Afbeelding
“Door onverwacht en gedetailleerd door te vragen verleidt de maker haar publiek om dieper te graven. Het levert ontroerende verhalen op.” Theaterkrant ****
De Therapie van Julie Cafmeyer is in wezen geen voorstelling maar een intiem gesprek, met een klein groepje mensen. Iedereen is deelnemer en niemand is toeschouwer. Therapie dus. Maar toch ook een performance.
Julie Cafmeyer deelt haar eigen diepste zielenroerselen met het publiek, in de hoop dat die toeschouwers haar kunnen helpen met het opmerken van de blinde vlekken in haar leven. Haar inspiratie haalde ze bij de Franse kunstenares Sophie Calle. De manier waarop Calle haar privéleven in de openbaarheid gooide greep Cafmeyer zodanig aan, dat ze besloot op een gelijkaardige manier te werken.
Want als meer en meer mensen hun problemen blootleggen aan wildvreemden als psychiaters, goeroes, therapeuten of yogaleraren, waarom dan geen therapiegesprek voeren met het anders zo afstandelijke publiek?
