Als ik in mijn linkerhand
mijn bierglas neem, zie ik
hoe ik als kind
met mijn vinger langs de voegen,
van de bakstenen van het parochiehuis
naar boven ging.
Van aan de grond en steeds
steen per steen
omhoog links omhoog rechts
mijn weg trachtte te zigzaggen.
Zo dacht ik toen, wat was ik wijs
dat ook mijn weg zou gaan
omhoog links omhoog rechts.
Jammer voor mijn weg, mijn wijs,
drink ik steeds mijn bier met rechts
en gaan de dingen zo zijn weegs:
omhoog tot aan mijn kin, En dan
alleen maar naar beneden meer.
Vincent Van Meenen
