In deze muzikale adaptatie van de gelijknamige strip volgen we Popeye, een matroos op zoek naar zijn vermiste vader. Zijn zoektocht leidt hem naar het kuststadje Sweethaven. Daar ontmoet hij Olijfje, de toekomstige liefde van zijn leven, en haar gemene verloofde Bluto. Wanneer Popeye en Olijfje toevallig een achtergelaten baby’tje ontdekken, beslissen ze het kind samen op te voeden. Maar dat is zonder de brute Bluto gerekend…
Een live-action adaptatie maken van een geliefde strip is altijd een opgave. Maar met Robin Williams als Popeye en Shelley Duvall als Olijfje konden de kansen op succes niet beter liggen voor regisseur Robert Altman. Duvall is geboren voor haar rol en Williams geeft alles wat hij heeft om de spinazie-etende zeeman te portretteren. De film was geen box office-succes, maar heeft intussen cultstatus bereikt.
Robin Williams botste in zijn rol wel op een hilarisch probleem: het imiteren van de iconische cartoonstem van Popeye ging hem niet zo goed af. “I had to dub that movie over twice... because people couldn't understand what I was saying. I sounded like a killer whale farting in a wind tunnel”, zei de komiek daarover. Maar ondanks die moeilijkheden slaagt Williams erin om de legendarische figuur op een memorabele manier neer te zetten. En toch is het hoogtepunt van de film de acteerprestatie van Shelley Duvall. Zij belichaamt de slungelige stripheldin Olijfje op een meesterlijke wijze. Om op een ludieke noot te eindigen, kan je bij het bekijken van dit heerlijke meesterwerk ook steeds de raad van Robin Williams volgen: “If you watch it backwards, it has a plot.” Met POPEYE kondigen we ook onze focus op Williams aan. Om het levenswerk van de komiek en acteur te vieren, duiken we in december dit jaar in zijn veelzijdige oeuvre.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
We worden steeds meer overspoeld door troebele informatie. De waarheid lijkt afhankelijk van wie haar waar en op welk moment formuleert. Door informatie te verstrekken of net achter te houden kan je mensen controleren en manipuleren. Hoe ver kunnen we daarin gaan? Zijn we enkel slachtoffer of zelf ook dader?
Mathijs F Scheepers schetst in Our Century So Far een beeld van de 21ste eeuw tot nu toe. Daarbij gooit hij speeches, twitterfragmenten, bits & bites, clickbaits en algoritmes in de strijd.
Our Century So Far onderzoekt de grenzen van manipulatie en gemiste kansen en neemt een diepe duik in de vloedgolf van informatie. De voorstelling is een monoloog van Mathijs F Scheepers met Musk, Poetin, Madonna, MVR, Ocasio-Cortez, Twitter, Gervais, Swift, Snapchat en vele anderen. Onthutsend en entertainend, net zoals de 21ste eeuw.
Actrice Anemone Valcke (OFFLINE, AANRIJDING IN MOSCOU, COOL ABDOUL) trapt het nieuwe seizoen van Girls on Film op gang met THE FLORIDA PROJECT van Sean Baker, die in mei nog de Gouden Palm won met zijn nieuwe film ANORA. Anemone licht toe waarom ze deze soms ongemakkelijke film koos, en welke invloed die had op haar werk als actrice.
In THE FLORIDA PROJECT verblijven de zesjarige Moonnee en haar mama Halley in een budgetmotel. Hun strijd om de eindjes aan elkaar te knopen vindt plaats in een surrealistische omgeving die wordt gedomineerd door het nabijgelegen Walt Disney World, dat tijdens de opbouw de codenaam 'The Florida Project' kreeg. Een schril contrast met de minder glamoureuze dagelijkse sleur van de plaatselijke bewoners. Na de première in Cannes kreeg de film uiterst lovende kritieken, waaronder ook voor de twee hoofdactrices. Voor zijn opmerkelijke bijrol werd Willem Dafoe genomineerd bij de Oscars, Golden Globes, BAFTA’s én de Screen Actors Guild Awards.
De film wordt ingeleid en nabesproken door actrice Anemone Valcke en Girls on Film.
Een week na de vertoning zal er een podcastaflevering van Girls on Film: De Podcast te beluisteren te zijn waarin er met Anemone Valcke dieper ingegaan wordt op de film.
Actress Anemone Valcke (OFFLINE, AANRIJDING IN MOSCOU, COOL ABDOUL) kicks off the new season of Girls on Film with Sean Baker’s THE FLORIDA PROJECT, who recently won Cannes’ Golden Palm with his latest film ANORA. Anemone will elaborate on her choice and the film’s influence on her work as an actress.
In THE FLORIDA PROJECT, six-year-old Moonnee and her mom stay in a budget motel. Their struggle to make ends meet occurs in a surreal setting dominated by the nearby Walt Disney World, codenamed “The Florida Project” during construction — a stark contrast to the less glamorous daily grind of the locals. After its Cannes premiere, the film received highly favorable reviews, especially for the performances of its two main actresses. For his remarkable supporting role, Willem Dafoe was nominated at the Oscars, Golden Globes, BAFTAs, and Screen Actors Guild Awards.
With introduction and aftertalk by actress Anemone Valcke and Girls on Film.
We worden steeds meer overspoeld door troebele informatie. De waarheid lijkt afhankelijk van wie haar waar en op welk moment formuleert. Door informatie te verstrekken of net achter te houden kan je mensen controleren en manipuleren. Hoe ver kunnen we daarin gaan? Zijn we enkel slachtoffer of zelf ook dader?
Mathijs F Scheepers schetst in Our Century So Far een beeld van de 21ste eeuw tot nu toe. Daarbij gooit hij speeches, twitterfragmenten, bits & bites, clickbaits en algoritmes in de strijd.
Our Century So Far onderzoekt de grenzen van manipulatie en gemiste kansen en neemt een diepe duik in de vloedgolf van informatie. De voorstelling is een monoloog van Mathijs F Scheepers met Musk, Poetin, Madonna, MVR, Ocasio-Cortez, Twitter, Gervais, Swift, Snapchat en vele anderen. Onthutsend en entertainend, net zoals de 21ste eeuw.
We worden steeds meer overspoeld door troebele informatie. De waarheid lijkt afhankelijk van wie haar waar en op welk moment formuleert. Door informatie te verstrekken of net achter te houden kan je mensen controleren en manipuleren. Hoe ver kunnen we daarin gaan? Zijn we enkel slachtoffer of zelf ook dader?
Mathijs F Scheepers schetst in Our Century So Far een beeld van de 21ste eeuw tot nu toe. Daarbij gooit hij speeches, twitterfragmenten, bits & bites, clickbaits en algoritmes in de strijd.
Our Century So Far onderzoekt de grenzen van manipulatie en gemiste kansen en neemt een diepe duik in de vloedgolf van informatie. De voorstelling is een monoloog van Mathijs F Scheepers met Musk, Poetin, Madonna, MVR, Ocasio-Cortez, Twitter, Gervais, Swift, Snapchat en vele anderen. Onthutsend en entertainend, net zoals de 21ste eeuw.
Debuterend filmmaker Estibaliz Urresola Solaguren schetst een delicaat coming-of-age portret over gender-identiteit, met knipogen naar het werk van Lucrecia Martel en Céline Sciamma. Hoofdrolspeelster Sofiá Otero’s straffe acteerprestatie leverde haar een Zilveren Beer op in Berlijn. Daarmee werd ze de jongste winnaar ooit.
In 20.000 ESPECIES DE ABEJAS staat de entourage van de achtjarige Cocó erop die Aitor te noemen, ook al herkent die zich niet langer in die naam en nog minder in de verwachtingen die deze met zich meebrengt. Cocó is echter niet de enige die moet opboksen tegen twijfels en angsten. Terwijl ze samen de zomer doorbrengen bij hun eigenwijze grootmoeder Lita, gaat hun emotionele moeder een professionele en emotionele crisis door.
"‘20.000 especies de abejas’ wordt gedragen door een achtjarige klasbak"
★★★★ Ewoud Ceulemans, De Morgen
"De toen acht jaar oude Sofía Otero won terecht de Zilveren Beer voor Beste Acteerprestatie"
★★★★ Sabeth Snijders, NRC
With her feature film debut, Estibaliz Urresola Solaguren sketches a delicate coming-of-age portrait of gender identity, with nods to Lucrecia Martel and Céline Sciamma’s work. Lead actress Sofiá Otero’s powerful performance earned her a Silver Bear in Berlin, making her the youngest winner ever.
In 20.000 SPECIES OF BEES, eight-year-old Cocó’s entourage insists on calling them Aitor, even though they no longer recognise themselves in that name and even less in the expectations it brings. Cocó, however, is not the only one who must contend with doubts and fears. As they spend the summer together with their grandmother, their emotional mother goes through a professional and emotional crisis.
Wanneer haar zoon Minato zich vreemd begint te gedragen, gaat zijn moeder Saori op zoek naar antwoorden. Haar zoektocht leidt naar de leraar van Minato. In een poging om de man te spreken, stuit ze op de onbuigzame directrice van de school. Wanneer aan het licht komt dat Minato betrokken is bij een pestincident van een andere leerling, groeit de twijfel bij Saori.
Japans meester Hirokazu Kore-eda (SHOPLIFTERS, NOBODY KNOWS, LIKE FATHER, LIKE SON) toont in MONSTER drie perspectieven op hetzelfde incident, met de vriendschap tussen twee onbegrepen jongens als katalysator. Het verhaal ontvouwt zich door de ogen van de moeder, de leraar en van de jongen, zodat de waarheid langzaam aan het licht komt in de slotact. Kore-eda legt het contrast tussen de wereld van de volwassenen en de kinderen in het verhaal bloot met een subtiliteit en fijngevoeligheid, die intussen zijn handelsmerken geworden zijn.
"['Monster'] is een mysterieuze puzzel die diep ontroert wanneer alle stukjes op het einde in elkaar klikken."
★★★★ Lieven Trio, De Morgen
In de zwart-witdocumentaire GUNDA biedt Victor Kossakovsky een indringende kijk op het leven op enkele boerderijdieren en legt zo een lelijke waarheid bloot: jaarlijks worden miljarden varkens, koeien en kippen gedood voor ons voedsel. Hebben deze dieren geen gevoelens, eigen wil en eigen leven? Door niet alleen de schoonheid van deze dieren, maar ook hun dagelijkse beslommeringen te tonen, laat de Russische regisseur zijn kijkers nadenken over hun relatie met dieren.
‘Het is dringend tijd voor een empathische revolutie’, zei Kossakovsky in een interview naar aanleiding van de film. ‘Ik ben niet de eerste die dat zegt, want ook Tolstoj zei al dat het doden van een dier hetzelfde is als het doden van een mens. Waarom kunnen velen zo’n simpel idee niet begrijpen?’ Wie dat idee alvast wel begreep? Joaquin Phoenix. Nadat hij tijdens zijn Oscar-speech van 2019, toen hij de prijs voor Beste acteur won voor zijn rol in JOKER, sprak hij over dierenrechten en benadrukte hij het belang van compassie. Niet gek dus dat Phoenix niet veel later als producer van GUNDA optrad. ‘Niets heeft me zo geraakt als die film,’ zei hij. ‘Ik zag deze film, was erdoor geraakt, had nog nooit zoiets gezien en voelde me vereerd om het op welke manier dan ook te ondersteunen.’
"Victor Kossakovsky’s natuurdocumentaire ‘Gunda’ is onbeschrijflijk mooi. Wat is het vertederend, zoals de zon langs de oren van de biggetjes strijkt, zoals ze happen naar regen."
★★★★ Kevin Toma, de Volkskrant
"In this quietly affecting documentary, the camera follows a sow and her piglets as life in the farmyard unfolds – and a sad ending inevitably looms."
★★★★ Peter Bradshaw, The Guardian
Wat is een dier? En kunnen mensen vriendschap sluiten met dieren? Deze vragen staan centraal in de tentoonstelling The Lives of Animals (8 jun - 22 sep 2024) van het M HKA. In het kader van deze tentoonstelling vertonen we twee films. Naast GUNDA, staat deze maand ook de kattendocumentaire KEDI op ons programma. Neem daarnaast ook zeker deel aan de expert tour door Katerina Gregos in de tentoonstelling en Music for Dogs and their Owners door Gaspar Cohen.
ENG
In the black-and-white documentary GUNDA, Victor Kossakovsky offers a profound look at the lives of several farm animals, revealing an ugly truth: every year, billions of pigs, cows, and chickens are killed for our food. Don't these animals have feelings, a will of their own, and their own lives? By showcasing not only the beauty of these animals but also their daily routines, the Russian director prompts viewers to reflect on their relationship with animals.
‘It is urgently time for an empathy revolution’, Kossakovsky said in an interview about the film. ‘I am not the first to say this, as Tolstoy also said that killing an animal is the same as killing a human. Why can’t many people understand such a simple idea?’ Luckily, Joaquin Phoenix does understands this. During his Oscar speech in 2019, when he won the award for Best Actor for his role in JOKER, he spoke about animal rights and emphasized the importance of compassion. It is no surprise, then, that Phoenix soon after became a producer of GUNDA. 'I’ve never experienced a film the way that I’ve experienced GUNDA', he said. ‘I saw this film, I was struck by it, I’d never seen anything like it and so I was honored to support it in whatever way.’
We vieren de overgang van oud naar nieuw, het 30-jarig bestaan van Villanella / De Studio en de 40 jaar van Marc Verstappen in het theater. De Studio 2.0 wordt ingezet.
Laura van Dolron bereidt een ritueel voor. Chris Van Camp en Ilse Daems brengen een spreekbeurt. Marcel Vanthilt is ceremoniemeester van dienst.
Aansluitend speelt Louis Katorz ten dans.
TIMETABLE
16u: deuren
17u: programma
18u: muziek, hapjes, drank
Brewster McCloud is een onbeholpen intellectuele jongeman die in een atoomschuilkelder woont onder het stadion The Houston Astrodome. Hij bouwt er een paar vleugels om zijn droom waar te maken: te kunnen vliegen. In zijn queeste wordt hij geholpen door een mysterieuze engelbewaarder, die altijd net op het juiste moment lijkt op te duiken om zijn hachje te redden. Maar dan wordt Houston geterroriseerd door een seriemoordenaar van wie de slachtoffers bedolven zijn onder vogelpoep. Brewster wordt al snel de hoofdverdachte in de bizarre moordzaak.
Altman creëert in BREWSTER MCCLOUD een absurdistische commentaar op de sociale constructies van een absurd Amerika. Hij brengt een spottende rechtvaardigheid in zijn plot: al de slachtoffers van de seriemoordenaar in de film zijn op een of andere manier onuitstaanbaar. De politieagenten zijn stuntelige karikaturen die tot leven komen. En hij eindigt met een anticlimax, nogal ongewoon voor het Hollywood van de jaren 70. Een zwarte komedie zoals alleen Altman die maken kan, even vreemd en onvoorzien als delicaat en menselijk.
Bud Cort (die later Harold zou spelen in HAROLD AND MAUDE) vertolkt het door vogels geobsedeerde titelpersonage en Shelley Duvall maakte haar acteerdebuut in BREWSTER MCCLOUD als vluchtige love interest van Brewster. Duvall werd tijdens de shoot van de film voorgesteld aan Altman. Duvalls hele wezen, van de grote ogen tot een unieke zachtheid en haar opgewekte aard, was genoeg voor Altman om haar een rol aan te bieden in zijn nieuwe fantasykomedie BREWSTER MCCLOUD. Het begin van een lange carrière samen als filmmaker en muze.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
Met selecties op grote festivals in Cannes en Berlijn doen Belgische kortfilms heel wat stof opwaaien. Alleen geraakt dat heugelijke nieuws niet altijd voorbij de taalgrens. Met EN COUR(T)S DE ROUTE: LANG LEVE! stellen Dalton Distribution en L’Agence Belge du court métrage een uniek Belgisch kortfilmprogramma samen.
Deze nieuwe editie is een ode aan de ouderen in cinema: vier korte films, gemaakt door een nieuwe generatie filmmakers met in de hoofdrol enkele iconen-op-leeftijd van onze vaderlandse cinema. De vertoning wordt voorafgegaan door een inleiding van UGent-onderzoeker Femke De Sutter die zich buigt over leeftijdsdiscriminatie in de Belgische filmgeschiedenis. Na de vertoning gaat zij in gesprek met de vier filmmakers van de kortfilms om deze thema’s verder uit te diepen.
ALBERTINE (Alexis Van Stratum - BE 2014 - 20')
Sinds de dood van haar man lijkt de 81-jarige Albertine geïsoleerd van de wereld. Zonder levensvreugde wacht ze ongeduldig op haar dood. Op een avond, terwijl ze moeite heeft om een lamp in haar woonkamer te vervangen, krijgt ze onverwacht bezoek van haar charmante buurman — een welkome ontmoeting.
NA DE REGEN (Stijn Van Kerkhoven - BE 2020 - 16')
Cécile’s leven wordt op z’n kop gezet wanneer blijkt dat haar man Alzheimer heeft. In haar poging om hem bij haar te houden, verliest ze zichzelf.
LES YEUX D'OLGA (Sarah Carlot Jaber - BE 2023 - 22')
Olga, een muziekminnende tachtigjarige, heeft er genoeg van om mensen te doden. Zou het de vampierenblues kunnen zijn? Volgens haar dochter Simone is ze gewoon te kieskeurig. Olga wordt in een verzorgingstehuis geplaatst waar ze zich kan richten op degenen die “al met één voet in het graf staan”.
PORTRAIT OF A DISAPPEARING WOMAN (Nelson Polfiet - BE 2022 - 20')
Uitgeput door haar dagelijkse routine besluit de 59-jarige Sabine haar dorpswinkel te verruilen voor het onbekende. Haar snelste ontsnapping, de schoolbus van het dorp, brengt haar naar het Museum voor Schone Kunsten, waar de audiogids haar helpt de vooruitgang te vinden waarnaar ze onbewust op zoek was.
Regisseur Yorgos Lanthimos en producent Emma Stone brengen het ongelooflijke verhaal van Bella Baxter (Emma Stone) en haar buitengewone evolutie. Bella is een jonge vrouw die weer tot leven wordt gewekt door de briljante en onorthodoxe Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Onder Baxters bescherming verlangt Bella ernaar om bij te leren. Snakkend naar de wereldsheid die ze mist, gaat Bella er vandoor met Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), een gladde en losbandige advocaat. Samen maken ze een bewogen reis langs verschillende landen. Vrij van de vooroordelen van haar tijd, wordt Bella vastberaden in haar doel om te staan voor gelijkheid en bevrijding.
Yorgos Lanthimos heeft zich op korte tijd opgeworpen tot een van de meest eigenzinnige filmmakers van onze tijd. Hij creëert een verbluffend universum in POOR THINGS, dat als kader dient voor een confronterend commentaar op de patriarchale maatschappij. Een ware tour de force voor Emma Stone in de hoofdrol, die in ruil daarvoor beloond werd met alle denkbare prijzen.
Winnaar van de Oscars voor Beste Actrice (Emma Stone), Productiedesign, Kostuumdesign en Makeup and Hairstyling, en genomineerd voor ondere andere Beste Film, Regie en Geadapteerd Scenario.
EN The film is in English with Dutch and French subtitles.
Director Yorgos Lanthimos and producer Emma Stone bring the incredible story of Bella Baxter (Emma Stone) and her extraordinary evolution. Bella is a young woman brought back to life by the brilliant and unorthodox Dr Godwin Baxter (Willem Dafoe). Under Baxter's protection, Bella longs to learn. Yearning for the worldliness she lacks, Bella runs off with Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), a slick and licentious lawyer. Together, they embark on an eventful journey across several countries.
Ik haat het getal zes.
We waren met zes thuis,
mijn ouders stierven de zesde maand van het jaar toen ik zes jaar was…
SERDI vertelt het verhaal van Serdi. Over hoe iemand die niks heeft, van zijn stem zijn thuis maakt. Als wees, verplaatsend van instelling naar instelling en van school naar jeugddetentie, deed Serdi zichzelf een belofte. Hij leerde zichzelf beatboxen. Hij trainde net zo lang totdat hij het kon. De akoestiek van de isoleercel bleek perfect geschikt voor het verfijnen van zijn techniek.
SERDI laat zien hoe iemands stem een wapen kan worden. Hoe een leven zonder wortels, dat dreigt af te glijden, door het disciplineren van de stem, plots weer houvast kreeg. Hoe de kracht van klank en compositie het eindelijk mogelijk maakte met anderen te communiceren.
De voorstelling SERDI is niet alleen een reis langs een reeks instellingen, uiteenlopende vormen van maatschappelijk onrecht en geweld, maar ook een plek om een einde te maken aan de eindeloze zoektocht naar liefde en bevestiging.
Theater als een plek om in gesprek te gaan met demonen uit het verleden en spoken uit het heden. Een stem als wapen dat voorgoed afrekent met de behoefte te pleasen.
“SERDI ontroert met een waarachtige monoloog over zijn levensverhaal” ★★★ De Morgen
“Zelden zo'n authentieke voorstelling gezien (...) Serdi vertelt zijn levensverhaal krachtig, overtuigend, met veel humor en een enorme podiumprésence” – Het Nieuwsblad
Bio
Serdi Faki Alici (°1988, Gent) is vooral bekend als muzikant en beatboxer. Maar ook in het theater is hij al lang geen onbekende meer. Hij zette er zijn eerste stappen via de jongerenwerking van Union Suspecte en speelde mee in Legal Illegal en Carnival Of Guilt. Hij was ook te zien in Bezette Stad, een hedendaagse bewerking van Paul van Ostaijen's gelijknamige dichtbundel (KVS) en was als maker betrokken bij Woyzeck Serdi Faki, waarin hij de hoofdrol vertolkte. Na de residentie van TransfoCollect in ARSENAAL/LAZARUS speelde hij ook in de voorstelling JUST=.
Het Theaterfestival juryrapport 2024
Als Serdi Faki Alici in deze voorstelling zijn laatste zinnen heeft geslaakt, zijn laatste beat door de micro heeft gespuwd, is het moeilijk te blijven zitten. Spontaan veer je op om te applaudisseren om zoveel ongeremde branie, om zo’n krachtige uithaal na zo’n ingewikkeld leven. Niet uit medelijden of medeleven. Wel uit respect voor wat je net hebt beleefd: een krachtig statement rond de vele gaten die onze samenleving laat vallen in de jeugdzorg.
‘Aanklacht’: zo staat het in koeien van letters te lezen op de witte banderolle die Serdi naar beneden laat rollen bij aanvang van zijn solo. Hij zat er jaren in en nu moet het er eens uit: alle shit die hij heeft meegemaakt toen hij al vroeg in zijn leven op straat kwam te staan. De vele scholen waar hij zat, de opvanginstellingen waar hij passeerde, dat deel van de familie dat hem de rug toekeerde: ze krijgen ervan langs. Niet blind, niet alleen maar boos. Wel met veel sprekende anekdotes, de nodige grijnzen en af en toe zelfs begrip.
SERDI, geregisseerd door Lara Staal, brengt een autobiografisch relaas. Al jaren duikt hij op in series, films en voorstellingen. Maar hier krijg je hem pas echt voluit te zien als speler: volkomen aanwezig, met raspende stem, op en top zichzelf, maar ook met klaarblijkelijk nog heel wat trauma onder zijn tong. Die ongelimiteerde naturel is al de halve inslag van zijn ‘uitbraak’. SERDI treft raak.
Als jury zagen we afgelopen seizoen wel meer persoonlijke oorsprongsverhalen. Deze solo springt er tussenuit om zijn performativiteit en zijn maatschappelijke systeemanalyse. Serdi Faki Alici toont de driedubbele kracht van theater als collectief therapeutisch ritueel, spiegel van onze gedeelde gemeenschap én kernreactor van de menselijke creativiteit. Hier staat geen slachtoffer. Hier staat een creator. Ga dat zien.
Wanneer haar zoon Minato zich vreemd begint te gedragen, gaat zijn moeder Saori op zoek naar antwoorden. Haar zoektocht leidt naar de leraar van Minato. In een poging om de man te spreken, stuit ze op de onbuigzame directrice van de school. Wanneer aan het licht komt dat Minato betrokken is bij een pestincident van een andere leerling, groeit de twijfel bij Saori.
Japans meester Hirokazu Kore-eda (SHOPLIFTERS, NOBODY KNOWS, LIKE FATHER, LIKE SON) toont in MONSTER drie perspectieven op hetzelfde incident, met de vriendschap tussen twee onbegrepen jongens als katalysator. Het verhaal ontvouwt zich door de ogen van de moeder, de leraar en van de jongen, zodat de waarheid langzaam aan het licht komt in de slotact. Kore-eda legt het contrast tussen de wereld van de volwassenen en de kinderen in het verhaal bloot met een subtiliteit en fijngevoeligheid, die intussen zijn handelsmerken geworden zijn.
"['Monster'] is een mysterieuze puzzel die diep ontroert wanneer alle stukjes op het einde in elkaar klikken."
★★★★ Lieven Trio, De Morgen
Ik haat het getal zes.
We waren met zes thuis,
mijn ouders stierven de zesde maand van het jaar toen ik zes jaar was…
SERDI vertelt het verhaal van Serdi. Over hoe iemand die niks heeft, van zijn stem zijn thuis maakt. Als wees, verplaatsend van instelling naar instelling en van school naar jeugddetentie, deed Serdi zichzelf een belofte. Hij leerde zichzelf beatboxen. Hij trainde net zo lang totdat hij het kon. De akoestiek van de isoleercel bleek perfect geschikt voor het verfijnen van zijn techniek.
SERDI laat zien hoe iemands stem een wapen kan worden. Hoe een leven zonder wortels, dat dreigt af te glijden, door het disciplineren van de stem, plots weer houvast kreeg. Hoe de kracht van klank en compositie het eindelijk mogelijk maakte met anderen te communiceren.
De voorstelling SERDI is niet alleen een reis langs een reeks instellingen, uiteenlopende vormen van maatschappelijk onrecht en geweld, maar ook een plek om een einde te maken aan de eindeloze zoektocht naar liefde en bevestiging.
Theater als een plek om in gesprek te gaan met demonen uit het verleden en spoken uit het heden. Een stem als wapen dat voorgoed afrekent met de behoefte te pleasen.
“SERDI ontroert met een waarachtige monoloog over zijn levensverhaal” ★★★ De Morgen
“Zelden zo'n authentieke voorstelling gezien (...) Serdi vertelt zijn levensverhaal krachtig, overtuigend, met veel humor en een enorme podiumprésence” – Het Nieuwsblad
Bio
Serdi Faki Alici (°1988, Gent) is vooral bekend als muzikant en beatboxer. Maar ook in het theater is hij al lang geen onbekende meer. Hij zette er zijn eerste stappen via de jongerenwerking van Union Suspecte en speelde mee in Legal Illegal en Carnival Of Guilt. Hij was ook te zien in Bezette Stad, een hedendaagse bewerking van Paul van Ostaijen's gelijknamige dichtbundel (KVS) en was als maker betrokken bij Woyzeck Serdi Faki, waarin hij de hoofdrol vertolkte. Na de residentie van TransfoCollect in ARSENAAL/LAZARUS speelde hij ook in de voorstelling JUST=.
Het Theaterfestival juryrapport 2024
Als Serdi Faki Alici in deze voorstelling zijn laatste zinnen heeft geslaakt, zijn laatste beat door de micro heeft gespuwd, is het moeilijk te blijven zitten. Spontaan veer je op om te applaudisseren om zoveel ongeremde branie, om zo’n krachtige uithaal na zo’n ingewikkeld leven. Niet uit medelijden of medeleven. Wel uit respect voor wat je net hebt beleefd: een krachtig statement rond de vele gaten die onze samenleving laat vallen in de jeugdzorg.
‘Aanklacht’: zo staat het in koeien van letters te lezen op de witte banderolle die Serdi naar beneden laat rollen bij aanvang van zijn solo. Hij zat er jaren in en nu moet het er eens uit: alle shit die hij heeft meegemaakt toen hij al vroeg in zijn leven op straat kwam te staan. De vele scholen waar hij zat, de opvanginstellingen waar hij passeerde, dat deel van de familie dat hem de rug toekeerde: ze krijgen ervan langs. Niet blind, niet alleen maar boos. Wel met veel sprekende anekdotes, de nodige grijnzen en af en toe zelfs begrip.
SERDI, geregisseerd door Lara Staal, brengt een autobiografisch relaas. Al jaren duikt hij op in series, films en voorstellingen. Maar hier krijg je hem pas echt voluit te zien als speler: volkomen aanwezig, met raspende stem, op en top zichzelf, maar ook met klaarblijkelijk nog heel wat trauma onder zijn tong. Die ongelimiteerde naturel is al de halve inslag van zijn ‘uitbraak’. SERDI treft raak.
Als jury zagen we afgelopen seizoen wel meer persoonlijke oorsprongsverhalen. Deze solo springt er tussenuit om zijn performativiteit en zijn maatschappelijke systeemanalyse. Serdi Faki Alici toont de driedubbele kracht van theater als collectief therapeutisch ritueel, spiegel van onze gedeelde gemeenschap én kernreactor van de menselijke creativiteit. Hier staat geen slachtoffer. Hier staat een creator. Ga dat zien.
Op 3 juli 1973 verraste rockicoon David Bowie zijn fans en band met de aankondiging dat hij die avond zijn laatste concert zou geven. Bowie zou natuurlijk nog optreden, maar nooit meer als Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentairemaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T LOOK BACK) was in Londen om een dertig minuten durende special van Bowie’s show op te nemen, maar geraakte zo in de ban van de performer dat hij ter plekke besloot een langere film te maken.
ZIGGY STARDUST is een verbluffend document van een rockicoon in zijn vroege jaren én een van de eerste concertfilms. Er zijn veel scenes achter de schermen, maar het grootste deel van de film is het concert zelf met tal van songs zoals Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock 'N' Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reeds White Light/White Heat en Jagger/Richards’ Let's Spend the Night Together. Deze filmische collage van kitsch, popironie en flamboyante overdaad toont treffend de muzikale symbiose van passie en dominantie die Bowie’s queer kunst en het glamrockgenre definieert.
On July 3, 1973, rock icon David Bowie surprised his fans and band by announcing that he would perform his last concert that night. Bowie would still perform, of course, but never again as Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentary filmmaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T’ LOOK BACK) was in London to record a thirty-minute special of Bowie’s show but became so captivated by the performer that he decided on the spot to make a longer film.
ZIGGY STARDUST is a stunning document of a rock icon in his early years and one of the very first concert films. There are many insightful behind-the-scenes moments, but the bulk of the film is the concert itself with numerous songs, including Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock ‘N’ Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reed’s White Light/White Heat and Jagger/Richards’ Let’s Spend the Night Together. This cinematic collage of kitsch, pop irony, and flamboyant excess aptly demonstrates the musical symbiosis of passion and dominance that defined Bowie’s queer art and the glam rock genre.
Regisseur Yorgos Lanthimos en producent Emma Stone brengen het ongelooflijke verhaal van Bella Baxter (Emma Stone) en haar buitengewone evolutie. Bella is een jonge vrouw die weer tot leven wordt gewekt door de briljante en onorthodoxe Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Onder Baxters bescherming verlangt Bella ernaar om bij te leren. Snakkend naar de wereldsheid die ze mist, gaat Bella er vandoor met Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), een gladde en losbandige advocaat. Samen maken ze een bewogen reis langs verschillende landen. Vrij van de vooroordelen van haar tijd, wordt Bella vastberaden in haar doel om te staan voor gelijkheid en bevrijding.
Yorgos Lanthimos heeft zich op korte tijd opgeworpen tot een van de meest eigenzinnige filmmakers van onze tijd. Hij creëert een verbluffend universum in POOR THINGS, dat als kader dient voor een confronterend commentaar op de patriarchale maatschappij. Een ware tour de force voor Emma Stone in de hoofdrol, die in ruil daarvoor beloond werd met alle denkbare prijzen.
Winnaar van de Oscars voor Beste Actrice (Emma Stone), Productiedesign, Kostuumdesign en Makeup and Hairstyling, en genomineerd voor ondere andere Beste Film, Regie en Geadapteerd Scenario.
EN The film is in English with Dutch and French subtitles.
Director Yorgos Lanthimos and producer Emma Stone bring the incredible story of Bella Baxter (Emma Stone) and her extraordinary evolution. Bella is a young woman brought back to life by the brilliant and unorthodox Dr Godwin Baxter (Willem Dafoe). Under Baxter's protection, Bella longs to learn. Yearning for the worldliness she lacks, Bella runs off with Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), a slick and licentious lawyer. Together, they embark on an eventful journey across several countries.
De sociaal onhandige Pinky (Sissy Spacek) begint aan haar eerste job in een kuuroord in de woestijn van Californië. Ze raakt erg gehecht aan haar praatzieke collega Millie (Shelley Duvall) en de twee worden al snel kamergenoten. Met haar constante gebabbel en aandachtzoekende persoonlijkheid wordt Millie vooral gemeden door de mensen rondom hen. Enkel Pinky adoreert Millie. Na een traumatische ervaring lijkt Pinky karaktereigenschappen van Millie over te nemen met een onbehaaglijke identiteitswissel tot gevolg. De derde vrouw uit de titel is de mysterieuze Willie (Janice Rule), een zwangere schilderes en uitbaatster van het stamcafé van de vrouwen.
Altman bedacht het idee voor 3 WOMEN in een droom na een rusteloze nacht, wat heel duidelijk is in de beeldtaal van de film en wordt ondersteund door de onbehaaglijke muziek. De hele film lang lijkt er een schaduw over de personages te hangen, met de verwachting dat er iets onheilspellends staat te gebeuren. Altman zei zelf over zijn enigmatische meesterwerk dat hij de film ziet als een schilderij, dat het publiek moet voelen maar niet begrijpen.
Shelley Duvall vertolkt in 3 WOMEN een van haar meest memorabele rollen. Ze werd ‘ontdekt’ door Altman in 1970 en vormde vanaf haar eerste rol in BREWSTER MCCLOUD meteen een sleutelfiguur in de ensemble casts van de regisseur. “She was such an untrained, truthful person”, zei Altman over zijn muze. “It’s what I call ‘the pink stuff'. The stuff you don’t show other people. And a really good actor shows the pink stuff. They show where to wound and where to kill them. Where their vulnerability is.” Duvall gaf in elke performance alles wat ze had, ‘the pink stuff’. En dat maakte haar zo enorm innemend.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
Brewster McCloud is een onbeholpen intellectuele jongeman die in een atoomschuilkelder woont onder het stadion The Houston Astrodome. Hij bouwt er een paar vleugels om zijn droom waar te maken: te kunnen vliegen. In zijn queeste wordt hij geholpen door een mysterieuze engelbewaarder, die altijd net op het juiste moment lijkt op te duiken om zijn hachje te redden. Maar dan wordt Houston geterroriseerd door een seriemoordenaar van wie de slachtoffers bedolven zijn onder vogelpoep. Brewster wordt al snel de hoofdverdachte in de bizarre moordzaak.
Altman creëert in BREWSTER MCCLOUD een absurdistische commentaar op de sociale constructies van een absurd Amerika. Hij brengt een spottende rechtvaardigheid in zijn plot: al de slachtoffers van de seriemoordenaar in de film zijn op een of andere manier onuitstaanbaar. De politieagenten zijn stuntelige karikaturen die tot leven komen. En hij eindigt met een anticlimax, nogal ongewoon voor het Hollywood van de jaren 70. Een zwarte komedie zoals alleen Altman die maken kan, even vreemd en onvoorzien als delicaat en menselijk.
Bud Cort (die later Harold zou spelen in HAROLD AND MAUDE) vertolkt het door vogels geobsedeerde titelpersonage en Shelley Duvall maakte haar acteerdebuut in BREWSTER MCCLOUD als vluchtige love interest van Brewster. Duvall werd tijdens de shoot van de film voorgesteld aan Altman. Duvalls hele wezen, van de grote ogen tot een unieke zachtheid en haar opgewekte aard, was genoeg voor Altman om haar een rol aan te bieden in zijn nieuwe fantasykomedie BREWSTER MCCLOUD. Het begin van een lange carrière samen als filmmaker en muze.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
Debuterend filmmaker Estibaliz Urresola Solaguren schetst een delicaat coming-of-age portret over gender-identiteit, met knipogen naar het werk van Lucrecia Martel en Céline Sciamma. Hoofdrolspeelster Sofiá Otero’s straffe acteerprestatie leverde haar een Zilveren Beer op in Berlijn. Daarmee werd ze de jongste winnaar ooit.
In 20.000 ESPECIES DE ABEJAS staat de entourage van de achtjarige Cocó erop die Aitor te noemen, ook al herkent die zich niet langer in die naam en nog minder in de verwachtingen die deze met zich meebrengt. Cocó is echter niet de enige die moet opboksen tegen twijfels en angsten. Terwijl ze samen de zomer doorbrengen bij hun eigenwijze grootmoeder Lita, gaat hun emotionele moeder een professionele en emotionele crisis door.
"‘20.000 especies de abejas’ wordt gedragen door een achtjarige klasbak"
★★★★ Ewoud Ceulemans, De Morgen
"De toen acht jaar oude Sofía Otero won terecht de Zilveren Beer voor Beste Acteerprestatie"
★★★★ Sabeth Snijders, NRC
With her feature film debut, Estibaliz Urresola Solaguren sketches a delicate coming-of-age portrait of gender identity, with nods to Lucrecia Martel and Céline Sciamma’s work. Lead actress Sofiá Otero’s powerful performance earned her a Silver Bear in Berlin, making her the youngest winner ever.
In 20.000 SPECIES OF BEES, eight-year-old Cocó’s entourage insists on calling them Aitor, even though they no longer recognise themselves in that name and even less in the expectations it brings. Cocó, however, is not the only one who must contend with doubts and fears. As they spend the summer together with their grandmother, their emotional mother goes through a professional and emotional crisis.
UNIEKE YOGA + FILM BELEVING Deze filmvertoningen worden aangeboden in combinatie met een aangepaste yogasessie door Hatha Yoga Surya vooraf.
SONGS OF EARTH is een prachtige, existentiële reis over de oerkrachten van de Aarde. In deze productie van Liv Ullmann en Wim Wenders, is de 85-jarige vader van regisseur Margreth Olin onze gids. Hij begeleidt ons langs de meest avontuurlijke vallei van Noorwegen, Oldedalen in Nordfjord, waar hij opgroeide en waar vele generaties voor hem in harmonie leefden met de natuur.
Dit overweldigende natuurspektakel is diep geworteld in een persoonlijke familiegeschiedenis. De adembenemende landschappen worden begeleid door natuurgeluiden die door het London Contemporary Orchestra zijn omgezet tot indrukwekkende melodieën.
“De film, waar drie jaar is aan gewerkt, ademt ook een zekere rust uit, waar bij vlagen een welhaast transcendente kracht van uit gaat.” Dieter Van den Bossche, Enola.be
Deze poëtische, filmische ervaring laten we vrijblijvend voorafgaan door een Hatha yoga-sessie in samenwerking met SURYA YOGA (in De Studio). Het is mogelijk een combiticket (yoga + film) of enkel een filmticket te nemen. Wie enkel de yogasessie bijwoont zonder de film mee te kijken kan op de dag zelf terecht bij de yogastudio voor entree.
24.09 - Hatha yoga (75') om 18u30, filmvertoning om 20u00
Theater Artemis en Studio Julian Hetzel presenteren: een talentenshow voor mislukkingen. Wie faalt er als de beste? De kandidaten trekken alles uit de kast.
Deze voorstelling zoekt naar schoonheid in het lelijke. Want wat de een als smakeloos beschouwt, vindt de ander juist prachtig. Samen met het publiek onderzoeken we wat er nou eigenlijk wordt bedoeld met het woord ‘succes’. Wie bepaalt wat cool of mooi is en waarom? Wie beslist of iets Kunst is, of direct de prullenbak in kan? Kan je er misschien ook anders naar kijken? Trekken we ons niet veel te veel aan van het oordeel van anderen?
Diarree is mijn lievelingskleur combineert op speelse wijze explosief theater met poppenspel, beeldhouwkunst, actionpainting en muziek. Het is de eerste voorstelling van Studio Julian Hetzel voor een jong publiek, als onderdeel van hun lopende artistieke onderzoek naar de paradox van creatie door destructie.
Oh shit, dit ruikt naar kunst!
“Backstage wordt frontstage en het publiek doet mee: dat zagen we al eerder bij producties van Theater Artemis en Julian Hetzel. Maar wat als onze lichamelijke backstage een hoofdrol krijgt?... Een kakvoorstelling die u moet zien” ★★★★ De Standaard
“Het was te verwachten dat deze eerste samenwerking tussen Studio Hetzel en Theater Artemis zou ontsporen - maar wel op grootse wijze.” – PZAZZ
"Wie van anarchie houdt, valt met zijn neus in de boter” ★★★★ de Volkskrant
“…op een zondagmiddag in Den Bosch hebben Artemis en Hetzel zowaar de anarchie en de opstand in ere hersteld.” – Theaterkrant (keuze van de criticus)
Juryrapport Het TheaterFestival 2024
Zo vaak zijn we afgelopen seizoen als toeschouwers direct betrokken bij wat er op scène gebeurt. Maar deze Nederlandse familievoorstelling spant de kroon. Bij binnenkomst krijg je zowaar een nummer om je nek. Je blijkt terechtgekomen in een auditie, een talentenjacht. Als nummertjes worden we door een kordate stem één voor één uitgeloot en gesommeerd om vooraan bijvoorbeeld zo goed mogelijk te komen sterven – enfin, dat te spelen. Meteen hangt er elektriciteit in de lucht. En die zal tijdens de voorstelling meermaals ontladen.
Diarree is mijn lievelingskleur – een unieke samenwerking tussen Julian Hetzel en Jetse Batelaan – is spelen met het publiek in het kwadraat. Hun stijlen blijken perfect bij elkaar te passen. Zoals vaker bij Batelaan worden de doorzichtige emoties van kinderen én volwassenen meesterlijk getriggerd in functie van de nodige anarchie. En zoals vaker bij Hetzel verbergt zich in die ironie een uitgesproken politiek bewustzijn, al dan niet via zelfbetrapping. Hoe makkelijk laten we ons entertainen door het willekeurige en zelfs ontmenselijkende systeem van de luidspreker, zolang wij er zelf niet worden uitgepikt? Hoe ver gaan we mee in willen winnen, desnoods zelfs door onszelf te verliezen? We worden kijkvee zonder stem, speeltjes ter vermaak, makkelijk weer van de hand te doen. Het lijkt de prestatiemaatschappij wel.
Zodra de drie echte acteurs alleen overblijven op scène, ontpoppen ze zich als topspelers in zieligheid. Tim van Dongen, Louis van der Waal en Willemijn Zevenhuijzen excelleren in de kunst om hun personages dat vooral niet te laten doen. Dat maakt van deze voorstelling een prachtige ode aan de loser. En uiteindelijk ook aan die kak uit de titel – wat ons blijkbaar zoveel meer choqueert dan de onbeschaamde exploitatie van mensen.
Dat Diarree is mijn lievelingskleur al die slinkse kritiek op de kunsten en op kapitalistische patronen weet te verpakken als een waar theaterfeest, vindt de jury zonder meer knap. Een voorstelling die zoveel teweeg kan brengen, dat zie je niet vaak. Ze speelt dan ook op zoveel lagen, in elk geval meer dan de gemiddelde jeugdvoorstelling van vorig seizoen. Tegelijk spetterend, ontroerend én grimmig: diarree smaakte nog nooit zo lekker.
UNIEKE YOGA + FILM BELEVING Deze filmvertoningen worden aangeboden in combinatie met een aangepaste yogasessie door Hatha Yoga Surya vooraf.
SONGS OF EARTH is een prachtige, existentiële reis over de oerkrachten van de Aarde. In deze productie van Liv Ullmann en Wim Wenders, is de 85-jarige vader van regisseur Margreth Olin onze gids. Hij begeleidt ons langs de meest avontuurlijke vallei van Noorwegen, Oldedalen in Nordfjord, waar hij opgroeide en waar vele generaties voor hem in harmonie leefden met de natuur.
Dit overweldigende natuurspektakel is diep geworteld in een persoonlijke familiegeschiedenis. De adembenemende landschappen worden begeleid door natuurgeluiden die door het London Contemporary Orchestra zijn omgezet tot indrukwekkende melodieën.
“De film, waar drie jaar is aan gewerkt, ademt ook een zekere rust uit, waar bij vlagen een welhaast transcendente kracht van uit gaat.” Dieter Van den Bossche, Enola.be
Deze poëtische, filmische ervaring laten we vrijblijvend voorafgaan door een Hatha yoga-sessie in samenwerking met SURYA YOGA (in De Studio). Het is mogelijk een combiticket (yoga + film) of enkel een filmticket te nemen. Wie enkel de yogasessie bijwoont zonder de film mee te kijken kan op de dag zelf terecht bij de yogastudio voor entree.
24.09 - Hatha yoga (75') om 18u30, filmvertoning om 20u00
Why I shot Andy Warhol and other chit-chat
Russel: “The two-sex system must be right, because it has been there for ages”
Bongi: “So has disease”
Nona Demey Gallagher & Lieselot Siddiki brengen Up Your Ass, Valerie Solanas’ beruchte komedie uit 1965. De tekst heeft al jaren een omstreden status in de feministische (queer) community, maar ziet nu voor het eerst het Europese theaterlicht.
New York, de Sixties. Hoofdpersonage Bongi Perez – een substituut voor Solanas zelf – is een grofgebekte oplichter en sekswerker. Ze hangt rond op straat met een heel aantal excentrieke figuren, waar ze haar dagen vult met vulgaire betogen, klaploperij en het versieren van vrouwelijke passanten. Wanneer ze Ginger en Russel – een daddy’s girl en een mannelijke narcist – ontmoet, ontstaat er onmiddellijk een aaneenschakeling van absurde (anti-)intellectuele discussies over de staat van de samenleving. Bongi, Ginger en Russel spugen schaamteloos hun overtuigingen naar elkaar – met ondenkbare en groteske situaties tot gevolg.
Valerie Solanas staat vandaag vooral bekend om haar aanslag op Andy Warhol, maar haar literaire nalatenschap omvat belangrijke radicaal-feministische werken, zoals SCUM Manifesto en Up Your Ass. Nadat Andy Warhol Up Your Ass weigerde te produceren, probeerde Solanas hem neer te schieten. Nona en Lieselot kwamen in nauw contact met Solanas’ laatst levende familielid en kregen als eerste en enige toestemming om Up Your Ass op te voeren.
Spelers Sophia Bauer, Bavo Buys, Lucie Plasschaert en Lucas Van Der Vegt fulmineren Solanas’ woorden uit de jaren zestig op een ritme dat erg hard lijkt op dat van vandaag.
“Geil, gewelddadig, groots theater: jonge Vlaamse makers ensceneren Valerie Solanas in een explosieve versie” ★★★★★ De Morgen, Evelyne Coussens, 20 november 2023
“Overweldigend, sensueel, stuitend én politiek theater dat rockt, doet lachen én met veel branie plus pruikenplezier scherpe vragen uitlokt over de wrede wijze waarop de maatschappij omgaat met slachtoffers van wreedheid” – Knack, Els Vansteenberghe, 12 december 2023
Bio
Nona Demey Gallagher & Lieselot Siddiki leerden elkaar kennen binnen het interdisciplinaire collectief ZUIDPARK waar ze samenwerkten aan de voorstelling The Importance of Being Flemish (2020). Na een tweede samenwerking voor Nachtzwemmen (2021) van Lieselot Siddiki & Jarne Van Loon, staan ze tijdens Up Your Ass voor het eerst samen in voor de regie. Ze nemen daarbij de esthetiek van de jaren ‘60 onder handen, terwijl de grenzen van goede smaak en zeden worden opgezocht.
Het TheaterFestival Juryrapport 2024
Een primeur is deze Gentse productie: de enige enscenering in Europa van het toneelstuk Up You Ass (1965) van Valerie Solanas. Zij is de onvervaarde Amerikaanse feministe die tragisch genoeg vooral herinnerd wordt dankzij de bekende man waar ze op schoot, toen hij dit stuk niet wilde opvoeren: Andy Warhol. Jonge makers Lieselot Siddiki en Nona Demey Gallagher zetten dat onrecht nu recht, samen met vier spelers waarvan sommige ook al in de rest van deze selectie opduiken. En met vooral heel veel spelplezier.
Up Your Ass volgt het wedervaren van sekswerker en butch queer Bongi in de groezelige grootstad van bars en indecent proposals. Actrice Sophia Bauer introduceert haar personage met de benen open. En dat zegt meteen veel over de expliciete onbeschaamdheid waarmee deze ploeg Solanas heeft aangepakt. Burlesk en expressief, met pruiken en overdadig spel, wordt elke matigheid geschuwd. Very american, indeed. Het oorspronkelijke Engels van dit (best nog wel klassiek opgebouwde) stuk vliegt bijwijlen door de zaal als een kogelregen. Hier en daar wordt het verrijkt met stukken uit Solana’s SCUM-manifest en meer eigentijdse uithalen over porno, patriarchaat of genderbinariteit. De pompende techno-soundtrack van Siddiki en Gallagher zelf, live van bovenop het torentje van kamertjes dat het stripachtige decor vormt, maakt het helemaal af: Up Your Ass wil inslaan. Politiek, maar ook artistiek.
De brutale energie van dit statement, daar is de jury voor gevallen. Deze voorstelling is een rollercoaster, lekker overdreven, rock ’n roll, in your face. Ook al gaat die voortvarendheid soms op de loop met wat Solanas echt leek te willen vertellen, toch wilden we deze bom er graag bij. Is veel theater dit soort radicale durf niet wat kwijtgeraakt? Fasten your seatbells voor onvervalst acteertalent.
Wanneer haar zoon Minato zich vreemd begint te gedragen, gaat zijn moeder Saori op zoek naar antwoorden. Haar zoektocht leidt naar de leraar van Minato. In een poging om de man te spreken, stuit ze op de onbuigzame directrice van de school. Wanneer aan het licht komt dat Minato betrokken is bij een pestincident van een andere leerling, groeit de twijfel bij Saori.
Japans meester Hirokazu Kore-eda (SHOPLIFTERS, NOBODY KNOWS, LIKE FATHER, LIKE SON) toont in MONSTER drie perspectieven op hetzelfde incident, met de vriendschap tussen twee onbegrepen jongens als katalysator. Het verhaal ontvouwt zich door de ogen van de moeder, de leraar en van de jongen, zodat de waarheid langzaam aan het licht komt in de slotact. Kore-eda legt het contrast tussen de wereld van de volwassenen en de kinderen in het verhaal bloot met een subtiliteit en fijngevoeligheid, die intussen zijn handelsmerken geworden zijn.
"['Monster'] is een mysterieuze puzzel die diep ontroert wanneer alle stukjes op het einde in elkaar klikken."
★★★★ Lieven Trio, De Morgen
Regisseur Yorgos Lanthimos en producent Emma Stone brengen het ongelooflijke verhaal van Bella Baxter (Emma Stone) en haar buitengewone evolutie. Bella is een jonge vrouw die weer tot leven wordt gewekt door de briljante en onorthodoxe Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Onder Baxters bescherming verlangt Bella ernaar om bij te leren. Snakkend naar de wereldsheid die ze mist, gaat Bella er vandoor met Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), een gladde en losbandige advocaat. Samen maken ze een bewogen reis langs verschillende landen. Vrij van de vooroordelen van haar tijd, wordt Bella vastberaden in haar doel om te staan voor gelijkheid en bevrijding.
Yorgos Lanthimos heeft zich op korte tijd opgeworpen tot een van de meest eigenzinnige filmmakers van onze tijd. Hij creëert een verbluffend universum in POOR THINGS, dat als kader dient voor een confronterend commentaar op de patriarchale maatschappij. Een ware tour de force voor Emma Stone in de hoofdrol, die in ruil daarvoor beloond werd met alle denkbare prijzen.
Winnaar van de Oscars voor Beste Actrice (Emma Stone), Productiedesign, Kostuumdesign en Makeup and Hairstyling, en genomineerd voor ondere andere Beste Film, Regie en Geadapteerd Scenario.
EN The film is in English with Dutch and French subtitles.
Director Yorgos Lanthimos and producer Emma Stone bring the incredible story of Bella Baxter (Emma Stone) and her extraordinary evolution. Bella is a young woman brought back to life by the brilliant and unorthodox Dr Godwin Baxter (Willem Dafoe). Under Baxter's protection, Bella longs to learn. Yearning for the worldliness she lacks, Bella runs off with Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), a slick and licentious lawyer. Together, they embark on an eventful journey across several countries.
Al eeuwenlang maken duizenden straatkatten Turkije’s grootste stad onveilig. Sommige zijn wild en zorgen voor zichzelf, anderen zijn tammer en worden door mensen verzorgd. KEDI schetst een stadsportret van Istanbul, gezien door de ogen van de katten en in gesprek met de mensen die met hen omgaan.
Ceyda Toruns gezellige documentaire kan je ook zien als een metafoor voor Turkije zelf, met verhalen over de instroom van buitenaf en de oprukkende urbanisatie. “Net als de katten heeft iedereen recht op vrijheid”, zo vertelt één van de getuigen.
Wat is een dier? En kunnen mensen vriendschap sluiten met dieren? Deze vragen staan centraal in de tentoonstelling The Lives of Animals (8 jun - 22 sep 2024) van het M HKA. In het kader van deze tentoonstelling vertonen we twee films. Naast KEDI, staat deze maand ook de zwart-witdocumentaire GUNDA op ons programma. Neem daarnaast ook zeker deel aan de expert tour door Katerina Gregos in de tentoonstelling en Music for Dogs and their Owners door Gaspar Cohen.
Why I shot Andy Warhol and other chit-chat
Russel: “The two-sex system must be right, because it has been there for ages”
Bongi: “So has disease”
Nona Demey Gallagher & Lieselot Siddiki brengen Up Your Ass, Valerie Solanas’ beruchte komedie uit 1965. De tekst heeft al jaren een omstreden status in de feministische (queer) community, maar ziet nu voor het eerst het Europese theaterlicht.
New York, de Sixties. Hoofdpersonage Bongi Perez – een substituut voor Solanas zelf – is een grofgebekte oplichter en sekswerker. Ze hangt rond op straat met een heel aantal excentrieke figuren, waar ze haar dagen vult met vulgaire betogen, klaploperij en het versieren van vrouwelijke passanten. Wanneer ze Ginger en Russel – een daddy’s girl en een mannelijke narcist – ontmoet, ontstaat er onmiddellijk een aaneenschakeling van absurde (anti-)intellectuele discussies over de staat van de samenleving. Bongi, Ginger en Russel spugen schaamteloos hun overtuigingen naar elkaar – met ondenkbare en groteske situaties tot gevolg.
Valerie Solanas staat vandaag vooral bekend om haar aanslag op Andy Warhol, maar haar literaire nalatenschap omvat belangrijke radicaal-feministische werken, zoals SCUM Manifesto en Up Your Ass. Nadat Andy Warhol Up Your Ass weigerde te produceren, probeerde Solanas hem neer te schieten. Nona en Lieselot kwamen in nauw contact met Solanas’ laatst levende familielid en kregen als eerste en enige toestemming om Up Your Ass op te voeren.
Spelers Sophia Bauer, Bavo Buys, Lucie Plasschaert en Lucas Van Der Vegt fulmineren Solanas’ woorden uit de jaren zestig op een ritme dat erg hard lijkt op dat van vandaag.
“Geil, gewelddadig, groots theater: jonge Vlaamse makers ensceneren Valerie Solanas in een explosieve versie” ★★★★★ De Morgen, Evelyne Coussens, 20 november 2023
“Overweldigend, sensueel, stuitend én politiek theater dat rockt, doet lachen én met veel branie plus pruikenplezier scherpe vragen uitlokt over de wrede wijze waarop de maatschappij omgaat met slachtoffers van wreedheid” – Knack, Els Vansteenberghe, 12 december 2023
Bio
Nona Demey Gallagher & Lieselot Siddiki leerden elkaar kennen binnen het interdisciplinaire collectief ZUIDPARK waar ze samenwerkten aan de voorstelling The Importance of Being Flemish (2020). Na een tweede samenwerking voor Nachtzwemmen (2021) van Lieselot Siddiki & Jarne Van Loon, staan ze tijdens Up Your Ass voor het eerst samen in voor de regie. Ze nemen daarbij de esthetiek van de jaren ‘60 onder handen, terwijl de grenzen van goede smaak en zeden worden opgezocht.
Het TheaterFestival Juryrapport 2024
Een primeur is deze Gentse productie: de enige enscenering in Europa van het toneelstuk Up You Ass (1965) van Valerie Solanas. Zij is de onvervaarde Amerikaanse feministe die tragisch genoeg vooral herinnerd wordt dankzij de bekende man waar ze op schoot, toen hij dit stuk niet wilde opvoeren: Andy Warhol. Jonge makers Lieselot Siddiki en Nona Demey Gallagher zetten dat onrecht nu recht, samen met vier spelers waarvan sommige ook al in de rest van deze selectie opduiken. En met vooral heel veel spelplezier.
Up Your Ass volgt het wedervaren van sekswerker en butch queer Bongi in de groezelige grootstad van bars en indecent proposals. Actrice Sophia Bauer introduceert haar personage met de benen open. En dat zegt meteen veel over de expliciete onbeschaamdheid waarmee deze ploeg Solanas heeft aangepakt. Burlesk en expressief, met pruiken en overdadig spel, wordt elke matigheid geschuwd. Very american, indeed. Het oorspronkelijke Engels van dit (best nog wel klassiek opgebouwde) stuk vliegt bijwijlen door de zaal als een kogelregen. Hier en daar wordt het verrijkt met stukken uit Solana’s SCUM-manifest en meer eigentijdse uithalen over porno, patriarchaat of genderbinariteit. De pompende techno-soundtrack van Siddiki en Gallagher zelf, live van bovenop het torentje van kamertjes dat het stripachtige decor vormt, maakt het helemaal af: Up Your Ass wil inslaan. Politiek, maar ook artistiek.
De brutale energie van dit statement, daar is de jury voor gevallen. Deze voorstelling is een rollercoaster, lekker overdreven, rock ’n roll, in your face. Ook al gaat die voortvarendheid soms op de loop met wat Solanas echt leek te willen vertellen, toch wilden we deze bom er graag bij. Is veel theater dit soort radicale durf niet wat kwijtgeraakt? Fasten your seatbells voor onvervalst acteertalent.
In deze satirische en muzikale ensemblefilm volgen we niet minder dan 24 personages uit de country- en gospelmuziekindustrie in Nashville, Tennessee. Allemaal willen ze carrière maken. Tijdens de vijfdaagse periode die voorafgaat aan een galaconcert voor een populistische outsider die zich kandidaat stelt voor het presidentschap, kruisen al hun paden.
NASHVILLE is één van de sleutelfilms van de jaren ’70, een kritische mozaïek van Amerika aan de vooravond van de presidentsverkiezingen. In hotpants en op plateauzolen torent Shelley Duvall boven de rest uit als de enigmatische groupie L.A. Joan. Van alle personages is Duvall wellicht nog het meest memorabel.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
ENG The film is in English with English subtitles.
This satirical and musical ensemble film follows 24 characters from the country and gospel music industry in Nashville, Tennessee. All want to make careers. During the five days leading up to a gala concert for a populist outsider running for president, all their paths cross.
NASHVILLE is one of the essential films of the 1970s, a critical mosaic of America on the eve of the presidential election. Shelley Duvall towers above the rest in hot pants and platform shoes as the enigmatic groupie L.A. Joan. Of all the characters, Duvall is perhaps the most memorable.
At the start of this summer, the inimitable Shelley Duvall passed away. Although unforgettable in Stanley Kubrick’s THE SHINING, she shines extra bright in the films of American director Robert Altman. As his muse, she dabbles throughout his diverse filmography—from comedies to westerns to musicals. Click here for our complete DUVALL & ALTMAN programme.
UNIEKE YOGA + FILM BELEVING Deze filmvertoningen worden aangeboden in combinatie met een aangepaste yogasessie door Hatha Yoga Surya vooraf.
SONGS OF EARTH is een prachtige, existentiële reis over de oerkrachten van de Aarde. In deze productie van Liv Ullmann en Wim Wenders, is de 85-jarige vader van regisseur Margreth Olin onze gids. Hij begeleidt ons langs de meest avontuurlijke vallei van Noorwegen, Oldedalen in Nordfjord, waar hij opgroeide en waar vele generaties voor hem in harmonie leefden met de natuur.
Dit overweldigende natuurspektakel is diep geworteld in een persoonlijke familiegeschiedenis. De adembenemende landschappen worden begeleid door natuurgeluiden die door het London Contemporary Orchestra zijn omgezet tot indrukwekkende melodieën.
“De film, waar drie jaar is aan gewerkt, ademt ook een zekere rust uit, waar bij vlagen een welhaast transcendente kracht van uit gaat.” Dieter Van den Bossche, Enola.be
Deze poëtische, filmische ervaring laten we vrijblijvend voorafgaan door een Hatha yoga-sessie in samenwerking met SURYA YOGA (in De Studio). Het is mogelijk een combiticket (yoga + film) of enkel een filmticket te nemen. Wie enkel de yogasessie bijwoont zonder de film mee te kijken kan op de dag zelf terecht bij de yogastudio voor entree.
24.09 - Hatha yoga (75') om 18u30, filmvertoning om 20u00
UNIEKE YOGA + FILM BELEVING Deze filmvertoningen worden aangeboden in combinatie met een aangepaste yogasessie door Hatha Yoga Surya vooraf.
SONGS OF EARTH is een prachtige, existentiële reis over de oerkrachten van de Aarde. In deze productie van Liv Ullmann en Wim Wenders, is de 85-jarige vader van regisseur Margreth Olin onze gids. Hij begeleidt ons langs de meest avontuurlijke vallei van Noorwegen, Oldedalen in Nordfjord, waar hij opgroeide en waar vele generaties voor hem in harmonie leefden met de natuur.
Dit overweldigende natuurspektakel is diep geworteld in een persoonlijke familiegeschiedenis. De adembenemende landschappen worden begeleid door natuurgeluiden die door het London Contemporary Orchestra zijn omgezet tot indrukwekkende melodieën.
“De film, waar drie jaar is aan gewerkt, ademt ook een zekere rust uit, waar bij vlagen een welhaast transcendente kracht van uit gaat.” Dieter Van den Bossche, Enola.be
Deze poëtische, filmische ervaring laten we vrijblijvend voorafgaan door een Hatha yoga-sessie in samenwerking met SURYA YOGA (in De Studio). Het is mogelijk een combiticket (yoga + film) of enkel een filmticket te nemen. Wie enkel de yogasessie bijwoont zonder de film mee te kijken kan op de dag zelf terecht bij de yogastudio voor entree.
24.09 - Hatha yoga (75') om 18u30, filmvertoning om 20u00
In haar meeslepende en gory tweede langspeler LOVE LIES BLEEDING doorkruist Rose Glass de romance tussen gymeigenaar Lou (Kristen Stewart) en bodybuilder Jackie (Katy O’Brian) met de dodelijke combinatie van steroïden en geweld van Lou’s criminele familie. Lou managet een sportschool in een afgelegen dorp in New Mexico in de jaren '80. Wanneer Jackie de gym binnenwandelt, klikt het meteen tussen de twee. Jackie heeft de ambitie om een bekende bodybuildingwedstrijd te winnen in Las Vegas en wordt daarbij – op eerder dubieuze wijze – geholpen door Lou. In de achtergrond dreigt de aanwezigheid van Lou’s vader, die een mysterieuze maffiaorganisatie runt in het dorpje. Een onverwachte moord verstoort de prille relatie van Lou en Jackie en het koppel wordt al snel meegesleurd in een web van geweld.
Deze intense, romantische neo-noir actie extravaganza stelt de vraag hoe ver je wilt gaan voor de liefde. Verlangen, obsessie en de American Dream worden benaderd vanuit een sterke vrouwelijke queerervaring. Met een overtuigende Kristen Stewart (SPENCER, CRIMES OF THE FUTURE) en Katy O’Brian (THE MANDALORIAN, TWISTERS) en een perfect gecaste Ed Harris (THE TRUMAN SHOW, APOLLO 13) als de dreigende maffiabaas/vader. Rose Glass schuwt de schokkende scènes niet. Zweet, lust, liefde en bloed druipen van elk shot. Elke val, elke botbreuk en elke moord voelt realistisch aan en dat draagt enkel bij aan de overlevering van dit spectaculaire verhaal.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles.
Reclusive gym owner Lou falls for Jackie, an ambitious bodybuilder on her way to Las Vegas to fulfil her big dream. But their love causes violence and pulls them deeper into the dangerous web of Lou's criminal family. LOVE LIES BLEEDING is a romantic neo-noir thriller.
Op 3 juli 1973 verraste rockicoon David Bowie zijn fans en band met de aankondiging dat hij die avond zijn laatste concert zou geven. Bowie zou natuurlijk nog optreden, maar nooit meer als Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentairemaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T LOOK BACK) was in Londen om een dertig minuten durende special van Bowie’s show op te nemen, maar geraakte zo in de ban van de performer dat hij ter plekke besloot een langere film te maken.
ZIGGY STARDUST is een verbluffend document van een rockicoon in zijn vroege jaren én een van de eerste concertfilms. Er zijn veel scenes achter de schermen, maar het grootste deel van de film is het concert zelf met tal van songs zoals Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock 'N' Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reeds White Light/White Heat en Jagger/Richards’ Let's Spend the Night Together. Deze filmische collage van kitsch, popironie en flamboyante overdaad toont treffend de muzikale symbiose van passie en dominantie die Bowie’s queer kunst en het glamrockgenre definieert.
On July 3, 1973, rock icon David Bowie surprised his fans and band by announcing that he would perform his last concert that night. Bowie would still perform, of course, but never again as Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentary filmmaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T’ LOOK BACK) was in London to record a thirty-minute special of Bowie’s show but became so captivated by the performer that he decided on the spot to make a longer film.
ZIGGY STARDUST is a stunning document of a rock icon in his early years and one of the very first concert films. There are many insightful behind-the-scenes moments, but the bulk of the film is the concert itself with numerous songs, including Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock ‘N’ Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reed’s White Light/White Heat and Jagger/Richards’ Let’s Spend the Night Together. This cinematic collage of kitsch, pop irony, and flamboyant excess aptly demonstrates the musical symbiosis of passion and dominance that defined Bowie’s queer art and the glam rock genre.
Regisseur Yorgos Lanthimos en producent Emma Stone brengen het ongelooflijke verhaal van Bella Baxter (Emma Stone) en haar buitengewone evolutie. Bella is een jonge vrouw die weer tot leven wordt gewekt door de briljante en onorthodoxe Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe). Onder Baxters bescherming verlangt Bella ernaar om bij te leren. Snakkend naar de wereldsheid die ze mist, gaat Bella er vandoor met Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), een gladde en losbandige advocaat. Samen maken ze een bewogen reis langs verschillende landen. Vrij van de vooroordelen van haar tijd, wordt Bella vastberaden in haar doel om te staan voor gelijkheid en bevrijding.
Yorgos Lanthimos heeft zich op korte tijd opgeworpen tot een van de meest eigenzinnige filmmakers van onze tijd. Hij creëert een verbluffend universum in POOR THINGS, dat als kader dient voor een confronterend commentaar op de patriarchale maatschappij. Een ware tour de force voor Emma Stone in de hoofdrol, die in ruil daarvoor beloond werd met alle denkbare prijzen.
Winnaar van de Oscars voor Beste Actrice (Emma Stone), Productiedesign, Kostuumdesign en Makeup and Hairstyling, en genomineerd voor ondere andere Beste Film, Regie en Geadapteerd Scenario.
EN The film is in English with Dutch and French subtitles.
Director Yorgos Lanthimos and producer Emma Stone bring the incredible story of Bella Baxter (Emma Stone) and her extraordinary evolution. Bella is a young woman brought back to life by the brilliant and unorthodox Dr Godwin Baxter (Willem Dafoe). Under Baxter's protection, Bella longs to learn. Yearning for the worldliness she lacks, Bella runs off with Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo), a slick and licentious lawyer. Together, they embark on an eventful journey across several countries.
In haar meeslepende en gory tweede langspeler LOVE LIES BLEEDING doorkruist Rose Glass de romance tussen gymeigenaar Lou (Kristen Stewart) en bodybuilder Jackie (Katy O’Brian) met de dodelijke combinatie van steroïden en geweld van Lou’s criminele familie. Lou managet een sportschool in een afgelegen dorp in New Mexico in de jaren '80. Wanneer Jackie de gym binnenwandelt, klikt het meteen tussen de twee. Jackie heeft de ambitie om een bekende bodybuildingwedstrijd te winnen in Las Vegas en wordt daarbij – op eerder dubieuze wijze – geholpen door Lou. In de achtergrond dreigt de aanwezigheid van Lou’s vader, die een mysterieuze maffiaorganisatie runt in het dorpje. Een onverwachte moord verstoort de prille relatie van Lou en Jackie en het koppel wordt al snel meegesleurd in een web van geweld.
Deze intense, romantische neo-noir actie extravaganza stelt de vraag hoe ver je wilt gaan voor de liefde. Verlangen, obsessie en de American Dream worden benaderd vanuit een sterke vrouwelijke queerervaring. Met een overtuigende Kristen Stewart (SPENCER, CRIMES OF THE FUTURE) en Katy O’Brian (THE MANDALORIAN, TWISTERS) en een perfect gecaste Ed Harris (THE TRUMAN SHOW, APOLLO 13) als de dreigende maffiabaas/vader. Rose Glass schuwt de schokkende scènes niet. Zweet, lust, liefde en bloed druipen van elk shot. Elke val, elke botbreuk en elke moord voelt realistisch aan en dat draagt enkel bij aan de overlevering van dit spectaculaire verhaal.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles.
Reclusive gym owner Lou falls for Jackie, an ambitious bodybuilder on her way to Las Vegas to fulfil her big dream. But their love causes violence and pulls them deeper into the dangerous web of Lou's criminal family. LOVE LIES BLEEDING is a romantic neo-noir thriller.
In haar meeslepende en gory tweede langspeler LOVE LIES BLEEDING doorkruist Rose Glass de romance tussen gymeigenaar Lou (Kristen Stewart) en bodybuilder Jackie (Katy O’Brian) met de dodelijke combinatie van steroïden en geweld van Lou’s criminele familie. Lou managet een sportschool in een afgelegen dorp in New Mexico in de jaren '80. Wanneer Jackie de gym binnenwandelt, klikt het meteen tussen de twee. Jackie heeft de ambitie om een bekende bodybuildingwedstrijd te winnen in Las Vegas en wordt daarbij – op eerder dubieuze wijze – geholpen door Lou. In de achtergrond dreigt de aanwezigheid van Lou’s vader, die een mysterieuze maffiaorganisatie runt in het dorpje. Een onverwachte moord verstoort de prille relatie van Lou en Jackie en het koppel wordt al snel meegesleurd in een web van geweld.
Deze intense, romantische neo-noir actie extravaganza stelt de vraag hoe ver je wilt gaan voor de liefde. Verlangen, obsessie en de American Dream worden benaderd vanuit een sterke vrouwelijke queerervaring. Met een overtuigende Kristen Stewart (SPENCER, CRIMES OF THE FUTURE) en Katy O’Brian (THE MANDALORIAN, TWISTERS) en een perfect gecaste Ed Harris (THE TRUMAN SHOW, APOLLO 13) als de dreigende maffiabaas/vader. Rose Glass schuwt de schokkende scènes niet. Zweet, lust, liefde en bloed druipen van elk shot. Elke val, elke botbreuk en elke moord voelt realistisch aan en dat draagt enkel bij aan de overlevering van dit spectaculaire verhaal.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles.
Reclusive gym owner Lou falls for Jackie, an ambitious bodybuilder on her way to Las Vegas to fulfil her big dream. But their love causes violence and pulls them deeper into the dangerous web of Lou's criminal family. LOVE LIES BLEEDING is a romantic neo-noir thriller.
De plaatsen voor de bordspellen in het café zijn ondertussen allemaal uitverkocht, maar kom gerust na de film kijken of er nog plek over is!
In de mysterieuze komedie CLUE, naar het gelijknamige bordspel, verzamelen zes kleurrijke gasten zich in het landhuis van hun gastheer Mr. Boddy. Wanneer zijn lijk gevonden wordt, komt ook zijn grote geheim aan het licht: hij chanteert hen stuk voor stuk. Met de moordenaar in hun midden moeten de gasten en Boddy’s loslippige butler de dader zien te vinden voor er nog meer slachtoffers vallen.
Niemand minder dan Tim Curry (THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW), Madeline Kahn (PAPER MOON) en Eileen Brennan (THE LAST PICTURE SHOW) duiken op in het ensemble van deze cultfilm. Net zoals het echte bordspel is ook het einde onvoorspelbaar: de film kent drie verschillende finales.
Fans van films én bordspellen verzamelen! In september slaan we de handen in elkaar met spellencafé The Playground voor de eerste editie van SCREEN2PLAY, een filmische bordspellenavond die gehost wordt door podcast- én grappenmaker Fokke van der Meulen. Na de vertoning van de komische whodunit-klassieker CLUE op het grote scherm kan je afzakken naar ons café voor bord- en kaartspellen afgestemd op het mystery-thema van de film. Een combiticket verzekert je toegang tot de film én het spelcafé. Voor de film zijn ook losse tickets beschikbaar. Geen reservatie voor het spelcafé maar toch zin in een spelletje? Check na afloop van de film waar je kan aansluiten. Let the games begin!
ENG The film is in English with English subtitles.
In the mysterious comedy CLUE, after the board game of the same name, six colourful guests gather at the mansion of their host Mr. Boddy. When his corpse is found, his big secret also comes to light: he is blackmailing each of them. With the killer in their midst, the guests, each with their own secrets, and Boddy’s loose-lipped butler must race against time to find the culprit before more victims fall.
None other than Tim Curry (THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW), Madeline Kahn (PAPER MOON), and Eileen Brennan (THE LAST PICTURE SHOW) pop up in this cult film’s ensemble. Like the board game, the ending is unpredictable: the film has three different finales.
Film lovers who enjoy a good board game (or vice versa) rejoice! In September, De Cinema joins forces with games café The Playground for the first edition of SCREEN2PLAY, a cinematic board game night which will be hosted by podcast maker and joker Fokke van der Meulen. After the screening of whodunit-classic CLUE, you can descend to our café for card and board games related to the film’s theme. A combi-ticket ensures you access to both the film and the games. Single film tickets are also available. No reservation for the foyer, but still fancy a game? Check with us after the film where to join! Let the games begin!
De plaatsen voor de bordspellen in het café zijn ondertussen allemaal uitverkocht, maar kom gerust na de film kijken of er nog plek over is!
In de mysterieuze komedie CLUE, naar het gelijknamige bordspel, verzamelen zes kleurrijke gasten zich in het landhuis van hun gastheer Mr. Boddy. Wanneer zijn lijk gevonden wordt, komt ook zijn grote geheim aan het licht: hij chanteert hen stuk voor stuk. Met de moordenaar in hun midden moeten de gasten en Boddy’s loslippige butler de dader zien te vinden voor er nog meer slachtoffers vallen.
Niemand minder dan Tim Curry (THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW), Madeline Kahn (PAPER MOON) en Eileen Brennan (THE LAST PICTURE SHOW) duiken op in het ensemble van deze cultfilm. Net zoals het echte bordspel is ook het einde onvoorspelbaar: de film kent drie verschillende finales.
Fans van films én bordspellen verzamelen! In september slaan we de handen in elkaar met spellencafé The Playground voor de eerste editie van SCREEN2PLAY, een filmische bordspellenavond die gehost wordt door podcast- én grappenmaker Fokke van der Meulen. Na de vertoning van de komische whodunit-klassieker CLUE op het grote scherm kan je afzakken naar ons café voor bord- en kaartspellen afgestemd op het mystery-thema van de film. Een combiticket verzekert je toegang tot de film én het spelcafé. Voor de film zijn ook losse tickets beschikbaar. Geen reservatie voor het spelcafé maar toch zin in een spelletje? Check na afloop van de film waar je kan aansluiten. Let the games begin!
ENG The film is in English with English subtitles.
In the mysterious comedy CLUE, after the board game of the same name, six colourful guests gather at the mansion of their host Mr. Boddy. When his corpse is found, his big secret also comes to light: he is blackmailing each of them. With the killer in their midst, the guests, each with their own secrets, and Boddy’s loose-lipped butler must race against time to find the culprit before more victims fall.
None other than Tim Curry (THE ROCKY HORROR PICTURE SHOW), Madeline Kahn (PAPER MOON), and Eileen Brennan (THE LAST PICTURE SHOW) pop up in this cult film’s ensemble. Like the board game, the ending is unpredictable: the film has three different finales.
Film lovers who enjoy a good board game (or vice versa) rejoice! In September, De Cinema joins forces with games café The Playground for the first edition of SCREEN2PLAY, a cinematic board game night which will be hosted by podcast maker and joker Fokke van der Meulen. After the screening of whodunit-classic CLUE, you can descend to our café for card and board games related to the film’s theme. A combi-ticket ensures you access to both the film and the games. Single film tickets are also available. No reservation for the foyer, but still fancy a game? Check with us after the film where to join! Let the games begin!
In deze satirische en muzikale ensemblefilm volgen we niet minder dan 24 personages uit de country- en gospelmuziekindustrie in Nashville, Tennessee. Allemaal willen ze carrière maken. Tijdens de vijfdaagse periode die voorafgaat aan een galaconcert voor een populistische outsider die zich kandidaat stelt voor het presidentschap, kruisen al hun paden.
NASHVILLE is één van de sleutelfilms van de jaren ’70, een kritische mozaïek van Amerika aan de vooravond van de presidentsverkiezingen. In hotpants en op plateauzolen torent Shelley Duvall boven de rest uit als de enigmatische groupie L.A. Joan. Van alle personages is Duvall wellicht nog het meest memorabel.
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
ENG The film is in English with English subtitles.
This satirical and musical ensemble film follows 24 characters from the country and gospel music industry in Nashville, Tennessee. All want to make careers. During the five days leading up to a gala concert for a populist outsider running for president, all their paths cross.
NASHVILLE is one of the essential films of the 1970s, a critical mosaic of America on the eve of the presidential election. Shelley Duvall towers above the rest in hot pants and platform shoes as the enigmatic groupie L.A. Joan. Of all the characters, Duvall is perhaps the most memorable.
At the start of this summer, the inimitable Shelley Duvall passed away. Although unforgettable in Stanley Kubrick’s THE SHINING, she shines extra bright in the films of American director Robert Altman. As his muse, she dabbles throughout his diverse filmography—from comedies to westerns to musicals. Click here for our complete DUVALL & ALTMAN programme.
Het is winter in het Oude Westen. De charismatische gokker John McCabe rijdt door het regenachtige, indrukwekkende berglandschap van Washington in 1902, begeleid door Leonard Cohens “The Stranger Song”. Hij houdt halt in een klein mijnstadje in opbouw en groeit al snel uit tot een van de notabelen ter plaatse. McCabe richt een bordeel op dat gerund wordt door de geslepen Mrs. Miller, en baat zelf een gokhal uit. McCabe en Mrs. Miller worden succesvolle zakenpartners en groeien ook op persoonlijk vlak dichter naar elkaar toe. Wanneer McCabe het uitkoopaanbod van een groot mijnbedrijf afslaat, heeft dat niet enkel gevolgen voor zijn eigen veiligheid, maar ook voor die van Mrs. Miller en de rest van het stadje.
Robert Altman creëert met MCCABE & MRS. MILLER een western die buiten het genre lijkt te staan. De antihelden uit de titel worden door geld en hebzucht gedreven, omringd door een stad die voor onze ogen wordt uitgebouwd. Eigen aan Altmans stijl zijn er in de film geregeld dialogen die ogenschijnlijk bezig zijn voordat de camera in de scène aankomt en verder duren nadat de camera de scène heeft verlaten. Voor de muziek liet Altman zich inspireren door drie nummers van het debuutalbum van de toen nog beginnende muzikant Leonard Cohen, “The Stranger Song”, “Sisters of Mercy” en “Winter Lady”. Cohen bleek fan van Altmans BREWSTER MCCLOUD (ook op ons programma) en zo werd de inspiratie van de regisseur ook werkelijkheid in de soundtrack van de film.
Zondag 1 september wordt de film ingeleid door Tim Maerschand, filmjournalist, co- host van de Wide Angle podcast van Film Fest Gent en lid van cinefiele platforms Kuru en Kuleshov.
"They say that great actors are never knowingly caught acting; Altman's best movies are similarly effortless - experiences to be lived in, rather than simply watched."
★★★★★ Colin Kennedy, Empire
Aan het begin van de zomer overleed de onnavolgbare Shelley Duvall. Hoewel onvergetelijk in Stanley Kubricks THE SHINING, schittert ze pas echt in de films van de Amerikaanse regisseur Robert Altman. Als muze dartelt ze doorheen zijn uiteenlopende filmografie — van komedies over westerns tot musicals. Klik hier voor ons volledige DUVALL & ALTMAN-programma.
