Muziektheater vanaf 11 jaar
Ik was twaalf. Nu ben ik vijftien.
Drie jaar ouder op een paar seconden tijd.
Ik ben ver weg geweest en ik weet niet hoe lang het juist geduurd heeft.
Maar nu moet ik terug.
Een jongen van twaalf komt in een coma terecht. Sinds die nacht is niets meer wat het lijkt. Hij kan zich niet bewegen, hij lijkt afwezig. Maar tussen slapen en waken blijft hij zich bewust van zijn toestand. In zijn hoofd maalt en draait het als een molen die op hol is geslagen. Nu heet hij Krabat, zegt hij, en woont hij in de Zwarte Molen, achter de bossen, voorbij het moeras. Daar is de Meester de baas, die houdt hem gevangen. In die wereld helpt zijn vriend Tonda hem om te ontwaken uit zijn nachtmerrie.
Achter de bossen, voorbij het moeras (‘Krabat’) is een odyssee, een tocht terug naar de wereld, doorheen de bossen en voorbij het moeras. Zijn liefde voor zijn stiefzusje Maja leidt hem op zijn terugtocht. Zij is zo schoon dat het pijn doet.
De legende van Krabat vindt haar oorsprong bij de Sorben, een Slavisch volk dat nog steeds in het oosten van Duitsland leeft. Als kind komt Krabat samen met andere jongens onder de macht van een molenaar, die in werkelijkheid meester in de zwarte kunst is en zijn leerlingen door zijn magische kracht gevangen houdt. De bekendste adaptatie is die van Otfried Preussler in de jeugdroman Meester van de zwarte molen.
Achter de bossen, voorbij het moeras (‘Krabat’) is muziektheater dat zich op deze oude legende inspireert om een nieuw verhaal over vandaag te vertellen. Een verhaal over onzichtbaarheid en over broos zijn als glas. Een grimmig liefdesverhaal dat leest als een spannend jongensboek, waarbij langzaam aan alle puzzelstukken in elkaar vallen.
Achter de bossen, voorbij het moeras (‘Krabat’) is de eerste productie van Les Rêveurs Sont Maltraités.
Achter de bossen, voorbij het moeras (‘Krabat’) ging in première tijdens het festival Storm op Komst in Turnhout. De voorstelling maakt letterlijk indruk, maar met de tournee in het vooruitzicht dringt de nood aan omkadering zich op. Tekst en regie: Jan Van Dyck
