Magistraal.’
Hiroshi Yoshimura: Music for nine postcards
Nicolas Rombouts: ‘Ik luister veel door elkaar, maar al een tijdje zit ik in deze minimal trip. Music for nine postcards is een oudere plaat, maar ze klinkt nog heel hedendaags. Het is ongelofelijk hoe evocatief deze songs klinken, met zo weinig muzikaal materiaal.’
Rustin Man & Beth Gibbons: Out of season
Nicolas Rombouts: ‘Een plaat die me telkens weer omver blaast door zijn arrangementen en emotionele muzikale kracht. Pure tijdloze klasse.’
SPOOK, woensdag 13 april
