FLEE

Aan de gelukkige kindertijd van Amin in Kaboel komt abrupt een einde. Zijn vader wordt door de extremistische Moedjahedien opgepakt en het gezin moet op de vlucht slaan. Het is het begin van een gevaarlijke tocht die voorgoed hun levens zal tekenen. Na lange omzwervingen doorheen Rusland en Scandinavië komt Amin uiteindelijk alleen aan in Denemarken. Van zijn familie is geen spoor. Twintig  jaar later heeft Amin een succesvolle academische carrière en is hij gelukkig in de liefde met zijn vriend, Kasper. Kasper wil graag dat ze samen een huis kopen, maar de gedachte om zich te binden aan één plek jaagt Amin de stuipen op het lijf. Hij beseft dat hij niet anders kan dan zijn verleden onthullen, wil hij eindelijk rust vinden. Amin zoekt daarvoor toevlucht bij goede vriend en filmmaker Jonas Poher Rasmussen. Ze kennen elkaar van de middelbare school, maar ook hij heeft geen enkel vermoeden over het grote geheim dat Amin met zich meedraagt. 

Met FLEE slaagt Rasmusen er voortreffelijk in het verhaal van verre oorlogsvluchtelingen opnieuw een menselijk gelaat te geven. De keuze voor animatie kwam er omdat Amin (zijn schuilnaam) zo op een veilige manier zijn hartverscheurende verhaal eindelijk uit de doeken zou kunnen doen. De realistische, doch speelse beelden raken de kijker in het hart en overstijgen de afstandelijke mediabeelden. FLEE opent de ogen van de kijkers en laat zien dat een vluchtverhaal begint noch eindigt bij de aankomst in het opvangland. 

Na de vertoning gaat Tine Danckaers (Senior writer MO* Magazine) in gesprek met Flor Didden (Beleidsmedewerker migratie 11.11.11) en Khatera Shamal (Adviseur sociale zaken, sociale economie & bijzonder comité A-stad).

‘The decision to tell Amin’s tale through animation recalls Ari Folman’s Waltz with Bashir (2008), although unlike that grim depiction of war crimes, Flee has moments of great joy. It’s exhilarating to see a young Amin dashing through the streets of Kabul to A-ha’s ‘Take on Me’, with a whirl of energy that recalls the kinetic animation of the song’s video. A trip to a gay bar offers a tremendous moment of liberation. […] The devastating ending of Waltz with Bashir uses archive footage of the Sabra and Shatila massacre. Flee, too, uses real-life footage […] The final image, though, ends the film on a deserved and overwhelmingly moving note of optimism.’

Alex Davidson in: Sight and Sound, Vol. 32, Issue 2, March 2022, p. 70

Lees meer:

Flee is an astonishing animated portrait of a young refugee - Alex Davidson in Sight and Sound