75 jaar De Avonden

De Avonden. Een winterverhaal is de debuutroman van Gerard Kornelis van het Reve, gepubliceerd in 1947. Het verhaal beslaat tien dagen uit het leven van de 23-jarige kantoorklerk Frits van Egters in even zoveel hoofdstukken. Het gaat om de tien laatste dagen van het jaar en Frits beschrijft telkens maniakaal hoe de tijd verstrijkt, wat hij doet, met wie hij spreekt en waar hij aan denkt.

Reve schreef De Avonden op advies van zijn psychiater Kees Schuurman. Het was zeker gedeeltelijk een vorm van therapeutisch schrijven en het boek kan makkelijk gelezen worden als de hartenkreet van een “ziel in nood”, op zoek naar zingeving in relaties, familiaal leven, beroepsactiviteiten, ... 

Dit boek was voor Dirk De Wachter de ultieme trigger om psychiater te worden. Hij gaat in gesprek met drie schrijvers over de betekenis van De Avonden, de klassieker die amper nog gelezen wordt. Het gaat over de rol van dromen, het existentieel isolement, de afwezigheid van seksualiteit, de weg naar kennis over het innerlijk van de mens, het verstikkend naoorlogs klimaat, de culturele impact.

Hoe relevant is dit boek nog? De gelijkenissen tussen de beklemmende sfeer van het boek en het pandemisch regime van 2020-2021 zijn in elk geval treffend.

Dirk De Wachter in gesprek met Saskia De Coster & Tobi Lakmaker

Drie generaties aan tafel. De geschiedenis van mijn seksualiteit van Lakmaker was wat men noemt een droomdebuut: overladen met ontelbare sterren en geprezen door Grunberg met de woorden “Je krijgt er zin van om te leven”. De Coster speelt al 20 jaar mee in de Euro League als schrijver en opiniemaker. Dat gaat knetteren want in dit tijdsgewricht knettert een gesprek over (de moeizame zoektocht naar) identiteit altijd.