Een theaterconcert* voor jongeren en voor iedereen die ooit puber was of zal worden. * Geïnspireerd en gecoacht door tieners: Adam Boufker (14) - Nisrine Mardaoui (14) - Ahlam Issalhi (15) - Amani Akrich (14) - Arsene Witpas (14) - Edzhe Osman (16) - Finn Van Dael-Eulaers (16) - Finn Van Meel (14) - Laime De Paep (16) - Lounja Stubbe (17) - Margot Ryckmans (15) - Tibe Glas (16)
Durf je hulp vragen?
Heb je veel stress?
Vind je school stom?
Wil je een groot gezin?
Wil je een keer naakt zwemmen?
Heb je angsten?
Vind je het oké om niet altijd oké te zijn?
Voel jij je soms eenzaam?
Voel je je vaak buitengesloten?
Lach je graag?
Sta je klaar om andere mensen te helpen?
Ben je bang voor de toekomst?
Vind je jezelf mooi?
Wil je rijk worden?
Een oprechte poging van twee volwassenen om zich te laten leiden door jongeren in plaats van omgekeerd
Tijdens de winter van 2022 trok theatermaker Sanderijn Helsen als 'puberfluisteraar' naar plekken waar adolescenten a.k.a. pubers te vinden zijn: scholen, een psychiatrisch centrum, een buitenschoolse jeugdwerking, een theaterwerkplaats,...
Ze bevroeg meer dan 200 pubersover hun toekomstdromen, angsten, wensen en worstelingen. Uit hun veelzijdige output distilleerde Sanderijn een theatertekst over het puberbrein. Tijdens het schrijfproces werd ze bijgestaan door negen jonge coaches.
In de voorstelling De Puberfluisteraar loodsen Helsen en muzikante Leen Diependaele (Samowar) het publiek doorheen verschillende tienerportretten en een klankband vol jonge stemmen.
Leen en Sanderijn versterken, pitchen, loopen en syncen jeugdige Utopia’s, innerlijke demonen, prangende vragen en visionaire manifesten van pubers in dit meesleepend theaterconcert.
Hoe mijn brein er uit ziet, getekend door N, 12 jaar
Een theaterconcert* voor jongeren en voor iedereen die ooit puber was of zal worden. * Geïnspireerd en gecoacht door tieners: Adam Boufker (14) - Nisrine Mardaoui (14) - Ahlam Issalhi (15) - Amani Akrich (14) - Arsene Witpas (14) - Edzhe Osman (16) - Finn Van Dael-Eulaers (16) - Finn Van Meel (14) - Laime De Paep (16) - Lounja Stubbe (17) - Margot Ryckmans (15) - Tibe Glas (16)
Durf je hulp vragen?
Heb je veel stress?
Vind je school stom?
Wil je een groot gezin?
Wil je een keer naakt zwemmen?
Heb je angsten?
Vind je het oké om niet altijd oké te zijn?
Voel jij je soms eenzaam?
Voel je je vaak buitengesloten?
Lach je graag?
Sta je klaar om andere mensen te helpen?
Ben je bang voor de toekomst?
Vind je jezelf mooi?
Wil je rijk worden?
Een oprechte poging van twee volwassenen om zich te laten leiden door jongeren in plaats van omgekeerd
Tijdens de winter van 2022 trok theatermaker Sanderijn Helsen als 'puberfluisteraar' naar plekken waar adolescenten a.k.a. pubers te vinden zijn: scholen, een psychiatrisch centrum, een buitenschoolse jeugdwerking, een theaterwerkplaats,...
Ze bevroeg meer dan 200 pubersover hun toekomstdromen, angsten, wensen en worstelingen. Uit hun veelzijdige output distilleerde Sanderijn een theatertekst over het puberbrein. Tijdens het schrijfproces werd ze bijgestaan door negen jonge coaches.
In de voorstelling De Puberfluisteraar loodsen Helsen en muzikante Leen Diependaele (Samowar) het publiek doorheen verschillende tienerportretten en een klankband vol jonge stemmen.
Leen en Sanderijn versterken, pitchen, loopen en syncen jeugdige Utopia’s, innerlijke demonen, prangende vragen en visionaire manifesten van pubers in dit meesleepend theaterconcert.
Hoe mijn brein er uit ziet, getekend door N, 12 jaar
In een gebricoleerde stijl leggen twee broers de stereotiepe mechanismen bloot van het medium film. Het maken van hun eigen film is zowat de ultieme vlucht uit de realiteit. Maar gaandeweg ontstaan er spanningen tussen de twee mannen en ook de buitenwereld neemt een steeds grotere rol in.
Terminator Too toont het perspectief van twee volwassen mannen die op haast maniakale wijze blijven vasthangen aan de helden van hun jeugd. Ze amuseren zich te pletter, maar zijn niet altijd helemaal ‘in touch with reality’. Terminator Too is een ode aan de fantasie, een uitnodiging tot ongebreidelde creativiteit, vol humoristische referenties aan de hedendaagse beeldcultuur. Maar onderhuids schuilt een grimmige ondertoon. Wie zijn die mannen? En waarom sluiten ze zich af van de buitenwereld?
Met zelfgemaakte special effects, kostuums uit cornflakesdozen, tekstfragmenten uit populaire (actie)films van vroeger en nu, spectaculaire gevechtschoreografieën en een vers gecomponeerde soundtrack word je ondergedompeld in de wereld van Hollywood-blockbusters.
“De charme van deze publiekslieveling is dat hij het spelplezier en de ongebreidelde creativiteit laat primeren, zodat de voorstelling voortdurend je eigen verbeelding triggert.” ★★★★ – De Standaard
Masterclass Sound Design & Documentairevertoning met David Novack
Ontdek de kracht van geluid in film en hoe het de emoties van een verhaal kan versterken tijdens een exclusieve masterclass sound design (gegeven in het Engels) door de gerenommeerde filmmaker en sound designer David Novack. Deze unieke gelegenheid biedt je niet alleen de kans om meer te leren over de kunst van geluidsontwerp, maar ook om een diepgaand gesprek te voeren met Novack zelf.
Na de masterclass wordt de aangrijpende documentaire ALL STATIC & NOISE vertoond waarin het verhaal van Oeigoeren en Kazachen die willekeurig worden vastgehouden in "heropvoedingskampen" in China centraal staat. De documentaire volgt onder andere de jonge Oeigoerse Jewher, die na het gewelddadige verlies van haar vader in Beijing naar de Verenigde Staten vlucht. Samen met Abduweli, een taalkundige die werd gemarteld voor het onderwijzen van de Oeigoerse taal, sluiten zij zich aan bij andere overlevenden om de verschrikkingen onder de aandacht te brengen en internationale bewustwording te creëren.
Mis deze unieke kans niet om te leren van een meester in zijn vak en een belangrijk verhaal te horen dat de wereld moet kennen. Deze vertoning en masterclass gebeurt in samenwerking met Maarten Coëgnarts, assistent-professor in Film Studies aan de Universiteit van Antwerpen en Amnesty International.
ALL STATIC & NOISE maakt deel uit van ons programma (R)EVOLUTIE dat de focus legt op universele thema’s zoals verzet en vrijheid, en het belang van cinema belicht in het geven van een stem aan onderdrukten.
ENG The film is with English subtitles
Masterclass on Sound Design & Documentary Screening with David Novack
Discover the power of sound in film and how it can enhance the emotions of a story during an exclusive sound design masterclass, led (in English) by renowned filmmaker and sound designer David Novack. This unique opportunity not only offers you the chance to learn more about the art of sound design but also to engage in an in-depth conversation with Novack himself.
Following the masterclass, his latest documentary ALL STATIC & NOISE will be screened, centered around the story of Uyghurs and Kazakhs who are arbitrarily detained in "re-education camps" in China. The documentary follows young Uyghur Jewher, who fled to the United States after the violent separation from her father at Beijing airport. Together with Abduweli, a linguist who was tortured for teaching the Uyghur language, they join other survivors worldwide to expose the atrocities and raise international awareness.
Don't miss this unique opportunity to learn from a master in his field and hear a crucial story the world needs to know. This screening and masterclass is a collaboration with Maarten Coëgnarts, Assistant Professor in Film Studies at the University of Antwerp and fellow of the Society of the Cognitive Studies of the Moving Image (SCSMI) and Amnesty International.
ALL STATIC & NOISE is part of our programme (R)EVOLUTION which focuses on universal themes like resistance and freedom, and which shines a light on the importance of cinema as a tool for giving a voice to the oppressed.
Na het succes van THE SOUND OF BELGIUM komen Jozef Devillé en Pablo Eekman terug met PARADIGMA. Met archiefbeelden tonen ze dat klimaatverandering, afnemend vertrouwen in democratie en fake news al decennialang bestaan. De documentaire onderzoekt ons onvermogen deze problemen aan te pakken en laat zien hoe westerse samenlevingen vastzitten in een vicieuze cirkel. PARADIGMA daagt ons uit om de verhalen die ons leven beïnvloeden te herkennen en te herschrijven. Maken wij onze verhalen of maken de verhalen ons?
Aan de hand van uitsluitend archiefmateriaal onthult PARADIGMA dat de problemen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, allesbehalve nieuw zijn. De vele gevolgen van klimaatverandering, de erosie van het vertrouwen in de democratie en de verspreiding van nepnieuws zijn al tientallen jaren aan de gang. PARADIGMA is een filmisch essay dat ingaat op ons collectieve onvermogen om deze uitdagingen bij de kern aan te pakken, en onthult dat westerse samenlevingen vastzitten in een loop.
“De film legt niet alleen deze discrepanties bloot, maar confronteert ons eveneens met het feit dat de ervaring van deze kloof van alle tijden is. De paradigma’s laten ons al generaties lang teleurgesteld achter, maar we slaapwandelen rustig verder.” Sasha Vandecasteele, DeWereldMorgen.be
Menselijke beschavingen worden bijeengehouden door de verhalen die zij delen. Deze verhalen bezitten echter het potentieel om te transformeren in diepgewortelde gewoonten en tradities die, over generaties heen, schijnbaar onbetwistbaar worden. Deze paradigma’s, die vrijwel onopgemerkt ons dagelijks handelen beïnvloeden, kunnen alleen herschreven worden als we ze bewust erkennen voor wat ze werkelijk zijn. En dus wordt de echte vraag: maken we onze verhalen of laten we ons door die verhalen maken?
PARADIGMA maakt deel uit van ons programma (R)EVOLUTIE dat de focus legt op universele thema’s zoals verzet en vrijheid, en het belang van cinema belicht in het geven van een stem aan onderdrukten.
Om het einde van hun middelbare schoolcarrière te vieren, storten drie Britse tienermeisjes zich liederlijk in het feestleven op een vakantie-eiland tijdens wat de beste zomer van hun leven zou moeten worden. Terwijl ze zich een weg dansen door de zonovergoten straten van een populaire badplaats in Kreta, komen ze erachter hoe ingewikkeld seks, toestemming en zelfontdekking zijn.
Tara, Em en Skye zijn beste vriendinnen, die naar Kreta trekken voor een zomer vol plezier aan de vooravond van hun volwassen leven. In de hotelkamer naast hen verblijven vrienden Badger, Paddy en Paige. De vriendengroepen linken in elkaar, waardoor de dynamieken rommelig worden, jaloezie de kop opsteekt en traumatische ervaringen volgen.
Filmmaker Molly Manning Walker maakt met HOW TO HAVE SEX haar filmdebuut, na een achtergrond als cinematograaf, die duidelijk spreekt uit de look van de film. Neon flikkert, energie barst en drank vloeit tijdens de nachtscènes. De felle zon schijnt in de dagscènes een licht op katers en de slechte beslissingen van de nacht ervoor. Voor naïviteit en kwetsbaarheid blijkt er geen plaats in de clubscène van Kreta, en dat is een harde les.
In samenwerking met Girls on Film, die de film zullen in- en uitleiden met LUL de podcast.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
To celebrate the end of their high school careers, three British teenage girls fully embrace the party life at a holiday resort during what should be the best summer of their lives. While they dance the night away in the sun soaked streets of a popular holiday destination in Crete, they discover how complicated sex, consent and self-discovery are.
Tara, Em and Skye are best friends, travelling to Crete for a summer of fun on the eve of their adult lives. Friends Badger, Paddy and Paige are staying in the hotel room next to theirs. The friend groups intertwine, which creates messy dynamics, jealousy and traumatic experiences.
Filmmaker Molly Manning Walker debuts with HOW TO HAVE SEX, after a background as cinematographer, which is clear in the look of the film. Neon flickers, energy bursts and booze flows during the night scenes. In the day scenes, the bright sun shines a light on hangovers and the bad decisions of the night before. There seems to be no room for naivety and vulnerability in Crete’s club scene, which is a hard lesson to learn.
This film is part of the programme SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
In THE LOVELESS maken zowel regisseur Kathryn Bigelow als acteur Willem Dafoe hun spraakmakende debuut. Het verhaal speelt zich af in een afgelegen stad in het zuiden van de VS, waar een groep bikers strandt door motorpech. Hun komst schudt de lokale gemeenschap op, waar spanning en verveling de boventoon voeren. Terwijl de meeste inwoners de motorrijders verafschuwen, ontluikt er een gevaarlijke relatie tussen biker Vance (een heerlijk onderkoelde, of gewoon ‘coole’, Dafoe) en Telena, de dochter van een machtige, gewelddadige vader.
Bigelow creëert een beklemmende sfeer waarin de dreiging op elk moment kan escaleren. De film biedt een rauwe blik op rebellie, verveling en de constante zoektocht naar vrijheid. THE LOVELESS is een compromisloze verkenning van macht en verlangen in het Amerika van de jaren ’50, en een essentiële klassieker voor liefhebbers van subversieve cinema.
Ronkende motoren, leren jassen en een ongetemde vrijheid. THE LOVELESS is onderdeel van ons REBELS ON THE ROADprogramma.
ENG The film is in English with English subtitles
In THE LOVELESS, director Kathryn Bigelow and actor Willem Dafoe make their memorable debuts. The story is set in a remote town in the south of the US, where a group of bikers is stranded due to engine trouble. Their arrival shakes up the local community, where tension and boredom dominate daily life. While most of the townies despise the bikers, a dangerous relationship develops between biker Vance (a wonderfully undercooled, or maybe just ‘cool’, Dafoe) and Telena, the daughter of a powerful, violent father.
Bigelow creates a haunting atmosphere in which the threat can escalate at any moment. The film offers a raw look at rebellion, boredom and the constant search for freedom. THE LOVELESS is an uncompromising exploration of power and longing in the America of the fifties, and an essential classic for lovers of the subversive cinema.
Roaring engines, leather jackets and untamed freedom. THE LOVELESS is part of our REBELS ON THE ROADprogramme.
Koninkrijk Bhutan, 2006. De modernisering is eindelijk gearriveerd. Als laatste land ter wereld wordt Bhutan verbonden met internet en televisie. Om nog maar te zwijgen over de grootste verandering: democratie. Om de mensen te leren stemmen, organiseren de autoriteiten schijnverkiezingen, maar de lokale bevolking blijft sceptisch. Zullen de eerste democratische verkiezingen – voor het oog van de hele moderne wereld – in de soep draaien?
In THE MONK AND THE GUN volgt regisseur Pawo Choyning Dorji, wiens debuutfilm LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM in 2022 nog genomineerd was voor een Oscar, een verkiezingstoezichthouder die naar het platteland reist. Al snel wordt duidelijk dat religie daar meer impact heeft dan politiek. Zo plant een lama een mysterieuze ceremonie voor de verkiezingsdag waarvoor hij zijn jonge assistent op pad stuurt om wapens te zoeken. Waarom? Niemand begrijpt het. Een raadselachtige opdracht die zowel humor als spanning oproept.
Dorji weeft subtiele kritiek op de invloed van westerse cultuur door deze satire, waarin modernisering en traditie botsen. Met prachtige cinematografie en een kleurrijke cast nodigt de film ons uit om na te denken over de ware betekenis van vooruitgang, geluk en democratie in een veranderende wereld.
Owen (Justice Smith) en Maddy (Brigette Lundy-Paine) zijn twee tieners die een intense vriendschap opbouwen rond een mysterieuze serie uit de jaren '90: The Pink Opaque. Terwijl ze samen opgroeien, vervagen de grenzen tussen werkelijkheid en fictie, en worden ze steeds dieper in de serie getrokken. Het verhaal evolueert van een nostalgische ode aan jeugdtelevisie tot een duistere verkenning van identiteit, zelfontdekking en de troost – maar ook de gevaren – van escapisme. Moeiteloos worden queer-thema's verwoven met een bizar verhaal dat even betoverend als verontrustend is.
Regisseur Jane Schoenbrun, die eerder de indie-hit WE'RE ALL GOING TO THE WORLD'S FAIR (2021) maakte, keert terug met een film die niet alleen hun status als opkomend talent bevestigt, maar ook de kijker een spiegel voorhoudt. Schoenbrun speelt opnieuw met thema’s rond de invloed van media op ons zelfbeeld en identiteit, en weet een unieke sfeer van mysterie en herkenning te creëren. Fans van Gregg Araki en David Lynch zullen vooral genieten van de gestileerde visuele wereld die de film oproept. Een film die je zowel doet nadenken als meesleept.
ENG The film is in English without subtitles
Owen (Justice Smith) and Maddy (Brigette Lundy-Paine) are two teenagers who build an intense friendship around a mysterious series from the nineties: The Pink Opaque. While they grow up together, the lines between reality and fiction fade and they’re sucked deeper and deeper into the series. The story evolves from a nostalgic ode to youth television to a dark exploration of identity, self-discovery and the comfort – but also the dangers – of escapism. Queer themes are effortlessly intertwined with a bizarre story that is as compelling as it is haunting.
Director Jane Schoenbrun, who debuted with the indie hit WE'RE ALL GOING TO THE WORLD'S FAIR (2021), returns with a film that isn’t only cementing their emerging talent, but also holds a mirror to the audience. Schoenbrun again plays with themes surrounding the influence of media on our self-image and identity, and creates a unique atmosphere of mystery and recognition. Fans of Gregg Araki and David Lynch will especially enjoy the stylized visual world evoked by the film. A film that gets you thinking and transports you to its world.
Louis Malle liet de natuurlijke schoonheid van muze Jeanne Moreau schitteren op het scherm in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, maar het was met haar performance in LES AMANTS dat ze echt een ster werd. Moreau vertolkt in de film een verveelde vrouw en moeder. Haar echtgenoot besteedt geen aandacht aan haar en ze zoekt die dan maar in de armen van een minnaar. Op de avond dat ze een etentje heeft met haar beste vriendin, minnaar en (niets)vermoedende echtgenoot, accepteert ze een lift van een innemende onbekende.
Malle veroorzaakte met LES AMANTS een schokgolf in het Frankrijk van de late jaren 50. Zijn portret van vrouwelijke sensualiteit – zonder enig oordeel of repercussies – was een directe mijlpaal van de vroege Franse Nouvelle Vague. Ook in zijn tweede film werkte Malle samen met cinematograaf Henry Decaë, die na ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD in LES AMANTS opnieuw uitmunt in het vatten van filmische schoonheid in het alledaagse.
Vrijdag 18 oktober wordt de film digitaal met Engelse ondertiteling vertoond.
Zondag 20 oktober wordt de film op 35mm met Nederlandse ondertiteling vertoond, met dank aan CINEMATEK!
LES AMANTS wordt vertoond binnen onze focus op het werk van Nouvelle Vague-muze JEANNE MOREAU.
ENG Fri 18 Oct with English subtitles
Sun 20 Oct with Dutch subtitles
Louis Malle let the natural beauty of his muse Jeanne Moreau shine on the screen in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, but it was her performance in LES AMANTS that really turned her into a star. In the film, Moreau plays a bored wife and mother. Her husband doesn’t give her any attention, which has driven her into the arms of a lover. During the night of a dinner party with her best friend, lover and (un)suspecting husband, she accepts a ride from a charming stranger.
Malle sent a shock wave throughout France in the late fifties with his film LES AMANTS. His portrait of female sensuality – without any judgment or repercussions – was a direct milestone of the early French Nouvelle Vague. For his second film, Malle again worked with cinematographer Henry Decaë, who – after ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD – again excels at capturing the cinematic beauty in the mundane in LES AMANTS.
LES AMANTS is part of our focus on the works of Nouvelle Vague muse JEANNE MOREAU.
You taught us to grow up and computers came to stay
Now wake us up and teach us to dance all over space
Coming, coming, I'm coming down to you
Coming, coming, and are you ready?
A cosmic journey through time, space and the world of various sounds like Italo, High Energy Disco & House, Spacey and Electronic Synthesizers & many more.
Het bombastische, exuberante STREETS OF FIRE is pulp zoals je nog nooit pulp hebt mogen zien. Michael Paré met de broek tot aan de oren, Willem Dafoe in blinkend leer, Diane Lane zo picture perfect dat het pijn doet aan de ogen… Deze zelfverklaarde rock-’n-roll fabel brengt retro jaren '50-elementen samen in ware ‘80-stijl, gekruid met een mix van muziek van Ry Cooder, actie en geweld, misdaad, drama en komedie. Lane speelt een bekende rockzangeres die terugkeert naar haar geboortestad voor een benefietoptreden – gefilmd in de stijl van de betere rockconcertcinematografie. Tijdens dat concert wordt Lane ontvoerd door Dafoe, leider van een motorbende. Paré is Lanes voormalige vriend en ridder op het witte paard/in een Studebaker van dienst…
STREETS OF FIRE werd geproduceerd tijdens de korte heropleving van RKO in de jaren '80, door producers Lawrence Gordon en Joel Silver die samen vijf Walter Hill-films zouden realiseren, en werd gedistribueerd door Universal Pictures. Door deze gekoppelde studiokrachten behoudt STREETS OF FIRE de look en feel van een echte studiofilm. Hij opent met de titel: “Another time, another place…”, en dat deden studiofilms inderdaad als de beste: de kijker transporteren naar een andere tijd en plaats.
STREETS OF FIRE trekt ons naar de onderwereld van een grimmige stad. We krijgen als kijker nooit een streepje lucht te zien en komen terecht in een urban hell, waar angst heerst en gentrificatie voor een gesloten deur stond. Het zou Walter Hill niet zijn als het geweld niet buitensporig was en de rookpluimen niet bijna elk beeld domineerden. Hill wilde met STREETS OF FIRE de perfecte film maken zoals hij dat zag door zijn eigen tienerogen; met zotte auto’s, leren jassen, kussen in de regen, neon, nachtleven. De film verdient alleen al voor de muziek, het production design en de bandeloze energie een tweede kans op het grote scherm. De enige plek waar zo’n rock-‘n-roll fabel tot z’n recht komt!
De film wordt vertoond op 35mm, met dank aan CINEMATEK!
Ronkende motoren, leren jassen en een ongetemde vrijheid. STREETS OF FIRE is onderdeel van ons REBELS ON THE ROADprogramma.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
The bombastic, exuberant STREETS OF FIRE is pulp like you've never seen it. Michael Paré with the trousers to his ears, Willem Dafoe in shining leather, Diane Lane so picture perfect that it hurts your eyes... This self-explanatory rock-'n-roll fable brings 50s elements together in a true 80s style, seasoned with a mix of music by Ry Cooder, action and violence, crime, drama and comedy. Lane plays a famous rock singer who returns to her home city for a benefit concert – filmed in the style of the better rock concert cinematography. During that concert, Lane is kidnapped by Dafoe, the leader of a biker gang. Paré is Lane's ex-boyfriend and knight on a white horse/in a serving Studebaker...
STREETS OF FIRE was produced during the short revival of RKO in the 80s, by producers Lawrence Gordon and Joel Silver who would realise five Walter Hill films together, and got distributed by Universal Pictures. Through these combined studio powers, STREETS OF FIRE preserves the look and feel of a real studio film. It opens with the title: "Another time, another place...", and that's what studio films did best: transport the audience to another time and place.
STREETS OF FIRE takes us to the underworld of a grim city. The audience never gets to see a spot of air and finds itself in an urban hell, where fear dominates and gentrification is halted. It wouldn't be directed by Walter Hill if the violence wasn't excessive and the clouds of smoke wouldn't dominate almost every image. Hill wanted STREETS OF FIRE to be the perfect film as he saw it with his own teenage eyes; with cool cars, leather jackets, kissing in the rain, neon, nightlife. For the music, production design and wild energy alone, the film deserves a second chance on the big screen. The only place such a rock-'n-roll fable comes to its right.
The film will be screened on 35mm, thanks to CINEMATEK!
Roaring engines, leather jackets and untamed freedom. STREETS OF FIRE is part of our REBELS ON THE ROADprogramme.
Lotte Lola Vermeer neemt je mee in de wondere wereld van het wereldwijde web. Ze staat stil bij het idee dat je je niet hoeft te verplaatsen om ergens heen te gaan. Via Google Maps is alles binnen handbereik: je woning, restaurants, een haarspeldbocht in Sotsji & het ISS. Via reviews, street view en screenshots neemt Lotte Lola je mee om plekken te ervaren waar je minder gauw komt: van een brug in Kolomna tot aan een krater op de maan.
Lotte Lola Vermeer is schrijver, theatermaker en scenarist. De Poëtische Powerpoint Presentatie kadert in een groter multimediaal project dat danst op de grenzen van literatuur, audio en performance. In het project trekt Lotte Lola zowel digitaal als fysiek naar plaatsen waar Google Street View eindigt. Ze pent de ervaringen die ze er heeft neer en deelt die met haar publiek.
In een gebricoleerde stijl leggen twee broers de stereotiepe mechanismen bloot van het medium film. Het maken van hun eigen film is zowat de ultieme vlucht uit de realiteit. Maar gaandeweg ontstaan er spanningen tussen de twee mannen en ook de buitenwereld neemt een steeds grotere rol in.
Terminator Too toont het perspectief van twee volwassen mannen die op haast maniakale wijze blijven vasthangen aan de helden van hun jeugd. Ze amuseren zich te pletter, maar zijn niet altijd helemaal ‘in touch with reality’. Terminator Too is een ode aan de fantasie, een uitnodiging tot ongebreidelde creativiteit, vol humoristische referenties aan de hedendaagse beeldcultuur. Maar onderhuids schuilt een grimmige ondertoon. Wie zijn die mannen? En waarom sluiten ze zich af van de buitenwereld?
Met zelfgemaakte special effects, kostuums uit cornflakesdozen, tekstfragmenten uit populaire (actie)films van vroeger en nu, spectaculaire gevechtschoreografieën en een vers gecomponeerde soundtrack word je ondergedompeld in de wereld van Hollywood-blockbusters.
“De charme van deze publiekslieveling is dat hij het spelplezier en de ongebreidelde creativiteit laat primeren, zodat de voorstelling voortdurend je eigen verbeelding triggert.” ★★★★ – De Standaard
De overzichtstentoonstelling King of Klowns in M HKA (11 okt 2024 - 26 jan 2025) brengt ons diep in het universum van Nástio Mosquito, een kunstenaar die video en performance gebruikt om complexe personages te creëren. Figuren zoals de prediker, de politicus en de grappenmaker nodigen uit tot reflectie op een complexe wereld. Mosquito speelt met identiteit en vervaagt de grens tussen zichzelf en zijn personages, waarmee hij de conventionele beperkingen van kunst en kunstenaarschap doorbreekt. Zijn werk kenmerkt zich door non-conformisme en een uitdagende blik op onderwerpen als oorlog, stereotypen en religie. Met vragen als “Waar geef je echt om?” daagt hij ons uit tot introspectie.
Ter gelegenheid van het slotweekend van de expo brengt De Cinema Mosquito’s laatste film, WHEN CHANGING YOUR MIND GETS YOU KILLED, twee keer naar het grote scherm. Hierin speelt hij een cynische stand-upcomedian in een typisch Vlaams café. Met absurde anekdotes en platte humor raakt de film aan serieuze thema’s zoals de afwijzing van veranderende meningen en ons vermogen tot vergeving. King of Klowns is een viering van Mosquito’s radicale praktijk en creatieve vrijheid, en een uitnodiging om nieuwe perspectieven te omarmen.
Gratis toegang mits reservatie online of aan de kassa.
ENG The film is in English without subtitles
King of Klowns: The World of Nástio Mosquito
The exhibition King of Klowns at M HKA (October 11, 2024 – January 26, 2025) delves deep into the universe of Nástio Mosquito, an artist who uses video and performance to create complex characters. Figures such as the preacher, the politician, and the jester invite reflection on a complex world. Mosquito plays with identity, blurring the line between himself and his characters, breaking the conventional boundaries of art and artistry. His work is marked by non-conformism and a provocative perspective on subjects like war, stereotypes, and religion. With questions such as “What do you truly care about?”, he challenges us to introspect.
To mark the closing weekend of the exhibition, De Cinema will screen Mosquito’s latest film, WHEN CHANGING YOUR MIND GETS YOU KILLED, twice. In this film, Mosquito plays a cynical stand-up comedian in a typical Flemish café. Through absurd anecdotes and crude humor, the film addresses serious themes, such as the rejection of changing opinions and our capacity for forgiveness. King of Klowns celebrates Mosquito’s radical practice and creative freedom, inviting us to embrace new perspectives.
Free admission with online reservation or at the ticket desk.
Louis Malle liet de natuurlijke schoonheid van muze Jeanne Moreau schitteren op het scherm in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, maar het was met haar performance in LES AMANTS dat ze echt een ster werd. Moreau vertolkt in de film een verveelde vrouw en moeder. Haar echtgenoot besteedt geen aandacht aan haar en ze zoekt die dan maar in de armen van een minnaar. Op de avond dat ze een etentje heeft met haar beste vriendin, minnaar en (niets)vermoedende echtgenoot, accepteert ze een lift van een innemende onbekende.
Malle veroorzaakte met LES AMANTS een schokgolf in het Frankrijk van de late jaren 50. Zijn portret van vrouwelijke sensualiteit – zonder enig oordeel of repercussies – was een directe mijlpaal van de vroege Franse Nouvelle Vague. Ook in zijn tweede film werkte Malle samen met cinematograaf Henry Decaë, die na ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD in LES AMANTS opnieuw uitmunt in het vatten van filmische schoonheid in het alledaagse.
Vrijdag 18 oktober wordt de film digitaal met Engelse ondertiteling vertoond.
Zondag 20 oktober wordt de film op 35mm met Nederlandse ondertiteling vertoond, met dank aan CINEMATEK!
LES AMANTS wordt vertoond binnen onze focus op het werk van Nouvelle Vague-muze JEANNE MOREAU.
ENG Fri 18 Oct with English subtitles
Sun 20 Oct with Dutch subtitles
Louis Malle let the natural beauty of his muse Jeanne Moreau shine on the screen in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, but it was her performance in LES AMANTS that really turned her into a star. In the film, Moreau plays a bored wife and mother. Her husband doesn’t give her any attention, which has driven her into the arms of a lover. During the night of a dinner party with her best friend, lover and (un)suspecting husband, she accepts a ride from a charming stranger.
Malle sent a shock wave throughout France in the late fifties with his film LES AMANTS. His portrait of female sensuality – without any judgment or repercussions – was a direct milestone of the early French Nouvelle Vague. For his second film, Malle again worked with cinematographer Henry Decaë, who – after ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD – again excels at capturing the cinematic beauty in the mundane in LES AMANTS.
LES AMANTS is part of our focus on the works of Nouvelle Vague muse JEANNE MOREAU.
Lotte Lola Vermeer neemt je mee in de wondere wereld van het wereldwijde web. Ze staat stil bij het idee dat je je niet hoeft te verplaatsen om ergens heen te gaan. Via Google Maps is alles binnen handbereik: je woning, restaurants, een haarspeldbocht in Sotsji & het ISS. Via reviews, street view en screenshots neemt Lotte Lola je mee om plekken te ervaren waar je minder gauw komt: van een brug in Kolomna tot aan een krater op de maan.
Lotte Lola Vermeer is schrijver, theatermaker en scenarist. De Poëtische Powerpoint Presentatie kadert in een groter multimediaal project dat danst op de grenzen van literatuur, audio en performance. In het project trekt Lotte Lola zowel digitaal als fysiek naar plaatsen waar Google Street View eindigt. Ze pent de ervaringen die ze er heeft neer en deelt die met haar publiek.
We worden steeds meer overspoeld door troebele informatie. De waarheid lijkt afhankelijk van wie haar waar en op welk moment formuleert. Door informatie te verstrekken of net achter te houden kan je mensen controleren en manipuleren. Hoe ver kunnen we daarin gaan? Zijn we enkel slachtoffer of zelf ook dader?
Mathijs F Scheepers schetst in Our Century So Far een beeld van de 21ste eeuw tot nu toe. Daarbij gooit hij speeches, twitterfragmenten, bits & bites, clickbaits en algoritmes in de strijd.
Our Century So Far onderzoekt de grenzen van manipulatie en gemiste kansen en neemt een diepe duik in de vloedgolf van informatie. De voorstelling is een monoloog van Mathijs F Scheepers met Musk, Poetin, Madonna, MVR, Ocasio-Cortez, Twitter, Gervais, Swift, Snapchat en vele anderen. Onthutsend en entertainend, net zoals de 21ste eeuw.
Koninkrijk Bhutan, 2006. De modernisering is eindelijk gearriveerd. Als laatste land ter wereld wordt Bhutan verbonden met internet en televisie. Om nog maar te zwijgen over de grootste verandering: democratie. Om de mensen te leren stemmen, organiseren de autoriteiten schijnverkiezingen, maar de lokale bevolking blijft sceptisch. Zullen de eerste democratische verkiezingen – voor het oog van de hele moderne wereld – in de soep draaien?
In THE MONK AND THE GUN volgt regisseur Pawo Choyning Dorji, wiens debuutfilm LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM in 2022 nog genomineerd was voor een Oscar, een verkiezingstoezichthouder die naar het platteland reist. Al snel wordt duidelijk dat religie daar meer impact heeft dan politiek. Zo plant een lama een mysterieuze ceremonie voor de verkiezingsdag waarvoor hij zijn jonge assistent op pad stuurt om wapens te zoeken. Waarom? Niemand begrijpt het. Een raadselachtige opdracht die zowel humor als spanning oproept.
Dorji weeft subtiele kritiek op de invloed van westerse cultuur door deze satire, waarin modernisering en traditie botsen. Met prachtige cinematografie en een kleurrijke cast nodigt de film ons uit om na te denken over de ware betekenis van vooruitgang, geluk en democratie in een veranderende wereld.
"Het zal spijtig zijn als het gedaan is, dat weet ik zeker. Een project dat begin 2022 begon met een knagende spijt die mij 's nachts in bed kwam lastig vallen, drie podcastreeksen, twee en een half jaar touren en een boek... het komt allemaal aan zijn eind." Johan Terryn
"Ge moet u dat voorstellen : ge loopt over een strand, ge zijt helemaal alleen, gesteld op uw eigen gezelschap,
het is tegen de middag, de zon schijnt hard ook al is het februari, ge zijt de klif afgedaald om te gaan lezen, ge loopt langs de kliffen naar het plekje waar ge altijd komt liggen en lap: daar ligt ineens op uw pad een dolfijn. Wat zoudt gij doen? Want ineens zijt ge niet meer alleen op dat strand. Ineens is daar een ander leven… in dode vorm weliswaar… een ander verhaal dat uw pad kruist."
Op zoek naar wat het gevoel spijt in zijn leven komt doen, kruisen vele verhalen het pad van Johan Terryn. Elkeen vertelt hem over zijn of haar grote spijt. Elkeen is op zoek naar een manier om de spijt te verteren. Behalve die dode dolfijn dan, die ligt daar maar wat te rotten.
Tot Onze Grote Spijt van Johan Terryn is een wonderlijke reis doorheen het spijtverteringsstelsel. Een geestige conférence over dat éne gevoel dat we allemaal kennen en liefst niet willen hebben op ons sterfbed: spijt.
De legendarische ballerina Anna Pavlova maakt haar filmdebuut in THE DUMB GIRL OF PORTICI, een unieke samenwerking met regisseurs Lois Weber en Phillips Smalley. De film is gebaseerd op de opera La Muette de Portici, die anti-Hollandse rellen veroorzaakte en de Belgische Revolutie van 1830 aftrapte. Pavlova speelt Fenella, een doofstom boerenmeisje wier tragische liefdesaffaire met een edelman leidt tot een volksopstand tegen de Spaanse overheersing in 17e-eeuws Napels.
Wat THE DUMB GIRL OF PORTICI echt bijzonder maakt, is de combinatie van Pavlova's danstalent en de revolutionaire regie. Met innovatieve cameratechnieken en gevechtsscènes brengen Weber en Smalley de opstand op meeslepende wijze tot leven. Toentertijd was het de duurste productie die Universal ooit had ondernomen – en meteen ook de grootste productie onder leiding van een vrouw. Hoog tijd dus om deze film uit de voetnoten van de filmgeschiedenis te halen, en dit meesterwerk de aandacht te geven die het verdient.
Digitaal gerestaureerd door The Library of Congress National Audio-Visual Conservation Center.
Ballet legend Anna Pavlova makes her stunning screen debut in THE DUMB GIRL OF PORTICI, a groundbreaking collaboration with directors Lois Weber and Phillips Smalley. Based on La Muette de Portici, the opera that played a major role in the Belgian revolution, the film’s powerful story of a mute peasant girl caught in a tragic love affair sparks a rebellion in 17th-century Naples.
Weber’s innovative direction and Pavlova’s dance artistry make this film a true cinematic gem. Once Universal’s most expensive production, it remains an essential yet overlooked masterpiece. Time to rediscover it!
Digitally restored by The Library of Congress National Audio-Visual Conservation Center.
Om uit de harde realiteit te ontsnappen, verliest de 16-jarige Sajid (SK) zich in de gewelddadige virtuele game Gambling Game, waarin hij de opdracht heeft de Europese buitengrenzen te testen. Hij put uit zijn ervaring als jongere op de vlucht om grenspatrouilles, raids en obstakels te ontwijken en bovenal om voldoende credits te behouden om te overleven.
Terzelfdertijd wordt de kersverse directeur van Frontex, het Europees grens- en kustwacht agentschap, op het matje geroepen door de subcommissie mensenrechten in het Europees Parlement. Waar ligt de verantwoordelijkheid voor het geweld dat illegaal gedoogd wordt aan de Europese buitengrenzen?
Gambling Game toont de beide kanten van het ‘spel’ waar jonge migranten zich aan wagen: de kant van zij die komen en de kant van zij die aan de poort van Fort Europa staan. Wie is David en wie is Goliath in dit verhaal? En wie zit uiteindelijk aan de knoppen? De mens aan de grens, de mens die hoge functies bekleedt, of de mens die liever zijn handen en gedachten niet vuil maakt?
Het is een voorstelling vol contrasten: tussen documentaire en fictie, tussen live en digitaal, tussen SK en Frontex, maar evengoed tussen de Europese ambtenaren, grensbewakers en inwoners die, of ze het nu willen of niet, een positie innemen in dit verhaal.
SKaGeN maakte eerder al SneakPeek Shadow Game: een documentaire smartphone voorstelling in een door SKaGeN ontwikkelde app, waarin de toeschouwer al kon kennismaken met het verhaal van SK. Ook deze voorstelling vertrekt vanuit de ervaringen van deze jongen. SKaGeN baseert zich eveneens op ander documentair materiaal: de verslagen van de subcommissie mensenrechten van het Europees Parlement. Samen versmelten ze tot een fictief geheel.
Lotte Lola Vermeer neemt je mee in de wondere wereld van het wereldwijde web. Ze staat stil bij het idee dat je je niet hoeft te verplaatsen om ergens heen te gaan. Via Google Maps is alles binnen handbereik: je woning, restaurants, een haarspeldbocht in Sotsji & het ISS. Via reviews, street view en screenshots neemt Lotte Lola je mee om plekken te ervaren waar je minder gauw komt: van een brug in Kolomna tot aan een krater op de maan.
Lotte Lola Vermeer is schrijver, theatermaker en scenarist. De Poëtische Powerpoint Presentatie kadert in een groter multimediaal project dat danst op de grenzen van literatuur, audio en performance. In het project trekt Lotte Lola zowel digitaal als fysiek naar plaatsen waar Google Street View eindigt. Ze pent de ervaringen die ze er heeft neer en deelt die met haar publiek.
Koninkrijk Bhutan, 2006. De modernisering is eindelijk gearriveerd. Als laatste land ter wereld wordt Bhutan verbonden met internet en televisie. Om nog maar te zwijgen over de grootste verandering: democratie. Om de mensen te leren stemmen, organiseren de autoriteiten schijnverkiezingen, maar de lokale bevolking blijft sceptisch. Zullen de eerste democratische verkiezingen – voor het oog van de hele moderne wereld – in de soep draaien?
In THE MONK AND THE GUN volgt regisseur Pawo Choyning Dorji, wiens debuutfilm LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM in 2022 nog genomineerd was voor een Oscar, een verkiezingstoezichthouder die naar het platteland reist. Al snel wordt duidelijk dat religie daar meer impact heeft dan politiek. Zo plant een lama een mysterieuze ceremonie voor de verkiezingsdag waarvoor hij zijn jonge assistent op pad stuurt om wapens te zoeken. Waarom? Niemand begrijpt het. Een raadselachtige opdracht die zowel humor als spanning oproept.
Dorji weeft subtiele kritiek op de invloed van westerse cultuur door deze satire, waarin modernisering en traditie botsen. Met prachtige cinematografie en een kleurrijke cast nodigt de film ons uit om na te denken over de ware betekenis van vooruitgang, geluk en democratie in een veranderende wereld.
Louis Malle liet de natuurlijke schoonheid van muze Jeanne Moreau schitteren op het scherm in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, maar het was met haar performance in LES AMANTS dat ze echt een ster werd. Moreau vertolkt in de film een verveelde vrouw en moeder. Haar echtgenoot besteedt geen aandacht aan haar en ze zoekt die dan maar in de armen van een minnaar. Op de avond dat ze een etentje heeft met haar beste vriendin, minnaar en (niets)vermoedende echtgenoot, accepteert ze een lift van een innemende onbekende.
Malle veroorzaakte met LES AMANTS een schokgolf in het Frankrijk van de late jaren 50. Zijn portret van vrouwelijke sensualiteit – zonder enig oordeel of repercussies – was een directe mijlpaal van de vroege Franse Nouvelle Vague. Ook in zijn tweede film werkte Malle samen met cinematograaf Henry Decaë, die na ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD in LES AMANTS opnieuw uitmunt in het vatten van filmische schoonheid in het alledaagse.
Vrijdag 18 oktober wordt de film digitaal met Engelse ondertiteling vertoond.
Zondag 20 oktober wordt de film op 35mm met Nederlandse ondertiteling vertoond, met dank aan CINEMATEK!
LES AMANTS wordt vertoond binnen onze focus op het werk van Nouvelle Vague-muze JEANNE MOREAU.
ENG Fri 18 Oct with English subtitles
Sun 20 Oct with Dutch subtitles
Louis Malle let the natural beauty of his muse Jeanne Moreau shine on the screen in ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD, but it was her performance in LES AMANTS that really turned her into a star. In the film, Moreau plays a bored wife and mother. Her husband doesn’t give her any attention, which has driven her into the arms of a lover. During the night of a dinner party with her best friend, lover and (un)suspecting husband, she accepts a ride from a charming stranger.
Malle sent a shock wave throughout France in the late fifties with his film LES AMANTS. His portrait of female sensuality – without any judgment or repercussions – was a direct milestone of the early French Nouvelle Vague. For his second film, Malle again worked with cinematographer Henry Decaë, who – after ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD – again excels at capturing the cinematic beauty in the mundane in LES AMANTS.
LES AMANTS is part of our focus on the works of Nouvelle Vague muse JEANNE MOREAU.
In een gebricoleerde stijl leggen twee broers de stereotiepe mechanismen bloot van het medium film. Het maken van hun eigen film is zowat de ultieme vlucht uit de realiteit. Maar gaandeweg ontstaan er spanningen tussen de twee mannen en ook de buitenwereld neemt een steeds grotere rol in.
Terminator Too toont het perspectief van twee volwassen mannen die op haast maniakale wijze blijven vasthangen aan de helden van hun jeugd. Ze amuseren zich te pletter, maar zijn niet altijd helemaal ‘in touch with reality’. Terminator Too is een ode aan de fantasie, een uitnodiging tot ongebreidelde creativiteit, vol humoristische referenties aan de hedendaagse beeldcultuur. Maar onderhuids schuilt een grimmige ondertoon. Wie zijn die mannen? En waarom sluiten ze zich af van de buitenwereld?
Met zelfgemaakte special effects, kostuums uit cornflakesdozen, tekstfragmenten uit populaire (actie)films van vroeger en nu, spectaculaire gevechtschoreografieën en een vers gecomponeerde soundtrack word je ondergedompeld in de wereld van Hollywood-blockbusters.
“De charme van deze publiekslieveling is dat hij het spelplezier en de ongebreidelde creativiteit laat primeren, zodat de voorstelling voortdurend je eigen verbeelding triggert.” ★★★★ – De Standaard
BURG Een hand op een kont is dat een misdaad?
JUST Dat is een misdrijf
BURG Maar is dat een misdaad?
SPIN Nu zijn we over woorden bezig
ECO Wie zijn hand op wie haar kont?
BURG Dat is allemaal meegerekend in de cijfers
Een vrouw wordt vermoord. Een man wordt beschuldigd. Het regent klachten. Rond een tafel zitten zes mannen. Zij moeten maatregelen nemen voor het goed van de samenleving.
Regisseur Carl von Winckelmann en schrijver Freek Mariën slaan de handen in elkaar met de straffe actrices van Compagnie De Kolifokkers. Zij vertolken zes mannen met beslissingsrecht en de beste bedoelingen.
De Gemoederen is een komisch stuk in het brandpunt van onze tijd: machtsmisbruik, bureaucratie, sociaal onrecht en scheefgetrokken, giftige man-vrouwverhoudingen komen samen in een dystopisch verhaal, geïnspireerd op waargebeurde feiten. Institutionele discriminatie voor dummies, gekruid met humor en een flinke dosis girl power.
“Hoe stevig de inhoud op papier ook klinkt, Mariën en von Winckelmann brengen een strak en humoristisch stuk dat feilloos de patriarchale goochelretoriek van onze politici en andere media-figuren fileert.” – De Standaard
BURG Een hand op een kont is dat een misdaad?
JUST Dat is een misdrijf
BURG Maar is dat een misdaad?
SPIN Nu zijn we over woorden bezig
ECO Wie zijn hand op wie haar kont?
BURG Dat is allemaal meegerekend in de cijfers
Een vrouw wordt vermoord. Een man wordt beschuldigd. Het regent klachten. Rond een tafel zitten zes mannen. Zij moeten maatregelen nemen voor het goed van de samenleving.
Regisseur Carl von Winckelmann en schrijver Freek Mariën slaan de handen in elkaar met de straffe actrices van Compagnie De Kolifokkers. Zij vertolken zes mannen met beslissingsrecht en de beste bedoelingen.
De Gemoederen is een komisch stuk in het brandpunt van onze tijd: machtsmisbruik, bureaucratie, sociaal onrecht en scheefgetrokken, giftige man-vrouwverhoudingen komen samen in een dystopisch verhaal, geïnspireerd op waargebeurde feiten. Institutionele discriminatie voor dummies, gekruid met humor en een flinke dosis girl power.
“Hoe stevig de inhoud op papier ook klinkt, Mariën en von Winckelmann brengen een strak en humoristisch stuk dat feilloos de patriarchale goochelretoriek van onze politici en andere media-figuren fileert.” – De Standaard
Op 3 juli 1973 verraste rockicoon David Bowie zijn fans en band met de aankondiging dat hij die avond zijn laatste concert zou geven. Bowie zou natuurlijk nog optreden, maar nooit meer als Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentairemaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T LOOK BACK) was in Londen om een dertig minuten durende special van Bowie’s show op te nemen, maar geraakte zo in de ban van de performer dat hij ter plekke besloot een langere film te maken.
ZIGGY STARDUST is een verbluffend document van een rockicoon in zijn vroege jaren én een van de eerste concertfilms. Er zijn veel scenes achter de schermen, maar het grootste deel van de film is het concert zelf met tal van songs zoals Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock 'N' Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reeds White Light/White Heat en Jagger/Richards’ Let's Spend the Night Together. Deze filmische collage van kitsch, popironie en flamboyante overdaad toont treffend de muzikale symbiose van passie en dominantie die Bowie’s queer kunst en het glamrockgenre definieert.
On July 3, 1973, rock icon David Bowie surprised his fans and band by announcing that he would perform his last concert that night. Bowie would still perform, of course, but never again as Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentary filmmaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T’ LOOK BACK) was in London to record a thirty-minute special of Bowie’s show but became so captivated by the performer that he decided on the spot to make a longer film.
ZIGGY STARDUST is a stunning document of a rock icon in his early years and one of the very first concert films. There are many insightful behind-the-scenes moments, but the bulk of the film is the concert itself with numerous songs, including Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock ‘N’ Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reed’s White Light/White Heat and Jagger/Richards’ Let’s Spend the Night Together. This cinematic collage of kitsch, pop irony, and flamboyant excess aptly demonstrates the musical symbiosis of passion and dominance that defined Bowie’s queer art and the glam rock genre.
EL PARAÍSO is een film over een bijna absurd sterke moeder-zoonrelatie die door een wonderschone vrouw aan het wankelen wordt gebracht.
De band tussen de 40-jarige Julio en zijn temperamentvolle moeder Inés is moeilijk te omschrijven. Op sommige momenten is hun relatie innemend en vertederend, maar even vaak tast ze de grenzen van het gangbare af. Julio en Inés trekken elkaar aan en stoten elkaar af als de zon en de maan. Op alle momenten ertussen runnen ze samen een kleine drugshandel met koeriers uit hun thuisland Colombia. Met de welverdiende centen gaan ze samen dansen in schamele cafés in de buitenwijken van Rome.
Op een dag zorgt de komst van een knappe drugskoerier voor een breuk tussen moeder en zoon. Het meisje is ziek geworden door ingeslikte cocaïnebolletjes en Julio ontfermt zich over haar, tot grote ergernis van Inés. Ondertussen komen er stapsgewijs andere problemen boven water drijven. Julio zal grote risico’s moeten nemen om nog een laatste keer met zijn moeder te kunnen dansen.
De uitmuntende acteerprestaties van moeder en zoon, het originele verhaal en de opzwepende latino soundtrack zorgen voor een heerlijke kijkervaring. Niet onterecht won EL PARAISO op het filmfestival van Venetië de prijs voor beste scenario. De film eindigt met een absurde en tragikomische scène die nog lang blijft nazinderen.
BURG Een hand op een kont is dat een misdaad?
JUST Dat is een misdrijf
BURG Maar is dat een misdaad?
SPIN Nu zijn we over woorden bezig
ECO Wie zijn hand op wie haar kont?
BURG Dat is allemaal meegerekend in de cijfers
Een vrouw wordt vermoord. Een man wordt beschuldigd. Het regent klachten. Rond een tafel zitten zes mannen. Zij moeten maatregelen nemen voor het goed van de samenleving.
Regisseur Carl von Winckelmann en schrijver Freek Mariën slaan de handen in elkaar met de straffe actrices van Compagnie De Kolifokkers. Zij vertolken zes mannen met beslissingsrecht en de beste bedoelingen.
De Gemoederen is een komisch stuk in het brandpunt van onze tijd: machtsmisbruik, bureaucratie, sociaal onrecht en scheefgetrokken, giftige man-vrouwverhoudingen komen samen in een dystopisch verhaal, geïnspireerd op waargebeurde feiten. Institutionele discriminatie voor dummies, gekruid met humor en een flinke dosis girl power.
“Hoe stevig de inhoud op papier ook klinkt, Mariën en von Winckelmann brengen een strak en humoristisch stuk dat feilloos de patriarchale goochelretoriek van onze politici en andere media-figuren fileert.” – De Standaard
Wong Kar-wais FALLEN ANGELS is een hypnotiserende neo-noir die de verborgen levens in het bruisende Hongkong blootlegt. Wong Chi-ming, een uitgebluste huurmoordenaar, wil zijn gewelddadige bestaan achter zich laten en vlucht op zijn motor voor de onderwereld. De film verweeft verhalen van eenzame zielen die, net als motorrijders, de vrijheid zoeken in een wereld die hen gevangen houdt.
Met betoverende neonbeelden en een jazzy soundtrack creëert Wong een visuele en emotionele ervaring. De motors in de film symboliseren de zoektocht naar ontsnapping, terwijl de melancholie van de stad en zijn inwoners diep doordringt. FALLEN ANGELS is een indringend portret van verloren zielen op zoek naar vrijheid.
De film wordt vertoond in 4K resolutie!
Ronkende motoren, leren jassen en een ongetemde vrijheid. FALLEN ANGELS is onderdeel van ons REBELS ON THE ROADprogramma.
Koninkrijk Bhutan, 2006. De modernisering is eindelijk gearriveerd. Als laatste land ter wereld wordt Bhutan verbonden met internet en televisie. Om nog maar te zwijgen over de grootste verandering: democratie. Om de mensen te leren stemmen, organiseren de autoriteiten schijnverkiezingen, maar de lokale bevolking blijft sceptisch. Zullen de eerste democratische verkiezingen – voor het oog van de hele moderne wereld – in de soep draaien?
In THE MONK AND THE GUN volgt regisseur Pawo Choyning Dorji, wiens debuutfilm LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM in 2022 nog genomineerd was voor een Oscar, een verkiezingstoezichthouder die naar het platteland reist. Al snel wordt duidelijk dat religie daar meer impact heeft dan politiek. Zo plant een lama een mysterieuze ceremonie voor de verkiezingsdag waarvoor hij zijn jonge assistent op pad stuurt om wapens te zoeken. Waarom? Niemand begrijpt het. Een raadselachtige opdracht die zowel humor als spanning oproept.
Dorji weeft subtiele kritiek op de invloed van westerse cultuur door deze satire, waarin modernisering en traditie botsen. Met prachtige cinematografie en een kleurrijke cast nodigt de film ons uit om na te denken over de ware betekenis van vooruitgang, geluk en democratie in een veranderende wereld.
Koninkrijk Bhutan, 2006. De modernisering is eindelijk gearriveerd. Als laatste land ter wereld wordt Bhutan verbonden met internet en televisie. Om nog maar te zwijgen over de grootste verandering: democratie. Om de mensen te leren stemmen, organiseren de autoriteiten schijnverkiezingen, maar de lokale bevolking blijft sceptisch. Zullen de eerste democratische verkiezingen – voor het oog van de hele moderne wereld – in de soep draaien?
In THE MONK AND THE GUN volgt regisseur Pawo Choyning Dorji, wiens debuutfilm LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM in 2022 nog genomineerd was voor een Oscar, een verkiezingstoezichthouder die naar het platteland reist. Al snel wordt duidelijk dat religie daar meer impact heeft dan politiek. Zo plant een lama een mysterieuze ceremonie voor de verkiezingsdag waarvoor hij zijn jonge assistent op pad stuurt om wapens te zoeken. Waarom? Niemand begrijpt het. Een raadselachtige opdracht die zowel humor als spanning oproept.
Dorji weeft subtiele kritiek op de invloed van westerse cultuur door deze satire, waarin modernisering en traditie botsen. Met prachtige cinematografie en een kleurrijke cast nodigt de film ons uit om na te denken over de ware betekenis van vooruitgang, geluk en democratie in een veranderende wereld.
In een gebricoleerde stijl leggen twee broers de stereotiepe mechanismen bloot van het medium film. Het maken van hun eigen film is zowat de ultieme vlucht uit de realiteit. Maar gaandeweg ontstaan er spanningen tussen de twee mannen en ook de buitenwereld neemt een steeds grotere rol in.
Terminator Too toont het perspectief van twee volwassen mannen die op haast maniakale wijze blijven vasthangen aan de helden van hun jeugd. Ze amuseren zich te pletter, maar zijn niet altijd helemaal ‘in touch with reality’. Terminator Too is een ode aan de fantasie, een uitnodiging tot ongebreidelde creativiteit, vol humoristische referenties aan de hedendaagse beeldcultuur. Maar onderhuids schuilt een grimmige ondertoon. Wie zijn die mannen? En waarom sluiten ze zich af van de buitenwereld?
Met zelfgemaakte special effects, kostuums uit cornflakesdozen, tekstfragmenten uit populaire (actie)films van vroeger en nu, spectaculaire gevechtschoreografieën en een vers gecomponeerde soundtrack word je ondergedompeld in de wereld van Hollywood-blockbusters.
“De charme van deze publiekslieveling is dat hij het spelplezier en de ongebreidelde creativiteit laat primeren, zodat de voorstelling voortdurend je eigen verbeelding triggert.” ★★★★ – De Standaard
DRY GROUND BURNING is een explosieve mix van actie en politiek verzet in de straten van de Braziliaanse favela Sol Nascente. Onder leiding van de onverzettelijke Chitara stelen vrouwen olie van de overheid en verkopen deze op de zwarte markt, om hun gemeenschap te versterken. Een criminele of juist een rebelse daad
Deze feministische gangsterfilm verweeft documentaire en fictie om een grimmig, maar krachtig beeld van modern Brazilië te schetsen. Joana Pimenta en Adirley Queirós' film is niet alleen een ode aan de veerkracht van gemarginaliseerde vrouwen, maar ook een politiek geladen manifest. De regisseurs doorbreken de traditionele filmregels en creëren een visueel vuurwerk van lange takes en rauwe, hypnotiserende monologen. Deze cinematografische tour de force werd internationaal geprezen en gezien als een revolutionair portret van verzet en overleving in het hedendaagse Brazilië.
Ronkende motoren, leren jassen en een ongetemde vrijheid. DRY GROUND BURNING is onderdeel van ons REBELS ON THE ROADprogramma. Ook maakt de film deel uit van ons programma (R)EVOLUTIE dat de focus legt op universele thema’s zoals verzet en vrijheid, en het belang van cinema belicht in het geven van een stem aan onderdrukten.
ENG The film is in Portuguese with English subtitles
DRY GROUND BURNING is a thrilling mix of action and political defiance set in Sol Nascente, a favela near Brasília. Led by the bold Chitara, a group of women steals oil from the government, turning their criminal acts into powerful rebellion.
This feminist gangster film blends documentary and fiction, offering a gritty portrayal of contemporary Brazil. With their film, directors Joana Pimenta and Adirley Queirós celebrate the resilience of marginalized women while delivering a politically charged statement. With stunning visuals and gripping monologues, this acclaimed work has been hailed as a groundbreaking exploration of defiance and survival in modern Brazil.
Roaring engines, leather jackets and untamed freedom. DRY GROUND BURNING is part of our REBELS ON THE ROADprogramme, as well as our programme (R)EVOLUTION which focuses on universal themes like resistance and freedom, and which shines a light on the importance of cinema as a tool for giving a voice to the oppressed.
Nora gaat naar het eerste leerjaar, maar komt op de speelplaats tot de ontdekking dat haar grote broer Abel gepest wordt. Haar vader wil dat ze van zich laat horen, maar haar broer wil dat ze zwijgt. En dat terwijl Nora vooral zelf hoopt om nieuwe vrienden te maken, waardoor ze een verscheurende keuze moet maken.
Deze film is voor leerlingen een krachtige gespreksstarter over sociale dynamieken, pesten en de mentale impact van schoolomgevingen.
Op 3 juli 1973 verraste rockicoon David Bowie zijn fans en band met de aankondiging dat hij die avond zijn laatste concert zou geven. Bowie zou natuurlijk nog optreden, maar nooit meer als Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentairemaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T LOOK BACK) was in Londen om een dertig minuten durende special van Bowie’s show op te nemen, maar geraakte zo in de ban van de performer dat hij ter plekke besloot een langere film te maken.
ZIGGY STARDUST is een verbluffend document van een rockicoon in zijn vroege jaren én een van de eerste concertfilms. Er zijn veel scenes achter de schermen, maar het grootste deel van de film is het concert zelf met tal van songs zoals Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock 'N' Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reeds White Light/White Heat en Jagger/Richards’ Let's Spend the Night Together. Deze filmische collage van kitsch, popironie en flamboyante overdaad toont treffend de muzikale symbiose van passie en dominantie die Bowie’s queer kunst en het glamrockgenre definieert.
On July 3, 1973, rock icon David Bowie surprised his fans and band by announcing that he would perform his last concert that night. Bowie would still perform, of course, but never again as Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Documentary filmmaker D.A. Pennebaker (MONTEREY POP, DON’T’ LOOK BACK) was in London to record a thirty-minute special of Bowie’s show but became so captivated by the performer that he decided on the spot to make a longer film.
ZIGGY STARDUST is a stunning document of a rock icon in his early years and one of the very first concert films. There are many insightful behind-the-scenes moments, but the bulk of the film is the concert itself with numerous songs, including Ziggy Stardust, Space Oddity, Suffragette City, Rock ‘N’ Roll Suicide, Changes, Time, All the Young Dudes, Lou Reed’s White Light/White Heat and Jagger/Richards’ Let’s Spend the Night Together. This cinematic collage of kitsch, pop irony, and flamboyant excess aptly demonstrates the musical symbiosis of passion and dominance that defined Bowie’s queer art and the glam rock genre.
Glen Powell, die ook meeschreef aan het scenario van de film, speelt in HIT MAN de rol van voorspelbare professor Gary Johnson. Gary heeft een bijbaantje bij de politie van New Orleans als analist van mensen die huurmoordenaars inhuren. Wanneer een undercoveragent over de rooie gaat in zijn rol als ‘huurmoordenaar’, neemt Gary die job over. En hij blijkt er een groot talent voor te hebben. Gary kan probleemloos schakelen tussen verschillende alter ego’s om voor elke klant de perfecte hit man te zijn. Wanneer hij de potentiële - en erg aantrekkelijke - klant Madison leert kennen, daalt hij af in een schizofrene wereld van leugens, bedrog en tegenstrijdige gevoelens.
“Richard Linklater (Boyhood) mengt ouderwetse comedy en existentiële mijmeringen in Hit Man, een semiwaargebeurd verhaal over een valse huurmoordenaar. Hoofdacteur Glen Powell schittert in een brede waaier aan hilarische rollen.”
★★★★ Lieven Trio, De Morgen
HIT MAN, geregisseerd door Oscar-genomineerde Richard Linklater is een intelligente en verrassende komedie, losjes gebaseerd op een ongelofelijk waargebeurd verhaal.
Minnaars Florence en Julien plotten de moord op Florences echtgenoot, die ook Juliens baas is. Ze willen de moord ensceneren als een zelfdoding, en lijken er ook mee weg te komen. Totdat Julien beseft dat hij bewijsmateriaal heeft achtergelaten op de plaats delict. Een tweede misdaadplot ontvouwt zich wanneer Juliens auto wordt gestolen door een jong koppel.
Louis Malle castte Jeanne Moreau in de rol van Florence en ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD wordt beschouwd als Moreau’s grote doorbraak binnen de filmwereld, ook al was ze op dat moment een bekend gezicht in het theater. Malle bracht in zijn filmdebuut meteen een onwaarschijnlijk trio samen: Jeanne Moreau en haar betoverende performance, Henri Decaë en zijn evocatieve cinematografie van de donkere straten van Parijs en Miles Davis en zijn nu legendarische jazz soundtrack. De geïmproviseerde soundtrack van Davis is een kunstwerk op zich en wordt gezien als een baanbrekende manier om muziek en film met elkaar te verbinden. Malle combineerde de erfenis van film noir met een moderne en eigentijdse insteek, die elementen draagt van een dagende nieuwe beweging en ‘filmrevolutie’, de Nouvelle Vague.
Zaterdag 12 oktober wordt de film digitaal met Engelse ondertiteling vertoond.
Zondag 13 oktober wordt de film op 35mm met Nederlandse ondertiteling vertoond, met dank aan CINEMATEK!
ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD wordt vertoond binnen onze focus op het werk van Nouvelle Vague-muze JEANNE MOREAU.
ENG Sat 12 Oct with English subtitles
Sun 13 Oct with Dutch subtitles
Lovers Florence and Julien plan the murder of Florence’s husband, who is also Julien’s boss. They want to set up the murder to look like a suicide, and they seem to get away with their plan. Until Julien realizes that he left a piece of evidence at the crime scene. A second plot line develops around a young couple, who steal Julien’s car.
Louis Malle cast Jeanne Moreau in the role of Florence and ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD (ELEVATOR TO THE GALLOWS) is considered Moreau’s big break on the big screen, even though by then she was already a household name in the theatre world. In his feature film debut, Malle immediately brought together an incredible trio: Jeanne Moreau and her beguiling performance, Henri Decaë and his evocative cinematography of Paris by night, and Miles Davis and his now legendary jazz soundtrack. Davis’ improvised soundtrack is a work of art in itself and is now viewed as a pioneering way to connect music and film. Malle combined the legacy of film noir with a modern and contemporary approach, which carries in itself elements of a new movement and ‘film revolution’, the Nouvelle Vague.
ASCENSEUR POUR L’ÉCHAFAUD is part of our focus on the works of Nouvelle Vague muse JEANNE MOREAU.
