Afbeelding
John Fords eerste ‘talkie’ lijkt een goedgeluimde avonturenfilm en een verheerlijking van het Britse militaire instituut, maar bevat onderhuids ook een aantal donkerder bespiegelingen over plicht, de zinloosheid van strijd en het relatieve karakter van militaire eer.
Een uitstekende Victor McLaglen speelt de Schotse kapitein die aan de vooravond van WO I de opdracht krijgt om in India een opstand te verhinderen onder leiding van een mysterieuze vrouw (Myrna Loy) die goddelijke krachten wordt toegedicht door de plaatselijke milities. Zijn vertrek wordt gezien als verraad door zijn strijdmakkers, wiens beproevingen in de Vlaamse loopgraven parellel lopen met de weinig verkwikkelijke clandestiene missie in Zuidoost-Azië.
THE BLACK WATCH wordt hier en daar geplaagd door houterige dialogen eigen aan de vroege geluidsfilm, maar heeft verrassend weinig last van de noodzakelijkerwijs minder beweeglijke camera uit deze periode. John Ford is een regisseur die altijd al meer choreografeerde binnen statisch beeld dan met camerabewegingen en zijn talent om composities tot leven te wekken levert hier een aantal grandioze scènes op. Hoogtepunt is zeker een schitterend massatafereel in een duistere exotische grot, waarin McLaglen worstelt met een plaatselijke geweldenaar en Loy in witte gewaden haar troepen toespreekt.
