Sartre & de Beauvoir

Na SOCRATES, MARX en SPINOZA komt filosoof & theatermaker Stefaan van Brabandt met het vierde luik in zijn theaterreeks rond grote filosofen. Geen monoloog, maar een dialoog deze keer. En wel tussen het beroemdste koppel uit de geschiedenis van de filosofie. Frank Focketyn & Sien Eggers spelen Jean-Paul Sartre & Simone de Beauvoir.

Simone de Beauvoir geldt als de belangrijkste schrijfster, filosofe en feministe van de moderne tijd. Haar klassieker “De Tweede Sekse” geldt als de bijbel van het feminisme en veranderde voorgoed het denken over de rol van de vrouw in een door mannen gedomineerde wereld. Jean-Paul Sartre wordt beschouwd als de belangrijkste Franse vertegenwoordiger van het existentialisme. In zijn romans, toneelstukken en filosofische werken staat steeds de mens centraal die veroordeeld is tot vrijheid. In een wereld zonder God moet hij volgens Sartre trouw blijven aan zijn essentie als mens en de verantwoordelijkheid niet uit de weg gaan om zelf zin en betekenis te scheppen.

In Café de Flore aan de Boulevard Saint-Germain-des-Prés in Parijs speelde hun intellectuele leven zich af, omringd door schrijvers, kunstenaars en filosofen als Albert Camus, Giacometti, Picasso… Jean-Paul & Simone waren publieke intellectuelen en iconische rolmodellen die het sociale, politieke en filosofische denken van een hele generatie bepaald hebben. Het existentialisme zoals het door hen werd belichaamd en uitgedragen was niet minder dan een heuse hype in Europa in het midden van de 20ste eeuw.

Welke betekenis heeft hun filosofie vandaag nog? Is de feministische strijd waar de Beauvoir voor ijverde nog steeds actueel? En wat bedoelt ze met haar moraal van de dubbelzinnigheid? Wat betekent het om authentiek mens te zijn? Waarom zijn we "gedoemd tot vrijheid"? En waarom zijn "de anderen" volgens Sartre "de hel"? In SARTRE & DE BEAUVOIR kijken dé cultfiguren van het Franse existentialisme terug op hun leven en denken. Èn op hun turbulente liefdesrelatie.

"'Sartre & De Beauvoir’ is zó meeslepend uitgevoerd dat je bijna hallucinerend de zaal uit loopt. (…) een geraffineerde mix van biografische wetenswaardigheden en toegankelijk filosoferen over relaties, seks, politiek en maatschappij. (…) Sien Eggers en Frank Focketyn leveren een formidabele prestatie. In deze voorstelling valt hun talent prachtig samen." ★★★★★ – Hein Janssen in De Volkskrant ​

“Frank Focketyn en Sien Eggers excelleren in liefdevol (samen)zijn tijdens 'Sartre en de Beauvoir’. (…) een rijk stuk dat beide filosofen niet idealiseert maar als feilbare wezens portretteert. (…) Een dialoog waarin elk woord op de juist plaats staat (…)  Precies dát maakt dit stuk uitmuntend. Focketyn en Eggers doen met Van Brabandts woorden wat de spots met het scènebeeld doen: ze lichten de boel op tot een prachtig prikkelend tafereel. (…) Een stuk dat je hart en ziel warmt als een fiere lentezon” ★★★★ – Els Van Steenberghe in KNACK ​

“Een proeve van zeldzaam meesterschap, zowel van de auteur als van de spelers. (...) In het ronduit sublieme spel van Frank Focketyn en Sien Eggers ligt steeds ambiguïteit op de loer. Focketyn is grandioos als spelend denker (...) Eggers is van een onvervalste oprechtheid. Zo oprecht dat het soms pijn doet. (...) Intellectueel prikkelend en diep ontroerend." ★★★★ – Jan-Jakob Delanoye op CuttingEdge

"Lichtvoetigheid en diepgang zijn verenigbaar, bewijzen Frank Focketyn en Sien Eggers. Als het filosofenkoppel Sartre en De Beauvoir brengen ze een prachtig duet.” ★★★★ – Gilles Michiels in De Standaard ​

"Fantastisch gespeeld filosofenduo. Frank Focketyn en Sien Eggers vertellen en spelen het verhaal van hun personages wondermooi. Ze sturen hen met grote rust richting de prikkelende en soms ongemakkelijke grenzen van de filosofie die zij tot leidraad van hun levens maakten." "Keuze van de Criticus” – Wendy Lubberding op Theaterkrant

“Je zou als toeschouwer bijna vergeten dat je niet écht met Sartre en de Beauvoir op café zit. (…) Een aanrader!” ★★★★★ – Liesa Van Dyck op 8Weekly

“De tekst van filosoof en regisseur Stefaan Van Brabandt is een sterk weefsel geworden waarin het abstracte existentialisme in heldere taal is vervlochten met het met volle teugen genoten leven van twee geliefden in uiterst turbulente tijden.” – Gerard Mesman in Eindhovens Dagblad