Alleman

Een voorstelling over ‘hebben hebben hebben’ en hoe we al wat we delen toch liefst voor onszelf houden.

Ik heb een hamster.
Een trompet.
Een verkoudheid.
Een idee.
En dorst.

Stel: je buur ontdekt plots een bron op zijn grond. Hij steekt al dat water in flesjes, met een prijsplakkertje erop. En na een tijd komt er geen druppel water meer uit jouw kraan. Jij hebt dorst, en hij speelt met eendjes in zijn bad.

Met Alleman maakt Freek Mariën (winnaar Toneelschrijfprijs) een stuk over hoe raar het is dat je een hond kan ‘hebben’. Een kind. Een idee. Dat je een put in de grond kan boren en het water onder ieders voeten kan wegpompen, om het dan aan diezelfde mensen te verkopen, in plastic flessen met een labeltje op.

Verwacht absurde taalspielerei, op flessen getrokken logica en kinderachtig gesjacher. Voor zover dat niet allemaal hetzelfde is.