In september breekt in De Studio een nieuwe lente aan – met hier en daar een vertrouwd geluid.
Want we zetten ook dit seizoen ons gekende concept verder.
Er zijn voorstellingen en debatten, vol grappenmakers en tegensprekers.
Er zijn poppenspelers, dragqueens en andere superhelden.
Er zijn oude films, en ook nieuwe.
Er is altijd feest.
Dit seizoen is in die zin een ode aan De Studio en haar bezoekers.
Makers, kijkers, spelers, sprekers, luisteraars, meegetroonden, aangespoorden, opgetrommelden.
Dit programma is een ode aan hen allemaal.
Zij, die ons mee vormen en vooruitduwen.
Ons wakkerhouden.
Vaak letterlijk, soms figuurlijk.
We brengen ook een ode aan Antwerpen.
‘t Stad waarin De Studio gedijt, waar we soms kwaad, dan weer trots op zijn.
‘t Stad dat zich geregeld van zijn lelijkste, maar vaker van zijn schoonste kant laat zien.
‘t Stad met z’n wankele mankementen en absolute volmaaktheden.
Theatermaker Freek Mariën geeft een advies aan Antwerpen – compleet ongevraagd, vermoedelijk ongewild, maar absoluut noodzakelijk.
Want De Studio wil ‘t Stad (en haar inwoners) ook dit seizoen opnieuw een spiegel voorhouden.
We laten onze rol als vragensteller nooit varen.
Kapiteins op het kritisch schip zijn (onder andere) Amir Bachrouri en Olga Leyers.
Anneleen Van Offel vaart ook langs, met een festival over de lasten en lusten op de schouders van (jonge) ouders – en eigenlijk van iedereen die in verwachting is van de toekomst.
En tot slot is het ook dit seizoen een ode aan de Oude Meesters.
Niet die in het KMSKA of in één of ander museum, maar zij in het oefenlokaal van het cultuurvak.
Marc, aanjager van De Studio, zwaait af – 40 lentes na zijn intrede in het vak, 30 jaar na de geboorte van Villanella, 25 verjaardagen na het begin van onze samenwerking.
Een afscheid dat al enkele jaren in de steigers stond – een overdracht die door woelig water in een stroomversnelling kwam.
Ik zal van hem de fakkel overnemen. Het vuur brandend houden.
Met respect voor wat hij opbouwde het nieuwe nu componeren.
Ik hoef daarvoor geen titel of extravagante functieomschrijving.
Noem me maar gewoon bij naam.
De Studio is immers een project van velen.
Laten we samen de motor zijn.
Tot snel in De Studio.
Amelie