De laatste jaren bombardeerde de Gentse Miet Warlop ons met de gekste beelden: wandelende haarballen, een tafel op naaldhakken, telegeleide speelgoedhaaien. Haar performances houden het midden tussen absurd theater en wonderlijke tableaux vivants. Ze staan op je netvlies gebrand en laten je niet meer los.
Met haar solocreatie Dragging the Bone schept Warlop een taal waarmee ze haar persoon en werk tot in de diepte onderzoekt. Ze vertrekt bij wilskracht, geestdrift en ambitie en observeert hoe die ons voortdrijven. Die abstracte begrippen laat ze samensmelten tot concrete beelden. Een reuzehandpalm, een ruimtetuig, een tunnel van gedachten, een gevangenis van de geest of een speeltuin van de ziel en het lijf. Het verhaal wordt beeld en transformeert tot vorm: een levensloop versteent onder de blik van de Medusa.