Afbeelding
Een dodelijk zieke nachtclubzangeres (Ingrid Caven) gaat met frisse tegenzin in op het aanzoek van een smoorverliefde graaf. Dankzij zijn liefdevolle maar verstikkende zorg gaat haar gezondheid vooruit, tot ze de minnares wordt van een van zijn vrienden. LA PALOMA maakte van Caven een cultster. Daniel Schmid gaf dit melodrama over obsessie en liefde tot over de dood op zeer persoonlijke wijze vorm, met beelden als oude prentbriefkaarten, smartlappen en opera-aria's op geluidsband, vol ironische en vervreemde effecten die de excessieve emoties herkaderen, stilistisch verwant met Rainer Werner Fassbinder. Schmids tweede film is een fataal ritueel van grote gevoelens, een verheerlijking van het valse paradijs van het melodrama, gedrenkt in het parfum van de decadentie. Samen met cameraman Renato Berta stileert Schmid de romantische kitsch op sublieme wijze.
De vertoning wordt vervolgd met een lezing door Adrian Martin: Imagination, Abjection and Absurdity: The Shadow of Daniel Schmid.
Lees meer:
La Paloma in Sabzian
Hoofdinhoud
Media content
