SHIVA BABY

Emma Seligmans heerlijk nerveuze komedie SHIVA BABY volgt studente Danielle, die na een bezoekje aan haar sugar daddy, op weg is naar een joodse dodenwake.  Daar ontmoet ze haar ouders, wat op zich al voldoende is voor een piek in haar stressniveau. Jammer genoeg stopt het daar niet voor Danielles arme zenuwen. Vragen over haar toekomstplannen, een nakende confrontatie met een oude vlam en onzekerheid over wie er nu juist gestorven is, zijn nog maar de voorbode van wat haar te wachten staat tijdens deze onfortuinlijke namiddag. Wanneer haar sugar daddy met zijn vrouw en kind op de begrafenis verschijnt, wordt Danielles ongemakkelijke situatie pas echt onhoudbaar.

Regisseur-scenarist Emma Seligman gebruikte haar gelijknamige kortfilm als basis voor dit speelfilmdebuut. SHIVA BABY is een pijnlijk grappige film die zowel universeel herkenbaar is in het neerzetten van disfunctionele familiedynamieken als zeer specifiek in de clash tussen Danielles persoonlijke keuzes en de verwachtingen van haar religieuze joodse gemeenschap. Danielle lijkt moederziel alleen te zijn op de drukbevolkte shiva en elke ruimte in het huis brengt nieuwe onaangenaamheden voor de gespannen leading lady. Actrice Rachel Sennott slaat de perfecte toon tussen ergernis, vernedering en schaamte met een ongelooflijke komische timing. Elke oogrol, scheve blik, valse glimlach en snedige opmerking is een schot in de roos.  Het spervuur aan snelle dialogen wordt afgelost door close-ups en ongemakkelijke stilte. Seligmans script en regie en Sennotts performance worden versterkt door de cinematografie van Maria Rusche. De somberte van het huis in de rouw met de haast slapstick ontwikkelingen in Danielles persoonlijke leven worden gevat in een claustrofobische choreografie. Ariel Marx’ muzikale score brengt Danielles innerlijke chaos helemaal tot uiting op een bedje van strijkers. Pijnlijk – maar tegelijk onweerstaanbaar – om te zien.

‘Shiva Baby explores the horror of the mundane. Danielle’s misplaced phone becomes a ticking time bomb, ready to explode at any moment and expose the reality of her situation. The threat of having to hold the screaming baby of her sugar daddy and his aggressively perfect ‘shiksa princess’ wife looms over her like an ominous presence.’

Flora Spencer Grant in: Little White Lies, nr. 89, juni/juli 2021, p. 72

Lees meer:

‘Ik wilde sekswerk niet als een laatste redmiddel wegzetten’ - interview met Emma Seligman door Johannes De Breuker in HUMBUG