FRESA Y CHOCOLATE gaat over de ontluikende vriendschap tussen twee mannen, die op het eerste gezicht erg verschillend lijken maar meer met elkaar gemeen hebben dan ze vooraf dachten. De heteroseksuele Marxist David stort zich op zijn opleiding om zijn liefdesverdriet te vergeten. Bij toeval ontmoet hij de iets oudere – en flamboyant homoseksueel – Diego op een terras. Hoewel het in eerste instantie Diego’s bedoeling is om David te verleiden, bloeit langzaamaan een indringende platonische relatie tussen de twee mannen op. Diego’s huis staat vol (verboden) literatuur, kunstwerken, operamuziek en illegale sterke drank en David is daar maar wat geïnteresseerd in.
FRESA Y CHOCOLATE is in meerdere opzichten een opmerkelijke film. Zo was het destijds de eerste film uit het communistische Cuba die een commerciële release kreeg in de Verenigde Staten. De film kreeg bovendien een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film. Regisseur Tomás Gutiérrez Alea, die zijn carrière ooit begon als aanhanger van Fidel Castro en voor de rebellenleider documentaires maakte van en over de revolutie, geeft in zijn film openlijk kritiek op Castro’s intolerante regering. Cubaanse bannelingen beschouwden Gutiérrez’ film echter als propaganda, juist omdat FRESA Y CHOCOLATE het idee geeft met zulke kritiek weg te kunnen komen. Wat zeker is: FRESA Y CHOCOLATE is een sterk komisch drama dat speelt met de verwachtingen van de kijker in een onderdrukkend sociaal-politiek klimaat.
Deze film maakt deel uit van het Latijns-Amerikaanse filmfestival KINOLATINO, dat van 12 tot 19 april plaatsvindt in De Cinema.
FRESA Y CHOCOLATE is about the blossoming friendship between two men who seem very different at first sight but have more in common than they think. The heterosexual Marxist David dives into his studies to forget his broken heart. By chance, he meets the somewhat older – and flamboyant homosexual – Diego on a terrace. Although Diego's first intention is to seduce David, slowly, an intense platonic relationship flourishes between the two men. Diego's house is full of (forbidden) literature, art, opera music and illegal liquor, and David is very interested.
This film is part of the Latin-American film festival KINOLATINO, which takes place from 12 until 19 April at De Cinema.
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
In YALLA, BABA! nodigt de Libanese Angie Obeid haar vader uit om samen de reis te herhalen die hij 42 jaar geleden maakte met een bende vrienden, van Brussel naar Libanon. Hun visies op religie, huwelijk en leven botsen en versmelten, terwijl de reis langs zichtbare sporen van oorlog en verandering ook een emotionele route wordt door tijd en herinneringen en binnen hun vader-dochterrelatie.
Angie groeide op in Libanon, een land met een rijke maar complexe geschiedenis, en woont en werkt nu in Brussel. Deze tweede langspeeldocumentaire werd geselecteerd voor IDFA 2024 en zopas genomineerd voor een Ensor. Met haar werk reflecteert ze steeds ook op de geschiedenis van Libanon en de impact van migratie.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
In YALLA, BABA! Lebanese Angie Obeid invites her father to repeat the journey he made 42 years ago with a gang of friends, from Brussels to Lebanon. Their visions of religion, marriage and life collide and merge, while the journey along visible traces of war and change also becomes an emotional route through time and memories and within their father-daughter relationship.
Angie grew up in Lebanon, a country with a rich but complex history, and now lives and works in Brussels. This second feature documentary was selected for IDFA 2024 and has just been nominated for an Ensor. Her work always reflects on Lebanon's history and the impact of migration.
In de sociale en politieke chaos die heerst in Lima van 1992, zijn Lucia, Aurora en hun moeder Elena van plan om naar buitenland te vertrekken. Afscheid nemen betekent opnieuw contact maken met hun vader Carlos.
Deze film maakt deel uit van het Latijns-Amerikaanse filmfestival KINOLATINO, dat van 12 tot 19 april plaatsvindt in De Cinema.
ENG The film is in Spanish with English subtitles
In the social and political chaos that reigns in Lima of 1992, Lucia, Aurora and their mother Elena plan to move abroad. Saying goodbyes means reconnecting wit their father Carlos.
This film is part of the Latin-American film festival KINOLATINO, which takes place from 12 until 19 April at De Cinema.
Het Filipijnse LEONOR WILL NEVER DIE daagt elke definitie van genre uit: van melodrama, pulp en geweld tot een surrealistische komedie, waarin het portret van een gewezen filmmaker centraal staat. Actrice Sheila Francisco is het hart van deze hommage aan de ongeregelde glorie van Filipino cinema, over een scenariste die eindelijk de heldin wordt van haar eigen gekke verhaal.
Leonor Reyes was ooit een belangrijke speler in de Filipijnse filmindustrie nadat ze een reeks succesvolle actiefilms creëerde, maar nu heeft ze moeite om haar rekeningen te betalen. Wanneer ze een advertentie tegenkomt die vraagt om scenario’s, begint Leonor te sleutelen aan een onafgewerkt script dat ze ooit schreef over de queeste van de jonge, nobele Ronwaldo, die uit is op wraak na de moord op zijn broer. Haar verbeelding biedt een welkome afleiding van de werkelijkheid. Wanneer ze na een ongeval in een coma terechtkomt, wordt ze getransporteerd naar de wereld van haar scenario.
Dit speelse debuut van Martika Ramirez Escobar brengt ons een van de eerste heldhaftige actie-oma’s die cinema te bieden heeft. “LEONOR WILL NEVER DIE, as the title implies, is ultimately a beautiful, life-affirming celebration of the power of film and art to heal. Yes, even 80s action films.” - Charles Barfield, The Playlist
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in Tagalog with English subtitles
LEONOR WILL NEVER DIE defies every definition of genre: from melodrama, pulp and violence to a surrealist comedy, with at its core the portrait of a former filmmaker. Actress Sheila Francisco is the whirlwind heart of a homage to the ragtag glory of Filipino cinema. She's a former scriptwriter, now old and tired, who falls into a coma and becomes the hero of her own crazy story.
Leonor Reyes was once a major player in the Filipino film industry after creating a string of successful action films, but now her household struggles to pay the bills. When she reads an advertisement looking for screenplays, Leonor begins tinkering with an unfinished script about the quest of young, noble Ronwaldo, forced to avenge his brother’s murder at the hand of thugs. While her imagination provides some escape from reality, she goes all-in after an accident involving a television knocks her out, sends her into a coma, and transports her inside the incomplete movie.
This playful debut by Martika Ramirez Escobar brings us one of the first-ever action-star grandmas cinema has to offer. “LEONOR WILL NEVER DIE, as the title implies, is ultimately a beautiful, life-affirming celebration of the power of film and art to heal. Yes, even 80s action films.” - Charles Barfield, The Playlist
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
Alex, een mislukte muzikant, keert terug naar het hart van het achterland van Minas Gerais om zijn vader Lázaro te helpen, een zieke gitarist die zichzelf probeert te genezen met Folia de Reis-rituelen. Om zichzelf en zijn vader te redden, moet Alex zich onderdompelen in het plaatselijke geloof en de dunne lijn tussen de heiligen en de duivel overschrijden.
De vertoning vindt plaats in aanwezigheid van regisseur Guilherme Bacalhao.
Deze film maakt deel uit van het Latijns-Amerikaanse filmfestival KINOLATINO, dat van 12 tot 19 april plaatsvindt in De Cinema.
ENG The film is in Portuguese with English subtitles
Alex, a failed musician, returns to the heart of the countryside of Minas Gerais to help his father Lázaro, a sick guitarist who tries to heal himself with Folia dos Reis rituals. To save himself and his father, Alex must immerse himself in the local religion and cross the thin line between the saints and the devil.
The screening takes place in attendence of director Guilherme Bacalhao.
This film is part of the Latin-American film festival KINOLATINO, which takes place from 12 until 19 April at De Cinema.
Van miauw naar wauw! Kinderen, ouders en kattenliefhebbers: iedereen raakt betoverd door dit epische avontuur. Een spannend, woordeloos verhaal over vriendschap, diversiteit en natuur in een unieke animatiestijl. Winnaar Beste Animatiefilm bij Oscars en Golden Globes 2025.
Wanneer een schattig katje ontwaakt, is alles overspoeld door water. Er is geen mens te zien. Op een kleine boot moet hij niet alleen zijn waterangst bedwingen, maar ook leren opschieten met andere dieren die de tsunami overleefden. Samen proberen ze hun verschillen te overwinnen en zich aan te passen aan deze nieuwe, onbekende wereld.
Kom tijdens de PAASVAKANTIE genieten van films voor kinderen, tieners en de ganse familie!
ENG The film is without dialogue
From meow to wow! Children, parents and cat lovers: everyone will be enchanted by this epic adventure. An exciting, wordless story about friendship, diversity and nature in a unique animation style. Winner of Best Animated Feature at the Oscars and Golden Globes 2025.
When a cute cat awakens, everything is overflown with water. There is not a human in sight. On a small boat, he has to control his fear of water and get along with other animals that survived the tsunami. They try to overcome their differences and adapt to this new, unknown world.
Come and enjoy films for children, teenagers and the whole family during EASTER BREAK!
Henri Storcks docu uit 1948 over het werk van Pieter Paul Rubens is een ware les in de kunstgeschiedenis. Johannes is Zijn Naam (a.k.a. Johannes Verschaeve van The Van Jets) laat de film botsen en samensmelten met zijn dromerige avant-popmuziek.
Over de film:
Henri Storck (1907-1999) was een Belgische filmmaker en pionier in het maken van documentaires. Hij is vooral bekend van zijn documentaires Misère au Borinage (1933), een pamflet tegen het kapitalisme gemaakt in samenwerking met de Nederlandse filmmaker Joris Ivens, en zijn Virgiliaanse ecloge in Symphonie Paysanne (1944). Storck maakte talrijke films over kunst, dat een grote rol speelde in zijn leven en werk. Zijn tijdgenoten waren Belgische kunstenaars zoals Léon Spilliaert, James Ensor, Paul Delvaux en Constant Permeke. Zijn films over kunst omvatten onder andere Le monde de Paul Delvaux (1946), Rubens (1948) en Herman Teirlinck (1953). De connectie met zijn geboorteplaats komt tot uiting in films zoals Images d'Ostende (1928), een prachtige ode aan de schoonheid van Storcks geboorteplaats aan de Belgische kust.
In 1964 richtte hij samen met Gian Vittorio Baldi en John Grierson de International Association of Documentary Filmmakers op. Hij was een van de belangrijkste oprichters van het Koninklijk Filmarchief (nu CINEMATEK) in Brussel.
De prijswinnende film Rubens (1948) van Paul Haesaerts en Henri Storck was meer dan een formele analyse van Rubens’ oeuvre. Door een genereus gebruik van cinematografische technieken brengt deze film Rubens’ picturale wereld tot leven met vaak opvallende vergelijkingen met beeldmateriaal uit de werkelijkheid. Henri Storcks documentaire over het werk van Pieter Paul Rubens is een ware les in kunstgeschiedenis. Door gebruik van evocatieve split screens wordt Rubens’ vloeiende en natuurlijke stijl systematisch vergeleken met de relatieve stijfheid van Vlaamse Primitieve schilders zoals Dieric Bouts en Jan Van Eyck. Storck voelt zich duidelijk op zijn gemak in de rol van kunstgeschiedenisleraar. Ondanks zijn didactische benadering schijnt de experimentele filmmaker vaak door.
Over Johannes is Zijn Naam:
Johannes Verschaeve ken je als de prettig gestoorde frontman van The Van Jets. Na de break-up van de band doet de Gentse Oostendenaar het helemaal alleen als “Johannes Is Zijn Naam”. Poëtische, Nederlandstalige teksten kronkelen zich tussen sissende ritmeboxen en primitieve synths, met Johannes als eenzame crooner aan de microfoon.
"Johannes Verschaeve's solo werk beweegt zich in een licht surreëel universum,waar bevreemdende performance kunst en dromerige avant-pop muziek als vanzelfsprekend hand in hand gaan. Deze Lynchiaanse vibe zal tijdens 'Rubens' niet ontbreken, verwacht je aan een portie schooltelevisie op LSD.’’ - Wouter Vanhaelemeesch, VIDEODROOM
Wat doe je als je het gevoel hebt dat alles voortdurend langs je heen jubelt? Boem. Wat als je de doffe bas wel hoort, maar geen idee hebt waar die vandaan komt. Boem, boem.
Het leven aanvoelt als een groot stampend feest waarvan je de ingang maar niet kan vinden. Boem, boem, boem. Hoe lang blijf je zoeken op dat koude en verlaten bedrijventerrein? En zijn al die uitgelaten anderen er wel echt of zijn dat maar spoken in je hoofd?
In navolging van Ruzie 6+ slaan Theater Artemis en Theater Basel nog eens de handen ineen. Deze keer voor een absurdistisch-filosofisch stuk over de angst om iets te missen, voor iedereen vanaf 12 jaar.
“Deze voorstelling over (de commerciële exploitatie van) tienerleed overtuigt totaal door een feilloos gevoel voor timing en absurde effecten die het door hun absurditeit de (perverse) psychologie ervan zichtbaar maken.” PZAZZ
“Als een meestermanipulator laat Batelaan je vóelen hoe je een groep naar iets kan laten verlangen, en welke woede en ressentiment er ontstaat als ze dat vervolgens niet kunnen krijgen.” NRC ★★★★
"One year ago, I stumbled upon an article from VICE Magazine. In 2013, the magazine came up with the idea of photographing models reeanacting the suicides of seven female writers. The photos were intended for commercial use-- to sell clothing. Beyond its sheer madness, this concept introduced me to a group of women who fascinate me. Using them as characters, I enter into dialogue with them, amplify the drama and search for the edges of their lives and work."
In Famous Female Suicide wordt een portret gemaakt van vrouwelijke schrijfsters in een surrealistische editorial fotoshoot. Het is een ode aan taal, fictie en vrouwelijk kunstenaarschap.
Er is een moment in India Donaldsons GOOD ONE dat de teleurstellingen tussen dochters en vaders (of kinderen en ouders) zo subtiel en ingrijpend weergeeft, dat het de adem beneemt. “Can’t we just have a nice day?”
De 17-jarige Sam gaat samen met haar vader Chris en een van haar vaders oudste vrienden, Matt, op driedaagse trektocht in de Catskills. De verrassend volwassen Sam moet schipperen tussen de ego’s van de twee mannen. Tijdens een gesprek bij het kampvuur wordt een grens overschreden. Donaldson laat het gezicht van haar actrice spreken in dat moment, schaars belicht door het kampvuur en met enkel natuurgeluiden op de achtergrond. Wanneer Sam haar vader in vertrouwen neemt, creëert zijn reactie een blijvende barst in hun band. Je kan je alleen maar voorstellen dat dit die ene teleurstelling te veel is.
Donaldson reflecteert met haar debuutfilm niet enkel op relatiedynamieken, maar ook op onbegrip tussen generaties. Donaldson vond de inspiratie voor het scenario van GOOD ONE tijdens de COVID-19 lockdowns, toen ze samenwoonde met haar vader, zijn derde vrouw en hun tieners én zelf voor het eerst ouder werd. Maar het zijn die ervaringen die van GOOD ONE een empathische parel maken. De vriendschap tussen Chris en Matt lijkt voornamelijk gebaseerd op hoe erg beide mannen de relaties in hun leven hebben verbrod. Met dat ene verschil dat Chris’ perikelen nog vrij positief zijn afgelopen, met een nieuw gezin, terwijl Matt in een echtscheiding verwikkeld zit en ook professioneel niet aan de bak komt. Maar in de piswedstrijd tussen de twee vijftigers houdt Donaldson haar lens op Sam gericht. Met haar eerste grote filmrol vat actrice Lily Collias de essentie van hoe het voelt om je plaats in de wereld – en het volwassendom – uit te zoeken, en te beseffen dat je ouders feilbaar zijn.
De film doet denken aan de tweede langspeler van een andere onafhankelijke filmmaker met een uitgesproken, maar zachte stem en beeldtaal: Kelly Reichardts OLD JOY. Voor ons was GOOD ONE dé ontdekking van de voorbije editie van Film Festival Gent, die maanden later nog nazindert. Je kan de film in avant-première bekijken tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Op 8 april (19u45) wordt film ingeleid door Girls On Film. Na de vertoning gaan De Cinema, Ursula Collectief, Wanda, Studio Sarab en Girls on Film met elkaar in gesprek tijdens een live opname van de Girls on Film-podcast. Elk collectief stelt zichzelf voor en reflecteert op het belang van vrouwenbewegingen, sisterhood en representatie als afsluiter van SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Welke parallellen zijn er tussen de film en de hedendaagse strijd voor gendergelijkheid? Hoe kunnen vrouwen elkaar vandaag beter ondersteunen? Wat is de rol van kunst, performance en film als middel voor sociale verandering? Daarnaast wordt stilgestaan bij vrouwelijke representatie in cinema en India Donaldsons genuanceerde feministische blik. Welke hedendaagse filmmakers zetten haar nalatenschap voort? Het panelgesprek zoekt niet alleen naar een dieper begrip van Good One, maar ook naar de relevantie ervan vandaag.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
There’s a moment in India Donaldson’s GOOD ONE that captures the disappointments between daughters and fathers (or children and parents) so subtly and profoundly that it takes your breath away. “Can’t we just have a nice day?”
The 17-year-old Sam goes on a three-day hike in the Catskills with her father Chris and his old friend Matt. The surprisingly grown-up Sam has to manage the battling egos of the two men. During a conversation by the campfire a boundary is crossed. Donaldson lets her actress’ face speak in that moment, dimly lit by the campfire and with only nature sounds in the background. When Sam confides in her father, his reaction fractures their bond. You can only imagine she’s had to deal with one too many disappointments.
With her debut feature, Donaldson not only reflects on relationship dynamics, but on a lack of understanding between generations as well. Donaldson found the inspiration for the screenplay during the COVID-19 lockdowns, when she was living with her father, his third wife and their teenagers and when she was about to become a first-time parent herself. But those experiences have made GOOD ONE into an empathetic gem. The friendship between Chris and Matt seems to mostly be based on how much the men have screwed up their lives. With the one difference that Chris’ life has turned out pretty well, with a new family, while Matt is in the depths of a divorce and isn’t successful professionally either. But during the pissing contest between the fifty-somethings Donaldson keeps her lens closely focused on Sam. In her first starring role, actress Lily Collias captures the essence of how it feels to figure out your place in the adult world and to realise your parents are flawed.
The film echoes the second feature of another independent filmmaker with an outspoken, but soft voice and imagery: Kelly Reichardt’s OLD JOY. For us, GOOD ONE was thé discovery of Film Festival Ghent 2024, a film still lingering in our minds months later. Watch the film in avant première during our SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS.
Een wervelend avontuur over de bijzondere vriendschap tussen de Minotaurus en Icarus, de jongen die te dicht bij de zon vloog. Vrij geïnspireerd op twee van de meest meeslepende Griekse mythes.
Het leven van Icarus, zoon van de beroemde uitvinder Daedalus, staat helemaal op z’n kop wanneer hij op een dag een mysterieuze jongen met een stierenkop ontdekt, die verborgen leeft in het koninklijk paleis. Een geheime vriendschap verbindt de twee jongens. Tot koning Minos het “monster” opsluit in het labyrint dat door Daedalus werd gebouwd. Zo verliest Icarus zijn enige vriend en ook het vertrouwen in zijn vader. Wanneer prins Theseus op Kreta aankomt om de Minotaurus te doden, is Icarus tot alles bereid om zijn vriend te redden.
Kom tijdens de PAASVAKANTIE genieten van films voor kinderen, tieners en de ganse familie!
"Hong Sang-soo’s best since The Day He Arrives. He brilliantly sharpens his focus on the dark power of honesty."
David Ehrlich, Little White Lies
Twee films voor de prijs van één. Dat is RIGHT NOW, WRONG THEN van Hong Sang-soo. In deze film uit 2015 vertelt de Zuid-Koreaanse cineast twee keer het verhaal van hoe Ham Chunsu, een bekende regisseur die ergens in Suwon zijn film moet introduceren, de jonge kunstenares Heejung ontmoet. Wat volgt is een avond van gesprekken, drank en bijzondere aantrekkingskracht. Wanneer Hong dit verhaal echter een tweede keer vertelt, speelt de geliefde cineast met een alternatieve uitkomst. Hierdoor worden keuzes, verbeelding en spijt extra voelbaar in dit verfijnde, gevoelige drama.
Deze film maakt deel uit van CASUAL CONVERSATIONS, een programma over films die het banale bijzonder maken door praten tot levenskunst te verheffen.
ENG The film is in Korean with English subtitles
Two films for the price of one—that’s RIGHT NOW, WRONG THEN by Hong Sang-soo. In this 2015 film, the South Korean auteur tells the story of how Ham Chunsu, a renowned director visiting Suwon to introduce his film, meets young artist Heejung. What unfolds is an evening of conversation, drinks, and a unique attraction. However, when Hong retells the story a second time, he explores an alternative outcome. The result is a refined, sensitive drama that deepens our sense of choice, imagination, and regret.
This film is part of CASUAL CONVERSATIONS, a program exploring films that elevate everyday life, thanks to the art of conversation.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
"Het zal spijtig zijn als het gedaan is, dat weet ik zeker. Een project dat begin 2022 begon met een knagende spijt die mij 's nachts in bed kwam lastig vallen, drie podcastreeksen, twee en een half jaar touren en een boek... het komt allemaal aan zijn eind." Johan Terryn
"Ge moet u dat voorstellen : ge loopt over een strand, ge zijt helemaal alleen, gesteld op uw eigen gezelschap,
het is tegen de middag, de zon schijnt hard ook al is het februari, ge zijt de klif afgedaald om te gaan lezen, ge loopt langs de kliffen naar het plekje waar ge altijd komt liggen en lap: daar ligt ineens op uw pad een dolfijn. Wat zoudt gij doen? Want ineens zijt ge niet meer alleen op dat strand. Ineens is daar een ander leven… in dode vorm weliswaar… een ander verhaal dat uw pad kruist."
Op zoek naar wat het gevoel spijt in zijn leven komt doen, kruisen vele verhalen het pad van Johan Terryn. Elkeen vertelt hem over zijn of haar grote spijt. Elkeen is op zoek naar een manier om de spijt te verteren. Behalve die dode dolfijn dan, die ligt daar maar wat te rotten.
Tot Onze Grote Spijt van Johan Terryn is een wonderlijke reis doorheen het spijtverteringsstelsel. Een geestige conférence over dat éne gevoel dat we allemaal kennen en liefst niet willen hebben op ons sterfbed: spijt.
"One year ago, I stumbled upon an article from VICE Magazine. In 2013, the magazine came up with the idea of photographing models reeanacting the suicides of seven female writers. The photos were intended for commercial use-- to sell clothing. Beyond its sheer madness, this concept introduced me to a group of women who fascinate me. Using them as characters, I enter into dialogue with them, amplify the drama and search for the edges of their lives and work."
In Famous Female Suicide wordt een portret gemaakt van vrouwelijke schrijfsters in een surrealistische editorial fotoshoot. Het is een ode aan taal, fictie en vrouwelijk kunstenaarschap.
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band speelt zijn laatste concert na 16 jaar toeren. Sommige nummers brengen ze alleen, andere nummers worden vertolkt met gastartiesten van Ronnie Hawkins tot Bob Dylan en Joni Mitchell. Regisseur Martin Scorsese legt met zijn camera de interacties op het podium vast, tijdens het muziek maken. Naast het podium interviewt hij de vijf leden van the Band. De vriendschappen, de grappen, de harmonie en de impact van het leven on the road. Dat alles culmineert in een laatste wals.
We vertonen de concertfilm in 4K-resolutie als een hommage aan the Band-lid Garth Hudson, die op 21 januari 2025 overleed.
Thanksgiving, 1976, San Francisco’s Winterland. The Band plays its farewell concert after 16 years on tour. Some musical numbers they perform by themselves, for others they are joined by musical guests from Ronnie Hawkins to Bob Dylan and Joni Mitchell. Director Martin Scorsese captures the interactions on stage with his camera, as the people on stage are making music together. Off stage, he interviews the five members of the Band. The friendships, the jokes, the harmony and the impact of life on the road. All of this culminates in one last waltz.
We screen the concert film in 4K resolution as an homage to Garth Hudson, the last remaining member of the Band who passed on the 21st of January 2025.
Havenarbeider en ex-bokser Terry Malloy (Marlon Brando) is getuige van een moord die gepleegd wordt door zijn corrupte vakbond. Wanneer de zus van het slachtoffer tijdens haar zoektocht naar antwoorden bij hem terechtkomt, voelt Terry de druk om te getuigen tegen zijn bazen. Terry’s oudere broer wordt verscheurd door de liefde voor zijn familie en loyaliteit tegenover de vakbond, wanneer het leven van zijn broer wordt bedreigd.
Marlon Brando won een Oscar voor zijn vertolking, waarmee hij de acteerstijl methodacting populariseerde. Regisseur Martin Scorsese prees Brando: “Everything that we know about the power of great screen acting relates back to him: when you watch his work in ON THE WATERFRONT, you're watching the purest poetry imaginable, in dynamic motion.” Elia Kazan won verdiend het beeldje voor de Beste Regisseur. ON THE WATERFRONT was met zijn 8 Oscars een kassucces voor studio Columbia Pictures.
Filmstudio COLUMBIA PICTURES viert zijn 100-jarige bestaan. Om dit te vieren vertonen we vier klassiekers van een van de belangrijkste studio's binnen het studiosysteem.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
Longshoreman and ex-boxer Terry Malloy (Marlon Brando) witnesses a murder committed by his corrupt Union. When the victim’s sister comes to find him in her search for answers, Terry feels the pressure to testify against his bosses. Terry’s older brother is torn between the love of his family and his loyalty to the Union when his brother’s life is threatened.
Marlon Brando won an Academy Award for his remarkable performance, with which he popularized the method acting style. Director Martin Scorsese sang Brando’s praises: “Everything that we know about the power of great screen acting relates back to him: when you watch his work in ON THE WATERFRONT, you're watching the purest poetry imaginable, in dynamic motion.” Elia Kazan won the Academy Award for Best Director. With 8 Academy Award wins, ON THE WATERFRONT was a box-office success for studio Columbia Pictures.
Film studio COLUMBIA PICTURES celebrates its 100th anniversary. To celebrate, we screen four classics of one of the most important studios of the studio system.
Schattige én interactieve langspeelfilm over Dikkie Dik, de geliefde kat van je kleuters. De avonturen van de oranje kater barsten van de heldere kleuren, grappige liedjes en verrassende situaties - verteld door niemand minder dan Jan Decleir. Bovendien herkennen de kleuters zich in zijn enthousiasme en nieuwsgierigheid.
Beer is verdwenen! Dikkie Dik gaat op zoek naar zijn liefste knuffel. Samen met zijn beste vriendinnetje Poes Muis en andere dieren verkent hij het huis, de tuin, de wei, de sloot, het bos en het strand. Tijdens hun zoektocht ontdekken ze dat een bed een trampoline kan zijn, dat een steen eigenlijk een schildpad is, en dat je op een waslijn circustoeren kan uithalen.
Kom tijdens de PAASVAKANTIE genieten van films voor kinderen, tieners en de ganse familie!
De beroemde Aardman Studios – van de makers van SHAUN HET SCHAAP en WALLACE & GROMIT– maken een schat van een eerste bioscoopervaring! Vijf nieuwsgierige vriendjes, vijf kleuren in klei. De popjes halen grapjes uit, spelen spelletjes en leren luchtige lessen over teamwork, empathie en tolerantie. Samen met deze vertederende ‘Kleine dingen’ ontdekken peuters en kleuters de wereld om zich heen.
Sneeuw heeft nog nooit zo rood gekleurd en een paraplu is nog nooit zo dodelijk geweest als in de handen van Yuki Kashima. Yuki werd geboren met maar één doel: een moordwapen worden en wraak nemen op de criminele bende die haar familie heeft uitgemoord.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD speelt zich af in de Japanse Meiji periode in de late jaren 1800. Fujita baseerde zich voor de film op de gelijknamige manga van Kazuo Koike en wilde specifiek actrice en zangeres Meiko Kaji voor de hoofdrol. Kaji wordt in de film dé belichaming van de wraakengel. Het verhaal springt tussen het heden en het verleden en implementeert de spanning die tijdens de Meiji periode in Japan heerste bij de val van het feodalisme en de opkomst van het imperialisme. Daarnaast blijft LADY SNOWBLOOD bloederige pulp, die moeiteloos het evenwicht bewaart tussen schoonheid en geweld. Dat zit vervat in de beelden en de set maar ook in het personage van Yuki zelf. Volgens filmcriticus Howard Hampton is het Meiko Kaji’s blik die van Yuki een personage maken dat het publiek in nachtmerries en dromen achtervolgt. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino windt er geen doekjes om: LADY SNOWBLOOD was een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor zijn KILL BILL: VOL. 1 & 2. Als je Yuki en O-Ren Ishii (Lucy Liu) naast elkaar zet, herken je de outfits en attributen. Als je Yuki en the Bride (Uma Thurman) vergelijkt, herken je hun onstopbare drang naar wraak. Meiko Kaji zong zelf ook de titelsong Shura no hama (The Flower of Carnage) voor LADY SNOWBLOOD. Tarantino gebruikte het nummer op de soundtrack van KILL BILL, wat Kaji na 30 jaar op slag opnieuw populair maakte.
De sword-wielding, throat-slashing actieheldin in LADY SNOWBLOOD zet meteen de bloedstollende toon van onze (S)HEROES-focus.
ENG The film is in Japanese with English subtitles
Snow has never coloured so red and an umbrella has never been so deadly as it is in the hands of Yuki Kashima. Yuki was born into this world with only one purpose: becoming a deadly weapon and avenge her family’s brutal murders by a criminal gang.
Toshiya Fujita’s LADY SNOWBLOOD is set during the Japanese Meiji period at the end of the 1800s. Fujita used Kazuo Koike’s manga of the same name as the source material for his film and specifically wanted actress and singer Meiko Kaji to play the lead. Kaji becomes the embodiment of the avenging angel. The story jumps from the present to the past and implements the tension that was palpable during the fall of the feudalism and the rise of the imperialism during the Meiji period in Japan. In addition, LADY SNOWBLOOD remains bloody pulp, which effortlessly balances beauty and violence. This is captures in the images and the set, but also in the character of Yuki. According to film critic Howard Hampton it’s Kaji’s gaze that turns Yuki into a character who haunts the audience’s dreams and nightmares. “Kaji’s performances in the LADY SNOWBLOOD films are pervasively, rapturously iconic. (…) Her eyes were her most unforgettable feature: a penetrating stare that was sharper than a swordsman’s blade or a serpent’s tooth. She made the female gaze deadlier than the male’s.”
Quentin Tarantino doesn’t beat around the bush: LADY SNOWBLOOD was one of his main inspirations for KILL BILL: VOL. 1 & 2. If you put Yuki and O-Ren Ishii (Lucy Liu) in the same room, you’ll recognise the outfits and attributes. If you compare Yuki and the Bride (Uma Thurman), you’ll recognise their unstoppable drive for revenge. Meiko Kaji sang the title song Shura no hama (The Flower of Carnage) for LADY SNOWBLOOD herself. Tarantino used the song on the KILL BILL soundtrack, which revived Kaji’s music career after 30 years.
The sword-wielding, throat-slashing action heroine in LADY SNOWBLOOD immediately sets the bloodcurdling tone of our (S)HEROES-focus.
Terwijl Timothée Chalamet in de biopic A COMPLETE UNKNOWN Bob Dylan speelt die in 1965 zijn verrassende overstap maakt naar elektrische gitaar, voeren wij met DONT LOOK BACK de enige echte Dylan op: jong, scherp en ongenaakbaar.
Deze iconische documentaire van D.A. Pennebaker volgt Dylan tijdens zijn Britse tournee in 1965, een moment waarop hij de grenzen van de folkmuziek opzocht en definitief overstijgt. Pennebakers cinéma vérité-stijl legt niet alleen de artiest vast, maar ook de mens achter de mythe – van briljante optredens tot spottende persconferenties. Dichter bij Dylan kom je niet. Een portret dat even iconisch is in zowel de film- als in de muziekwereld!
ENG The film is in English with Dutch subtitles
While Timothée Chalamet plays Bob Dylan in the biopic A COMPLETE UNKNOWN, depicting his surprising shift to electric guitar in 1965, we present the one and only Dylan in DONT LOOK BACK: young, sharp, and untouchable.
This iconic documentary by D.A. Pennebaker follows Dylan during his 1965 British tour, a pivotal moment when he pushed the boundaries of folk music and transcended them. Pennebaker's cinéma vérité style not only captures the artist but also the man behind the myth – from brilliant performances to mocking press conferences. You won’t get any closer to Dylan. A portrait that is just as iconic in both the film and music worlds!
Bekroonde verfilming van het gelijknamige beroemde jeugdboek van Sjoerd Kuyper. Mees mag op de speelplaats het zakmes van zijn vriendje Tim bekijken. Wanneer de juf komt, steekt hij het snel in zijn zak. Later wil hij het teruggeven, maar dan ontdekt hij dat Tim is verhuisd, richting Flevoland. Mees gaat op een heus avontuur en probeert alles om het mes terug bij zijn rechtmatige eigenaar te brengen: een brief, een zoekertje, een treinreis… Een klassieker van alle tijden, over de wisselvallige relaties tussen kinderen en volwassenen.
In het bruisende hart van Londen vermaken Kareltje Kat en zijn straatmuzikantenvriend Piet het publiek met hun harmonieuze duetten, tot een onverwachte gebeurtenis hen scheidt. Op een andere plaats, in een donker bos gaat een muis op zoek naar een nootje. Twee verfilmingen van Julia Donaldson verhalen worden samengebracht in deze compilatie: KARELTJE KAT EN DE GRUFFALO. Deze laatste blaast immers 25 kaarsjes uit!
KARELTJE KAT (Sarah Scrimgeour & Jac Hamman - 2023 - 30’)
De zingende kat Kareltje en zijn straatmuzikantenvriend Piet amuseren zich met hun muziek, totdat een onverwachte gebeurtenis hen scheidt. Kareltje Kat gaat meteen op zoek naar Piet, maar zonder succes. In plaats daarvan vindt hij troost bij een nieuw kattenvriendje, genaamd Noor. Terwijl Kareltje zich meer en meer thuis begint te voelen bij Noor, zoekt Piet nog steeds naar hem. Zal hun vriendschap bestand zijn tegen alle veranderingen in hun leven wanneer Piet en Kareltje Kat eindelijk weer samenkomen?
DE GRUFFALO (Max Lang, Jakob Schuh - 2012 - 30')
De Gruffalo vertelt het magische verhaal van een muis die op zoek gaat naar een nootje in een diep donker bos. Daar ontmoet hij drie roofdieren die hem proberen op te eten: een vos, een uil en een slang. Het dappere muisje zal al zijn creativiteit moeten gebruiken om te overleven. Zo kondigt hij aan dat hij onderweg is naar een verschrikkelijk monster, een 'Gruffalo', waarbij de drie roofdieren in paniek geraken en wegvluchten. De muis is er nu steeds meer van overtuigd dat er niets is dat hem kan raken. Maar eens hij een hoek omgaat en plots oog in oog komt te staan met het verschrikkelijke wezen van zijn verbeelding, moet de muis diep graven om aan het gevaar te ontsnappen en eindelijk rust te vinden in het bos.
Kom tijdens de PAASVAKANTIE genieten van films voor kinderen, tieners en de ganse familie!
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
In YALLA, BABA! nodigt de Libanese Angie Obeid haar vader uit om samen de reis te herhalen die hij 42 jaar geleden maakte met een bende vrienden, van Brussel naar Libanon. Hun visies op religie, huwelijk en leven botsen en versmelten, terwijl de reis langs zichtbare sporen van oorlog en verandering ook een emotionele route wordt door tijd en herinneringen en binnen hun vader-dochterrelatie.
Angie groeide op in Libanon, een land met een rijke maar complexe geschiedenis, en woont en werkt nu in Brussel. Deze tweede langspeeldocumentaire werd geselecteerd voor IDFA 2024 en zopas genomineerd voor een Ensor. Met haar werk reflecteert ze steeds ook op de geschiedenis van Libanon en de impact van migratie.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
In YALLA, BABA! Lebanese Angie Obeid invites her father to repeat the journey he made 42 years ago with a gang of friends, from Brussels to Lebanon. Their visions of religion, marriage and life collide and merge, while the journey along visible traces of war and change also becomes an emotional route through time and memories and within their father-daughter relationship.
Angie grew up in Lebanon, a country with a rich but complex history, and now lives and works in Brussels. This second feature documentary was selected for IDFA 2024 and has just been nominated for an Ensor. Her work always reflects on Lebanon's history and the impact of migration.
Hoe zou je leven eruitzien als jij je seksualiteit opnieuw kon onderzoeken in de publieke ruimte?
PEEKABOO is een visioen waarin de wereld een seksspeeltuin is. Dit universum verbeeldt nieuwe manieren van contact via 'cruising': het zoeken van vluchtige, seksuele contacten in de buitenlucht. Theatermaker Maxime Dreesen benadert dit fenomeen als het verdwalen in een web van experimentele relaties en onverwachte ontmoetingen.
Muziek, hypnose, drag, tekst en dans komen samen in deze performance. Je ontmoet tal van entiteiten zoals shapeshifter Couenne, mating bird Courtney, superstar Birame, Julia the hypnotist in the sky, Benne on the keys en Tabooboo. Ze botsen en druipen, zoeken en verstoppen, zingen en lachen in een scenografie van touche–touche die even levendig en seksueel is als de personages zelf. Elks op zoek naar hun persoonlijke idee van plezier.
Nieuwsgierigheid en opwinding vormen de rode draad door dit verhaal, dat kinky comedy, campy musical songs en intieme ASMR samenbrengt in een dromerig, teletubbie-achtig landschap. Er is geen revolutie, zonder een seksuele revolutie!
"De Vlaamse theatermaker Maxime Dreesen slaagt er in ‘Peekaboo’ glansrijk in om diens kijk op vluchtige seks in de buitenlucht te etaleren. Nooit plat, wel gewaagd [...] in een psychedelisch decor zien we hoe Adrien De Biasi, Courtney May Robertson en Birame elkaars lijven, sappen en geuren haast verorberen. Vooral Robertson levert een adembenemende performance: de manier waarop ze krioelt van genot en geluidjes maakt als een soort paradijsvogel, is even opwindend als ontroerend." ★★★★, de Volkskrant
"De voorstelling omarmt de frivoliteit, de overdrijving en het kunstmatige en is daarmee uitdagend vrolijk. Zie de overrijpe decorstukken, de gloeiende taal van vervoering van de MC die als een gepassioneerd antropoloog af en toe weer opduikt voor een nieuwe observatie, en de drag elementen, waaronder een geweldige creatie van badjassen."Theaterkrant
Maxime Dreesen (°1996) is theaterregisseur en performer. Diens werk behandelt thema’s zoals sekspositiviteit, unlearning, gender spectrum en schaamte. Maxime zet diens missie voort om de wereld seksueel meertalig op te voeden en neemt met een humoristische blik beladen thema’s onder de loep. Na de protestperformance Youth For Sex (2021) en solovoorstelling Countersex Education (2022) vertrekt PEEKABOO vanuit een collectieve en maatschappelijke insteek van (publieke) seksualiteit.
Er is een moment in India Donaldsons GOOD ONE dat de teleurstellingen tussen dochters en vaders (of kinderen en ouders) zo subtiel en ingrijpend weergeeft, dat het de adem beneemt. “Can’t we just have a nice day?”
De 17-jarige Sam gaat samen met haar vader Chris en een van haar vaders oudste vrienden, Matt, op driedaagse trektocht in de Catskills. De verrassend volwassen Sam moet schipperen tussen de ego’s van de twee mannen. Tijdens een gesprek bij het kampvuur wordt een grens overschreden. Donaldson laat het gezicht van haar actrice spreken in dat moment, schaars belicht door het kampvuur en met enkel natuurgeluiden op de achtergrond. Wanneer Sam haar vader in vertrouwen neemt, creëert zijn reactie een blijvende barst in hun band. Je kan je alleen maar voorstellen dat dit die ene teleurstelling te veel is.
Donaldson reflecteert met haar debuutfilm niet enkel op relatiedynamieken, maar ook op onbegrip tussen generaties. Donaldson vond de inspiratie voor het scenario van GOOD ONE tijdens de COVID-19 lockdowns, toen ze samenwoonde met haar vader, zijn derde vrouw en hun tieners én zelf voor het eerst ouder werd. Maar het zijn die ervaringen die van GOOD ONE een empathische parel maken. De vriendschap tussen Chris en Matt lijkt voornamelijk gebaseerd op hoe erg beide mannen de relaties in hun leven hebben verbrod. Met dat ene verschil dat Chris’ perikelen nog vrij positief zijn afgelopen, met een nieuw gezin, terwijl Matt in een echtscheiding verwikkeld zit en ook professioneel niet aan de bak komt. Maar in de piswedstrijd tussen de twee vijftigers houdt Donaldson haar lens op Sam gericht. Met haar eerste grote filmrol vat actrice Lily Collias de essentie van hoe het voelt om je plaats in de wereld – en het volwassendom – uit te zoeken, en te beseffen dat je ouders feilbaar zijn.
De film doet denken aan de tweede langspeler van een andere onafhankelijke filmmaker met een uitgesproken, maar zachte stem en beeldtaal: Kelly Reichardts OLD JOY. Voor ons was GOOD ONE dé ontdekking van de voorbije editie van Film Festival Gent, die maanden later nog nazindert. Je kan de film in avant-première bekijken tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Op 8 april (19u45) wordt film ingeleid door Girls On Film. Na de vertoning gaan De Cinema, Ursula Collectief, Wanda, Studio Sarab en Girls on Film met elkaar in gesprek tijdens een live opname van de Girls on Film-podcast. Elk collectief stelt zichzelf voor en reflecteert op het belang van vrouwenbewegingen, sisterhood en representatie als afsluiter van SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Welke parallellen zijn er tussen de film en de hedendaagse strijd voor gendergelijkheid? Hoe kunnen vrouwen elkaar vandaag beter ondersteunen? Wat is de rol van kunst, performance en film als middel voor sociale verandering? Daarnaast wordt stilgestaan bij vrouwelijke representatie in cinema en India Donaldsons genuanceerde feministische blik. Welke hedendaagse filmmakers zetten haar nalatenschap voort? Het panelgesprek zoekt niet alleen naar een dieper begrip van Good One, maar ook naar de relevantie ervan vandaag.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
There’s a moment in India Donaldson’s GOOD ONE that captures the disappointments between daughters and fathers (or children and parents) so subtly and profoundly that it takes your breath away. “Can’t we just have a nice day?”
The 17-year-old Sam goes on a three-day hike in the Catskills with her father Chris and his old friend Matt. The surprisingly grown-up Sam has to manage the battling egos of the two men. During a conversation by the campfire a boundary is crossed. Donaldson lets her actress’ face speak in that moment, dimly lit by the campfire and with only nature sounds in the background. When Sam confides in her father, his reaction fractures their bond. You can only imagine she’s had to deal with one too many disappointments.
With her debut feature, Donaldson not only reflects on relationship dynamics, but on a lack of understanding between generations as well. Donaldson found the inspiration for the screenplay during the COVID-19 lockdowns, when she was living with her father, his third wife and their teenagers and when she was about to become a first-time parent herself. But those experiences have made GOOD ONE into an empathetic gem. The friendship between Chris and Matt seems to mostly be based on how much the men have screwed up their lives. With the one difference that Chris’ life has turned out pretty well, with a new family, while Matt is in the depths of a divorce and isn’t successful professionally either. But during the pissing contest between the fifty-somethings Donaldson keeps her lens closely focused on Sam. In her first starring role, actress Lily Collias captures the essence of how it feels to figure out your place in the adult world and to realise your parents are flawed.
The film echoes the second feature of another independent filmmaker with an outspoken, but soft voice and imagery: Kelly Reichardt’s OLD JOY. For us, GOOD ONE was thé discovery of Film Festival Ghent 2024, a film still lingering in our minds months later. Watch the film in avant première during our SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS.
Er is een moment in India Donaldsons GOOD ONE dat de teleurstellingen tussen dochters en vaders (of kinderen en ouders) zo subtiel en ingrijpend weergeeft, dat het de adem beneemt. “Can’t we just have a nice day?”
De 17-jarige Sam gaat samen met haar vader Chris en een van haar vaders oudste vrienden, Matt, op driedaagse trektocht in de Catskills. De verrassend volwassen Sam moet schipperen tussen de ego’s van de twee mannen. Tijdens een gesprek bij het kampvuur wordt een grens overschreden. Donaldson laat het gezicht van haar actrice spreken in dat moment, schaars belicht door het kampvuur en met enkel natuurgeluiden op de achtergrond. Wanneer Sam haar vader in vertrouwen neemt, creëert zijn reactie een blijvende barst in hun band. Je kan je alleen maar voorstellen dat dit die ene teleurstelling te veel is.
Donaldson reflecteert met haar debuutfilm niet enkel op relatiedynamieken, maar ook op onbegrip tussen generaties. Donaldson vond de inspiratie voor het scenario van GOOD ONE tijdens de COVID-19 lockdowns, toen ze samenwoonde met haar vader, zijn derde vrouw en hun tieners én zelf voor het eerst ouder werd. Maar het zijn die ervaringen die van GOOD ONE een empathische parel maken. De vriendschap tussen Chris en Matt lijkt voornamelijk gebaseerd op hoe erg beide mannen de relaties in hun leven hebben verbrod. Met dat ene verschil dat Chris’ perikelen nog vrij positief zijn afgelopen, met een nieuw gezin, terwijl Matt in een echtscheiding verwikkeld zit en ook professioneel niet aan de bak komt. Maar in de piswedstrijd tussen de twee vijftigers houdt Donaldson haar lens op Sam gericht. Met haar eerste grote filmrol vat actrice Lily Collias de essentie van hoe het voelt om je plaats in de wereld – en het volwassendom – uit te zoeken, en te beseffen dat je ouders feilbaar zijn.
De film doet denken aan de tweede langspeler van een andere onafhankelijke filmmaker met een uitgesproken, maar zachte stem en beeldtaal: Kelly Reichardts OLD JOY. Voor ons was GOOD ONE dé ontdekking van de voorbije editie van Film Festival Gent, die maanden later nog nazindert. Je kan de film in avant-première bekijken tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Op 8 april (19u45) wordt film ingeleid door Girls On Film. Na de vertoning gaan De Cinema, Ursula Collectief, Wanda, Studio Sarab en Girls on Film met elkaar in gesprek tijdens een live opname van de Girls on Film-podcast. Elk collectief stelt zichzelf voor en reflecteert op het belang van vrouwenbewegingen, sisterhood en representatie als afsluiter van SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS 2025.
Welke parallellen zijn er tussen de film en de hedendaagse strijd voor gendergelijkheid? Hoe kunnen vrouwen elkaar vandaag beter ondersteunen? Wat is de rol van kunst, performance en film als middel voor sociale verandering? Daarnaast wordt stilgestaan bij vrouwelijke representatie in cinema en India Donaldsons genuanceerde feministische blik. Welke hedendaagse filmmakers zetten haar nalatenschap voort? Het panelgesprek zoekt niet alleen naar een dieper begrip van Good One, maar ook naar de relevantie ervan vandaag.
ENG The film is in English with Dutch subtitles
There’s a moment in India Donaldson’s GOOD ONE that captures the disappointments between daughters and fathers (or children and parents) so subtly and profoundly that it takes your breath away. “Can’t we just have a nice day?”
The 17-year-old Sam goes on a three-day hike in the Catskills with her father Chris and his old friend Matt. The surprisingly grown-up Sam has to manage the battling egos of the two men. During a conversation by the campfire a boundary is crossed. Donaldson lets her actress’ face speak in that moment, dimly lit by the campfire and with only nature sounds in the background. When Sam confides in her father, his reaction fractures their bond. You can only imagine she’s had to deal with one too many disappointments.
With her debut feature, Donaldson not only reflects on relationship dynamics, but on a lack of understanding between generations as well. Donaldson found the inspiration for the screenplay during the COVID-19 lockdowns, when she was living with her father, his third wife and their teenagers and when she was about to become a first-time parent herself. But those experiences have made GOOD ONE into an empathetic gem. The friendship between Chris and Matt seems to mostly be based on how much the men have screwed up their lives. With the one difference that Chris’ life has turned out pretty well, with a new family, while Matt is in the depths of a divorce and isn’t successful professionally either. But during the pissing contest between the fifty-somethings Donaldson keeps her lens closely focused on Sam. In her first starring role, actress Lily Collias captures the essence of how it feels to figure out your place in the adult world and to realise your parents are flawed.
The film echoes the second feature of another independent filmmaker with an outspoken, but soft voice and imagery: Kelly Reichardt’s OLD JOY. For us, GOOD ONE was thé discovery of Film Festival Ghent 2024, a film still lingering in our minds months later. Watch the film in avant première during our SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS.
Schattige én interactieve langspeelfilm over Dikkie Dik, de geliefde kat van je kleuters. De avonturen van de oranje kater barsten van de heldere kleuren, grappige liedjes en verrassende situaties - verteld door niemand minder dan Jan Decleir. Bovendien herkennen de kleuters zich in zijn enthousiasme en nieuwsgierigheid.
Beer is verdwenen! Dikkie Dik gaat op zoek naar zijn liefste knuffel. Samen met zijn beste vriendinnetje Poes Muis en andere dieren verkent hij het huis, de tuin, de wei, de sloot, het bos en het strand. Tijdens hun zoektocht ontdekken ze dat een bed een trampoline kan zijn, dat een steen eigenlijk een schildpad is, en dat je op een waslijn circustoeren kan uithalen.
Kom tijdens de PAASVAKANTIE genieten van films voor kinderen, tieners en de ganse familie!
Een moment waarop een geleidelijke verandering een ‘kritisch punt’ passeert,
waarna er een grotere verandering plaatsvindt, dat is de definitie van ‘een kantelpunt’.
Hoewel de makers van De Nwe Tijd ook denken aan ramen die ‘s morgens open worden gezet
een dansfeest dat ontstaat of maïskorrels die ineens allemaal tegelijk beginnen te knallen in de pan.
Op deze Maandagavond worden de grote en kleine kantelpunten in ons leven onderzocht. Wat betekent het als de wereld verschuift, meningen scherper lijken te worden en we ons blijkbaar bevinden op een punt waarna alles anders wordt?
Suzanne Grotenhuis, Ellis Meeusen en Freek Vielen brengen nieuwe teksten mee. Verder is Ahilan Ratnamohan te gast met een korte performance over het verwerven van taal en is er zoals altijd een mystery guest die wordt geïnterviewd over een grote verandering in zijn, haar of hun leven. Last but not least verwelkomen we de zes vrouwen van HYM. Dit geweldige Brusselse vocaal ensemble zingt eigen interpretaties van vergeten Frans- en Nederlandstalige folk en protestliederen.
De beroemde Aardman Studios – van de makers van SHAUN HET SCHAAP en WALLACE & GROMIT– maken een schat van een eerste bioscoopervaring! Vijf nieuwsgierige vriendjes, vijf kleuren in klei. De popjes halen grapjes uit, spelen spelletjes en leren luchtige lessen over teamwork, empathie en tolerantie. Samen met deze vertederende ‘Kleine dingen’ ontdekken peuters en kleuters de wereld om zich heen.
Als je authentieke zelf door het leven gaan, is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Dat toont ook Dee Rees’ zelfverzekerde semi-autobiografische speelfilmdebuut. Het coming-of-age-verhaal PARIAH illustreert op een zeer eerlijke manier de ervaringen van zwarte queer vrouwen. Dankzij de krachtige prestatie van hoofdrolspeelster Adepero Oduye bruist de film van authenticiteit.
Oduye speelt Alike, een tiener in Brooklyn, die door de emotionele mijnenvelden van liefdesverdriet en de afkeuring van haar familie navigeert terwijl ze zoekt naar haar seksuele identiteit binnen een systeem dat daar geen ruimte voor maakt. Over de titel, wat zoveel betekent als “outcast”, vertelde regisseur Dee Rees het volgende: “Elk van de hoofdpersonen is een buitenbeentje. Ze hebben allemaal angsten en verlangens, sterke en zwakke eigenschappen. Ik wou laten zien hoeveel moeite het hen kost om contact te maken.”
Bradford Young’s expressieve cinematografie zorgt voor een pijnlijke intimiteit met het onderwerp. PARIAH is een gevoelig portret dat kracht vindt in kwetsbaarheid, en bevrijding in loslaten. De film maakt deel uit van ons focusprogramma UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren, alsook SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in English with English subtitles
Going through life as your authentic self is not a given for everyone. Dee Rees’ self-assured semi-autobiographical feature film debut also shows that. The coming-of-age story PARIAH very honestly illustrates the experiences of Black queer women. Thanks to the powerful performance of lead actress Adepero Oduye, the film brims with authenticity.
Oduye plays Alike, a teenager in Brooklyn, navigating the emotional minefields of heartbreak and her family’s disapproval as she searches for her sexual identity within a society that doesn’t allow any space for it. “Each of the main characters is an outcast. They all have fears and desires, strengths and weaknesses. I wanted to show how much effort they need to connect,” Dee Rees explained about the title, which means as much as “outcast”.
Bradford Young’s expressive cinematography creates a painful intimacy with the subject and renders PARIAH a sensitive portrait that finds strength in vulnerability, and liberation in letting go. The film is part of our focus programme UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen, as well as SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
"Ik denk niet dat GO FISH de carrières van duizend queer filmmakers heeft gelanceerd. Wel lanceerde het de carrière van duizenden indiefilmmakers." In 1994 lanceerde Troche tijdens Sundance GO FISH, haar zwart-witkomedie die een frisse blik werpt op het lesbische leven in het Chicago van de jaren 1990. Hoewel deze speelse en energieke film over een jonge vrouw die opnieuw gaat daten (en dat openhartig bespreekt met haar vrienden) slechts $15.000 had gekost, werd hij tijdens het indiefilmfestival meteen aan een distributeur verkocht voor $450.000. Zo plaveide Troche met haar debuut niet enkel de weg voor nieuwe queerfilms, ook toonde het indiecinema de weg naar commercieel succes.
We vertonen de film in 4K-resolutie!
Deze film maakt deel uit van CASUAL CONVERSATIONS, een programma over films die het banale bijzonder maken door praten tot levenskunst te verheffen, alsook UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, waarmee we de bevrijdende representatie van “de ander” op het witte doek vieren en SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
ENG The film is in English without subtitles
“I don’t think GO FISH has launched the careers of thousands of queer filmmakers. It did launch the careers of thousands of indie filmmakers.” In 1994 Troche released GO FISH during Sundance, a black-and-white comedy with a refreshing view of the lesbian life in the 90s in Chicago. Even though this playful and energetic film about a young woman who starts dating again (and openly talks about it with her friends) had only cost $15.000 to produce, it was immediately sold to a distributor for $450.000 during the festival. Thus, Troche paved the way with her debut for new queer films, and also showed the indie cinema the way to commercial success.
We screen the film in 4K resolution!
This film is part of CASUAL CONVERSATIONS, a program exploring films that elevate everyday live, thanks to the art of conversation, as well as UNBOUND SELVES: QUEER VOICES, highlighting the liberating representation of “the other” on the silver screen, and SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
In YALLA, BABA! nodigt de Libanese Angie Obeid haar vader uit om samen de reis te herhalen die hij 42 jaar geleden maakte met een bende vrienden, van Brussel naar Libanon. Hun visies op religie, huwelijk en leven botsen en versmelten, terwijl de reis langs zichtbare sporen van oorlog en verandering ook een emotionele route wordt door tijd en herinneringen en binnen hun vader-dochterrelatie.
Angie groeide op in Libanon, een land met een rijke maar complexe geschiedenis, en woont en werkt nu in Brussel. Deze tweede langspeeldocumentaire werd geselecteerd voor IDFA 2024 en zopas genomineerd voor een Ensor. Met haar werk reflecteert ze steeds ook op de geschiedenis van Libanon en de impact van migratie.
ENG The film is in Arabic with English subtitles
In YALLA, BABA! Lebanese Angie Obeid invites her father to repeat the journey he made 42 years ago with a gang of friends, from Brussels to Lebanon. Their visions of religion, marriage and life collide and merge, while the journey along visible traces of war and change also becomes an emotional route through time and memories and within their father-daughter relationship.
Angie grew up in Lebanon, a country with a rich but complex history, and now lives and works in Brussels. This second feature documentary was selected for IDFA 2024 and has just been nominated for an Ensor. Her work always reflects on Lebanon's history and the impact of migration.
De tiener Star verlaat haar ontwrichte familie en voegt zich bij een groep jongeren die het Middenwesten van Amerika doorkruist om van deur tot deur abonnementen op tijdschriften te verkopen. Ze voelt zich meteen thuis in de groep waarvan ook Jake deel uitmaakt. Al snel neemt ze hun levensstijl met tipsy avonden, kleine baldadigheden en liefdesavonturen over…
Andrea Arnold neemt haar voorliefde voor dierensymboliek deze keer mee naar de VS. Daar creëert ze een wereld waar mensen op hun primitiefst zijn: jagen en verzamelen wat ze maar kunnen. De road movie wordt in de handen van Arnold bijna een safari vol honden, bijen, vogels, paarden, koeien en een beer. Arnold ontdekte hoofdactrice Sasha Lane op een strand tijdens Spring Break en ze filmde het verhaal chronologisch om de authenticiteit van de groeiende relatie tussen de personages te bewaren. AMERICAN HONEY is Arnolds eerste en tot nu toe enige film gedraaid in de Verenigde Staten.
ENG The film is in English with Dutch and French subtitles
Teenager Star leaves her disrupted family and joins a group of youngsters travelling through the American Midwest to sell door-to-door magazine subscriptions. She immediately feels at home with the others and is drawn to Jake, who is also part of their group. She quickly appropriates their lifestyle of tipsy evenings, small mischief and love affairs…
Andrea Arnold takes her love of animal symbolism to the States this time. There, she creates a world where people live primitively: hunting and gathering whatever they can find. The road movie almost turns into a safari in the hands of Arnold full of dogs, bees, birds, horses, cows and a bear. Arnold discovered lead actress Sasha Lane on a beach during Spring Break and she shot the story chronologically to keep the authenticity of the growing relationship between the characters. AMERICAN HONEY is Arnold’s first, and only, film shot in the United States.
In vier gloednieuwe documentaires van vrouwelijke Brusselse filmmakers – YALLA, BABA! van Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART van Ellen Vermeulen, ANA + YEK van Romy Mana en Zohra Benhammou, en LES DAMES BLANCHES van Camille Ghekiere – worden grenzen verkend, zowel fysiek als emotioneel. De vier films brengen persoonlijke verhalen tot leven die generaties, culturen en innerlijke conflicten overstijgen, waarbij ze elk op hun eigen manier de dynamiek van identiteit, familie en persoonlijke ambities belichten.
ANA + YEK (Ik + Jij) neemt ons mee op een reis naar wederzijds begrip aan de hand van de evoluerende relatie van tweelingzussen Sanaa en Zohra. Wat begint als Zohra's verkenning van hun Marokkaanse roots onthult gaandeweg Sanaa's groeiende liefde voor de Islam en ontvouwt zich als een intieme filmische dialoog over de liefde tussen zussen en onafhankelijkheid.
Romy Mana (1994) en Zohra Benhammou (1994), twee filmmakers uit Brussel, zijn beiden afgestudeerd in verschillende vakgebieden: Romy in schone kunsten en Zohra in communicatie en journalistiek. Ze delen een passie voor film, persoonlijke verhalen en de verkenning van de complexiteit van sociale en culturele realiteiten in de moderne samenleving, wat hen heeft geïnspireerd om samen films te schrijven en te maken.
ENG The film is in Dutch, French and Arabic with English subtitles
In four brand-new documentaries by female Brussels filmmakers - YALLA, BABA! by Angie Obeid, UNE FEMME QUI PART by Ellen Vermeulen, ANA + YEK by Romy Mana and Zohra Benhammou, and LES DAMES BLANCHES by Camille Ghekiere - borders are explored, both physically and emotionally. The four films bring to life personal stories that transcend generations, cultures and inner conflicts, each highlighting in its own way the dynamics of identity, family and personal ambitions.
ANA + YEK (Me + You) takes us on a journey towards mutual understanding through the evolving relationship of twin sisters Sanaa and Zohra. What begins as Zohra's exploration of their Moroccan roots gradually reveals Sanaa's growing love for Islam and unfolds as an intimate cinematic dialogue about sisterly love and independence.
Romy Mana (1994) and Zohra Benhammou (1994), two filmmakers from Brussels, both graduated in different fields: Romy in fine arts and Zohra in communications and journalism. They share a passion for film, personal stories and the exploration of the complexity of social and cultural realities in modern society, which has inspired them to write and make films together.
In de jaren 50 tijdens de hoogdagen van de BBC televisiesoaps heeft een jonge producer het briljante idee om een serie te baseren op het echte leven van een gelukkig getrouwd bekend acteurskoppel. Het koppel dat hij kiest, zijn de Fosters. Ze hebben het geld nodig en stemmen in met de show, maar zijn in het echte leven allesbehalve gelukkig getrouwd.
SIMON AND LAURA reflecteert op de opkomende populariteit van televisie in de 50s en de daarbijhorende celebritycultus. Muriel Box creëert een fijne Brit comedy, waarin cynisme wordt gecounterd door een speelse opzet: een blik achter de schermen van een reality tv-serie met een kibbelend koppel in de hoofdrol. Met Peter Finch (Network) en Kay Kendall (Les Girls).
"Its satire and sophistication make a refreshing change and I can heartily recommend it."
Virginia Graham, The Spectator
Tijdens onze SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS richten we de schijnwerpers op het werk van MURIEL BOX, nog steeds de meest productieve vrouwelijke regisseur van Groot-Brittannië.
Het activistische film(archief)collectief Invisible Women haalt vrouwelijke filmmakers en filmmakers in de marge uit de vergetelheid met screenings, evenementen en artikels, waaronder ook een opmerkelijk opiniestuk over Muriel Box.
ENG The film is in English with English subtitles
In the 50s during the heyday of the BBC television soaps, a young producer has the brilliant idea to base a series on the real life of a happily married famous celebrity couple. He chooses the Fosters as his couple. They need the money and agree to do the show, although they are far from happily married in real life.
SIMON AND LAURA reflects on the upcoming popularity of television in the 50s and the related celebrity cultus. Muriel Box creates a fine British comedy, in which cynicism is countered with a playful set-up: a look behind the scenes of a reality TV series with a squabbling couple in the lead role. With Peter Finch (NETWORK) and Kay Kendall (LES GIRLS).
"Its satire and sophistication make a refreshing change and I can heartily recommend it."
Virginia Graham, The Spectator
The archive activist film collective Invisible Women champions the work of woman and filmmakers of marginalised identities from the history of cinema through screenings, events and editorial, among which a remarkable article on Muriel Box as well.
We’re back for the next Club Suave edition April 5th - 2025, back @ our Mother Base “De Studio”. This time, we’re turning up the heat without the hype—focusing on the raw, authentic electronic sounds that truly fits our vision, creating a night where boundaries blur and genres defy expectations.
From UK Garage to Jungle, Jersey Club, Miami & Booty Bass, Ghetto Tech (Footwork), Baile Funk, Edits, Afro Sounds, and beyond—the lineup will be joined by our friends from FUGAZI Rotterdam as our special guests whose sounds will push the limits.
LINE UP
-------------------
FRANKY STICKS (NL) b2b GYATSO (NL) (@fuckugazii)
FUZZ (BE) b2b NALA (NL)
REESE (BE)
MARIELOU (BE)
This is an edition you won’t want to mis.
See you at De Studio!
“Mijn leven lang heb ik nooit een moment van onzekerheid gekend over de vraag wat Bachs meest
aangrijpende compositie is. Zonder enige twijfel de Matthäus Passion. Noch qua lengte, nog qua
ontroerende kracht is er ook maar iets dat daarmee te vergelijken valt.“ Maarten ‘t Hart
Valentijn Dhaenens en Sara Salvérius brengen een brute, hedendaagse interpretatie van de Matteüs Passie, het meesterwerk van Johann Sebastian Bach. Met hun stem en accordeon als medium voor de verwarde en treurende stemmen van het koor in de Passie. Het volk, dat daarin aan het woord komt, begrijpt niet wat er rondom zich gebeurt. Een gevoel van machteloosheid heeft de overhand, hoewel ze met veel zijn. Ze contempleren, ze stellen vragen, maar blijven verstoken van antwoorden, grijpen niet in en beginnen akelig veel op onszelf te lijken.
Die centrale rol voor de meerstemmigheid van het volk in Brute Passie ligt in de lijn van vorige
voorstellingen van Valentijn zoals BigMouth, SmallWar en Het Gezin van Paemel, waarin hij telkens als
solitair figuur een veelheid aan personages belichaamt en stem geeft.
Brute Passie is een moderne contemplatie op lijden met haar voeten in een eeuwenoude traditie. Kan een oud meesterwerk met ons communiceren over de situatie waarin we ons vandaag bevinden?
Sara en Valentijn leerden elkaar kennen tijdens de creatie van Het Gezin van Paemel (2021). Ze delen een fascinatie voor lijden als thema in de muziek en als fenomeen doorheen de (kunst)geschiedenis als ook in de wereld vandaag en in hun persoonlijke levens. Samen tasten ze de lijdensweg uit de Passie met stille hoop op inzicht en verbinding.
Herinner je je nog je kinderdroom ‘later word ik…’? Sommigen volharden in die droom. In POLITE SOCIETY is dat inspirerende doorzetter Ria Khan, een Brits-Pakistaanse wannabe stuntvrouw. Ria creëert filmpjes van haar martial arts training onder haar alter ego ‘The Fury’. Haar oudere zus Lena steunt die droom en is haar trouwste supporter. Op school maakt Ria deel uit van een onafscheidelijk trio met vriendinnen Clara en Alba.
Maar, zoals elke heldin weet: een nemesis is nooit veraf, ook niet voor Ria. Ze is ervan overtuigd dat ze Lena moet redden van haar aankomende huwelijk. Lena staat op het punt om na een korte romance te trouwen met de rijke – en op het eerste gezicht perfecte – Salim en samen met hem naar Singapore te verhuizen voor zijn carrière als succesvolle geneticus. Wat volgt, is een wervelwind aan absurde en ambitieuze actie, waarin ouderlijke teleurstelling en zusterlijke genegenheid elkaar afwisselen en aanvullen in een race tegen de (biologische) klok.
Filmmaker Nida Manzoor omschrijft haar hoofdactrice Priya Kansara als “de volgende Tom Cruise”, omdat ze zo veel van haar eigen stunts deed in de film. Manzoor (bezieler van de onnavolgbare serie We Are Lady Parts) creëert met POLITE SOCIETY een krachtig debuut, dat moeilijk te categoriseren valt. Actiefilm? Yes! Drama? Ja. Komedie? Probeer maar eens met uitgestreken gezicht te kijken naar de spionagepogingen van de drie vriendinnen en hun daarbij horende vermommingen. Maar in de kern gaat POLITE SOCIETY over de kracht van zusterschap.
Deze film is onderdeel van ons programma (S)HEROES, waarmee we vrouwelijke actiehelden doorheen de filmgeschiedenis in de schijnwerper zetten.
ENG The film is in English and Urdu with English subtitles
Remember your childhood dreams of what you want to be when you grow up? Some people do make those dreams happen. One of those inspiring go-getters is Ria Khan, a British-Pakistani wannabe stuntwoman. Ria creates clips of her martial arts training as her alter ego ‘The Fury’. Her older sister Lena supports Ria’s dream and is her biggest fan. In school, Ria is part of an inseparable trio with friends Clara and Alba.
But, as any heroine knows: a nemesis is never far behind. Ria is convinced she needs to save Lena from her impending marriage. After a whirlwind romance, Lena is about to get married to the rich – and allegedly perfect – Salim and will move to Singapore with him for his career as a successful geneticist. Ria takes us on a tumultuous journey of absurd and ambitious action, in which parental disappointment and sisterly affection alternate in a race against the (biological) clock.
Filmmaker Nida Manzoor describes her lead actress Priya Kansara as “the next Tom Cruise” because she performed so many of her stunts herself. Manzoor (creator of the legendary series We Are Lady Parts) has delivered a powerful feature debut. POLITE SOCIETY is not easily categorised. Action movie? Yes! Drama? Indeed. Comedy? Just try and keep a straight face when Ria and her friends attempt to spy on Salim. But at its core, POLITE SOCIETY is about the power of sisterhood.
This is part of our programme (S)HEROES, which puts the spotlight on female action heroes throughout film history.
“Elke familie heeft een zwart schaap. Bij ons was dat tante Danni. Tante Danni veranderde veertien keer van beroep, had geen gat in haar hand maar een krater. Ze kocht alleen maar huizen met verborgen gebreken en alle mannen in haar leven bleken elke keer opnieuw manisch of crimineel te zijn. Heel mijn jeugd hoorde ik bij alles wat ik fout deed: 'Just ons Danni gij!' Van mijn ouders mocht ik alles worden, behalve tante Danni. Hun missie was duidelijk: Janne moest voorbereid worden. Op alles. Op werkelijk alles wat er in het leven mis kan gaan.”
Theatermaker Janne Desmet gaat op zoek naar waarom de ene mens Monopoly-gewijs als winnaar aan de eindmeet komt en de ander, failliet en berooid, een rondje moet overslaan in de gevangenis. Arme tante Danni is een tragikomische voorstelling over de drang om te slagen, de zoektocht naar bestaansrecht en het verlangen naar het moment dat iemand zegt: Je bent er. Vanaf nu komt alles goed.
