Afbeelding
Fern reist in haar busje doorheen de prachtige landschappen van Amerika. Om in haar levensonderhoud te voorzien, verricht ze seizoensarbeid, soms in een Amazonfabriek, soms in lokale diners. Maar achter haar avontuurlijke levensstijl schuilt een diepgeworteld Amerikaans probleem: zestigers en zeventigers die in de nasleep van de economische crisis van 2008 hun inkomen en huis kwijtraakten, kunnen nergens anders terecht.
Regisseur Chloé Zhao (‘The Rider’, ‘Songs My Brothers Taught Me’) bemande haar fenomenale film met niet-professionele acteurs, een kleurrijke gemeenschap die Fern bijstaat in haar omzwervingen. Zhao’s uitgestrekte landschappen en de melancholische pianomelodieën van Ludovico Einaudi creëren de perfecte cinema voor wanderlustigen.
Hoofdinhoud
‘Nomadland might recall the work of Terrence Malick and Kelly Reichardt, but Zhao is not “the next” anyone- she’s the first Chloé Zhao, and to speak of a filmmaker only in terms of what came before is to do them a disservice. Zhao’s talent for capturing the fringes of modern America without any hint of melodrama or voyeurism builds a deep trust between storyteller and subject, and it’s thrilling to see her evolve with each new project. The melancholy lyricsm of Nomadland is something truly special, and this quiet marvel of a film deserves your attention.’
Hannah Woodhead in: Little White Lies, nr. 87, Nov/Dec ’20, p. 58
Media content
