Afbeelding
De demon Mephisto sluit een weddenschap af met een aartsengel: als hij de ziel van een rechtschapen man kan verderven, zal de Duivel de alleenheerschappij over de aarde winnen. De oudere alchemist Faust wordt het subject van deze wrede proef. Zal hij zijn ziel aan de Duivel verkopen of overwint het goede alsnog?
FAUST was Murnau’s laatste film in Duitsland, voordat hij naar Hollywood trok. De regisseur zette met de film verdere stappen in het horrorgenre, na zijn succes met NOSFERATU in 1922, en werkte zijn gewaagde visuele verbeelding verder uit. Murnau was actief tijdens het Duitse Expressionisme en maakte gretig gebruik van verwrongen perspectief, licht- en schaduwspel en dubbele belichting in shots om zijn bovennatuurlijke visioenen van hemel en hel te verbeelden. De speciale effecten die Murnau en zijn art department op het scherm toverden, zijn duidelijk in elkaar gekunsteld. Maar dat maakt de nachtmerrie waarin Faust zich bevindt des te onbehaaglijker voor de kijker.
Murnau baseerde zijn FAUST op de gelijknamige mythe, die in 1808 door Goethe op papier was gezet. Zijn personages worden echter zo mogelijk nog meer gekweld door menselijke zwaktes. “Do you want a woman, a card game, an orgy?” Mephisto weet welke honing Faust om de mond te smeren om werelddominantie te bereiken.
FAUST is een openbaring van het stille filmtijdperk. Gitarist en componist Menno Buggenhout voorziet de film live van een nieuwe elektronische soundtrack, die Murnau’s angstdroom meer dan ooit van het witte doek doet daveren.
Hoofdinhoud
Media content
