"Een lichaam van een danser of acteur, wat vertelt dat? En in hoeverre bepaalt het lichaam de identiteit?"
Vanuit die vraag, en gesteund door een ontwikkelingsgerichte beurs en ondersteuning van SmartBe, voert Karel gedurende anderhalf jaar een verdiepend onderzoek naar Lichaam en identiteit. De basisvraag leidt tot een drieluik: een film (Bare Romance), een toneeltekst (De zoon) en een essay waarin Karel zijn methodiek over het lichaam van de uitvoerende kunstenaar neerschrijft (De anatomie van het identiteitsloos lichaam).
De film is een onderzoek geworden naar de codes van het medium. Wat vertellen lichamen op een scherm en hoe bepaalde Karel als maker zijn visie daarop, vertrekkende vanuit het stille, narratieve lichaam?
Een vrouw wacht op de komst van een man. Ze kennen elkaar niet. Het enige wat hen bindt, is de afspraak om elkaar te ontmoeten en te gebruiken. In een leeg huis in een bos worden ze geconfronteerd met hun zoektocht naar liefde, en met hun ambivalente seksualiteit.
Bare Romance toont de minimalistische, rauwe esthetiek van het eigenzinnig liefhebbende lichaam.