Afbeelding
- Beelden van Oostende, Henri Storck, België, 1929, 15’
- Regen, Joris Ivens, Nederland, 1929, 14’ (GEEN GELUID. Enkel op di 19 apr)
- Impressionen vom alten Marseiller Hafen (Vieux Port), László Moholy-Nagy, Duitsland, 1929, 11'
(enkel op di 26 apr)
- À propos de Nice, Jean Vigo, Frankrijk, 1929, 23’
- Visions de Lourdes, Charles Dekeukeleire, België, 1930, 18’
- Pleziertreinen, Henri Storck, België, 1930, 6’
Hoofdinhoud
De naam van Henri Storck is nauw verbonden met de stad Oostende. Doorheen zijn gehele loopbaan maakte hij diverse films in en over zijn geboortestad. Reeds aan het begin van zijn carrière draaide hij er onder meer Pleziertreinen (1930), een film die niet alleen een reportage is over de ontwikkeling van het populaire kusttoerisme maar ook een lyrische studie van het strand en de badgasten, hun houdingen en gebaren op een zomerse zondag. Storcks ironische observatie roept zonder meer James Ensor op. Beelden van Oostende (1929) vormt Storcks bijdrage tot de stadssymfonie, een experimenteel en documentair filmgenre dat bijzonder belangrijk was in het interbellum met films als Berlin: Die Sinfonie der Großstadt (Walther Ruttmann, 1927), waarin de stad niet het decor maar veeleer het hoofdpersonage van de film vormt. In een reeks lyrische shots bezingt Storck de stad Oostende maar vooral de haven, de duinen, het strand en de zee. Met zijn aandacht voor de efemere kwaliteiten van de natuur sluit Storck zich aan bij de Franse impressionistische cinema – net zoals Jean Vigo, Joris Ivens en Charles Dekeukeleire in hun poëtische stadsimpressies van respectievelijk Nice, Amsterdam en Lourdes.
Lees meer: Storck en de stadssymfonie - Sabzian
Media content
