“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
In BIRD, de nieuwste film van Andrea Arnold, maakt nieuwkomer Nykika Adams grote indruk als Bailey, naast Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) en Franz Rogowski (PASSAGES). De film schetst een portret van het leven aan de buitenranden van de Britse samenleving, waarin een familie ondanks hun levensomstandigheden voor elkaar door het vuur gaat. Arnolds empathie en vermogen om schoonheid te vinden in moeilijke omstandigheden geven de film vleugels.
De 12-jarige Bailey woont bij haar vader Bug in een kraakpand in het noorden van Kent. Om de chaos thuis te ontsnappen, is Bailey veel alleen op pad. Dan ontmoet ze plots de excentrieke Bird, die op zoek is naar zijn geboortehuis in de buurt. Nieuwsgierig maar voorzichtig besluit Bailey hem te helpen.
Arnold omarmt haar roots in dit coming-of-age sprookje, waar haar voorliefde voor dierensymboliek, die startte in de toepasselijk genoemde kortfilms DOG en WASP, een wending neemt naar het magisch realistische.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In Andrea Arnold’s latest film BIRD, newcomer Nykika Adams leaves a lasting impression as its lead Bailey. She joins forces with greats such as Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) and Franz Rogowski (PASSAGES). BIRD portrays the lives of a group of colourful people at the edge of British society. Despite the circumstances, their upbringing and living situation, Bailey and her family would walk through fire for each other. Arnold’s empathy as a director and her ability to find the beauty in difficult circumstances give the story wings.
12-year-old Bailey lives with her father Bug in a squat north of Kent. To escape the chaos of her home life, Bailey goes off on her own a lot. During one of her outings, she meets the eccentric Bird, who is looking for his birth home nearby. Curious but careful, Bailey decides to help him.
Arnold embraces her roots in this coming-of-age fairytale, where her outspoken love of animal symbolism – which started in her appropriately named short films DOG and WASP – takes a turn for magic realism.
Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
In een winkelgalerij kruisen en ontmoeten klanten en winkelmeisjes elkaar dagelijks, in Lili’s kapsalon, in de boetiek van de familie Schwartz, of aan Sylvie’s bar. Ze dromen van liefde, bespreken deze en dansen op de aanstekelijke tunes van popster Lio’s soundtrack voor dit muzikale drama, geïnspireerd door de musicals van Jacques Demy. Met een indrukwekkende cast, waaronder Delphine ‘Jeanne Dielman’ Seyrig, dompelt Chantal Akerman de kijker onder in een wereld van alledaagse vreugde en ironie. Een even speelse als diepzinnige verkenning van de jaren tachtig – inclusief een koor van shampoomeisjes!
GOLDEN EIGHTIES wordt voorafgegaan door een lezing om 19u00 over het diverse werk van de Belgische filmmaakster Chantal Akerman, met aandacht voor het genre van de Amerikaanse en Franse filmmusical. De lezing wordt gegeven door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis KASKA-DKO, RITCS en INSAS en is gratis bij je filmticket inbegrepen. Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
In BIRD, de nieuwste film van Andrea Arnold, maakt nieuwkomer Nykika Adams grote indruk als Bailey, naast Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) en Franz Rogowski (PASSAGES). De film schetst een portret van het leven aan de buitenranden van de Britse samenleving, waarin een familie ondanks hun levensomstandigheden voor elkaar door het vuur gaat. Arnolds empathie en vermogen om schoonheid te vinden in moeilijke omstandigheden geven de film vleugels.
De 12-jarige Bailey woont bij haar vader Bug in een kraakpand in het noorden van Kent. Om de chaos thuis te ontsnappen, is Bailey veel alleen op pad. Dan ontmoet ze plots de excentrieke Bird, die op zoek is naar zijn geboortehuis in de buurt. Nieuwsgierig maar voorzichtig besluit Bailey hem te helpen.
Arnold omarmt haar roots in dit coming-of-age sprookje, waar haar voorliefde voor dierensymboliek, die startte in de toepasselijk genoemde kortfilms DOG en WASP, een wending neemt naar het magisch realistische.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In Andrea Arnold’s latest film BIRD, newcomer Nykika Adams leaves a lasting impression as its lead Bailey. She joins forces with greats such as Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) and Franz Rogowski (PASSAGES). BIRD portrays the lives of a group of colourful people at the edge of British society. Despite the circumstances, their upbringing and living situation, Bailey and her family would walk through fire for each other. Arnold’s empathy as a director and her ability to find the beauty in difficult circumstances give the story wings.
12-year-old Bailey lives with her father Bug in a squat north of Kent. To escape the chaos of her home life, Bailey goes off on her own a lot. During one of her outings, she meets the eccentric Bird, who is looking for his birth home nearby. Curious but careful, Bailey decides to help him.
Arnold embraces her roots in this coming-of-age fairytale, where her outspoken love of animal symbolism – which started in her appropriately named short films DOG and WASP – takes a turn for magic realism.
Auteur Judith Wynter vindt de inspiratie voor haar nieuwste roman wanneer haar echtgenoot en rolstoelgebruiker Roger de knappe Italiaanse chauffeur Carlo aanneemt. Ze baseert haar sensationele verhaal over bedrog, overspel en moord op een gefictionaliseerde versie van zichzelf, Roger en Carlo. Wanneer de chauffeur een eerste versie van de roman leest, denkt hij dat Judith stapelverliefd is op hem en wil dat de gebeurtenissen uit het boek ook in het echte leven plaatsvinden.
Muriel Box en haar toenmalige echtgenoot en producer Sydney Box schreven het scenario van het ambitieuze THE PASSIONATE STRANGER samen en laten de fantasiesequenties komisch botsen met de alledaagse realiteit van een Brits high society koppel. Dit was Box’ meest succesvolle film.
Tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS richten we de schijnwerpers op het werk van MURIEL BOX, nog steeds de meest productieve vrouwelijke regisseur van Groot-Brittannië.
Het activistische film(archief)collectief Invisible Women haalt vrouwelijke filmmakers en filmmakers in de marge uit de vergetelheid met screenings, evenementen en artikels, waaronder ook een opmerkelijk opiniestuk over Muriel Box.
ENG The film is in English with English subtitles
Author Judith Wynter finds the inspiration for her next novel when her husband and wheelchair user Roger hires the handsome Italian driver Carlo. She bases her sensational story of deception, adultery and murder on a fictionalised version of herself, Roger and Carlo. When the driver reads a first draft of the novel, he is convinced that Judith is besotted with him and wants the events in the book to happen in real life as well.
Muriel Box and her then husband and producer Sydney Box wrote the screenplay of the ambitious THE PASSIONATE STRANGER together and have the fantasy sequences clash comically with the mundane reality of a British high society couple. This was Box’ most successful film.
The archive activist film collective Invisible Women champions the work of woman and filmmakers of marginalised identities from the history of cinema through screenings, events and editorial, among which a remarkable article on Muriel Box as well.
Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
Een aan lager wal geraakte gemeenschap woont in een verloederde stad. Er zijn maar weinig vooruitzichten. Tot Claire langskomt, een oude stadsgenote die lang geleden onder vreemde omstandigheden vertrok. Ze brengt een zwarte panter met zich mee en beter dan dat: een sprankje hoop. Claire is multimiljardair en zou de stad er makkelijk weer bovenop kunnen helpen. Dat wil ze wel doen, maar op één voorwaarde: ze wil dat haar ex-lief dat nog in de stad woont, vermoord wordt. Ze wil gerechtigheid. De dorpelingen zakken weg in een poel van dilemma’s, gewetensvragen, moordplannen en hebzucht. Eén dode voor zoveel gelukkig leven is niet zo onredelijk, toch? Dan ontsnapt haar huisdiertje, de zwarte panter…
Theater FroeFroe werkt voor deze voorstelling samen met het onovertroffen gezelschap Theater Stap. De acteurs van Stap hebben een open maar heftige relatie met de poppen. Ze voelen zich er door geïntrigeerd en zijn er zelfs beetje bang van. De interactie tussen de spelers en de poppen roept grote tederheid op maar zorgt ook voor een intense en unieke spanning.
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
Er is een moment in India Donaldsons GOOD ONE dat de teleurstellingen tussen dochters en vaders (of kinderen en ouders) zo subtiel en ingrijpend weergeeft, dat het de adem beneemt. “Can’t we just have a nice day?”
De 17-jarige Sam gaat samen met haar vader Chris en een van haar vaders oudste vrienden, Matt, op driedaagse trektocht in de Catskills. De verrassend volwassen Sam moet schipperen tussen de ego’s van de twee mannen. Tijdens een gesprek bij het kampvuur wordt een grens overschreden. Donaldson laat het gezicht van haar actrice spreken in dat moment, schaars belicht door het kampvuur en met enkel natuurgeluiden op de achtergrond. Wanneer Sam haar vader in vertrouwen neemt, creëert zijn reactie een blijvende barst in hun band. Je kan je alleen maar voorstellen dat dit die ene teleurstelling te veel is.
Donaldson reflecteert met haar debuutfilm niet enkel op relatiedynamieken, maar ook op onbegrip tussen generaties. Donaldson vond de inspiratie voor het scenario van GOOD ONE tijdens de COVID-19 lockdowns, toen ze samenwoonde met haar vader, zijn derde vrouw en hun tieners én zelf voor het eerst ouder werd. Maar het zijn die ervaringen die van GOOD ONE een empathische parel maken. De vriendschap tussen Chris en Matt lijkt voornamelijk gebaseerd op hoe erg beide mannen de relaties in hun leven hebben verbrod. Met dat ene verschil dat Chris’ perikelen nog vrij positief zijn afgelopen, met een nieuw gezin, terwijl Matt in een echtscheiding verwikkeld zit en ook professioneel niet aan de bak komt. Maar in de piswedstrijd tussen de twee vijftigers houdt Donaldson haar lens op Sam gericht. Met haar eerste grote filmrol vat actrice Lily Collias de essentie van hoe het voelt om je plaats in de wereld – en het volwassendom – uit te zoeken, en te beseffen dat je ouders feilbaar zijn.
De film doet denken aan de tweede langspeler van een andere onafhankelijke filmmaker met een uitgesproken, maar zachte stem en beeldtaal: Kelly Reichardts OLD JOY. Voor ons was GOOD ONE dé ontdekking van de voorbije editie van Film Festival Gent, die maanden later nog nazindert. Je kan de film in avant-première bekijken tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Op 8 april (19u45) wordt film ingeleid door Girls On Film. Na de vertoning gaan De Cinema, Ursula Collectief, Wanda, Studio Sarab en Girls on Film met elkaar in gesprek tijdens een live opname van de Girls on Film-podcast. Elk collectief stelt zichzelf voor en reflecteert op het belang van vrouwenbewegingen, sisterhood en representatie als afsluiter van SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Welke parallellen zijn er tussen de film en de hedendaagse strijd voor gendergelijkheid? Hoe kunnen vrouwen elkaar vandaag beter ondersteunen? Wat is de rol van kunst, performance en film als middel voor sociale verandering? Daarnaast wordt stilgestaan bij vrouwelijke representatie in cinema en India Donaldsons genuanceerde feministische blik. Welke hedendaagse filmmakers zetten haar nalatenschap voort? Het panelgesprek zoekt niet alleen naar een dieper begrip van Good One, maar ook naar de relevantie ervan vandaag.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
There’s a moment in India Donaldson’s GOOD ONE that captures the disappointments between daughters and fathers (or children and parents) so subtly and profoundly that it takes your breath away. “Can’t we just have a nice day?”
The 17-year-old Sam goes on a three-day hike in the Catskills with her father Chris and his old friend Matt. The surprisingly grown-up Sam has to manage the battling egos of the two men. During a conversation by the campfire a boundary is crossed. Donaldson lets her actress’ face speak in that moment, dimly lit by the campfire and with only nature sounds in the background. When Sam confides in her father, his reaction fractures their bond. You can only imagine she’s had to deal with one too many disappointments.
With her debut feature, Donaldson not only reflects on relationship dynamics, but on a lack of understanding between generations as well. Donaldson found the inspiration for the screenplay during the COVID-19 lockdowns, when she was living with her father, his third wife and their teenagers and when she was about to become a first-time parent herself. But those experiences have made GOOD ONE into an empathetic gem. The friendship between Chris and Matt seems to mostly be based on how much the men have screwed up their lives. With the one difference that Chris’ life has turned out pretty well, with a new family, while Matt is in the depths of a divorce and isn’t successful professionally either. But during the pissing contest between the fifty-somethings Donaldson keeps her lens closely focused on Sam. In her first starring role, actress Lily Collias captures the essence of how it feels to figure out your place in the adult world and to realise your parents are flawed.
The film echoes the second feature of another independent filmmaker with an outspoken, but soft voice and imagery: Kelly Reichardt’s OLD JOY. For us, GOOD ONE was thé discovery of Film Festival Ghent 2024, a film still lingering in our minds months later. Watch the film in avant première during our SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
UNE FEMME QUI PART is de nieuwste documentaire van de Belgische filmmaakster en onderzoekster Ellen Vermeulen waarin ze de opmerkelijke Marie-Louise Chapelle bestudeert, de eerste Franse vrouw die in 1952 een onbeklommen top in de Himalaya bereikte. Ze leidde een dubbel leven, waarbij ze zes maanden per jaar moeder was en de andere zes onbetreden bergen trotseerde. Zeventig jaar later treedt Vermeulen in Chapelle’s voetsporen en herhaalt ze deze zware beklimming.
Gedreven door Chapelles archief van dagboeken, brieven en beelden registreert Vermeulen, voor het eerst ook achter de camera, de onherbergzame sneeuwlandschappen die door tijd en klimaat onherkenbaar zijn veranderd. Ze verweeft opnames die ze zelf maakte met het archiefmateriaal van Chapelle en reflecteert op haar eigen levensvragen: een leven mét kinderen, of zonder? UNE FEMME QUI PART onderzoekt de spanning tussen persoonlijke ambities en maatschappelijke ongelijkheid en legt de beperkingen bloot waartoe vrouwen vaak veroordeeld zijn. Een intieme zoektocht naar betekenis, waarbij tijd, herinneringen en keuzes diep in elkaar vervlochten raken. Een film over grenzen, keuzes, verlangens en de complexiteit van vrouw-zijn.
Op maandag 12 mei bieden we voorafgaand aan de filmvertoning van 20u een Hatha Yoga sessie (NL) om 18u30 aan i.s.m. in-house Surya Yoga Studio: de ultieme combinatie van activatie & ontspanning van lichaam en geest! Je kan zowel een voordelig combiticket als losse tickets kopen hiervoor.
ENG The film is spoken in Dutch and French with English subtitles
Ellen Vermeulen’s latest documentary, UNE FEMME QUI PART, studies the remarkable Marie-Louise Chapelle, the first French woman to reach an unclimbed peak in the Himalayas in 1952. Chapelle led a double life, being a mother for six months a year and braving unclimbed mountains the other six. Seventy years later, Vermeulen repeats this difficult climb.
Driven by Chapelle’s archive of diaries, letters, and footage, Vermeulen traverses the inhospitable snow landscapes with her camera that have been changed beyond recognition by time and climate. She interweaves footage she shot herself with Chapelle’s archive material and reflects on her own life questions: a life with children, or without?
UNE FEMME QUI PART explores the tension between personal ambitions and social inequality and exposes the limitations women are often confined by. An intimate search for meaning, in which time, memories, and choices become deeply intertwined. A film about limits, desires, and the complexity of being a woman.
On Monday, May 12, prior to the 20h00 film screening, we are offering a Hatha Yoga session (in Dutch) at 18h30 in collaboration with in-house Surya Yoga Studio: the ultimate combination of activation and relaxation for body and mind! You can purchase either a discounted combo ticket or individual tickets for this special.
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
LES DAMES BLANCHES is een nieuwe betoverende documentaire waarin de Vlaamse documentairemaker Camille Ghekiere haar unieke talent voor ontroerende en menselijke verhalen laat zien. Ze volgt de jonge man Simeon, wiens familie vanuit de Dominicaanse Republiek naar België emigreerde, tijdens zijn stage in het woonzorgcentrum De Liberteyt. Met een meeslepende mix van humor, pathos, muziek en dans vangt Ghekiere hoe schuchtere ontmoetingen transformeren in diepe vriendschappen, terwijl ze grote levensvragen met speelse verbeelding en ontroering tot leven brengt.
DUO for a JOB is een vzw die in 2013 werd opgericht en jonge werkzoekenden met een migratieachtergrond koppelt aan vrijwillige mentoren van 50 jaar en ouder uit dezelfde beroepssector. DUO for a JOB is actief in België, Nederland en Frankrijk.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in Dutch, Spanish and French, with English subtitles
LES DAMES BLANCHES is a new, enchanting documentary in which Flemish filmmaker Camille Ghekiere shows her unique talent for moving and human stories. She follows the young man Simeon, whose family emigrated from the Dominican Republic to Belgium during his internship in nursing home De Liberteyt. With an immersive mix of humour, pathos, music and dance, Ghekiere captures how shy meetings transform into deep friendships, while she brings big life questions to life with playful imagination and emotion.
Jackie werkt als een CCTV operator en elke dag waakt ze over een klein deel van de stad, de Red Road Flats. Ze beschermt de mensen die op haar schermen leven. Op een dag verschijnt er een man op haar monitor die ze hoopte nooit meer te moeten zien. Jackie kan het verleden niet loslaten en begint de man te stalken.
De wraakplot van surveillance thriller RED ROAD legt de traumatische ervaringen van het hoofdpersonage bloot maar is ook de katalysator die ervoor zorgt dat Jackie opnieuw een actieve participant in haar eigen leven wordt. RED ROAD is de eerste film in Advance Party, een project van o.a. Anders Thomas Jensen waarin een trilogie van films wordt geregisseerd door debuterende filmmakers met dezelfde personages en setting (Glasgow). RED ROAD was de eerste van Arnolds films die de Grand Juryprijs in Cannes won, net als opvolger FISH TANK en AMERICAN HONEY.
Jackie works as a CCTV operator and every day she keeps an eye on a small part of town, the Red Road Flats. She protects the people who live on her screen. One day, a man appears on her monitor who she hoped never to have to see again. Jackie can’t let go of the past and starts to stalk the man.
The revenge plot of surveillance thriller RED ROAD unveils the traumatic experiences of the main character, but is also the catalyst that makes sure Jackie becomes an active participant in her own life again. RED ROAD is the first film in Advance Party, a film project by i.e. Anders Thomas Jensen, in which a trilogy of films is directed by debut directors using the same characters and setting (Glasgow). RED ROAD was the first of Arnold’s films that won the Grand Jury Prize at Cannes, followed by FISH TANK and AMERICAN HONEY.
In BIRD, de nieuwste film van Andrea Arnold, maakt nieuwkomer Nykika Adams grote indruk als Bailey, naast Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) en Franz Rogowski (PASSAGES). De film schetst een portret van het leven aan de buitenranden van de Britse samenleving, waarin een familie ondanks hun levensomstandigheden voor elkaar door het vuur gaat. Arnolds empathie en vermogen om schoonheid te vinden in moeilijke omstandigheden geven de film vleugels.
De 12-jarige Bailey woont bij haar vader Bug in een kraakpand in het noorden van Kent. Om de chaos thuis te ontsnappen, is Bailey veel alleen op pad. Dan ontmoet ze plots de excentrieke Bird, die op zoek is naar zijn geboortehuis in de buurt. Nieuwsgierig maar voorzichtig besluit Bailey hem te helpen.
Arnold omarmt haar roots in dit coming-of-age sprookje, waar haar voorliefde voor dierensymboliek, die startte in de toepasselijk genoemde kortfilms DOG en WASP, een wending neemt naar het magisch realistische.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In Andrea Arnold’s latest film BIRD, newcomer Nykika Adams leaves a lasting impression as its lead Bailey. She joins forces with greats such as Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) and Franz Rogowski (PASSAGES). BIRD portrays the lives of a group of colourful people at the edge of British society. Despite the circumstances, their upbringing and living situation, Bailey and her family would walk through fire for each other. Arnold’s empathy as a director and her ability to find the beauty in difficult circumstances give the story wings.
12-year-old Bailey lives with her father Bug in a squat north of Kent. To escape the chaos of her home life, Bailey goes off on her own a lot. During one of her outings, she meets the eccentric Bird, who is looking for his birth home nearby. Curious but careful, Bailey decides to help him.
Arnold embraces her roots in this coming-of-age fairytale, where her outspoken love of animal symbolism – which started in her appropriately named short films DOG and WASP – takes a turn for magic realism.
In BIRD, de nieuwste film van Andrea Arnold, maakt nieuwkomer Nykika Adams grote indruk als Bailey, naast Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) en Franz Rogowski (PASSAGES). De film schetst een portret van het leven aan de buitenranden van de Britse samenleving, waarin een familie ondanks hun levensomstandigheden voor elkaar door het vuur gaat. Arnolds empathie en vermogen om schoonheid te vinden in moeilijke omstandigheden geven de film vleugels.
De 12-jarige Bailey woont bij haar vader Bug in een kraakpand in het noorden van Kent. Om de chaos thuis te ontsnappen, is Bailey veel alleen op pad. Dan ontmoet ze plots de excentrieke Bird, die op zoek is naar zijn geboortehuis in de buurt. Nieuwsgierig maar voorzichtig besluit Bailey hem te helpen.
Arnold omarmt haar roots in dit coming-of-age sprookje, waar haar voorliefde voor dierensymboliek, die startte in de toepasselijk genoemde kortfilms DOG en WASP, een wending neemt naar het magisch realistische.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
In Andrea Arnold’s latest film BIRD, newcomer Nykika Adams leaves a lasting impression as its lead Bailey. She joins forces with greats such as Barry Keoghan (THE BANSHEES OF INISHIRIN) and Franz Rogowski (PASSAGES). BIRD portrays the lives of a group of colourful people at the edge of British society. Despite the circumstances, their upbringing and living situation, Bailey and her family would walk through fire for each other. Arnold’s empathy as a director and her ability to find the beauty in difficult circumstances give the story wings.
12-year-old Bailey lives with her father Bug in a squat north of Kent. To escape the chaos of her home life, Bailey goes off on her own a lot. During one of her outings, she meets the eccentric Bird, who is looking for his birth home nearby. Curious but careful, Bailey decides to help him.
Arnold embraces her roots in this coming-of-age fairytale, where her outspoken love of animal symbolism – which started in her appropriately named short films DOG and WASP – takes a turn for magic realism.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
De verdiepende lezingenavond Grafixx EXTD. brengt verschillende sprekers uit het werkveld samen. In aanloop naar het festival bekijkt het programma van 24 maart het thema 'overlevering'. Drie duo’s die kennis aan elkaar doorgeven in hun artistieke praktijk delen het podium: broer en zus Anton en Erika Cotteleer, bevriende kunstenaars Benjamin Demeyere en Frank Wagemans, student Arthur Devisscher en docent Carla Swerts. Wapen je geest voor drie inspirerende gesprekken rond het beïnvloeden van en begeleiden in creatieve processen.
Carla Swerts verkent in haar tekeningen de wisselwerking tussen mens en omgeving. Ze gaat vaak poëtisch en introspectief te werk, met een focus op de kwetsbaarheid van het bestaan. De prenten van Arthur Devisscher zijn kleurrijk en dynamisch. Tijdens het tekenen ontplooien zijn verhalen zich in beelden die een ode brengen aan de natuur en het dierenrijk.
Het oeuvre van Anton Cotteleer transformeert alledaagse elementen tot vreemde surrealistische objecten, waarbij hij geïnteresseerd is in de relatie van mens en dier tot de huiselijke biotoop. Erika Cotteleer richt zich tegenwoordig vooral op autonoom werk, waarbij ze de bevrijde vrouw viert en thema’s aansnijdt als onafhankelijkheid, verlangen en donkere humor.
Voor Benjamin Demeyere kan alles een aanleiding zijn om te schilderen. De verhalen en details waardoor hij geïnspireerd wordt, vindt hij in uiteenlopende bronnen als de popcultuur, mythen en stripverhalen. Frank Wagemans evolueerde van abstract schilderen naar een meer figuratieve benadering. Hij zoekt naar een onmoeten tussen schilderkunst en sculptuur.
Een vrouw bereikt iets groots; een man strijkt de eer op. Deze docu-fictie onthult het ware verhaal van Eileen Gray, de architect van het modernistische meesterwerk E.1027 aan de Franse Rivièra. Met prachtige archiefbeelden en vakkundig nagebootste scènes brengt regisseur Beatrice Minger dit dramatische verhaal tot leven. Ze toont hoe Le Corbusier, een vriend van Grays partner Jean Badovici, zonder toestemming muurschilderingen op het huis aanbracht en de eer voor het huisontwerp opeiste. Met deze film herstelt de regisseur Grays rechtmatige plaats in de geschiedenis van de architectuur.
De eerste vertoning op 4 maart zal plaatsvinden in aanwezigheid van regisseur Beatrice Minger en met een introductie door Hülya Ertas van VAi en Joyce Palmers van De Cinema. Kom en ontdek hoe cinema en architectuur samen verhalen vertellen die niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de sociale en culturele lagen van ons bestaan onthullen. Geraak geïnspireerd door de kracht van architecturale ontwerpen en de diepgaande impact ervan op mens en maatschappij.
Deze film maakt deel uit van zowel het programma ARCHITECTURE ON FILM als SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in French and English with English subtitles
A woman achieves greatness; a man takes the credit. This docu-fiction uncovers the true story of Eileen Gray, the architect of the modernist masterpiece E.1027 on the French Riviera. Through stunning archival footage and expertly recreated scenes, director Beatrice Minger brings this dramatic tale to life. It reveals how Le Corbusier, a friend of Gray's partner Jean Badovici, painted murals on the house without permission and claimed it as his own. This captivating film finally restores Gray's rightful place in architectural history.
The first screening on March 4th will be in the presence of director Beatrice Minger and with an introduction by Hülya Ertas from VAi and Joyce Palmers from De Cinema. Come and discover how cinema and architecture combine to tell stories that reveal not only physical spaces but also the social and cultural layers of our lives. Be inspired by the power of architectural design and its profound impact on people and society.
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
Cheryl Dunye schreef, regisseerde en monteerde het baanbrekende THE WATERMELON WOMAN niet alleen, maar nam ook de hoofdrol op zich. In deze eerste speelfilm geregisseerd door een zwarte lesbienne speelt ze een 25-jarige Afro-Amerikaanse lesbische vrouw die samen met haar vriendin Tamara in een videotheek in Philadelphia werkt.
Dunye is geïnteresseerd in cinema van de jaren 1930 en 1940. Wanneer ze Fae Richards ontdekt, een zwarte actrice die toen bekend stond om het spelen van stereotiepe “mammy” rollen, besluit ze een documentaire te maken waarin ze probeert de identiteit van deze vrouw en die van haarzelf te achterhalen.
THE WATERMELON WOMAN wordt gezien als een mijlpaal binnen de New Queer Cinema beweging en won een Teddy Award na de première in Berlijn. De film maakt deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren, alsook SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
Lyse Ishimwe Nsengiyumva programmeert voor IFFR, is fotograaf en is de oprichter van RECOGNITION waarmee ze films uit Afrika en zijn diaspora in de schijnwerpers zet in Brussel. Voor deze eerste samenwerking met De Cinema in Antwerpen koos Lyse voor NAKED ACTS en THE WATERMELON WOMAN, twee absolute klassiekers uit 1996, doch nog steeds onterecht onderbelichte films. Ze komt de twee films ook persoonlijk inleiden (in het Engels).
ENG The film is in English without subtitles
Cheryl Dunye not only wrote, directed, and edited her groundbreaking film THE WATERMELON WOMAN but also played the lead role. In this first-ever feature film directed by a Black lesbian, she plays a 25-year-old African-American woman who works with her girlfriend Tamara in a video store in Philadelphia.
Dunye’s character is interested in the 1930s and 1940s cinema. After discovering Fae Richards, a Black actress then known for playing stereotypical “mammy” roles, she decides to make a documentary in which she tries to discover this woman’s identity and her own.
THE WATERMELON WOMAN is considered a landmark within the New Queer Cinema movement and won a Teddy Award after its premiere in Berlin. The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen, as well as SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
Lyse Ishimwe Nsengiyumva is a programmer for IFFR, photographer, and founder of RECOGNITION, which highlights African and diaspora films in Brussels and has curated NAKED ACTS and THE WATERMELON WOMAN for her first collaboration with De Cinema. Both films, absolute classics from 1996, remain unjustly overlooked. Lyse will also personally introduce the two films (in English).
Mia is een vijftienjarig meisje met een explosief karakter. Ze woont samen met haar alleenstaande moeder en kleine zus in een arbeiderswijk in Essex. Mia is van school gestuurd en wacht doelloos op wat er nu zal volgen. Wanneer haar moeder de charmante Connor introduceert als haar nieuwe vriend, begint er een ongemakkelijke vriendschap tussen de man en Mia. Het is Connor die Mia’s passie voor dans steunt, maar het duurt niet lang voor Connor hen terug in de steek laat. Hoofdactrice Katie Jarvis had geen acteerervaring voor de shoot, maar werd gecast na een ruzie met haar vriend in een treinstation.
“Fish Tank may begin as a patch of lower-class chaos, but it turns into a commanding, emotionally satisfying movie, comparable to such youth-in-trouble classics as Les 400 coups” David Denby, The New Yorker
De film wordt vertoond op 35mm, met dank aan CINEMATEK!
Mia is a 15-year-old girl with an explosive character. She lives together with her single mother and baby sister in a working-class district in Essex. Mia is expelled from school and purposelessly awaits the next step in her life. When her mother introduces the charming Connor as her new boyfriend, an uneasy friendship grows between the man and Mia. It’s Connor who supports Mia’s love of dance, but it doesn’t take long before Connor leaves them again. Lead actress Katie Jarvis did not have any previous acting experience before the shoot, but was cast after a real-life fight with her boyfriend in a train station.
“Fish Tank may begin as a patch of lower-class chaos, but it turns into a commanding, emotionally satisfying movie, comparable to such youth-in-trouble classics as Les 400 coups” David Denby, The New Yorker
The film is screened on 35mm, courtesy of CINEMATEK!
Het speelvlak is donker en leeg, de kleuren slapen nog. Tot plots een lijn of stip tevoorschijn komt, en nog één, en nog één. Stippen, cirkels, bollen en kegels. Een kleurrijke bolletjeswind zet al je zintuigen open. Voel de wind door je haren en verdwaal mee in deze heerlijke chaos. Uiteindelijk ontstaat er een kunstwerk waar Kandinsky jaloers op zou zijn.
Nekandinskie is een interactieve voorstelling waarvan je niet alleen stil kan genieten, maar waaraan je zelf kan meewerken. Samen met jou en de performers bouwen we aan een nieuwe wereld waar alles op z’n kop staat!
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
LES DAMES BLANCHES is een nieuwe betoverende documentaire waarin de Vlaamse documentairemaker Camille Ghekiere haar unieke talent voor ontroerende en menselijke verhalen laat zien. Ze volgt de jonge man Simeon, wiens familie vanuit de Dominicaanse Republiek naar België emigreerde, tijdens zijn stage in het woonzorgcentrum De Liberteyt. Met een meeslepende mix van humor, pathos, muziek en dans vangt Ghekiere hoe schuchtere ontmoetingen transformeren in diepe vriendschappen, terwijl ze grote levensvragen met speelse verbeelding en ontroering tot leven brengt.
DUO for a JOB is een vzw die in 2013 werd opgericht en jonge werkzoekenden met een migratieachtergrond koppelt aan vrijwillige mentoren van 50 jaar en ouder uit dezelfde beroepssector. DUO for a JOB is actief in België, Nederland en Frankrijk.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in Dutch, Spanish and French, with English subtitles
LES DAMES BLANCHES is a new, enchanting documentary in which Flemish filmmaker Camille Ghekiere shows her unique talent for moving and human stories. She follows the young man Simeon, whose family emigrated from the Dominican Republic to Belgium during his internship in nursing home De Liberteyt. With an immersive mix of humour, pathos, music and dance, Ghekiere captures how shy meetings transform into deep friendships, while she brings big life questions to life with playful imagination and emotion.
Verlegen voetbalfan Percy Winthram uit Manchester trekt met een groep vrienden naar London om de FA Cup Final te kijken. De vrienden gaan een nachtje uit in Soho en Percy beleeft na een weddenschap een avontuur met een dame van de nacht. Naarmate de avond vordert begint de naïeve jongeman te geloven dat hij de ware liefde heeft gevonden. Muriel Box neemt in haar laatste film menselijke relaties onder de loep.
Tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS richten we de schijnwerpers op het werk van MURIEL BOX, nog steeds de meest productieve vrouwelijke regisseur van Groot-Brittannië.
Het activistische film(archief)collectief Invisible Women haalt vrouwelijke filmmakers en filmmakers in de marge uit de vergetelheid met screenings, evenementen en artikels, waaronder ook een opmerkelijk opiniestuk over Muriel Box.
ENG The film is in English with English subtitles
Shy football fan Percy Winthram from Manchester takes the trip to London with friends to see the FA Cup Final. The friends go for a night out in Soho and after a bet, Percy goes on an adventure with a lady of the night. As the night progresses, the naïve young man starts to believe that he has found true love. In her final film, Muriel Box shines a light on human relationships.
The archive activist film collective Invisible Women champions the work of woman and filmmakers of marginalised identities from the history of cinema through screenings, events and editorial, among which a remarkable article on Muriel Box as well.
Het speelvlak is donker en leeg, de kleuren slapen nog. Tot plots een lijn of stip tevoorschijn komt, en nog één, en nog één. Stippen, cirkels, bollen en kegels. Een kleurrijke bolletjeswind zet al je zintuigen open. Voel de wind door je haren en verdwaal mee in deze heerlijke chaos. Uiteindelijk ontstaat er een kunstwerk waar Kandinsky jaloers op zou zijn.
Nekandinskie is een interactieve voorstelling waarvan je niet alleen stil kan genieten, maar waaraan je zelf kan meewerken. Samen met jou en de performers bouwen we aan een nieuwe wereld waar alles op z’n kop staat!
Het Antwerpse filmcollectief Ursula kiest Vera Chytilová’s SOMETHING DIFFERENT. De film is opgebouwd uit twee verhaallijnen, die thematisch bij elkaar aansluiten. Een plichtsgetrouwe moeder en echtgenote start uit frustratie een affaire omdat ze de enige is die het huishouden doet draaien. Daartegenover staat in documentairestijl het relaas van een gymnaste (gespeeld door Olympisch medaillewinnaar Eva Bosáková) die zich voorbereidt op de laatste wedstrijd voor haar afscheid van de sport en onder druk wordt gezet door haar trainer.
Chytilová laat van beide kanten de frustraties spreken en trekt parallellen tussen de twee verscheiden werelden die gedomineerd worden door mannen, die geen erkenning noch waardering tonen voor de inspanningen van de vrouwen in hun leven. Something Different was een van de eerste films van de Tsjechische New Wave en Chytilová’s eerste langspeelfilm.
Ursula is een collectief van vrouwelijke artiesten die werken met bewegend beeld als medium. De vertoning wordt voorafgegaan door een inleiding door Kathy Vanhout (Ursula).
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in Czech with English subtitles
The Antwerp film collective Ursula chooses Vera Chytilová’s SOMETHING DIFFERENT. The film is built around two storylines, which align thematically. A dutiful mother and wife begins an affair out of frustration with the fact that she is the only one keeping the household running, without any recognition. The other story follows the life of a gymnast (played by Olympic medalist Eva Bosáková), who is working towards the final competition of her career and who is being pressured by her trainer.
Chytilová gives a platform to the frustrations of both women and draws parallels between the two different worlds, dominated by unappreciative men. SOMETHING DIFFERENT was one of the first films of the Czech New Wave and Chytilová’s first feature film.
Ursula is a film collective of female artists who work with moving images as a medium. The screening will be preceded by an introduction by Ursula member Kathy Vanhout.
This film is part of the programme SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
De jonge arme Heathcliff wordt opgenomen in de familie Earnshaw. Hij voelt zich sterk aangetrokken tot hun dochter Catherine, die hem de mooie kanten van het ruige plattelandsleven toont. Er groeit een stille, hevige verliefdheid tussen hen. Maar Heathcliffs afkomst bemoeilijkt hun relatie. Wanneer hij jaren later als welgestelde heer terugkeert, probeert hij Catherine opnieuw voor zich te winnen. Hun verboden liefde groeit uit tot een obsessie.
WUTHERING HEIGHTS is gebaseerd op de gelijknamige romanklassieker van Emily Brontë. Het is de eerste van Andrea Arnolds films die ze niet zelf schreef, hoewel ze mee het scenario adapteerde.
The young and poor Heathcliff is taken in by the family Earnshaw. He feels strongly attracted to their daughter Catherine, who shows him the beautiful sides of the rough country life. A silent, fierce love develops between them. But Heathcliff’s background hinders their relationship. When he returns years later as a wealthy lord, he tries to win Catherine’s affections once again. Their forbidden love grows into an obsession.
WUTHERING HEIGHTS is based on the romantic classic novel of the same name by Emily Brontë. It is the first of Andrea Arnold’s films which isn’t an original screenplay, although she did adapt the screenplay of the film herself.
Stanley Kubrick vergeleek GIRLFRIENDS "met het serieuze, intelligente en gevoelige schrijf- en filmwerk dat je vindt bij de beste regisseurs in Europa." Greta Gerwig en Noah Baumbach recycleerden het plot voor FRANCES HA en Lena Dunham vroeg zich af of ze de film eerder gezien had en "deze de afgelopen vijf jaar subtiel aan het kopiëren was geweest?" in haar serie Girls.
Feit is: GIRLFRIENDS van Claudia Well is een tijdloos, doordacht en doorleefd portret van vrouwelijke vriendschap en zelfontplooiing. Susan, een jonge fotograaf in New York, ziet haar leven veranderen wanneer haar beste vriendin trouwt en vertrekt. Wat volgt zijn de alledaagse worstelingen met vriendschap en volwassen worden, gezien door een empathische bril en met een dosis warme humor. Onmisbaar!
Deze film maakt deel uit van CASUAL CONVERSATIONS, een programma over films die het banale bijzonder maken door praten tot levenskunst te verheffen, alsook SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in English with English subtitles
Stanley Kubrick compared GIRLFRIENDS to “the serious, intelligent, and sensitive writing and filmmaking you find among the best directors in Europe.” Greta Gerwig and Noah Baumbach borrowed the plot for FRANCES HA, and Lena Dunham wondered if she had seen the film before and had been “subtly copying it for the past five years” in her series Girls.
The fact remains: Claudia Weill’s GIRLFRIENDS is a timeless, thoughtful, and deeply felt portrait of female friendship and self-discovery. Susan, a young photographer in New York, sees her life change when her best friend gets married and moves out. What follows are the everyday struggles with friendship and adulthood, viewed through an empathetic lens and infused with warm humor. A must-see!
This film is part of CASUAL CONVERSATIONS, a program exploring films that elevate everyday live, thanks to the art of conversation, as well as SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
Het speelvlak is donker en leeg, de kleuren slapen nog. Tot plots een lijn of stip tevoorschijn komt, en nog één, en nog één. Stippen, cirkels, bollen en kegels. Een kleurrijke bolletjeswind zet al je zintuigen open. Voel de wind door je haren en verdwaal mee in deze heerlijke chaos. Uiteindelijk ontstaat er een kunstwerk waar Kandinsky jaloers op zou zijn.
Nekandinskie is een interactieve voorstelling waarvan je niet alleen stil kan genieten, maar waaraan je zelf kan meewerken. Samen met jou en de performers bouwen we aan een nieuwe wereld waar alles op z’n kop staat!
Het speelvlak is donker en leeg, de kleuren slapen nog. Tot plots een lijn of stip tevoorschijn komt, en nog één, en nog één. Stippen, cirkels, bollen en kegels. Een kleurrijke bolletjeswind zet al je zintuigen open. Voel de wind door je haren en verdwaal mee in deze heerlijke chaos. Uiteindelijk ontstaat er een kunstwerk waar Kandinsky jaloers op zou zijn.
Nekandinskie is een interactieve voorstelling waarvan je niet alleen stil kan genieten, maar waaraan je zelf kan meewerken. Samen met jou en de performers bouwen we aan een nieuwe wereld waar alles op z’n kop staat!
Om uit de harde realiteit te ontsnappen, verliest de 16-jarige Sajid (SK) zich in de gewelddadige virtuele game Gambling Game, waarin hij de opdracht heeft de Europese buitengrenzen te testen. Hij put uit zijn ervaring als jongere op de vlucht om grenspatrouilles, raids en obstakels te ontwijken en bovenal om voldoende credits te behouden om te overleven.
Terzelfdertijd wordt de kersverse directeur van Frontex, het Europees grens- en kustwacht agentschap, op het matje geroepen door de subcommissie mensenrechten in het Europees Parlement. Waar ligt de verantwoordelijkheid voor het geweld dat illegaal gedoogd wordt aan de Europese buitengrenzen?
Gambling Game toont de beide kanten van het ‘spel’ waar jonge migranten zich aan wagen: de kant van zij die komen en de kant van zij die aan de poort van Fort Europa staan. Wie is David en wie is Goliath in dit verhaal? En wie zit uiteindelijk aan de knoppen? De mens aan de grens, de mens die hoge functies bekleedt, of de mens die liever zijn handen en gedachten niet vuil maakt?
Het is een voorstelling vol contrasten: tussen documentaire en fictie, tussen live en digitaal, tussen SK en Frontex, maar evengoed tussen de Europese ambtenaren, grensbewakers en inwoners die, of ze het nu willen of niet, een positie innemen in dit verhaal.
SKaGeN maakte eerder al SneakPeek Shadow Game: een documentaire smartphone voorstelling in een door SKaGeN ontwikkelde app, waarin de toeschouwer al kon kennismaken met het verhaal van SK. Ook deze voorstelling vertrekt vanuit de ervaringen van deze jongen. SKaGeN baseert zich eveneens op ander documentair materiaal: de verslagen van de subcommissie mensenrechten van het Europees Parlement. Samen versmelten ze tot een fictief geheel.
De Cinema selecteerde samen met Malikka Bouaissa, filmcurator en oprichtster van ARTESHOQ en filmfestival MONA, voor SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS het werk van Labaki. Haar eerste twee films CARAMEL en ET MAINTENANT ON VA OÙ? belichten de ervaringen van vrouwen en hun rol in een samenleving, verdeeld door culturele en religieuze spanningen. Haar laatste film stelt een 12-jarige Libanese jongen centraal. Labaki verkent thema’s als solidariteit, liefde en complexe menselijke relaties met een eigenzinnige humor en lichtheid. Haar werk benadrukt de kracht van menselijke verbinding en empathie om verandering teweeg te brengen.
CAPERNAUM is een indringend portret over ouderschap en overleven in de armste wijken van Libanon, verteld door de ogen van een kind. De twaalfjarige Zain klaagt zijn ouders aan voor de rechtbank, "Omdat ze me op de wereld hebben gezet." Zain slijt zijn dagen in de straten van de Libanese hoofdstad Beiroet. Als oudste kind van het gezin moet hij helpen zijn familie te onderhouden. Wanneer zijn zusje wordt uitgehuwelijkt aan de eigenaar van de buurtwinkel, besluit Zain weg te lopen van huis. Dit leidt tot een ongelooflijke roadtrip, met nieuwe vriendschappen en levensbelangrijke inzichten en keuzes.
CAPERNAUM werd genomineerd voor een Golden Globe Beste Buitenlandse Film en daarnaast winnaar van de Jury Prijs op het Filmfestival van Cannes, waar de film in première ging. Sindsdien is de film door het publiek omarmd en won vele prijzen publieksprijzen op internationale festivals waaronder Publieksfavoriet op het IFFR. De cast bestaat veelal uit amateuracteurs en met name Zain Al Rafeea wordt geprezen om zijn sterke acteerprestaties: “a startling, unforgettable presence”, aldus Vulture.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
Ruth is zeven maanden zwanger en weduwe. Ze gelooft dat haar ongeboren kind haar leidt vanuit de buik en haar aanzet tot moord. Om haar slachtoffers makkelijker te kunnen benaderen, kruipt ze in de huid van verschillende personages. Wie zou een hoogzwangere vrouw verdenken van moord? Haar potentiële slachtoffers zeker niet.
PREVENGE is Alice Lowes eerste langspeler, die ze regisseerde, schreef en waarin ze de hoofdrol vertolkt. Gedurende de shoot van de film was ze ook echt 8 maanden zwanger, waardoor ze haar angsten als toekomstige moeder perfect kon vertalen naar het doek. Een kind op een wereld zetten is eng genoeg, maar wanneer je toekomstige kindje ook nog een talent blijkt te hebben voor het naar de andere wereld helpen van anderen – op de meest originele manieren – dan wordt moeders nestgedrag net dat tikkeltje meer bloederig dan gewoonlijk.
Ruth is seven months pregnant and recently widowed. She believes her unborn child is guiding her from the womb and is inciting her to embark on a murder spree. In order to approach her victims more easily, she impersonates different characters. Who would ever suspect a pregnant woman to be a murderer? Her potential victims certainly do not.
PREVENGE is Alice Lowe’s first feature film, which she directed, wrote and in which she also plays the lead. During the shoot, Lowe was 8 months pregnant herself, which allowed her to translate her fears as an expecting mother perfectly to the screen. Bringing a child into the world is scary enough, but when your future child turns out to have a talent for sending others to an early grave – in the most original ways – mother’s nesting behaviour becomes a tad more bloody than usual.
De Spiegel zoekt de directe ontmoeting op met de allerjongsten en hun begeleiders.
PRET-A-PORTER ofwel de PAP-zakken zijn fantasierijke spelformats die net in een koerierstas passen. Een performer en een muzikant nemen een PAP-zak mee naar jouw school en toveren er een mini-fantasiewereld uit tevoorschijn. Iedere PAP-zak is prikkelend en helemaal anders. Ga mee op ontdekkingstocht!
Deze voorstelling is geschikt voor kleine ruimtes: een kinderdag-verblijf, klaslokaal, woonkamer of tuin.
Willy – Ugo Dehaes
Willy is een 8-armige octobot die graag speelt. Hij laat de rode leguaanknuffel dansen en bewegen. Af en toe kruipt Willy zelf ook rond en laat zich aaien door de kinderen.
Pandora – Kevin Trappeniers
In de laatst overgebleven bloem zit het allerlaatste zaadje van deze wereld. Het zaadje gaat op reis en zoekt een vruchtbare plek om opnieuw te kunnen groeien en bloeien.
Letterdans – Marie Van Praag
Hier roLLLen de letterSSS letterlijk uit de pagina’S. Dans mee met de blokLetterS en voel hoe een nieuw verhaal ontstaat uit bladzijden van textiel.
ZAK – Lori Tuerlinckx
Uit de koerierszak komt een tweede, grote opblaaszak tevoorschijn. Op het eerste gezicht lijkt het niets bijzonders te zijn, maar door mechanische bewegingen en met hulp van de wind komt de zak wonderlijk tot leven.
