MISÈRE AU BORINAGE + DÉJÀ S’ENVOLE LA FLEUR MAIGRE

MISÈRE AU BORINAGE

“Crisis in de kapitalistische wereld. Fabrieken worden gesloten, verlaten. Miljoenen proletariërs lijden honger!” Met die manifest- en revolutiewoorden opent de eerste film in dit genre in de Belgische cinema, één van de belangrijkste referenties van de documentaire film. In 1932 legde een grote staking de Waalse steenkoolontginningen lam. Het antwoord van de patroons en de politie was genadeloos en de rest van het land zag dit gebeuren in een toestand van onverschilligheid omdat er geen informatie over gedeeld werd. André Thirifays, Piet Vermeylen en alle verontwaardigde jongeren van de Club de l’écran besloten over deze zwarte ellende getuigenis te brengen met hun wapen, een camera.

+

DÉJÀ S’ENVOLE LA FLEUR MAIGRE

Wat een documentaire moest worden over het progressieve België en haar migratiepolitiek, veranderde in iets helemaal anders. Regisseur Paul Meyer was geraakt door wat hij zag in de mijnregio van de Borinage en besloot om het geld dat hij had gekregen van de Belgische regering om een propagandafilm te maken, te gebruiken om te tonen hoe het er echt aan toeging. De belofte van een beter leven voor de immigranten, dat de Belgische regering zo graag wilde tonen, was nergens te bespeuren. In de plaats daarvan toont Meyer de realiteit van het leven in Borinage, met enorme werkloosheid en een heersend gevoel van heimwee en ontheemding.

De filmvertoning wordt voorafgegaan door een lezing van docent filmgeschiedenis Wouter Hessels om 19:00.