De stille pijn van de eerste generatie

Wat is de essentie om ‘de ander’ te kunnen begrijpen? Dat begint met het luisteren naar elkaars verhalen. Deze avond staat in het teken van het trauma van verschillende generaties: de zeer weinig bekende en vertelde beweegredenen en vluchtomstandigheden die de Noord-Afrikaanse families tekenden.

Yamina Takkatz is theater- en filmmaker. Op zoek naar de kwaadheid en de frustraties die in haar zaten, ondervroeg ze haar moeder en haar grootmoeder. Ze ondervond hoe de verzwegen pijn van de vlucht naar Parijs doorwerkte in de familiegeschiedenis. Het was voor haar de aanleiding om de voorstelling Zohra’s feestje te maken – over de speciale band tussen grootouders en kleinkinderen. Een stap op weg naar heling van oude wonden.

Asis Aynan is schrijver en docent en ging op zoek naar de verzwegen geschiedenis van de Riffijnen en schreef over de misverstanden over ‘onze Marokkanen’. Het begint al bij de term ‘gastarbeider’, een misplaatst gezellige term voor mensen op de vlucht voor een burgeroorlog of voor een repressief regime.

Beide sprekers nodigen ons uit om met andere ogen naar migranten te kijken. De Riffijnen die onderdrukt werden door een staat die hun taal en cultuur wilde vernietigen – klinkt dat niet zeer bekend in de oren van “onze flaminganten”.

Aansluitend volgt een gesprek met de makers en met de zaal. Hiervoor nodigen we Birsen Taspinar uit. Ze werkt vaak in de transculturele context en heeft jarenlange ervaring met de psychosociale begeleiding van mensen die te maken krijgen met racisme. In haar dagelijkse werk als therapeute ziet ze hoe migratie zowel verrijkend als verwoestend kan werken.