Tatsuya Nakatani & Peter Jacquemyn With Georg Wissel & Paul Lytton
music
archief
Tot de verbeelding sprekende ontmoeting tussen de Belgisch-Japanse ritmesectie Tatsuya Nakatani (percussie) en Peter Jacquemyn (bas), en het duo van de legendarische Engelse, in België residerende, drummer Paul Lytton en de innovatieve Duitse rietblazer Georg Wissel.
De Japanse, in New Mexico residerende, percussionist Tatsuya Nakatani en de Belgische bassist Peter Jacquemyn gaan opnieuw de hort op als ritmetandem die zich telkens ten dienste stelt van nieuwe solisten/artiesten. Dat deden ze eerder al met goed volk als Fred Van Hove – check de Hear Here Now release op Kraak, Johannes Bauer, Andre Goudbeek, Frank Gratkowski en Mauro Pawlowski.
Voor Oorstof vormen Nakatani en Jacquemyn nu een kwartet met de meesterlijke drummer/percussionist Paul Lytton – die voor de gelegenheid zijn zelden geziene tafelpercussie van stal haalt – en de innovatieve rietblazer Georg Wissel. Oorstof en De Studio zijn meer dan vereerd om deze vier invloedrijke spelers, uit verschillende generaties vrije improvisatoren, in deze unieke constellatie te kunnen presenteren.
‘De Yankees hebben ons onderbewustzijn gekoloniseerd’, vertelt Bruno tegen zijn reisgezel Robert. En niet enkel dat onderbewuste wordt bezet door Amerikaanse export, ook de laadbak van de verhuiswagen waarmee de het tweetal van bios tot bios trekt om projectoren te herstellen. Van jukeboxen en neonlichten tot tijdschriften over filmsterren: Bruno’s camion lijkt een rijdend museum van Amerikaanse populaire cultuur.
Naast een bijtende kritiek op het Amerikaanse cultuurimperialisme is deze bijzondere roadmovie een vlijmscherpe analyse van de Duitse identiteitscrisis waarmee de naoorlogse generatie van Wenders kampte. Om dat allemaal mooi vast te leggen, haalde Robby Müller gekke toeren uit. Zo installeerde hij een stelling op de truck om tijdens het rijden te kunnen filmen. ‘Robby liet me scherpe bochten maken,’ herinnerde Rüdiger Vogler zich. ‘Ik was blij dat ik niet in zijn schoenen stond, want ik had de auto niet goed onder controle.’
De film wordt vertoond in 4K resolutie!
Deze film maakt deel uit van ROBBY MÜLLER: COMPAGNON DE ROUTE, een programma dat de iconische samenwerkingen belicht van de Nederlandse cinematograaf.
ENG The film is in German with English subtitles
“The Yankees have colonized our subconscious,” Bruno tells his travel companion Robert. And it’s not only that subconscious being occupied by American exports; even the back of the moving truck in which the two travel from cinema to cinema to repair projectors is filled with it. From jukeboxes and neon lights to magazines about movie stars: Bruno’s truck seems like a traveling museum of American popular culture.
Alongside its biting critique of American cultural imperialism, this unique road movie is a sharp analysis of the German identity crisis that the post-war generation, including Wenders, struggled with. To capture all of this beautifully, Robby Müller pulled off some wild stunts. For instance, he set up scaffolding on the truck to be able to film while driving. “Robby had me take sharp turns,” Rüdiger Vogler recalled. “I was glad I wasn’t in his shoes because I couldn’t have kept the car under control.”
This film will be shown in 4K resolution!
This film is part of ROBBY MÜLLER: COMPAGNON DE ROUTE, a program that highlights the iconic collaborations of the Dutch cinematographer.
Het heerlijk chaotische FUNERAL PARADE OF ROSES toont een onbeschaamd portret van de nocturne queer undergroundcultuur in het Tokio van de jaren zestig. Filmmaker Toshio Matsumoto omschreef de structuur en vorm van de film als het laten stukvallen van een spiegel waarna je de scherven weer opraapt. De exuberante sixties esthetiek van deze Japanse cultfilm verbindt popart met Bertolt Brecht.
Transgendericoon Shinnosuke Ikehata speelt Eddie, de nieuwe gastvrouw van Bar Genet, wier zelfvertrouwen en seksualiteit zowel aantrekt als afstoot. Ze raakt verstrikt in een ménage à trois, belandt op demonstraties, en danst honderduit op vervormde rockmuziek.
Het gerucht gaat dat FUNERAL PARADE OF ROSES een grote invloed heeft gehad op Stanley Kubrick’s A CLOCKWORK ORANGE. Hoe het ook zij, de film is een prototype voorbeeld van de Japanse New Wave dat veel aandacht had voor radicale politiek, queer cultuur, en de veranderende rol van de vrouw binnen de maatschappij.
We vertonen deze cultfilm als deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
The delightfully chaotic FUNERAL PARADE OF ROSES depicts an unashamed portrait of nocturne queer underground culture in 1960s Tokyo. Filmmaker Toshio Matsumoto described the film’s structure as letting a mirror fall to pieces, after which you pick up the shards again. The exuberant sixties aesthetic of this Japanese cult film connects pop art with Bertolt Brecht.
Transgender icon Shinnosuke Ikehata plays Eddie, Bar Genet’s new hostess, whose self-confidence and sexuality both attract and repel. She gets caught up in a ménage à trois, ends up at demonstrations, and dances to distorted rock music.
FUNERAL PARADE OF ROSES is rumoured to have influenced Stanley Kubrick’s A CLOCKWORK ORANGE. Be that as it may, the film is a prototypical example of the Japanese New Wave that paid great attention to radical politics, queer culture, and the changing role of women within society.
We are screening the film as part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
De met een Emmy Award bekroonde TONGUES UNTIED (VS 1989 - 55') toont het leven van zwarte homo’s in 1989. Aan de hand van poëzie, persoonlijke getuigenissen en muziek beschrijft de documentaire van Marlon Riggs de homofobie en het racisme waarmee zwarte queer personen dagelijks worden geconfronteerd. Jaren na de release is de documentaire, helaas, nog steeds brandend actueel.
“Mijn strijd heeft me in staat gesteld om het gevoel van schaamte en stigma dat ik als zwarte homo had, te overstijgen. Nu ik door dat vuur ben gekomen, kunnen ze me niet meer raken,” zo zei Marlon Riggs zelf ooit. De film is als een vuistslag op een borst: breekbaar en confronterend. In plaats van labels te ontkennen worden ze in deze film ontleed. In een adembenemende scène worden scheldwoorden de materie waaruit de filmische Black queer identiteit ontstaat. In een andere, meer vrolijke sequentie klinken vingerknipjes als een symfonie van verborgen betekenissen.
TONGUES UNTIED wordt voorafgegaan door Riggs’ experimentele videoclip ANTHEM (VS 1992 - 9'): een collage met een koortsachtige hip-hop energie vol erotische en provocerende beelden die het leven van queer Afro-Amerikaanse mannen viert.
De Cinema toont ook Marlon Riggs’ BLACK IS… BLACK AIN’T. Riggs’ werk maakt deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The films are in English with English subtitles
The Emmy Award-winning TONGUES UNTIED (US 1989 - 55') depicts the lives of Black queer people in 1989. Through poetry, personal testimonies, and music, Marlon Riggs’ documentary describes the homophobia and racism that Black queer individuals face daily. Years after its release, the film is, sadly, still very relevant.
“My struggle has allowed me to transcend that sense of shame and stigma identified with my being a black gay man. Having come through that fire, they can’t touch me,” Marlon Riggs once said. This film is like a punch to the chest: fragile and confrontational. Instead of denying labels, they are dissected in TONGUES UNTIED. In one breathtaking scene, juxtaposed swear words become the matter from which Black queer cinematic identity emerges. In another, more upbeat sequence, finger snaps sound like a symphony of hidden meanings.
Riggs’ experimental music video ANTHEM (US 1992 - 9') precedes the film: a collage with a feverish hip-hop energy full of erotic and provocative imagery that celebrates the lives of queer African-American men.
We also screen Marlon Riggs’ BLACK IS… BLACK AIN’T. Riggs’ work is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, which highlights the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Tien jaar vooraleer Sean Baker de Gouden Palm won met ANORA (ook op ons programma vanaf maart!) maakte hij het volledig op iPhone 5S-gedraaide TANGERINE, een taboedoorbrekende en energieke moderne screwball-komedie over twee transgender sekswerkers.
TANGERINE beslaat een dag in het leven van Sin-Dee, die net is vrijgelaten uit de gevangenis. Als ze hoort dat haar pooiervriend ontrouw is geweest tijdens haar afwezigheid, wil ze dat schandalige gerucht tot op het bot onderzoeken. Alexandra en Sin-Dee’s bloedstollende odyssee brengt hen langs verschillende subculturen van Los Angeles; op de achtergrond is de film ook een broeierige schets van een zeer diverse stad.
Toen de film in 2015 op het filmfestival van Sundance in première ging waren vooral het bijna onbestaande budget en de smartphone-productie veelbesproken. Maar TANGERINE is veel meer dan dat. In de eerste en laatste scènes zijn we getuige van enkele intieme momenten tussen de hoofdrolspelers, maar in het anderhalf uur daartussen razen ze op zoek naar lust, liefde en erkenning.
Hilarisch, hartverwarmend en -verscheurend: TANGERINE barst van begin tot eind van de energie. De film maakt deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek belichten.
ENG The film is in English without subtitles
Ten years before Sean Baker won the Palme d’Or for ANORA (also screening at De Cinema in March!), he made TANGERINE, a taboo-breaking and energetic modern screwball comedy about two transgender sex workers, shot entirely on iPhone 5S.
TANGERINE covers a day in the life of Sin-Dee, who has just been released from prison. When she hears that her pimp boyfriend has not been faithful during her absence, she goes on a mission to get to the bottom of that rumour. Alexandra and Sin-Dee’s blood-curdling odyssey leads them through various LA subcultures—ultimately, the film is also a portrait of a diverse city.
When the film premiered at the Sundance Film Festival, its ultra-low budget and smartphone production were the most talked-about aspects. But TANGERINE is much more than that. In the first and last scenes, we witness intimate moments between the two protagonists. In the hour and a half in between, they race through Los Angeles for love, lust, and recognition.
Hilarious, heartwarming, and heartbreaking, TANGERINE is full of energy from start to finish. The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, which highlights the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Zaaibedden om door te kruipen, labboonstruiken en waaibloemen. Wortelen, rapen en kolen. Een paradijsje dat ontkiemt en bloeit. Je kan er kruipen, rollebollen, grijpen, ontluiken en snuisteren.
PLANT-aardig is een speelse installatie waar alles organisch groeit en bloeit. Een lusthof voor zintuigen en verbeelding. Een zachte moestuin voor baby’s en peuters!
In deze groentetuin worden kleine kinderen iets groter. Ze kunnen er samen met hun ouders of begeleiders ontdekken, beleven en op avontuur gaan. En als je goed luistert, hoor je misschien de planten wel gillen, groeien en bloeien.
Deborah Kerr en Cary Grant stelen elke scène in Leo McCareys AN AFFAIR TO REMEMBER, een remake van zijn LOVE AFFAIR uit 1939. De chemie tussen Hollywoodsterren Kerr en Grant spat van het scherm, maar ook hun komische timing is perfect op elkaar afgestemd. Grant speelt een charismatische rokkenjager die betoverd wordt door de even sassy als classy Kerr op een boot tijdens een zeereis. Ze spreken af dat ze elkaar binnen zes maanden opnieuw zullen ontmoeten op het Empire State Building, zodat ze eerst de tijd hebben om de losse eindjes in hun levens op te lossen. Maar hun hereniging verloopt niet volgens plan…
"A screen romance that never fails to melt the hardest hearts."
Leigh Paatsch, Herald Sun
AN AFFAIR TO REMEMBER staat zo in het publieke geheugen gegrift dat andere films van zijn impact gebruik maken. Kijk maar naar de huilende Meg Ryan in SLEEPLESS IN SEATTLE, die onbelemmerd uiting geeft aan wat menig kijker voelde bij de eindscène van deze iconische klassieker.
De Cinema gaat in februari pootjebaden met een hele resem bekende Hollywoodsterren in onze favoriete bootfilms. Deze film is onderdeel van ons matinee-programma THE CINEMA GOES BOATING.
ENG This film is in English with Dutch subtitles
Deborah Kerr and Cary Grant steal every scene in Leo McCarey’s AN AFFAIR TO REMEMBER, a remake of his LOVE AFFAIR from 1939. The chemistry between the Hollywood stars bursts from the screen, and their comic timing is impeccable as well. Grant plays a charismatic playboy who falls head over heels for the equally sassy as classy Kerr on a steamer during a sea voyage. They arrange to meet each other on top of the Empire State Building in six months, so they can tie up the loose ends in their lives before getting together. But their reunion doesn’t go to plan.
"A screen romance that never fails to melt the hardest hearts."
Leigh Paatsch, Herald Sun
AN AFFAIR TO REMEMBER is a part of the cinematic memory and has offered inspiration to many other films. Look at the crying Meg Ryan in SLEEPLESS IN SEATTLE, who freely expresses what many a viewer has felt during the ending scene of this iconic classic.
This February, De Cinema goes paddling with a series of famous Hollywood stars in our favourite boat films. This film is part of our matinee programme THE CINEMA GOES BOATING.
Zaaibedden om door te kruipen, labboonstruiken en waaibloemen. Wortelen, rapen en kolen. Een paradijsje dat ontkiemt en bloeit. Je kan er kruipen, rollebollen, grijpen, ontluiken en snuisteren.
PLANT-aardig is een speelse installatie waar alles organisch groeit en bloeit. Een lusthof voor zintuigen en verbeelding. Een zachte moestuin voor baby’s en peuters!
In deze groentetuin worden kleine kinderen iets groter. Ze kunnen er samen met hun ouders of begeleiders ontdekken, beleven en op avontuur gaan. En als je goed luistert, hoor je misschien de planten wel gillen, groeien en bloeien.
In dit met prijzen overladen romantische drama (Gouden Leeuw! Oscars! Golden Globes! BAFTA’s!) worden wijlen Heath Ledger en Jake Gyllenhaal hopeloos verliefd op elkaar: een long-overdue mijlpaal voor de representatie van queer personages in mainstream Hollywoodcinema.
BROKEBACK MOUNTAIN gaat over twee verliefde cowboys in Wyoming tijdens de jaren zestig wier relatie over een tijdspanne van twintig jaar wordt gevolgd. Door het taboe rond homoseksualiteit voelen ze zich gedwongen tot een dubbelleven: ongelukkig gehuwd met een vrouw en alleen toegevend aan hun ware verlangens tijdens de kampeeruitstapjes met elkaar.
Over de werkelijke geaardheid van de personages bestond destijds veel discussie. Waren Jack en Ennis nu homoseksueel, biseksueel of toch gewoon hetero? Een vraagstuk dat twintig jaar geleden ook in de media werd gevoerd, maar waarover vandaag hopelijk minder heisa bestaat. What’s in a label, toch?
Ter ere van de 20e verjaardag van de film vertonen we BROKEBACK MOUNTAIN één keer op 35mm op het grote scherm, met dank aan CINEMATEK, als deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
In this award-winning romantic drama (Golden Lion! Oscars! Golden Globes! BAFTAs!), the late Heath Ledger and Jake Gyllenhaal hopelessly fall in love: a long-overdue milestone for the representation of queer characters in mainstream Hollywood cinema.
BROKEBACK MOUNTAIN is about two cowboys in Wyoming during the 1960s whose relationship is followed over a twenty-year span. Because of the taboo surrounding homosexuality, they feel forced into a double life: unhappily married to a woman and only giving in to their true desires during camping trips together.
The characters’ true orientation was much debated at the time: were they homosexual, bisexual or just straight after all? A mediatised non-issue 20 years ago, that would hopefully be less of a fuss today—what’s in a label, right?
In honor of the film’s 20th anniversary, we present BROKEBACK MOUNTAIN on 35mm, courtesy of CINEMATEK, as part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
‘Kizuna’ is het Japanse woord voor verbinding. Maar ook voor obstructie en hinderpaal. Die dubbele
betekenis maakt het interessant. Vandaag de dag zijn we voortdurend geconnecteerd. Met Jan en
alleman. Met Leen en iedereen. Het internet gaat steeds sneller en staat steeds voller met informatie.
Maar zijn we wel echt zo verbonden met elkaar?
Ondertussen groeit onder onze voeten een netwerk waar we geen weet van hebben. Een netwerk
van onzichtbare draadjes dat ondergronds alle bomen, planten en paddenstoelen verbindt. Je zou het
mycelium, dat netwerk van schimmeldraden, het internet van de flora kunnen noemen.
Tim Oelbrandt neemt zijn publiek mee in een vertelling over de kleine en de grote dingen in het leven
die ons verbinden. Hij geeft ons het gevoel allemaal verbonden te zijn. Zelfs onze trouwringen weet
hij letterlijk samen te smelten. Of hij belt een nietsvermoedende vreemde op en laat het publiek
achter met een raadsel: hoe mooi en waardevol kan de connectie met een onbekende zijn?
In zijn nieuwste voorstelling brengt Oelbrandt met wonderlijke goocheltrucs een magische vertelling
over verbinding. Met ‘Heen en terug’ creëerde hij eerder al een voorstelling voor een volwassen
publiek in een intieme setting. Met KIZUNA gaat hij daarin nog een stapje verder.
Tim Oelbrandt was al een bekende naam in het underground magic circuit, voor hij doorbrak bij het
theaterpubliek. In zijn betoverende voorstellingen combineert hij magie, illusie en theater op
magnifieke wijze. Zijn voorstellingen Heen en terug en Brain Freeze waren echte publieksfavorieten.
Oelbrandt is ook magic consultant voor theater- en tv-producties en hij werkte onder andere mee aan
de VTM-reeksen Nicholas en Dat belooft voor later. Bovendien mag Oelbrandt zich sinds oktober
2023 Belgisch Kampioen Goochelen noemen en zal hij ons land verdedigen op de Europese
Kampioenschappen Goochelen in 2024.
CINEMA NOW, DOCU, ENGLISH PLEASE!, UNBOUND SELVES, music
FILM
archief
english below
Jackie Shane was een trans vrouw in een tijd dat die term amper nog bestond. Bovendien was ze zwart, wat haar leven in de Amerikaanse deep south nog bemoeilijkte. Toch had ze een succesvolle zangcarrière die ze in 1971 om nooit opgehelderde reden opgaf. Deze documentaire zoekt een antwoord op de vele vragen die haar omringen.
In de jaren ‘60 weigerde Shane een optreden in de waanzinnig populaire Ed Sullivan Show. Naar verluidt omdat ze alleen mocht komen als ze zich als man zou kleden. Maar dat was tegennatuurlijk. Shane was dan wel als man geboren, ze voelde zich als kind al vrouw en zo heeft ze zich haar hele leven gemanifesteerd. Shane was dan ook geen zanger, maar een zangeres. En wat voor één. Als tiener boekte ze al successen en er leek een grote carrière op haar te wachten in Toronto, de stad waar ze op haar 21ste uit haar geboortestad Nashville naartoe was verhuisd. Ze scoorde hits, maar in 1971 verdween ze van het publieke toneel om nooit meer terug te keren.
THE JACKIE SHANE STORY vertelt haar verhaal en probeert het mysterie te ontrafelen met archiefmateriaal, interviews en re-enactments. De in 2019 overleden Shane komt zelf aan het woord via telefonische interviews, want ze wilde niet gefilmd worden.
De film is deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in English with English subtitles
Jackie Shane was a trans woman at a time when that term barely existed. Moreover, she was Black, which made her life in the American Deep South even more difficult. Despite these challenges, she had a successful singing career, which she gave up in 1971 for reasons that have never been clarified.
This eye-opening and absorbing documentary seeks to answer the many questions that surround her. In the 1960s, Jackie Shane refused an appearance on the insanely popular Ed Sullivan Show. Allegedly because she was only allowed to come if she dressed as a man. Shane may have been born a man, but she felt like a woman as a child and manifested herself that way all her life. She achieved success as a teenager and a big career seemed to be waiting for her in Toronto, the city she had moved to at 21 from her native Nashville. She scored hits, but in 1971 she disappeared from the public scene, to never return.
ANY OTHER WAY: THE JACKIE SHANE STORY tells her story and tries to unravel the mystery with archive footage, interviews and re-enactments. Shane herself, who passed away in 2019, speaks through telephone interviews, as she did not want to be filmed.
The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Mortel is een betontype verkrijgbaar door het mengen van de juiste verhouding cement, zand en water. Mortel is scheurvrij en onverwoestbaar, net als de band van een eeneiige tweeling.
De tweelingbroers Eén en Twee zijn onafscheidelijk van elkaar. Ze zien er niet alleen identiek uit, ze vullen elkaars verhaal aan. En ze verlangen hetzelfde: uniek zijn. In hun zoektocht naar onderlinge verschillen dreigen ze elkaar te verliezen. Houdt hun bondgenootschap stand? Of breken ze met elkaar?
Met MORTEL buigen theatermaker Dries Notelteirs en dramaturg Liesbeth De Clercq zich over dé vraag die tieners bezighoudt: hoe kan ik uniek zijn in een wereld waarin iedereen inwisselbaar lijkt? Samen met acteur Lucas Van der Vegt werpen ze een kritisch licht op hoe we aansluiting vinden bij de groep, onszelf definiëren en zoeken naar een betekenisvolle plaats in de wereld.
Een voorstelling voor iedereen die er graag bij wil horen, maar toch anders wil zijn.
Over de makers
Dries Notelteirs (1992°) is acteur en theatermaker. Hij speelde o.a. mee in de jeugdvoorstellingen SHOW (BRONKS), WOESTZOEKER (Theater Artemis & Antigone), JORDY (DeMannschaft) en de productie Do You Wanna Play (KVS en Mars). In 2021 zette hij zijn eerste stappen als theaterauteur met de jeugdvoorstelling 5 KILO PASCAL, een coproductie tussen BRONKS en SPINRAG festival Kortrijk.
Dramaturg Liesbeth De Clercq (1996°) ken je van de voorstellingen De Waarheid (Tuning People & Theater Stap), KAPOT (Tuning People/Karolien Verlinden & hetpaleis) en ON- (Theater FroeFroe/Danaé Bosman). Ze werkte ook al samen met Dries voor 5 KILO PASCAL.
Wegens succes slaan Notelteirs en De Clercq opnieuw hun handen in elkaar voor MORTEL.
Met BLACK IS… BLACK AIN’T stelt filmmaker Marlon Riggs dat er niet zoiets bestaat als een “eenduidige zwarte ervaring”. De vorm en inhoud van zijn documentaire illustreren de veelzijdigheid van de “zwarte identiteit” en laten een overvloed aan perspectieven zien waardoor stereotypering van de grotere zwarte gemeenschap onmogelijk is.
In deze documentaire belicht hij verschillende onderwerpen, waaronder het seksisme en homofobie binnen de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Interviews met intellectuelen en politici waaronde Cornel West, bell hooks en Angela Davis wisselt hij af met fragmenten van vrouwonvriendelijk en/of homofoob taalgebruik in populaire hiphopliedjes. De LGBTQIA-gemeenschap wordt vaak buiten beschouwing gelaten in vertogen over de zwarte identieit, maar Riggs maakt er een punt van om hen op te nemen als een centrale lijn in zijn verhaal. Door gebruik te maken van video-interviews plaatst hij hen letterlijk op het voorplan van zijn film. Uiteindelijk concludeert Riggs dat de solidariteit en gelijkenissen binnen de gemeenschap sterker doorwegen dan hun verschillen.
Marlon Riggs was een belangrijke en invloedrijke documentairemaker voor zowel de zwarte als de queer gemeenschap in de VS. Hij werkte aan deze film vanuit zijn ziektebed, maar stierf aan AIDS-gerelateerde complicaties nog voor hij zijn werk kon finaliseren.
Ook Riggs’ documentaires TONGUES UNTIED en ANTHEM staan op het programma en maken deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in English with English subtitles
Filmmaker Marlon Riggs argues that there is no such thing as a “unified Black experience.” The form and content of his documentary BLACK IS... BLACK AIN'T illustrate the multifaceted nature of “Black identity” and showcase many perspectives that prevent stereotyping of the larger Black community.
In BLACK IS... BLACK AIN’T, Riggs highlights several topics, including sexism and homophobia within the African-American community. He intersperses interviews with intellectuals and politicians—including Cornel West, bell hooks, and Angela Davis—with excerpts of misogynistic and/or homophobic language in popular hip-hop songs. The LGBTQIA community is often left out of discourses on being Black, but Riggs makes a point of including them in his narrative. He mainly uses talking heads, placing them literally at the forefront of his film. Ultimately, Riggs concludes that the solidarity and similarities within the community outweigh their differences.
Marlon Riggs was an essential documentary filmmaker for both the Black and queer communities in the US. He worked on this film from his hospital bed but died of AIDS-related complications before he could finish it.
De Cinema is also screening his works TONGUES UNTIED and ANTHEM, which are part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Wanneer de introspectieve Jean-Louis (Jean-Louis Trintignant) een avond bij de intellectuele Maud (Françoise Fabian) doorbrengt, ontvouwt zich een nacht vol diepe dialogen over moraal, geloof en verlangen. Eric Rohmers kenmerkende stijl – minimalistisch, doordacht en geconcentreerd op menselijke interacties – maakt van woorden krachtige instrumenten. Een meesterwerk van de Nouvelle Vague dat bewijst dat cinema niet altijd beelden nodig heeft om te betoveren.
"Eric Rohmer’s “My Night at Maud’s” is about love, being a Roman Catholic, body language and the games people play. It is just about the best movie I’ve seen on all four subjects"
★★★★ Roger Ebert, RogerEbert.com
Deze film maakt deel uit van CASUAL CONVERSATIONS, een programma over films die het banale bijzonder maken door praten tot levenskunst te verheffen.
ENG The film is in French with English subtitles
When the introspective Jean-Louis (Jean-Louis Trintignant) spends an evening with the intellectual Maud (Françoise Fabian), the night unfolds into a profound conversation about morality, faith, and desire. Éric Rohmer’s signature style—minimalist, thoughtful, and focused on human interaction—turns words into powerful tools. A Nouvelle Vague masterpiece that proves cinema doesn’t always need visuals to enchant.
"Eric Rohmer’s “My Night at Maud’s” is about love, being a Roman Catholic, body language and the games people play. It is just about the best movie I’ve seen on all four subjects"
★★★★ Roger Ebert, RogerEbert.com
This film is part of CASUAL CONVERSATIONS, a program exploring films that elevate everyday live, thanks to the art of conversation.
Het Kwartier / Mariën & von Winckelmann & theater arsenaal
podium
archief
Wegens ziekte wordt deze voorstelling afgelast.
Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd en krijgen hun ticket terugbetaald.
Onze excuses voor het ongemak.
Jouw wegwijzer naar succes
Welkom bij Even pingpongen. Hier wordt je leven geclassificeerd alsof je een energielabel van de koelkast bent, en krijg je persoonlijk advies zodat je eindelijk kan ‘opklimmen’. Hier weten ze wat je beter had kunnen zien, beter had kunnen doen, welke job jou beter zou passen of welk lief je beter zou nemen (en hoe).
Overal krijg je zogezegde goede raad. Van studieadvies tot make-up tutorials, van stemwijzers tot sekstips. Voor wie hier hard genoeg aan werkt, liggen geluk, succes en rijkdom allemaal voor het rapen. Als je maar die upgrade neemt. Are you ready for the next step?
Even pingpongen wordt een satirische voorstelling over de weg naar succes en de valkuilen ervan. Want succes kies je zelf. Toch?
‘Kizuna’ is het Japanse woord voor verbinding. Maar ook voor obstructie en hinderpaal. Die dubbele
betekenis maakt het interessant. Vandaag de dag zijn we voortdurend geconnecteerd. Met Jan en
alleman. Met Leen en iedereen. Het internet gaat steeds sneller en staat steeds voller met informatie.
Maar zijn we wel echt zo verbonden met elkaar?
Ondertussen groeit onder onze voeten een netwerk waar we geen weet van hebben. Een netwerk
van onzichtbare draadjes dat ondergronds alle bomen, planten en paddenstoelen verbindt. Je zou het
mycelium, dat netwerk van schimmeldraden, het internet van de flora kunnen noemen.
Tim Oelbrandt neemt zijn publiek mee in een vertelling over de kleine en de grote dingen in het leven
die ons verbinden. Hij geeft ons het gevoel allemaal verbonden te zijn. Zelfs onze trouwringen weet
hij letterlijk samen te smelten. Of hij belt een nietsvermoedende vreemde op en laat het publiek
achter met een raadsel: hoe mooi en waardevol kan de connectie met een onbekende zijn?
In zijn nieuwste voorstelling brengt Oelbrandt met wonderlijke goocheltrucs een magische vertelling
over verbinding. Met ‘Heen en terug’ creëerde hij eerder al een voorstelling voor een volwassen
publiek in een intieme setting. Met KIZUNA gaat hij daarin nog een stapje verder.
Tim Oelbrandt was al een bekende naam in het underground magic circuit, voor hij doorbrak bij het
theaterpubliek. In zijn betoverende voorstellingen combineert hij magie, illusie en theater op
magnifieke wijze. Zijn voorstellingen Heen en terug en Brain Freeze waren echte publieksfavorieten.
Oelbrandt is ook magic consultant voor theater- en tv-producties en hij werkte onder andere mee aan
de VTM-reeksen Nicholas en Dat belooft voor later. Bovendien mag Oelbrandt zich sinds oktober
2023 Belgisch Kampioen Goochelen noemen en zal hij ons land verdedigen op de Europese
Kampioenschappen Goochelen in 2024.
Na The Big Lebowski kiezen STUDIODROME-curatoren Jonas Govaerts en Kwinten Scheepers dit keer voor een heel ander soort stoner comedy: FRIDAY, de hilarische hood klassieker van Ice Cube en DJ Pooh. Gebrand om van zijn gangster-imago af te geraken, castte Cube zichzelf dan maar in de hoofdrol als Craig Jones, een goedaardige loser die niks liever wil dan op zijn veranda zitten en joints paffen met zijn beste maatje Smokey (Chris Tucker, in zijn eerste hoofdrol). Helaas heeft the hood op deze gezegende vrijdag andere plannen in petto voor het gedrogeerde duo… FRIDAY, tevens één van de lievelingsfilms van Quentin Tarantino, blijft drie decennia na zijn release overeind als één van de meest citeerbare komedies aller tijden. Bye, Felicia!
Na de film volgt er een miniconcert door Deadbeat Larry.
ENG The film is in English with English subtitles
After The Big Lebowski, STUDIODROME curators Jonas Govaerts and Kwinten Scheepers opt for a very different kind of stoner comedy this time: FRIDAY, Ice Cube and DJ Pooh's hilarious hood classic. Burnt to get rid of his gangster image, Cube then cast himself in the lead role as Craig Jones, a good-natured loser who wants nothing more than to sit on his porch and puff joints with his best mate Smokey (Chris Tucker, in his first leading role). Unfortunately, on this blessed Friday, the hood has other plans in store for the drugged duo... FRIDAY, also one of Quentin Tarantino's favourite films, still stands tall three decades after its release as one of the most quotable comedies of all time. Bye, Felicia!
Het Kwartier / Mariën & von Winckelmann & theater arsenaal
podium
archief
Wegens ziekte wordt deze voorstelling afgelast.
Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd en krijgen hun ticket terugbetaald.
Onze excuses voor het ongemak.
Jouw wegwijzer naar succes
Welkom bij Even pingpongen. Hier wordt je leven geclassificeerd alsof je een energielabel van de koelkast bent, en krijg je persoonlijk advies zodat je eindelijk kan ‘opklimmen’. Hier weten ze wat je beter had kunnen zien, beter had kunnen doen, welke job jou beter zou passen of welk lief je beter zou nemen (en hoe).
Overal krijg je zogezegde goede raad. Van studieadvies tot make-up tutorials, van stemwijzers tot sekstips. Voor wie hier hard genoeg aan werkt, liggen geluk, succes en rijkdom allemaal voor het rapen. Als je maar die upgrade neemt. Are you ready for the next step?
Even pingpongen wordt een satirische voorstelling over de weg naar succes en de valkuilen ervan. Want succes kies je zelf. Toch?
Laat het aan Wim Wenders om een roadmovie te baseren op een boek uit 1795 van Sturm und drang-icoon Johann Wolfgang von Goethe. Deze kleurenfilm stapt in de voetsporen van Wilhelm (Rudiger Vögler), een jonge schrijver die door de bondsrepubliek reist om er een bonte bende te ontmoeten van actrices, acrobaten, harmonicaspelers om samen tussenstops te maken bij thema’s als de Holocaust en liefdesperikelen.
Deze bijzondere film portretteert zowel Wilhelms innerlijke als fysieke reis door Duitsland, waar de schrijver niet enkel worstelt met zijn eigen ambities maar ook met eenzaamheid en vervreemding. Dankzij Robby Müllers scherpe oog en gevoel voor compositie vormt het landschap waardoor Wilhelm reist een mooie afspiegeling van ‘s mans woelige gevoelswereld. Daarnaast maakt Nastassja Kinski haar knappe acteerdebuut als de mysterieuze Manon die zwijgend met Wilhelm meereist.
De film wordt vertoond in 4K resolutie.
Deze film maakt deel uit van ROBBY MÜLLER: COMPAGNON DE ROUTE, een programma dat de iconische samenwerkingen belicht van de Nederlandse cinematograaf.
Het Kwartier / Mariën & von Winckelmann & theater arsenaal
podium
archief
Wegens ziekte wordt deze voorstelling afgelast.
Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd en krijgen hun ticket terugbetaald.
Onze excuses voor het ongemak.
Jouw wegwijzer naar succes
Welkom bij Even pingpongen. Hier wordt je leven geclassificeerd alsof je een energielabel van de koelkast bent, en krijg je persoonlijk advies zodat je eindelijk kan ‘opklimmen’. Hier weten ze wat je beter had kunnen zien, beter had kunnen doen, welke job jou beter zou passen of welk lief je beter zou nemen (en hoe).
Overal krijg je zogezegde goede raad. Van studieadvies tot make-up tutorials, van stemwijzers tot sekstips. Voor wie hier hard genoeg aan werkt, liggen geluk, succes en rijkdom allemaal voor het rapen. Als je maar die upgrade neemt. Are you ready for the next step?
Even pingpongen wordt een satirische voorstelling over de weg naar succes en de valkuilen ervan. Want succes kies je zelf. Toch?
Sara Gómez (1942-1974) was Cuba’s eerste vrouwelijke filmmaker en werkte als assistente bij regisseurs zoals Agnès Varda. Ze maakte negentien korte documentaires over Cubaanse vrouwen, Afro-Cubanen en mensen van alle leeftijden. Haar enige langspeelfilm, DE CIERTA MANERA (1974/1977), een docudrama over de relatie tussen een onderwijzeres en een buschauffeur in post-revolutionair Havana, kijkt kritisch naar de sociale en economische realiteiten van Cuba. Zo belicht de film de aanhoudende problemen van machismo, racisme en seksisme in de vroege jaren zeventig. Gómez overleed tijdens het maken van deze film.
DE CIERTA MANERA wordt voorafgegaan door een lezing om 19u00 over de Latijns-Amerikaanse cinema van de jaren '60 en '70, met een focus op Cuba en de films van Sara Gómez. De lezing wordt gegeven door Wouter Hessels, docent filmgeschiedenis KASKA-DKO, RITCS en INSAS en is gratis bij je filmticket inbegrepen.Klik hier voor het volledige programma van de FILMLESSEN.
Sara Gómez (1942-1974), Cuba’s pioneering female filmmaker, left a profound mark on cinema with her docudrama DE CIERTA MANERA (1974/1977). Known for her work with directors like Agnès Varda and her insightful short documentaries, Gómez’s only feature film explores the relationship between a teacher and a bus driver in post-revolutionary Havana, offering a critical look at Cuba’s social and economic issues. The film addresses persistent problems of machismo, racism, and sexism in the early 70s.
DE CIERTA MANERA will be preceded by a lecture at 19h00 on Latin American cinema of the 60s and 70s, focusing on Cuba and Sara Gómez’s films by Wouter Hessels (in Dutch). Included with your ticket! Click here for the complete programme of the FILM CLASS.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
Hector, het zoontje van ex-senator Maud Vanwalleghem, stierf een maand na zijn geboorte aan een zeldzame stofwisselingsziekte. Na zijn dood onderzoekt ze wat er verloren ging in onze maatschappij, die vooral gericht is op het individu. Hoe kunnen we onze onderlinge verbondenheid herstellen? Hoe ziet verzet eruit dat gericht is op kwetsbaarheid?
Schrijfster Anneleen Van Offel verloor haar zoon tijdens de zwangerschap en gaat in gesprek met Maud over welke patronen naar de oppervlakte komen op de kruispunten van het leven. Wat leert de dood van een kind ons over onze samenleving? En hoe kan het anders?
CINEMA NOW, DOCU, ENGLISH PLEASE!, UNBOUND SELVES, music
FILM
archief
english below
Jackie Shane was een trans vrouw in een tijd dat die term amper nog bestond. Bovendien was ze zwart, wat haar leven in de Amerikaanse deep south nog bemoeilijkte. Toch had ze een succesvolle zangcarrière die ze in 1971 om nooit opgehelderde reden opgaf. Deze documentaire zoekt een antwoord op de vele vragen die haar omringen.
In de jaren ‘60 weigerde Shane een optreden in de waanzinnig populaire Ed Sullivan Show. Naar verluidt omdat ze alleen mocht komen als ze zich als man zou kleden. Maar dat was tegennatuurlijk. Shane was dan wel als man geboren, ze voelde zich als kind al vrouw en zo heeft ze zich haar hele leven gemanifesteerd. Shane was dan ook geen zanger, maar een zangeres. En wat voor één. Als tiener boekte ze al successen en er leek een grote carrière op haar te wachten in Toronto, de stad waar ze op haar 21ste uit haar geboortestad Nashville naartoe was verhuisd. Ze scoorde hits, maar in 1971 verdween ze van het publieke toneel om nooit meer terug te keren.
THE JACKIE SHANE STORY vertelt haar verhaal en probeert het mysterie te ontrafelen met archiefmateriaal, interviews en re-enactments. De in 2019 overleden Shane komt zelf aan het woord via telefonische interviews, want ze wilde niet gefilmd worden.
De film is deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in English with English subtitles
Jackie Shane was a trans woman at a time when that term barely existed. Moreover, she was Black, which made her life in the American Deep South even more difficult. Despite these challenges, she had a successful singing career, which she gave up in 1971 for reasons that have never been clarified.
This eye-opening and absorbing documentary seeks to answer the many questions that surround her. In the 1960s, Jackie Shane refused an appearance on the insanely popular Ed Sullivan Show. Allegedly because she was only allowed to come if she dressed as a man. Shane may have been born a man, but she felt like a woman as a child and manifested herself that way all her life. She achieved success as a teenager and a big career seemed to be waiting for her in Toronto, the city she had moved to at 21 from her native Nashville. She scored hits, but in 1971 she disappeared from the public scene, to never return.
ANY OTHER WAY: THE JACKIE SHANE STORY tells her story and tries to unravel the mystery with archive footage, interviews and re-enactments. Shane herself, who passed away in 2019, speaks through telephone interviews, as she did not want to be filmed.
The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Deborah Kerr en Cary Grant stelen elke scène in Leo McCareys AN AFFAIR TO REMEMBER, een remake van zijn LOVE AFFAIR uit 1939. De chemie tussen Hollywoodsterren Kerr en Grant spat van het scherm, maar ook hun komische timing is perfect op elkaar afgestemd. Grant speelt een charismatische rokkenjager die betoverd wordt door de even sassy als classy Kerr op een boot tijdens een zeereis. Ze spreken af dat ze elkaar binnen zes maanden opnieuw zullen ontmoeten op het Empire State Building, zodat ze eerst de tijd hebben om de losse eindjes in hun levens op te lossen. Maar hun hereniging verloopt niet volgens plan…
"A screen romance that never fails to melt the hardest hearts."
Leigh Paatsch, Herald Sun
AN AFFAIR TO REMEMBER staat zo in het publieke geheugen gegrift dat andere films van zijn impact gebruik maken. Kijk maar naar de huilende Meg Ryan in SLEEPLESS IN SEATTLE, die onbelemmerd uiting geeft aan wat menig kijker voelde bij de eindscène van deze iconische klassieker.
De Cinema gaat in februari pootjebaden met een hele resem bekende Hollywoodsterren in onze favoriete bootfilms. Deze film is onderdeel van ons matinee-programma THE CINEMA GOES BOATING.
ENG This film is in English with Dutch subtitles
Deborah Kerr and Cary Grant steal every scene in Leo McCarey’s AN AFFAIR TO REMEMBER, a remake of his LOVE AFFAIR from 1939. The chemistry between the Hollywood stars bursts from the screen, and their comic timing is impeccable as well. Grant plays a charismatic playboy who falls head over heels for the equally sassy as classy Kerr on a steamer during a sea voyage. They arrange to meet each other on top of the Empire State Building in six months, so they can tie up the loose ends in their lives before getting together. But their reunion doesn’t go to plan.
"A screen romance that never fails to melt the hardest hearts."
Leigh Paatsch, Herald Sun
AN AFFAIR TO REMEMBER is a part of the cinematic memory and has offered inspiration to many other films. Look at the crying Meg Ryan in SLEEPLESS IN SEATTLE, who freely expresses what many a viewer has felt during the ending scene of this iconic classic.
This February, De Cinema goes paddling with a series of famous Hollywood stars in our favourite boat films. This film is part of our matinee programme THE CINEMA GOES BOATING.
Het Kwartier / Mariën & von Winckelmann & theater arsenaal
podium
archief
Wegens ziekte wordt deze voorstelling afgelast.
Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd en krijgen hun ticket terugbetaald.
Onze excuses voor het ongemak.
Jouw wegwijzer naar succes
Welkom bij Even pingpongen. Hier wordt je leven geclassificeerd alsof je een energielabel van de koelkast bent, en krijg je persoonlijk advies zodat je eindelijk kan ‘opklimmen’. Hier weten ze wat je beter had kunnen zien, beter had kunnen doen, welke job jou beter zou passen of welk lief je beter zou nemen (en hoe).
Overal krijg je zogezegde goede raad. Van studieadvies tot make-up tutorials, van stemwijzers tot sekstips. Voor wie hier hard genoeg aan werkt, liggen geluk, succes en rijkdom allemaal voor het rapen. Als je maar die upgrade neemt. Are you ready for the next step?
Even pingpongen wordt een satirische voorstelling over de weg naar succes en de valkuilen ervan. Want succes kies je zelf. Toch?
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
Een theaterconcert* voor jongeren en voor iedereen die ooit puber was of zal worden. * Geïnspireerd en gecoacht door tieners: Adam Boufker (14) - Nisrine Mardaoui (14) - Ahlam Issalhi (15) - Amani Akrich (14) - Arsene Witpas (14) - Edzhe Osman (16) - Finn Van Dael-Eulaers (16) - Finn Van Meel (14) - Laime De Paep (16) - Lounja Stubbe (17) - Margot Ryckmans (15) - Tibe Glas (16)
Durf je hulp vragen?
Heb je veel stress?
Vind je school stom?
Wil je een groot gezin?
Wil je een keer naakt zwemmen?
Heb je angsten?
Vind je het oké om niet altijd oké te zijn?
Voel jij je soms eenzaam?
Voel je je vaak buitengesloten?
Lach je graag?
Sta je klaar om andere mensen te helpen?
Ben je bang voor de toekomst?
Vind je jezelf mooi?
Wil je rijk worden?
Een oprechte poging van twee volwassenen om zich te laten leiden door jongeren in plaats van omgekeerd
Tijdens de winter van 2022 trok theatermaker Sanderijn Helsen als 'puberfluisteraar' naar plekken waar adolescenten a.k.a. pubers te vinden zijn: scholen, een psychiatrisch centrum, een buitenschoolse jeugdwerking, een theaterwerkplaats,...
Ze bevroeg meer dan 200 pubersover hun toekomstdromen, angsten, wensen en worstelingen. Uit hun veelzijdige output distilleerde Sanderijn een theatertekst over het puberbrein. Tijdens het schrijfproces werd ze bijgestaan door negen jonge coaches.
In de voorstelling De Puberfluisteraar loodsen Helsen en muzikante Leen Diependaele (Samowar) het publiek doorheen verschillende tienerportretten en een klankband vol jonge stemmen.
Leen en Sanderijn versterken, pitchen, loopen en syncen jeugdige Utopia’s, innerlijke demonen, prangende vragen en visionaire manifesten van pubers in dit meesleepend theaterconcert.
Hoe mijn brein er uit ziet, getekend door N, 12 jaar
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
Het Kwartier / Mariën & von Winckelmann & theater arsenaal
podium
archief
Wegens ziekte wordt deze voorstelling afgelast.
Ticketkopers worden persoonlijk gecontacteerd en krijgen hun ticket terugbetaald.
Onze excuses voor het ongemak.
Jouw wegwijzer naar succes
Welkom bij Even pingpongen. Hier wordt je leven geclassificeerd alsof je een energielabel van de koelkast bent, en krijg je persoonlijk advies zodat je eindelijk kan ‘opklimmen’. Hier weten ze wat je beter had kunnen zien, beter had kunnen doen, welke job jou beter zou passen of welk lief je beter zou nemen (en hoe).
Overal krijg je zogezegde goede raad. Van studieadvies tot make-up tutorials, van stemwijzers tot sekstips. Voor wie hier hard genoeg aan werkt, liggen geluk, succes en rijkdom allemaal voor het rapen. Als je maar die upgrade neemt. Are you ready for the next step?
Even pingpongen wordt een satirische voorstelling over de weg naar succes en de valkuilen ervan. Want succes kies je zelf. Toch?
Tien jaar vooraleer Sean Baker de Gouden Palm won met ANORA (ook op ons programma vanaf maart!) maakte hij het volledig op iPhone 5S-gedraaide TANGERINE, een taboedoorbrekende en energieke moderne screwball-komedie over twee transgender sekswerkers.
TANGERINE beslaat een dag in het leven van Sin-Dee, die net is vrijgelaten uit de gevangenis. Als ze hoort dat haar pooiervriend ontrouw is geweest tijdens haar afwezigheid, wil ze dat schandalige gerucht tot op het bot onderzoeken. Alexandra en Sin-Dee’s bloedstollende odyssee brengt hen langs verschillende subculturen van Los Angeles; op de achtergrond is de film ook een broeierige schets van een zeer diverse stad.
Toen de film in 2015 op het filmfestival van Sundance in première ging waren vooral het bijna onbestaande budget en de smartphone-productie veelbesproken. Maar TANGERINE is veel meer dan dat. In de eerste en laatste scènes zijn we getuige van enkele intieme momenten tussen de hoofdrolspelers, maar in het anderhalf uur daartussen razen ze op zoek naar lust, liefde en erkenning.
Hilarisch, hartverwarmend en -verscheurend: TANGERINE barst van begin tot eind van de energie. De film maakt deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek belichten.
ENG The film is in English without subtitles
Ten years before Sean Baker won the Palme d’Or for ANORA (also screening at De Cinema in March!), he made TANGERINE, a taboo-breaking and energetic modern screwball comedy about two transgender sex workers, shot entirely on iPhone 5S.
TANGERINE covers a day in the life of Sin-Dee, who has just been released from prison. When she hears that her pimp boyfriend has not been faithful during her absence, she goes on a mission to get to the bottom of that rumour. Alexandra and Sin-Dee’s blood-curdling odyssey leads them through various LA subcultures—ultimately, the film is also a portrait of a diverse city.
When the film premiered at the Sundance Film Festival, its ultra-low budget and smartphone production were the most talked-about aspects. But TANGERINE is much more than that. In the first and last scenes, we witness intimate moments between the two protagonists. In the hour and a half in between, they race through Los Angeles for love, lust, and recognition.
Hilarious, heartwarming, and heartbreaking, TANGERINE is full of energy from start to finish. The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, which highlights the liberating representation of “the other” on the silver screen.
CINEMA NOW, DOCU, ENGLISH PLEASE!, UNBOUND SELVES, music
FILM
archief
english below
Als een van de weinige vrouwelijke artiesten die al sinds de start van haar carrière expliciet over seks zingt, is de feministische muziekster Peaches een onweerstaanbaar punkicoon dat nog steeds met elke noot gendernormen doet vervagen. In 2000 werd de Canadese, in Berlijn residerende muzikant een cultheldin dankzij haar plaat The Teaches of Peaches waarmee ze de wereld op stelten zette. Hoe ze dit meer dan twintig jaar later viert met al haar fans, ontdek je in deze verhelderende documentaire.
Wanneer Peaches in 2022 op tournee gaat om de twintigste verjaardag van haar iconische album te vieren, hebben regisseurs Philipp Fussenegger and Judy Landkammer de camera in de aanslag van bij de voorbereiding tot de uiteindelijke concerten. Die verhaallijn verknippen ze met het hoe The Teaches of Peaches tot stand is gekomen, want het duo heeft ook heerlijk archiefmateriaal opgediept.
TEACHES OF PEACHES is een documentaire die door zowel vorm als inhoud perfect de feministische punkmentaliteit van Peaches capteert. De film is deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
One of the few female artists to sing explicitly about sex from the start of her career, feminist music star Peaches is an irresistible punk icon who continues to blur gender norms with every note. In 2000, the Berlin-based Canadian musician became a cult heroine thanks to her record The Teaches of Peaches, with which she rocked the world. Discover how she celebrates this with all her fans in this enlightening documentary.
When Peaches goes on tour in 2022 to commemorate the 20th anniversary of her iconic album, directors Philipp Fussenegger and Judy Landkammer have the camera ready from preparation to the final concerts. They intercut that storyline with how The Teaches of Peaches came to be, as they also dug up excellent archival material.
TEACHES OF PEACHES perfectly captures Peaches’ feminist punk mentality through form and content. The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
De Mannen Broeders is het project van Colin H van Eeckhout en Tonnie Dieleman. Colin ken je van Amenra, terwijl Tonnie de man achter broeder Dieleman is waarmee hij eigenzinnige Zeeuwse folk brengt. Allebei hebben ze een fascinatie voor de donkere kant van het leven: verdriet, rouw en rituelen.
Ze presenteren live hun debuutalbum Sober Maal. Negen nummers nemen je mee op een dreunende, melancholische, hoopvolle, emotionele reis. De stemmen van Colin en Tonnie vermengen zich met een koor en instrumenten zoals een banjo, piano, draailier en orgel.
Dat allemaal in de prachtige setting van de Sint-Joriskerk.
“Spiritualiteit is iets dat je volgt uit vrije keuze.We duiken graag in de onbegrijpelijke dingen van het leven: het moet vrij te interpreteren zijn.” Colin H. van Eeckhout
Toni trekt van Italië naar het zuiden van Frankrijk op zoek naar werk. Hij vindt onderdak bij Marie en de twee worden geliefden. Wanneer hij de Spaanse arbeidster Josepha leert kennen, valt hij voor haar, maar die liefde is onbeantwoord. Josepha trouwt met de rijke maar wrede Albert, terwijl Toni met Marie huwt. Ondanks alles blijft Toni’s obsessie met Josepha enkel groeien. Wanneer Albert steeds gewelddadiger wordt, zoekt Josepha een uitweg.
Jean Renoirs TONI wordt beschouwd als een belangrijke voorloper van de Italiaanse neorealistische beweging en de Franse nouvelle vague, met een cast van niet-professionele acteurs, een shoot op locatie, rechtstreekse geluidsopname en een focus op het arme immigranten- en arbeidersmilieu. Het was Renoirs wens om “a style as close as possible to that of daily encounters” te bekomen met de film.
De film is een van regisseur Wes Andersons favoriete films: “TONI, that’s Jean Renoir before GRAND ILLUSION, before RULES OF THE GAME. It’s very beautiful, kind of lyrical and very sad. A great Renoir movie.”
ENG The film is in French with English subtitles
Toni emigrates from Italy to the South of France in search of work. He rents a room from Marie and the two become lovers. When he meets the Spanish worker Josepha, he immediately falls in love with her, but his love is unrequited. Josepha marries the rich but cruel Albert, while Toni marries Marie. However, his obsession with Josepha only grows. When Albert becomes increasingly violent, Josepha searches for a way out.
Jean Renoir’s TONI is often called a precursor to the French nouvelle vague and the Italian neo-realist movement, with its use of non-professional actors, a location shoot, direct sound recording and a focus on the poor immigrant workers milieu. It was Renoir’s wish to recreate “a style as close as possible to that of daily encounters”.
The movie is one of director Wes Anderson’s favourite films: “TONI, that’s Jean Renoir before GRAND ILLUSION, before RULES OF THE GAME. It’s very beautiful, kind of lyrical and very sad. A great Renoir movie.”
Vanaf 2025 slaan De Cinema en het Vlaams Architectuurinstituut (VAi) de handen in elkaar voor een unieke reeks van maandelijkse filmavonden onder de titel “Architecture on Film”. Elke eerste dinsdag van de maand word je tijdens een film met inleiding meegetrokken in de wereld van architectuur en film, waar gebouwen personages worden, steden de achtergrond vormen, en ontwerp de verhalen mee vormgeeft. De films worden steeds vertoond in de originele taalversie met Engelse ondertitels, de inleidingen zijn in het Engels gesproken. Voor wie een herkansing wil: de derde dinsdag van de maand is er nog een vertoning, maar dan zonder inleiding. De reeks opent in januari en februari 2025 werkend rond het thema “Living Together”, waarin samenleven en sociale architectuur centraal staan.
Marco Bertozzi neemt ons mee naar de Rimini Skyscraper, een controversieel gebouw van 100 meter hoog, ooit symbool van moderniteit en nu een verticaal dorp met inwoners uit 20 landen. De documentaire onderzoekt de menselijke verhalen achter de façade en reflecteert op representatie in hedendaagse documentaires. De vertoning start met de kortfilm IEMAND THUIS (BE 2024 - 17' NL/FR/EN OT) van Studio Orka.
Starting in 2025, De Cinema and the Flemish Architecture Institute (VAi) will join forces for a unique series of monthly film evenings in De Cinema in Antwerp under the title “Architecture on Film”. Each first Tuesday of the month, this collaboration takes you into the world of architecture and cinema, where buildings become characters, cities set the stage, and design shapes the stories. Films are always screened in their original language with English subtitles, and introductions are in English. For those seeking a second chance: the films will be re-screened without an introduction on the third Tuesday of the month. The series kicks off in January and February 2025 with the theme “Living Together”, focusing on communal living and social architecture.
Marco Bertozzi takes us to the Rimini Skyscraper, a controversial 100-meter-tall building that was once a symbol of modernity and is now a vertical neighborhood with residents from 20 different countries. The documentary explores the human stories behind the façade and reflects on representation in contemporary documentaries. This screening starts with the short film IEMAND THUIS (BE 2024 - 17' NL/FR/EN SUB) by Studio Orka.
CINEMA NOW, DOCU, ENGLISH PLEASE!, UNBOUND SELVES, music
FILM
archief
english below
Jackie Shane was een trans vrouw in een tijd dat die term amper nog bestond. Bovendien was ze zwart, wat haar leven in de Amerikaanse deep south nog bemoeilijkte. Toch had ze een succesvolle zangcarrière die ze in 1971 om nooit opgehelderde reden opgaf. Deze documentaire zoekt een antwoord op de vele vragen die haar omringen.
In de jaren ‘60 weigerde Shane een optreden in de waanzinnig populaire Ed Sullivan Show. Naar verluidt omdat ze alleen mocht komen als ze zich als man zou kleden. Maar dat was tegennatuurlijk. Shane was dan wel als man geboren, ze voelde zich als kind al vrouw en zo heeft ze zich haar hele leven gemanifesteerd. Shane was dan ook geen zanger, maar een zangeres. En wat voor één. Als tiener boekte ze al successen en er leek een grote carrière op haar te wachten in Toronto, de stad waar ze op haar 21ste uit haar geboortestad Nashville naartoe was verhuisd. Ze scoorde hits, maar in 1971 verdween ze van het publieke toneel om nooit meer terug te keren.
THE JACKIE SHANE STORY vertelt haar verhaal en probeert het mysterie te ontrafelen met archiefmateriaal, interviews en re-enactments. De in 2019 overleden Shane komt zelf aan het woord via telefonische interviews, want ze wilde niet gefilmd worden.
De film is deel van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren.
ENG The film is in English with English subtitles
Jackie Shane was a trans woman at a time when that term barely existed. Moreover, she was Black, which made her life in the American Deep South even more difficult. Despite these challenges, she had a successful singing career, which she gave up in 1971 for reasons that have never been clarified.
This eye-opening and absorbing documentary seeks to answer the many questions that surround her. In the 1960s, Jackie Shane refused an appearance on the insanely popular Ed Sullivan Show. Allegedly because she was only allowed to come if she dressed as a man. Shane may have been born a man, but she felt like a woman as a child and manifested herself that way all her life. She achieved success as a teenager and a big career seemed to be waiting for her in Toronto, the city she had moved to at 21 from her native Nashville. She scored hits, but in 1971 she disappeared from the public scene, to never return.
ANY OTHER WAY: THE JACKIE SHANE STORY tells her story and tries to unravel the mystery with archive footage, interviews and re-enactments. Shane herself, who passed away in 2019, speaks through telephone interviews, as she did not want to be filmed.
The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen.
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
De ontdekking van een afgesneden menselijk oor in een veld brengt een jongeman (Kyle MacLachlan) op het spoor van mooie, mysterieuze nachtclubzangeres Dorothy Valens (Isabella Rossellini). Hij wordt steeds dieper in de donkere onderwereld gezogen waarin Dorothy gevangen zit en maakt ook kennis met sadomasochist Frank Booth (een demonische Dennis Hopper), die haar in zijn greep houdt. BLUE VELVET exploreert het contrast tussen puurheid en verdorvenheid in een scherpe satire van de suburban American Dream.
De film wordt vertoond in een 4K-restauratie!
We vertonen de film als deel van onze hommage aan de overleden surrealistische visionair in SWEET DREAMS, DAVID LYNCH.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
The discovery of a severed human ear leads a young man (Kyle MacLachlan) to the beautiful, mysterious nightclub singer Dorothy Valens (Isabella Rossellini). The man is sucked deeper and deeper into the dark underworld in which Dorothy is held prisoner and also gets to know the sadomasochist Frank Booth (a demonic Dennis Hopper), who is holding her captive. BLUE VELVET explores the contrast between purity and depravity in a sharp satire of the suburban American Dream.
We screen the restored 4K version of the film.
We screen the film as part of our homage to the late surrealist visionary in SWEET DREAMS, DAVID LYNCH
Hoe zou je leven eruitzien als jij je seksualiteit opnieuw kon onderzoeken in de publieke ruimte?
PEEKABOO is een visioen waarin de wereld een seksspeeltuin is. Dit universum verbeeldt nieuwe manieren van contact via 'cruising': het zoeken van vluchtige, seksuele contacten in de buitenlucht. Theatermaker Maxime Dreesen benadert dit fenomeen als het verdwalen in een web van experimentele relaties en onverwachte ontmoetingen.
Muziek, hypnose, drag, tekst en dans komen samen in deze performance. Je ontmoet tal van entiteiten zoals shapeshifter Couenne, mating bird Courtney, superstar Birame, Julia the hypnotist in the sky, Benne on the keys en Tabooboo. Ze botsen en druipen, zoeken en verstoppen, zingen en lachen in een scenografie van touche–touche die even levendig en seksueel is als de personages zelf. Elks op zoek naar hun persoonlijke idee van plezier.
Nieuwsgierigheid en opwinding vormen de rode draad door dit verhaal, dat kinky comedy, campy musical songs en intieme ASMR samenbrengt in een dromerig, teletubbie-achtig landschap. Er is geen revolutie, zonder een seksuele revolutie!
"De Vlaamse theatermaker Maxime Dreesen slaagt er in ‘Peekaboo’ glansrijk in om diens kijk op vluchtige seks in de buitenlucht te etaleren. Nooit plat, wel gewaagd [...] in een psychedelisch decor zien we hoe Adrien De Biasi, Courtney May Robertson en Birame elkaars lijven, sappen en geuren haast verorberen. Vooral Robertson levert een adembenemende performance: de manier waarop ze krioelt van genot en geluidjes maakt als een soort paradijsvogel, is even opwindend als ontroerend." ★★★★, de Volkskrant
"De voorstelling omarmt de frivoliteit, de overdrijving en het kunstmatige en is daarmee uitdagend vrolijk. Zie de overrijpe decorstukken, de gloeiende taal van vervoering van de MC die als een gepassioneerd antropoloog af en toe weer opduikt voor een nieuwe observatie, en de drag elementen, waaronder een geweldige creatie van badjassen."Theaterkrant
Maxime Dreesen (°1996) is theaterregisseur en performer. Diens werk behandelt thema’s zoals sekspositiviteit, unlearning, gender spectrum en schaamte. Maxime zet diens missie voort om de wereld seksueel meertalig op te voeden en neemt met een humoristische blik beladen thema’s onder de loep. Na de protestperformance Youth For Sex (2021) en solovoorstelling Countersex Education (2022) vertrekt PEEKABOO vanuit een collectieve en maatschappelijke insteek van (publieke) seksualiteit.
