Gerrit Komrij overleden – lang leve de dood?

Het is een zwarte dag voor onze kleine firma Villanella.

De afdeling poëzie verliest zijn Oude Meester.
Gerrit Komrij was al meer dan 15 jaar een trouwe metgezel, een inspirator, een innemende persoonlijkheid - een vriendelijke heer van stand.
Als tiener was ik bewonderaar – door hem kwam ik in de Germaanse terecht.
Hij verdiepte mijn liefde voor taal en poëzie; zijn scherpe pen en zijn onafhankelijke geest dwongen bewondering af.
 
De tiende verjaardag van De Nachten was de aanleiding voor een hechte samenwerking.
“De dunne Komrij” was geboren. Poëzie voor tussen de schuifdeuren noemden we dat.
Maar als de Meester een gedicht voorlas, dan luisterde je.
Hij had een feilloos oor voor de muzikaliteit van de taal.
Hij was een eigenzinnig performer.
Maar lezend maakte hij de moeilijkste gedichten helder.
 
Zijn eeuwige uitstelgedrag werkte besmettelijk.
We zouden samen de tanden zetten in de bloemlezing kinderpoëzie.
Dat plan schoven we maar een beetje voor ons uit.
Spijtig, spijtig, spijtig.
 
Het is een wrange grap dat ons laatste project “Lang leve de dood” was.
Hij kon het erg waarderen dat mijn insteek een flink opgestoken middelvinger richting de dood was.
Met enig vilein genoegen monteerden we sentiment, sarcasme, ironie, pijn en lijden tot een compositie gedragen door een cellosuite van Bach.
En nu zet de dood ons een stevige hak.
We koesteren de mooie momenten, we sturen al onze steun naar zijn grote liefde Charles.
Pak vandaag een boek van Komrij of google hem desnoods.
Maar gedenk de Oude Meester en lees en geniet!
 
 
Marc Verstappen, Villanella