In TRAFIC, de laatste lange speelfilm van Jacques Tati, rijdt Monsieur Hulot in een camper van Parijs naar Amsterdam. Onderweg raakt hij verstrikt in een aaneenschakeling van chaotische verkeerssituaties.
Monsieur Hulot heeft een multifunctionele camper ontworpen – eentje met meer absurde technische snufjes dan de meeste James Bondauto's. Hij wil zijn creatie presenteren op de wereldberoemde autotentoonstelling in de RAI. De reis naar Amsterdam verloopt echter verre van vlekkeloos.
De dialogen in TRAFIC zijn, zoals gebruikelijk bij Tati, schaars. De film moet het hebben van Tati's perfect georkestreerde fysieke komedie en heel veel slimme visuele grappen.
“Jacques Tati's penultimate, transcendent film "Trafic" (1971) is one of those often misperceived or neglected works by great filmmakers that deserve better than they've got and will surely, however long it takes, gain their righteous stature.” – Gary Giddins – The New York Sun
“The joy of Jacques Tati’s movies is almost idescribable” – Edward L. Blank – The Pittsburgh Press – april 4, 1973
“TRAFFIC” can be described as Jacques Tati’s “Weekend” without Jean-Luc Godard’s Weltschmerz.” – Andrew Sarris – The Village Voice – dec 28, 1972