Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
'Als de sjamanen stoppen met dansen en het leven in het regenwoud haar evenwicht verliest, zal de hemel naar beneden vallen en alles verpletteren.’ Die wijsheid wordt door de Yanomami in Brazilië van generatie op generatie doorgegeven. Maar goudzoekers vervuilen de rivieren, de sjamanen sterven, het regenwoud verdwijnt en de aarde warmt op. Davi Kopenawa, stamhoofd en woordvoerder van de Yanomami, vecht al 40 jaar zonder ophouden tegen de kolonisatie van zijn land. Hij waarschuwt de westerlingen dat wanneer de hemel neervalt, ook zij zullen verpletterd worden. Waarom luisteren ze niet?
“Je moet het zien om het te geloven" - Knack Focus
“De witten zijn vaak niet aardig,’ zo luidt zijn harde conclusie.” - Humo
We zoeken het noorden.
We gaan de horizon tegemoet.
We starten traag. Gestaag.
En met gezamenlijke adem,
hollen we de heuvel af.
Wind in de haren.
We kijken voor ons;
naast – opzij – achter.
Zien dat iedereen mee is.
Is iedereen mee?
Is iedereen mee?
Heimwegen is een duik in familiebanden. Banden zo lek als een zeef en banden zo sterk als een dijk. Heimwegen gaat over het willen dichten van zo’n lek en over zich soms willen loszingen van zo’n band. Over uiteenlopende waarden en nieuwe verhoudingen. Een prachtige ode aan de schoonheid van het prutsen.
We zoeken het noorden.
We gaan de horizon tegemoet.
We starten traag. Gestaag.
En met gezamenlijke adem,
hollen we de heuvel af.
Wind in de haren.
We kijken voor ons;
naast – opzij – achter.
Zien dat iedereen mee is.
Is iedereen mee?
Is iedereen mee?
Heimwegen is een duik in familiebanden. Banden zo lek als een zeef en banden zo sterk als een dijk. Heimwegen gaat over het willen dichten van zo’n lek en over zich soms willen loszingen van zo’n band. Over uiteenlopende waarden en nieuwe verhoudingen. Een prachtige ode aan de schoonheid van het prutsen.
Acrobatische lijven wringen zich in onmogelijke posities. Een liveband dompelt je onder in een klankbad van melodieuze en melancholische metal. out of hands is een dans- en muziekvoorstelling over de duistere kant van jong zijn. Een groep jongeren neemt je mee op een intense trip naar hun onderwereld. Weg van het ideaalbeeld. Recht naar de pijn van het tiener zijn.
In 2018 maakte choreograaf Michiel Vandevelde bij fABULEUS de productie Paradise Now (1968-2018) die onthaald werd als één van de meest opwindende dansvoorstellingen van dat jaar. Voor out of hands werkt hij opnieuw samen met jongeren tussen 13 en 23 jaar.
In oude mythes staat jeugdigheid vaak symbool voor onsterfelijkheid, zuiverheid, onschuld en hoop. Maar onder die geïdealiseerde kijk schuilt ook een heel andere wereld: die van lichamen uit balans. out of hands bevindt zich tussen de onder- en bovenwereld van de psyche. Een bezwerende ervaring.
Acrobatische lijven wringen zich in onmogelijke posities. Een liveband dompelt je onder in een klankbad van melodieuze en melancholische metal. out of hands is een dans- en muziekvoorstelling over de duistere kant van jong zijn. Een groep jongeren neemt je mee op een intense trip naar hun onderwereld. Weg van het ideaalbeeld. Recht naar de pijn van het tiener zijn.
In 2018 maakte choreograaf Michiel Vandevelde bij fABULEUS de productie Paradise Now (1968-2018) die onthaald werd als één van de meest opwindende dansvoorstellingen van dat jaar. Voor out of hands werkt hij opnieuw samen met jongeren tussen 13 en 23 jaar.
In oude mythes staat jeugdigheid vaak symbool voor onsterfelijkheid, zuiverheid, onschuld en hoop. Maar onder die geïdealiseerde kijk schuilt ook een heel andere wereld: die van lichamen uit balans. out of hands bevindt zich tussen de onder- en bovenwereld van de psyche. Een bezwerende ervaring.
Het levensverhaal van Marjane die op 9-jarige leeftijd in Iran wordt geconfronteerd met de Islamitische Revolutie. De fundamentalisten dwingen de vrouwen tot het dragen van sluiers en zetten velen gevangen. Ondanks deze sociale terreur weet Marjane toch punk, Iron Maiden en Abba te ontdekken en later wordt ze door haar ouders naar Oostenrijk gestuurd om daar veilig naar school te gaan. Hoewel ze er na verloop van tijd geaccepteerd wordt, besluit ze toch terug te gaan naar het tyrannieke bewind van Iran, omdat het simpelweg als haar thuis voelt, en besluit daar haar mening te blijven ventileren over wat ze ziet.
Sinds de ontdekking van de camera obscura tot de vertoning van het eerste bewegende beeld. Van de uitvinding van de webcam tot de eerste video die viral ging. Deze geestige en tot nadenken stemmende documentaire toont de opkomst van de beeldcultuur zoals wij die kennen en verweeft historisch archiefmateriaal met homevideo's, live streams, sensatiezoekers die hun levens riskeren voor social media content en aangrijpende persfotografie die voor altijd in het geheugen gegrift zullen blijven. De makers stellen de kijkers aan de hand hiervan de vraag: wat zijn de gevolgen van blootstelling aan de miljarden beelden die continu strijden om onze aandacht?
De twaalfjarige Zlata moet haar weg vinden in België nadat ze de oorlog in Oekraïne moest ontvluchten. Stap voor stap verkent het puberende meisje niet alleen haar nieuwe leefwereld maar ook haar eigen identiteit. In afwachting van de onzekere komst van haar vader, stelt Zlata zich langzaam maar zeker open.
Een hete zomer in de multiraciale, kleurrijke wijk Bedford-Stuyvesant in New York zet de toch al gespannen verhoudingen tussen zwarten en Italianen nog verder onder druk. In minder dan 24 uur worden de bewoners – deels door de zomerhitte, deels door onverdraagzaamheid – naar een explosief kookpunt gevoerd. Een film vol humor, brutaliteit en dubbele bodems en (helaas) nog steeds brandend actueel met een pompende hiphop soundtrack.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
"Er was eens een bos waar iedereen heel hard werkte.
De winter stond voor de deur dus alle dieren moesten eten zoeken.
Alleen één dier, Krekel, speelde en danste, zong liedjes, verzon grappen, rijmen en moppen.
Ze gaf optredens, maar werkte niet.
Zippi, de kleine mier, was haar allergrootste fan.
Toen de winter kwam, haastten Konijn, Vogel, Beer en Mier zich naar hun holen.
Alleen Krekel bleef achter.
Zonder eten en zonder dak boven haar hoofd.
Had ze maar gewerkt zoals de andere dieren, denkt u dan.
En zo dachten die andere dieren er ook over.
Maar dat is niet het einde van dit verhaal.
Gelukkig maar."
Zippi is een filosofische voorstelling voor kleuters en volwassenen over de plaats van de kunstenaar in de kapitalistische ratrace. Zoals de fabel van de Krekel en de Mier, maar dan echt om te lachen.
Moeders: sommigen zijn er één, iedereen heeft er één. Herkenbaarheid troef!
In MODDERS zien we een aantal moeders aan het werk. In hun wereld vol goede bedoelingen werken de dingen echter tegen hen. Geen enkele stoel staat recht, geen enkel kleedje past, geen borstel die nog veegt en niemand die luistert. Maar doorgaan zullen ze! Niks aan de hand! Alles onder controle! Telkens weer klauteren ze uit de grootste puinhoop overeind. Zoals het een moeder betaamt.
De barbaries nemen dit keer hun leven naast de scène mee op de planken.Gewrongen tussen de moedermaffia’s en de welbedoelde me-time-goeroes probeert elke moeder een evenwicht te vinden. Ondanks een verpletterende verantwoordelijkheid lachen we vrolijk onze angsten en onkunde weg.
MODDERS is een absurde, komische voorstelling waarin elk kind een inkijk krijgt in een moederhoofd en tot de ontdekking komt dat die alleswetende heldin ook maar een mens is. Want elke moeder moddert maar wat aan.
Och, tenslotte is opvoeden nog altijd makkelijker dan afvallen.
Moeders: sommigen zijn er één, iedereen heeft er één. Herkenbaarheid troef!
In MODDERS zien we een aantal moeders aan het werk. In hun wereld vol goede bedoelingen werken de dingen echter tegen hen. Geen enkele stoel staat recht, geen enkel kleedje past, geen borstel die nog veegt en niemand die luistert. Maar doorgaan zullen ze! Niks aan de hand! Alles onder controle! Telkens weer klauteren ze uit de grootste puinhoop overeind. Zoals het een moeder betaamt.
De barbaries nemen dit keer hun leven naast de scène mee op de planken.Gewrongen tussen de moedermaffia’s en de welbedoelde me-time-goeroes probeert elke moeder een evenwicht te vinden. Ondanks een verpletterende verantwoordelijkheid lachen we vrolijk onze angsten en onkunde weg.
MODDERS is een absurde, komische voorstelling waarin elk kind een inkijk krijgt in een moederhoofd en tot de ontdekking komt dat die alleswetende heldin ook maar een mens is. Want elke moeder moddert maar wat aan.
Och, tenslotte is opvoeden nog altijd makkelijker dan afvallen.
Moeders: sommigen zijn er één, iedereen heeft er één. Herkenbaarheid troef!
In MODDERS zien we een aantal moeders aan het werk. In hun wereld vol goede bedoelingen werken de dingen echter tegen hen. Geen enkele stoel staat recht, geen enkel kleedje past, geen borstel die nog veegt en niemand die luistert. Maar doorgaan zullen ze! Niks aan de hand! Alles onder controle! Telkens weer klauteren ze uit de grootste puinhoop overeind. Zoals het een moeder betaamt.
De barbaries nemen dit keer hun leven naast de scène mee op de planken.Gewrongen tussen de moedermaffia’s en de welbedoelde me-time-goeroes probeert elke moeder een evenwicht te vinden. Ondanks een verpletterende verantwoordelijkheid lachen we vrolijk onze angsten en onkunde weg.
MODDERS is een absurde, komische voorstelling waarin elk kind een inkijk krijgt in een moederhoofd en tot de ontdekking komt dat die alleswetende heldin ook maar een mens is. Want elke moeder moddert maar wat aan.
Och, tenslotte is opvoeden nog altijd makkelijker dan afvallen.
Moeders: sommigen zijn er één, iedereen heeft er één. Herkenbaarheid troef!
In MODDERS zien we een aantal moeders aan het werk. In hun wereld vol goede bedoelingen werken de dingen echter tegen hen. Geen enkele stoel staat recht, geen enkel kleedje past, geen borstel die nog veegt en niemand die luistert. Maar doorgaan zullen ze! Niks aan de hand! Alles onder controle! Telkens weer klauteren ze uit de grootste puinhoop overeind. Zoals het een moeder betaamt.
De barbaries nemen dit keer hun leven naast de scène mee op de planken.Gewrongen tussen de moedermaffia’s en de welbedoelde me-time-goeroes probeert elke moeder een evenwicht te vinden. Ondanks een verpletterende verantwoordelijkheid lachen we vrolijk onze angsten en onkunde weg.
MODDERS is een absurde, komische voorstelling waarin elk kind een inkijk krijgt in een moederhoofd en tot de ontdekking komt dat die alleswetende heldin ook maar een mens is. Want elke moeder moddert maar wat aan.
Och, tenslotte is opvoeden nog altijd makkelijker dan afvallen.
Een compilatie van drie films over het iconische duo Wallace en Gromit. Wallace is een maffe uitvinder, kaasliefhebber en het trotse baasje van viervoeter Gromit. Samen komen ze in grappige avonturen terecht, die vaak het gevolg zijn van Wallace’s verstrooide acties en Gromits vergeefse pogingen om zijn fouten recht te zetten.
In Charlie Chaplins THE CIRCUS wordt zijn wereldberoemde personage the little tramp aangezien voor een dief. Hij vlucht, maar komt per ongeluk terecht in een circusshow. Als hij een nummer in het honderd doet lopen denkt het publiek dat hij onderdeel is van de show en schatert het uit. Van de ene dag op de andere is Charlie dé ster van het circus.
