Door Kevin Joos
Mijn letters waaien in de wind,
die ik al zaaiend gooide
op de grond die hen verbindt
en tot gedicht voltooide.
zo kiemden langzaam woorden
en begonnen zinnen te groeien
terwijl de natuur de ene stoorde
kon de andere openbloeien.
De sterkste zinnen overgebleven,
de zwaksten zijn vergetelheid
mijn gedichten zijn als 't echte leven
onderworpen aan het rad des tijds.
..Because in the dawn of my own imagination
I am the creator, gazing over my creation...
Kevin Joos (1990°) schrijft al van sinds hij zich kan herinneren. Voor zijn gedichten houdt hij van stricte regels en een strakke vorm. Shakespeare, Jotie t'Hooft en Francois Villon behoren tot zijn voornaamste voorbeelden. Hij is de eerste gastdichter die op KARKAS publiceert.
