Er is haar dat altijd plat ligt.
Er is haar dat zich niet laat kammen.
Er is okselhaar, nektapijthaar en millimeterhaar.
Er is haar dat een eigen leven leidt.
Er is haar dat vlot vijf talen spreekt.
RAARHAAR is een feest voor iedereen die soms wakker ligt van de vraag: ben ik raar? Misschien heb je een pukkel in de vorm van een Rice Krispie op je voorhoofd. Misschien heb je een bizarre zwemtechniek. Of een dwergnijlpaard als huisdier. Of buitengewoon beschamende ouders.
Maar wie bepaalt wat normaal is? En is normaal niet net heel raar?
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
Er is haar dat altijd plat ligt.
Er is haar dat zich niet laat kammen.
Er is okselhaar, nektapijthaar en millimeterhaar.
Er is haar dat een eigen leven leidt.
Er is haar dat vlot vijf talen spreekt.
RAARHAAR is een feest voor iedereen die soms wakker ligt van de vraag: ben ik raar? Misschien heb je een pukkel in de vorm van een Rice Krispie op je voorhoofd. Misschien heb je een bizarre zwemtechniek. Of een dwergnijlpaard als huisdier. Of buitengewoon beschamende ouders.
Maar wie bepaalt wat normaal is? En is normaal niet net heel raar?
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
Er is haar dat altijd plat ligt.
Er is haar dat zich niet laat kammen.
Er is okselhaar, nektapijthaar en millimeterhaar.
Er is haar dat een eigen leven leidt.
Er is haar dat vlot vijf talen spreekt.
RAARHAAR is een feest voor iedereen die soms wakker ligt van de vraag: ben ik raar? Misschien heb je een pukkel in de vorm van een Rice Krispie op je voorhoofd. Misschien heb je een bizarre zwemtechniek. Of een dwergnijlpaard als huisdier. Of buitengewoon beschamende ouders.
Maar wie bepaalt wat normaal is? En is normaal niet net heel raar?
Van 23 februari tot en met 3 maart staat Brussel in de ban van ANIMA, het internationale festival van animatiefilm. Op de laatste dag van het festival nemen ook wij deel door enkele schitterende animatiefilms te tonen. In kader van onze Spotlight on Female Directors maakten we een selectie van werk van vrouwelijke regisseurs uit hun programma.
1980, Abadan. De petroleumhoofdstad van Iran wordt belegerd door de Iraakse troepen, maar houdt voorlopig stand. Ondanks het beleg is de 14-jarige Omid in de stad achtergebleven bij zijn grootvader. Hij wil er wachten op zijn oudere broer die naar het front is getrokken. Hij leeft tussen een allegaartje van excentrieke personages die allemaal hun eigen reden hebben om in de stad te blijven. Terwijl het net zich sluit en de stad elk moment dreigt te gaan vallen, probeert Omid zijn geliefden te redden door hen te laten inschepen op een oud schip dat hij heeft gevonden in de haven van Abadan en waarvan hij zijn eigen ark wil maken.
Met haar eerste en enige langspeelfilm - een ongeluksdrama dat ze schreef, regisseerde en speelde, bracht Barbara Loden een baanbrekend werk van Amerikaanse onafhankelijke cinema tot leven, met een personage dat zelden op het scherm te zien was. De film speelt zich af te midden van een met roet verstikt landschap in Pennsylvania en opgenomen in een intens intieme vérité-stijl, zwervend tussen groezelige bars en motels, en harteloos mishandeld door een reeks mannen - waaronder een bankrover die haar meesleept in zijn volgende criminele plan. Wanda is een zelden gezien meesterwerk dat niettemin een grote invloed heeft uitgeoefend op generaties kunstenaars en filmmakers. Het is een meelevend en meeslepend portret van een vrouw die aan de rand van de samenleving is gestrand.
Fien Troch, een van de meest unieke stemmen uit ons filmlandschap en ver daarbuiten, heeft drie films gekozen, niet ‘uit’ maar ‘voor’ het programma van deze maand. Hieronder deelt ze met ons het waarom van haar keuze:
"Wild, puur, echt, meedogenloos. Regisseuse en actrice Barbara Loden is het allemaal tegelijk met haar film WANDA. Ze blijft ver weg van de coole, gepolijste, heroïsche misdaadfilm. Samen met Wanda, ben je gevangen in een trip, onderweg naar iets beters of slechters. Het hoofdpersonage heeft geen richting en geen hoop en tegelijk heeft ze voor zoveel vrouwen richting en hoop gegeven. Loden verdient een staande ovatie voor wat ze heeft gedurfd in een tijd waarin er nog geen netwerken of rolmodellen voor vrouwelijke filmmakers bestonden. Gewoon ‘zijn’ en durven vertellen en tonen hoe filmisch het rauwe echt leven kan zijn."
De vertoning van 3 maart wordt in- en uitgeleid door Eva Cools, regisseur van CLEO en lid van het vrouwelijk collectief van vrouwelijke filmregisseurs WANDA.
Zaffan worstelt met de puberteit en ontdekt een angstaanjagend geheim over haar veranderende lichaam. Ondanks haar pogingen om het onvermijdelijke te verbergen, komen haar vrienden achter haar gevaarlijke geheim en keren ze zich tegen haar. Terwijl Zaffan verder in het nauw wordt gegeven door haar eigen dierbaren, leert ze al snel dat ze alleen vrijheid vindt door haar ware zelf te omarmen.
Op 10 maart met inleiding door Lotus Li van Untold Asian Stories.
Van 23 februari tot en met 3 maart staat Brussel in de ban van ANIMA, het internationale festival van animatiefilm. Op de laatste dag van het festival nemen ook wij deel door enkele schitterende animatiefilms te tonen. In kader van onze Spotlight on Female Directors maakten we een selectie van werk van vrouwelijke regisseurs uit hun programma.
Inés is een Spaanse kunstenares die in India woont. Ze stuit op het sciencefictionverhaal 'Sultana's Dream', geschreven door Rokeya Hossain in 1905. Het boek beschrijft Ladyland, een utopisch land waarin vrouwen het land regeren terwijl mannen thuis worden gehouden en verantwoordelijk zijn voor de huishoudelijke taken. Gefascineerd door het verhaal begint Inés aan een reis door het land op zoek naar de enige plek waar vrouwen in vrede kunnen leven.
Er is haar dat altijd plat ligt.
Er is haar dat zich niet laat kammen.
Er is okselhaar, nektapijthaar en millimeterhaar.
Er is haar dat een eigen leven leidt.
Er is haar dat vlot vijf talen spreekt.
RAARHAAR is een feest voor iedereen die soms wakker ligt van de vraag: ben ik raar? Misschien heb je een pukkel in de vorm van een Rice Krispie op je voorhoofd. Misschien heb je een bizarre zwemtechniek. Of een dwergnijlpaard als huisdier. Of buitengewoon beschamende ouders.
Maar wie bepaalt wat normaal is? En is normaal niet net heel raar?
Van 23 februari tot en met 3 maart staat Brussel in de ban van ANIMA, het internationale festival van animatiefilm. Op de laatste dag van het festival nemen ook wij deel door enkele schitterende animatiefilms te tonen. In kader van onze Spotlight on Female Directors maakten we een selectie van werk van vrouwelijke regisseurs uit hun programma.
De kortfilmselectie GIRLS, GIRLS, GIRLS exploreert wat het betekent om vrouw te zijn. De manier waarop vrouwen de wereld zien en ervaren, giet ANIMA in een uniek programma dat een evenwicht zoekt tussen ernst en lichtheid, empathie en opluchting.
Op het programma:
LA PERRA (Carla Melo Gampert, FR 2023, 14')
NUN OR NEVER! (Heta Jäälinoja, FI 2023, 10')
LA MORT DU PETIT CHEVAL (Gabrielle Selnet, FR 2023, 4' NL OT)
LA MEUF DE JAY (Lola Lefèvre, FR 2023, 4' NL OT)
WONDERMOM (Manon Benet, Maud Grainger, Clémence Provost, Lisa Tardieu & Mariam Ulmasova, FR 2023, 6')
MAGDA (Adela Kaczmarek, PL 2022, 9' NL/FR OT)
Een eenzame huisvrouw voert haar dagelijkse taken uit. Ze onderhoudt het appartement waar ze woont met haar tienerzoon en ontvangt er klanten als prostituee wanneer haar zoon op school is. Net zoals haar huishoudelijke taken, is haar prostitutiewerk ook deel van de dagelijkse routine. Maar dan gebeurt er iets dat Jeannes routine onderuit haalt…
Een veeleisende karakterschets of één van de meest hypnotiserende en complete weergaves van tijd en ruimte in film? Chantal Akerman maakte met JEANNE DIELMAN een verbazingwekkend en overtuigend filmexperiment dat al decennialang wordt geanalyseerd en besproken. De film werd in december 2022 uitgeroepen tot Beste Film Aller Tijden door Sight and Sound. Voor het eerst in het 70-jarige bestaan van de Sight and Sound-poll wordt de lijst aangevoerd door een vrouwelijke regisseur.
"Akerman’s chillingly sardonic feminist fable—which also bears the weight of unspoken wartime trauma—is built on a sublime paradox, the elusive identity of someone who, as the title suggests, is so easily identified." - Richard Brody, The New Yorker
Van 23 februari tot en met 3 maart staat Brussel in de ban van ANIMA, het internationale festival van animatiefilm. Op de laatste dag van het festival nemen ook wij deel door enkele schitterende animatiefilms te tonen. In kader van onze Spotlight on Female Directors maakten we een selectie van werk van vrouwelijke regisseurs uit hun programma.
Met kortfilms uit het ANIMAprogramma en de DALTONcatalogus presenteren we een all-female kortfilmselectie voor de jongste cinefielen, met onder andere KONING WORST, de prequel van Masha Halberstads KNOR.
Op het programma:
KOGELVIS (Julia Ocker, DE, 2022, 3'), over een oceaan vol grote, boze vissen waarin de kogelvis probeert om zo groot en sterk mogelijk te lijken. IK BEN NIET BANG (Marita Mayer, DE, 2022, 7'), waarin een klein meisje haar angsten probeert te overwinnen. KATJE KATJE (Giedrė Narušytė Boots, LI, 2021, 6'), over een rups zijn droom om te kunnen vliegen. PRINSES AUBERGINE (Dina Velikovskaya, DE, 2023, 7') met een koning en koningin die op zoek gaan naar het perfecte zaadje om hun kind te laten groeien en KONING WORST (Mascha Halberstad, NL, 2022, 21'), de prequel van de prachtige animatiefilm KNOR.
De twaalfjarige Georgie woont na het overlijden van haar moeder op haar eentje in een flat in Londen en heeft het graag niet anders. Ze liegt de maatschappelijk werkers voor dat ze samenleeft met haar oom en steelt fietsen om te overleven. Aan haar zelfstandig leventje komt een einde wanneer een jongeman genaamd Jason (Harris Dickinson) die zichzelf voorstelt als haar vader plotseling opduikt. Langzaam maar zeker groeien de twee naar elkaar toe.
Regisseur Molly Manning Walker werkte aan twee films die genomineerd werden voor de BAFTA voor Outstanding British Film dit jaar: HOW TO HAVE SEX als schrijver/regisseur, en SCRAPPER als Director of Photography.
"Scrapper is een warme, empathische verkenning van een verstoorde vader-dochterrelatie, een charmante feelgoodfilm gedrenkt in pastel." - Devi Smits, De Filmkrant
"Debuterend regisseuse Charlotte Regan puurt uit ‘Scrapper’ een lowbudgetfilm die even mooi en poëtisch is als een verlicht raam in de nacht." - Erik Stockman, Humo
De derde dag van Mad Goat Comedy Festival afsluiten kan je in Arenberg of De Studio tijdens één van de twee Gala's. In De Studio doe je dat met MarcelLucont en Flo & Joan.
Marcel Lucont (FR)
Flâneur, raconteur and bon-viveur. Marcel Lucont tourt de wereld rond met zijn Gallische wit, rake observaties en uitmuntende sekspoëzie. Je kent hem van Comedy Central at the Comedy Store, Set List en Live At The Electric. Of als winnaar van Best Comedy Show van de Fringe World Awards. "Verfrissend, toegankelijk en hilarisch," noemt The Guardian hem. The Times heeft het over "excellent droog". Niet te missen, dus!
Flo & Joan zijn een multi-award winnend Brits muzikaal comedy duo. En zussen: Nicola en Rosie Dempsey. Met hun piano-percussie-comedy live act speelden ze voor uitverkochte zalen in de UK, Amerika en Australië. Inclusief op wereldfestivals zoals Glastonbury, Latitude, het Melbourne International Comedy Festival en JFL Montreal Comedy Festival. Hun tv-special streamt in meer dan 200 landen op Amazon Prime. Als je ons niet gelooft, geloof dan de duizenden mensen die hen al aan het werk zagen: deze act is er eentje om nooit meer te vergeten!
Soe is stand up-comedian, tv-persoonlijkheid en scenariste! Maar zeg alsjeblieft niet "creatieve duizendpoot" want die term wordt te veel gebruikt en is dus helemaal niet creatief. Het begon allemaal met hip hop, in 2007. Jarenlang schuimde Soe als bgirl de battles van de Lage Landen af en ze richtte Soe’s Bgirl Studio. De mopjes begonnen in 2012. Ze speelde het voorprogramma voor Thomas Smith, Philippe Geubels en Alex Agnew, en in 2016 struinde ze de zalen af in een dubbelshow met bff Jens Dendoncker. Eind 2018 ging Soe in première met haar eerste volavondshow 'Soetopia' voor een volle Arenberg. In december 2022 ging ze in première met haar tweede zaalshow, 'SOENAMI'.
Roosje Pertz kreeg in 1999 van haar moeder het advies niet langer met haar mond open voor zich uit te staren. Haar vrienden vonden dat ze stand-upcomedian moest worden. Sinds 2018 combineert Roosje met groot succes beide gouden tips. Roosjes rake observaties vallen in de smaak bij een breed publiek. Goedgezind en flink, maar niet té braaf. Roosje gidst je met haar aparte blik langs de geijkte paadjes van de middenklasse. Als aanstekelijke MC doet Roosje zelfs het meest ijzige publiek ontvlammen. In 2019 nam Michael Van Peel Roosje mee op tournee als een van zijn Young Ones. In 2021 won ze Comedy Match in Eindhoven. De komende 10 jaar werkt ze aan haar eigen special, daarin sterk belemmerd door het comfort van het stabiel inkomen van haar échte job. Roosje is bezeten door eten en dat hoor je in haar podcast KiloCast. Met een Leuvens accent. Ooit wordt dat weer hip. Roosje is heel sociaal op Twitter, Youtube, Facebook en Instagram.
Catchy tunes en komische oorwurmen. Da's Comedy & Guitars, live op Mad Goat Comedy Festival!
Ariane Van Hasselt
Ariane houdt van veel verschillende dingen. Van zingen en comedy. En cowboyboots. En ook haar zoontje. En haar lief en zijn drie kinderen uiteraard. Maar toch vooral van comedy en zingen. Ze vertelt stoute verhalen en gênante geheimen met een onschuldige glimlach op haar gezicht en een sprankelend akkoord op haar gitaar of piano. Laat je omverblazen door haar zoetgevooisde stem en verrassen door haar fijnzinnige humor!
Hij toert het hele land door met een comedyshow die draait rond zijn liedjes, "KleinKunstComedy," aldus Trash zelf. Met zijn bizarre kijk op het leven, vooroordelen, reizen en vooral op eten sleept hij z’n publiek mee in een verrassende mix van humor en muziek. Altijd met een hoek af. Met het grootste gemak schiet hij met humoristische anekdotes afgewisseld met nummers zoals 'Bicky Cheese' en 'Vlaand'renland'. Hij begeleidt zichzelf op gitaar. Of omgekeerd. Want ook dat is mogelijk in de wereld van JohnnyTrash.
Om het einde van hun middelbare schoolcarrière te vieren, storten drie Britse tienermeisjes zich liederlijk in het feestleven op een vakantie-eiland tijdens wat de beste zomer van hun leven zou moeten worden. Terwijl ze zich een weg dansen door de zonovergoten straten van een populaire badplaats in Kreta, komen ze erachter hoe ingewikkeld seks, toestemming en zelfontdekking zijn.
Tara, Em en Skye zijn beste vriendinnen, die naar Kreta trekken voor een zomer vol plezier aan de vooravond van hun volwassen leven. In de hotelkamer naast hen verblijven vrienden Badger, Paddy en Paige. De vriendengroepen linken in elkaar, waardoor de dynamieken rommelig worden, jaloezie de kop opsteekt en traumatische ervaringen volgen.
Filmmaker Molly Manning Walker maakt met HOW TO HAVE SEX haar filmdebuut, na een achtergrond als cinematograaf, die duidelijk spreekt uit de look van de film. Neon flikkert, energie barst en drank vloeit tijdens de nachtscènes. De felle zon schijnt in de dagscènes een licht op katers en de slechte beslissingen van de nacht ervoor. Voor naïviteit en kwetsbaarheid blijkt er geen plaats in de clubscène van Kreta, en dat is een harde les.
In samenwerking met Girls on Film, die de film zullen in- en uitleiden met LUL de podcast.
Deze film maakt deel uit van het programma SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: van 8 maart tot en met 8 april staan er alleen maar films op het programma door regisseurs die zich identificeren als vrouw.
To celebrate the end of their high school careers, three British teenage girls fully embrace the party life at a holiday resort during what should be the best summer of their lives. While they dance the night away in the sun soaked streets of a popular holiday destination in Crete, they discover how complicated sex, consent and self-discovery are.
Tara, Em and Skye are best friends, travelling to Crete for a summer of fun on the eve of their adult lives. Friends Badger, Paddy and Paige are staying in the hotel room next to theirs. The friend groups intertwine, which creates messy dynamics, jealousy and traumatic experiences.
Filmmaker Molly Manning Walker debuts with HOW TO HAVE SEX, after a background as cinematographer, which is clear in the look of the film. Neon flickers, energy bursts and booze flows during the night scenes. In the day scenes, the bright sun shines a light on hangovers and the bad decisions of the night before. There seems to be no room for naivety and vulnerability in Crete’s club scene, which is a hard lesson to learn.
This film is part of the programme SPOTLIGHT ON WOMXN DIRECTORS: from 8 March to 8 April, De Cinema is screening solely films made by directors who identify as women.
Claire Denis’ BEAU TRAVAIL speelt zich af in Djibouti, waar een legerbasis van het Franse vreemdelingelegioen gestationeerd is. Denis gebruikt klassieke literatuur – de film is los gebaseerd op Herman Melvilles Billy Budd, Sailor – om een moderne, militaire tragedie te creëren. De basis voor de tragedie is jaloezie. Galoup, een officier in het Vreemdelingenlegioen, voelt zich bedreigd wanneer een nieuwe rekruut zijn favorietenpositie bij de bevelhebber van hun legioen lijkt over te nemen. Galoup bedenkt een plan om de jonge soldaat in diskrediet te brengen. De vechtoefeningen zijn als een ballet gechoreografeerd. Denis levert een tijdloos meesterwerk af.
Fien Troch, een van de meest unieke stemmen uit ons filmlandschap en ver daarbuiten, heeft drie films gekozen, niet ‘uit’ maar ‘voor’ het programma van deze maand. Hieronder deelt ze met ons het waarom van haar keuze:
"Eén van de mooiste en coolste openingsscènes ooit, op het nummer “Kiss Kiss" van Tarkan. Een film die moeilijk te beschrijven valt. Het uitgebalanceerde ritme, de schoonheid en kracht van lichamen, het sferische… Het lijkt alsof Claire Denis bijna toevallig dingen capteert, maar dan telkens baadt ze die ook in een eindeloze en doordringende poëzie. Mensen zijn intens aanwezig in hun niet-zijn. Denis bepaalt haar eigen referentiekader en het is te nemen of te laten. Ik neem het met volle teugen. BEAU TRAVAIL is een meesterwerk."
Boom Chicago is een Amerikaans-Amsterdams based comedy ensemble dat al 30 jaar lang een internationaal publiek aan 't lachen brengt. Met hun snelle mix van scherp geschreven comedy, snelle improvisatie en live muziek, allemaal gemaakt door hun kerncast. Een rits bekende comedians zagen hun carrière starten bij Boom Chicago. Denk aan Seth Meyers, Jordan Peele, Jason Sudeikis, Brendan Hunt, Joe Kelly, Ike Barinholtz, Amber Ruffin, Kay Cannon en veel veel meer. De volgende generatie supercomedysterren ontdek je tijdens Mad Goat!
In Masters of Comedy schotelen we je twee topcomedians voor die - what's in a name - op z'n minst meesterlijk in hun vak genoemd kunnen worden.
Erhan Demirci
Erhan Demirci werd op 14 januari 1983 geboren in het shtijle Beringen. Samen met zijn broer en zussen groeide hij op in het nog shtijlere Limburgse Ham. Erhan wandelt, op zijn gekende manier, door zijn schooljaren en gaat studeren in Brussel. Hij krijgt de smaak te pakken en volgt verdere opleidingen in Gent en Washington DC. Hierna gaat hij aan de slag als marketing- en communicatiespecialist. Tijdens zijn studentenjaren begint hij al te experimenteren met comedy. Zijn finaleplaats op de Culture Comedy Award 2010 én de juryprijs van de 123 Comedy Award 2011 maakte van hem een meteen de grootste belofte binnen het Vlaamse comedyland. “Van deze man gaan we nog horen” opperde “De Standaard” met 4 sterren en Erhan loste die verwachting meteen in.
Erhanis een aimabele Limburger die geen enkel onderwerp schuwt. Zijn comedy zoekt hij in zijn eigen uittocht van het harde Limburgse dorpsleven naar het nog hardere 'life in the ghetto' van Brussel. Niet enkel politiek en integratie vormen zijn inspiratie, ook het alledaagse leven van de gemiddelde Belg frappeert hem te meer. Gegarandeerd positieve energie en goed lachen!
Deze beroepsmilitiar uit Diepenbeek, Limburg, maakte zijn debuut in 2015. Hij wist alle wedstrijden waaraan hij deelnam te winnen of zichzelf van een podiumplek te verzekeren. Hij raakte bekend door zijn eigen nieuwjaarsoverzicht voor Limburgers, is een MC op menig festival en doet veel maatwerk voor bedrijven. Hij werd al door mensen uit de scene benoemd als de hardstwerkende comedian. Zijn voorstellingen verkopen zichzelf binnen een aantal uren uit. Niet moeilijk, als je kijkt naar zijn trofeekast: winnaar Comedy Mania 2015, finalist Lunatic Comedy Award 2017, winnaar Radio 2 Humorklas 2018, finalist Comedy Talent Award Utrecht 2018, winnaar Let's Make Comedy festival 2022 en nog véél meer.
Nadat Holly, een 15-jarig meisje, een dodelijke schoolbrand lijkt voorspeld te hebben, zijn alle ogen op haar gericht. Lerares Anna is geïntrigeerd door het vreemde voorgevoel van Holly en nodigt haar uit om aan vrijwilligerswerk te doen in de rouwende gemeenschap. Overal waar ze komt geeft Holly rust, warmte en hoop aan wie ze ontmoet. Maar al snel beginnen mensen haar speciale gave op te zoeken en wordt er steeds meer van Holly geëist.
HOLLY ging in wereldpremière in de Officiële Competitie van het Filmfestival van Venetië, waar hoofdrolspeler Cathalina Geeraerts van de filmpers de Prijs voor Beste Actrice won.
Twee donderdagen per maand geeft professor Wouter Hessels (RITCS, KASKA-DKO, INSAS) zijn les filmgeschiedenis bij DE CINEMA. Deze lessen zijn ook open voor het publiek en kaderen steeds rond de toonaangevende klassieker die we die avond spelen op het grote scherm.
Op zaterdag 1 juni geeft Fien Troch een masterclass om 14u gevolgd door filmscreening om 16u15. De masterclass is toegankelijk voor iedereen met een geldig filmticket.
"Troch heeft de gave om ook in de uitzichtloosheid van het dagelijkse leven een vleug humor te vinden, wanneer anderen alleen maar ellende zien." - Ewoud Ceulemans, De Morgen
Kan je kinderen opvoeden zonder te straffen? Zijn volwassenen het goede voorbeeld of doen ze vooral alsof? Kan een samenleving overleven zonder straf? Is straf een noodzakelijk kwaad, een broodnodig hulpmiddel of een zwaktebod? Hanneke Paauwe & De Studio bieden in STRAF! geen hapklare antwoorden maar wel spannende moreel uitdagende scènes vol humor.
Twee zusjes groeien op bij hun grootvader. Hun moeder zit in de gevangenis. Hun vader is afwezig. Op school wordt er gelachen. Gefluisterd. Gepest. De zusjes voelen zich door alles en iedereen gestraft. Gestigmatiseerd. Buitengesloten. Ze besluiten een surreëel justitiepaleis te creëren waarin zijzelf de baas zijn en verschillende personages spelen. Ze bouwen een wereld waarin kinderen bepalen wat gewenst en ongewenst gedrag is. Goed en kwaad. Hemel en hel. Krapuul en heilige boontjes. De meisjes onderzoeken er op humoristische wijze rechtvaardigheid, wetten, grenzen en (on)gehoorzaamheid.
Heb je altijd al eens in een cel willen zitten? Tijdens de tournee van STRAF! gaat er een op kindermaat nagemaakte gevangeniscel mee die wordt opgebouwd in de foyer van het theater. De buitenkant van de cel is een kleine expo over het leven in de gevangenis, gemaakt door moeders in detentie.
“De pittige voorstelling van Hanneke Paauwe sloeg aan, kwam over, wist constant te fascineren. Een ‘straffe’ voorstelling inderdaad, qua thema, verpakking en opvoering… Zoals we van Paauwe gewoon zijn, wordt de zaak uitvergroot, krijgt ze absurdistische proporties, vaak hilarisch, en dat maakt het interessant leuk.” – Theaterkrant
De veelbelovende volleybalspeelster Sofia is zeventien jaar en staat op de vooravond van een wedstrijd die haar toekomst voorgoed kan veranderen. Een ongewenste zwangerschap gooit echter roet in het eten. Ze wil een abortus laten uitvoeren maar komt hiermee in het vizier van een fundamentalistische groep die haar dit koste wat het kost wil beletten. Sofia noch haar naasten zijn van plan om in te binden.
Exclusieve vertoningen in België!
★★★★ “Scene after scene, Levante proves to be very clever in its depiction of what makes the power of these people and renders them so dangerous: the sheer force of their numbers.” - International Cinephile Society
Twee keer een vrouwelijk perspectief op de maatschappelijke rol van de vrouw en diens zoektocht naar rebellie. Met een inleiding door programmator Joyce Palmers. Gevolgd door een nagesprek met theatermaker en schrijver Julie Cafmeyer en Maryam K. Hedayat (regisseur en lid van het vrouwelijk filmcollectief WANDA en Iraans filmcollectief Comment peut-on être persan?). Nadien is iedereen uitgenodigd voor een feestelijk drankje en dansje in onze ronde zaal, happy dancing tunes worden geserveerd door NACHTVREUGD.
In het voorprogramma: SAUTE MA VILLE (BE 1968 – 13’), de allereerste film van de Belgische cineaste Chantal Akerman uit 1968. De zwart-wit film werd volledig gedraaid in haar moeders keuken te Brussel. Een jonge vrouw - gespeeld door de 18-jarige Akerman zelf - komt thuis, sluit zichzelf op in de keuken en begint, zo lijkt het, schoon te maken. Wat begint als een routinematige huishoudelijke avond thuis glijdt af in razernij en een explosieve climax.
In DAISIES uit 1966 revolteren twee tienermeisjes tegen een verrotte maatschappij en de bourgeoiscultuur waarna alles eindigt in een orgie van vernieling tijdens een banket in pure slapstickstijl. De meest satirische, subversieve en surreële film van de Nová Vlna-beweging, de Tsjechische ‘new wave’ van de jaren 60, van zijn enige vrouwelijke regisseur.
Op het eiland Øy is er één berg. Één school. Één auto. Er vaart één boot per dag. Altijd ligt er sneeuw.
Tove is een jongen van 11. Hij woont aan de voet van de berg. Aan de andere kant is een meisje komen wonen. Ze is ook 11. Hij heeft haar nog niet gezien, Maar wel al gehoord. Tove heeft één droom. Kunnen vliegen net zoals zijn vader. Vliegen is gemakkelijk. Ik weet dat. Ik heb het bijna gedaan. Gisteren op weg naar school. Ècht. Het waaide hard. Zo hard dat ik met mijn jas open tegen de wind in kon hangen zonder om te vallen. De wind tilde mij op. Ik maakte sprongen van minstens vijf of wel acht meter. Als ik het toen écht had gewild, had ik zonder moeite kunnen opstijgen en wegvliegen. Maar ik heb het niet gedaan. Want vliegen is gemakkelijk, maar landen… dat is een ander verhaal.
Een voorstelling over vasthouden, missen en loslaten. Voor iedereen die al wel eens vlinders in zijn buik gevoeld heeft.
Een Cluster is een scholenprogramma waarin een waaier aan kunst, debat en media aan bod komt, telkens vanuit een maatschappelijke betrokkenheid en centraal thema.
We willen met de Clusters een breed forum bieden rond actuele vragen waar jongeren mee geconfronteerd worden. Artiesten en prominente figuren gaan de dialoog met hen aan en bieden stof tot discussie en reflectie. We betrekken de leerlingen op een actieve manier. We laten hen in kleine groepen werken en vragen om directe stellingname.
Een Cluster is een kleine onderzoekscel waarin we meningen van jongeren samenbrengen en confronteren met die van keynotesprekers. Nadien delen we de resultaten met de scholen en de Umwelt.
Cluster: Comedy
Waarom comedy belangrijk is voor jongeren? Comedy helpt hen om zichzelf te zijn, te leren relativeren, zich uit te drukken en de dingen in een breder perspectief te plaatsen. Humor is de sleutel tot een open mind!
In de voormiddag volgen de leerlingen improvisatie workshops in kleine groepjes. In de namiddag maken ze met z’n allen een comedyshow mee.
Na de dood van haar oma Carmelita keert kleindochter Teresa voor de begrafenis terug naar haar geboortedorp Bacurau in het afgelegen droge noordoosten van Brazilië, waar het belangrijkste communicatiemiddel de megafoon blijkt te zijn. De lokale bewoners vormen een hechte gemeenschap. Wanneer ze erachter komen dat hun woonplaats is verdwenen van alle navigatiesystemen en ook de telefoonverbindingen niet meer werken, ontstaat er onrust. De dorpelingen halen alles uit de kast om hun plek in de wereld te verdedigen, al is niet meteen duidelijk wie of wat hen bedreigt. BACURAU is een bijzondere mix van western, horror, lowbudgetsciencefiction en politiek geladen drama, die zich afspeelt in de nabije toekomst. Met knipogen naar Sergio Leone, George Miller en Glauber Rocha. Kleber Mendoça Filho portretteerde in Aquarius reeds de eenzame strijd van één vrouw. In BACURAU gaat hij voor collectief verzet.
Why stop making sense? Why a movie? Why a big suit? Where do the odd movements come from? What will the band do next?
De beste concertfilm aller tijden! STOP MAKING SENSE brengt Talking Heads terug naar het grote scherm. De toonaangevende registratie uit 1984 is gerestaureerd in 4K ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van de legendarische film.
Het energieke concert, destijds ter promotie van het nieuwe album Speaking in Tongues, werd geregisseerd door Jonathan Demme (THE SILENCE OF THE LAMBS). Het choreografisch strak geregisseerde optreden werd in december 1983 opgenomen in het Pantages Theater in Hollywood en laat de meest memorabele nummers van Talking Heads zien, zoals Burning Down The House, Psycho Killer, Once in a Lifetime, Slippery People en This Must be the Place. De film wordt gezien ais voorbeeld van vroege digitale audiotechnieken en in 2021 werd STOP MAKING SENSE opgenomen in het United States National Film Registry zijnde "culturally, historically, or aesthetically significant”. Het absurd grote kostuum van David Byrne als hij Girlfriend Is Better zingt, werd een legendarisch fashion statement en beeldbepalend voor de film. STOP MAKING SENSE zou frontman David Byrne op de kaart zetten als één van de meest unieke en inspirerende artiesten van de afgelopen decennia. Regisseur Demme zou in februari 80 zijn geworden.
"A rock concert film that looks and sounds like no other" - Janet Maslin, New York Times
"A dose of happiness from beginning to end. Stop Making Sense is close to perfection." - Pauline Kael, New Yorker Magazine
"The Talking Heads put on a tremendous show -- erudite, funny, funky...'Stop Making Sense' is a dynamic rock film, as suited to its place in history, musically and visually, as 'Woodstock' was to the 60's." - Rita Kempley, Washington Post
"One of the most exciting concert films ever."- David Ansen, Newsweek
Manu Moreau is kwart Oegandees. Zijn vader leert op vijftigjarige leeftijd zijn moeder kennen. Samen krijgen ze drie zonen, twee witte en een lichtbruine: Manu. In Zwijndrecht is hij de enige jongen van kleur.
Manu is de kleinzoon van Marcel Moreau, een Belgische koloniaal die in 1926 zijn Congolese huishoudster zwanger maakt. Drie jaar later stuurt Marcel zijn zoon – Manu’s vader – naar België en kijkt nooit meer naar hem om.
Vorig jaar reisde Manu samen met Johan Petit naar Uganda. Ze ontdekten dat zijn grootvader ook in Congo en Uganda een spoor van lijden en verdriet achterliet.
Met Hier ben ik gaat Manu op zoek naar zijn roots. Om zichzelf en de plek die hij inneemt in de wereld beter te begrijpen. Want: als je wil weten wie je bent, moet je weten waar je vandaan komt.
Beats en muziek worden gesampeld en gescratcht door de legendarische DJ Thong.
Manu Moreau is kwart Oegandees. Zijn vader leert op vijftigjarige leeftijd zijn moeder kennen. Samen krijgen ze drie zonen, twee witte en een lichtbruine: Manu. In Zwijndrecht is hij de enige jongen van kleur.
Manu is de kleinzoon van Marcel Moreau, een Belgische koloniaal die in 1926 zijn Congolese huishoudster zwanger maakt. Drie jaar later stuurt Marcel zijn zoon – Manu’s vader – naar België en kijkt nooit meer naar hem om.
Vorig jaar reisde Manu samen met Johan Petit naar Uganda. Ze ontdekten dat zijn grootvader ook in Congo en Uganda een spoor van lijden en verdriet achterliet.
Met Hier ben ik gaat Manu op zoek naar zijn roots. Om zichzelf en de plek die hij inneemt in de wereld beter te begrijpen. Want: als je wil weten wie je bent, moet je weten waar je vandaan komt.
Beats en muziek worden gesampeld en gescratcht door de legendarische DJ Thong.
Op het eiland Øy is er één berg. Één school. Één auto. Er vaart één boot per dag. Altijd ligt er sneeuw.
Tove is een jongen van 11. Hij woont aan de voet van de berg. Aan de andere kant is een meisje komen wonen. Ze is ook 11. Hij heeft haar nog niet gezien, Maar wel al gehoord. Tove heeft één droom. Kunnen vliegen net zoals zijn vader. Vliegen is gemakkelijk. Ik weet dat. Ik heb het bijna gedaan. Gisteren op weg naar school. Ècht. Het waaide hard. Zo hard dat ik met mijn jas open tegen de wind in kon hangen zonder om te vallen. De wind tilde mij op. Ik maakte sprongen van minstens vijf of wel acht meter. Als ik het toen écht had gewild, had ik zonder moeite kunnen opstijgen en wegvliegen. Maar ik heb het niet gedaan. Want vliegen is gemakkelijk, maar landen… dat is een ander verhaal.
Een voorstelling over vasthouden, missen en loslaten. Voor iedereen die al wel eens vlinders in zijn buik gevoeld heeft.
Manu Moreau is kwart Oegandees. Zijn vader leert op vijftigjarige leeftijd zijn moeder kennen. Samen krijgen ze drie zonen, twee witte en een lichtbruine: Manu. In Zwijndrecht is hij de enige jongen van kleur.
Manu is de kleinzoon van Marcel Moreau, een Belgische koloniaal die in 1926 zijn Congolese huishoudster zwanger maakt. Drie jaar later stuurt Marcel zijn zoon – Manu’s vader – naar België en kijkt nooit meer naar hem om.
Vorig jaar reisde Manu samen met Johan Petit naar Uganda. Ze ontdekten dat zijn grootvader ook in Congo en Uganda een spoor van lijden en verdriet achterliet.
Met Hier ben ik gaat Manu op zoek naar zijn roots. Om zichzelf en de plek die hij inneemt in de wereld beter te begrijpen. Want: als je wil weten wie je bent, moet je weten waar je vandaan komt.
Beats en muziek worden gesampeld en gescratcht door de legendarische DJ Thong.
Op het eiland Øy is er één berg. Één school. Één auto. Er vaart één boot per dag. Altijd ligt er sneeuw.
Tove is een jongen van 11. Hij woont aan de voet van de berg. Aan de andere kant is een meisje komen wonen. Ze is ook 11. Hij heeft haar nog niet gezien, Maar wel al gehoord. Tove heeft één droom. Kunnen vliegen net zoals zijn vader. Vliegen is gemakkelijk. Ik weet dat. Ik heb het bijna gedaan. Gisteren op weg naar school. Ècht. Het waaide hard. Zo hard dat ik met mijn jas open tegen de wind in kon hangen zonder om te vallen. De wind tilde mij op. Ik maakte sprongen van minstens vijf of wel acht meter. Als ik het toen écht had gewild, had ik zonder moeite kunnen opstijgen en wegvliegen. Maar ik heb het niet gedaan. Want vliegen is gemakkelijk, maar landen… dat is een ander verhaal.
Een voorstelling over vasthouden, missen en loslaten. Voor iedereen die al wel eens vlinders in zijn buik gevoeld heeft.
De Oscar-genomineerde regisseur Maite Alberdi vertelt in haar nieuwe documentaire THE ETERNAL MEMORY het intieme en aangrijpende verhaal van een moedige vrouw die er alles aan doet om de briljante geest van haar echtgenoot met Alzheimer te behouden. Het is een diep ontroerend en menselijk portret van een eeuwige liefde en misschien wel het mooiste liefdesverhaal van het jaar.
Augusto en Paulina vormen al 25 jaar een verliefd koppel. Acht jaar geleden werd hun leven voorgoed veranderd door de diagnose van Alzheimer bij Augusto. Als een van de meest vooraanstaande culturele commentatoren en televisiepresentatoren van Chili is Augusto geen vreemde in het opbouwen van een archief aan herinneringen. Nu richt hij zich op zijn eigen leven en probeert hij zijn identiteit te behouden met de hulp van zijn geliefde Paulina. Haar eigen eminente status als beroemde actrice en Chileens minister van Cultuur gaat vooraf aan haar voortdurend inventieve manier van omgaan met haar man. Dag na dag, gaan ze deze uitdaging vol moed aan, leunend op de onverminderde tederheid en hun gedeelde gevoel voor humor, dat opvallend levendig en behouden blijft.
Genomineerd voor een Oscar in de categorie Beste Documentaire.
Op maandag 12 februari wordt de vertoning ingeleid door Alzheimer Liga Vlaanderen, het aanspreekpunt voor mensen met dementie, hun mantelzorgers en iedereen die geraakt wordt door dementie. Ze zorgen ook voor een nabespreking.
“Balances personal reflection and historical consciousness……the warm, gentle touch of Alberdi's filmmaking” - Variety
"An intimate, understated and often wrenching portrayal" - ScreenDaily
"A moving chronicle" - The Hollywood Reporter
"As exquisitely humane a film as you’re likely to see all year" - The Los Angeles Times
"Heart-rending" - The New York Times
“Heartbreaking… a testament to the vitality and fragility of memory” - The Daily Beast
“A portrait that’s powerfully emotional and warmly romantic” – David Rooney, The Hollywood Reporter
“One of the most selfless and patient forms of love that graced our screens” – Tomris Laffly, Harper’s Bazaar
Auteur, intellectueel en filmmaker Paul B. Preciado brengt in ORLANDO, MA BIOGRAPHIE POLITIQUE fictie, autobiografische elementen en het levensverhaal van andere transgender personen in dialoog met de revolutionaire roman van Virginia Woolf en maakt daarmee een belangrijk en diepmenselijk document over gendertransitie. Een blikverruimende film die nooit belerend of pathologiserend wordt.
“The first trans masterpiece.” – B. Ruby Rich, Film Quarterly.
Manu Moreau is kwart Oegandees. Zijn vader leert op vijftigjarige leeftijd zijn moeder kennen. Samen krijgen ze drie zonen, twee witte en een lichtbruine: Manu. In Zwijndrecht is hij de enige jongen van kleur.
Manu is de kleinzoon van Marcel Moreau, een Belgische koloniaal die in 1926 zijn Congolese huishoudster zwanger maakt. Drie jaar later stuurt Marcel zijn zoon – Manu’s vader – naar België en kijkt nooit meer naar hem om.
Vorig jaar reisde Manu samen met Johan Petit naar Uganda. Ze ontdekten dat zijn grootvader ook in Congo en Uganda een spoor van lijden en verdriet achterliet.
Met Hier ben ik gaat Manu op zoek naar zijn roots. Om zichzelf en de plek die hij inneemt in de wereld beter te begrijpen. Want: als je wil weten wie je bent, moet je weten waar je vandaan komt.
Beats en muziek worden gesampeld en gescratcht door de legendarische DJ Thong.
Ana zit achter het stuur. Naast haar zit Mateo, haar man. Samen rijden ze door het bos. De spanning in de auto is te snijden. Mateo smeekt haar terug te keren, maar Ana rijdt verder. Na twee lange minuten keert ze uiteindelijk om. Op de plaats waar ze hun zoon achterlieten, vinden ze alleen zijn petje. Wat bedoeld was als een straf, draait al snel uit op de nachtmerrie van elke ouder.
In één enkele, ongeknipte scène van net geen anderhalf uur volgen we Ana en Mateo, terwijl hun huwelijk langzaam uit elkaar valt. Maar de film is veel meer dan dit technische hoogstandje: EL CASTIGO grijpt je vast vanaf het eerste beeld, om je niet meer los te laten.
De film wordt gevolgd door een opgenomen interview met regisseur Matías Bize.
Elke laatste dinsdag van de maand leidt ceremoniemeester Cyrus Vercammen een CULT-klassieker van formaat in.
Tommy werd doofstom en blind toen hij zag hoe de minnaar van zijn moeder zijn vader vermoordde. Sindsdien wil hij niets meer van de wereld weten. Zijn moeder en stiefvader laten hem behandelen door een kwakzalver, maar niets lijkt te helpen - tenminste niet tot Tommy de flipperkast ontdekt en daarmee zijn ware roeping vindt. Hij wordt de kampioen van het kastje, verslaat zelfs de Pinball Wizard. Tommy wordt op slag beroemd en zelfs ingehaald als een nieuwe messias.
Ken Russells bombastische stijl kwam zelden beter tot zijn recht dan in deze verfilming van de rockopera van The Who, gebaseerd op het conceptalbum van zanger/gitarist Pete Townshend.
Manu Moreau is kwart Oegandees. Zijn vader leert op vijftigjarige leeftijd zijn moeder kennen. Samen krijgen ze drie zonen, twee witte en een lichtbruine: Manu. In Zwijndrecht is hij de enige jongen van kleur.
Manu is de kleinzoon van Marcel Moreau, een Belgische koloniaal die in 1926 zijn Congolese huishoudster zwanger maakt. Drie jaar later stuurt Marcel zijn zoon – Manu’s vader – naar België en kijkt nooit meer naar hem om.
Vorig jaar reisde Manu samen met Johan Petit naar Uganda. Ze ontdekten dat zijn grootvader ook in Congo en Uganda een spoor van lijden en verdriet achterliet.
Met Hier ben ik gaat Manu op zoek naar zijn roots. Om zichzelf en de plek die hij inneemt in de wereld beter te begrijpen. Want: als je wil weten wie je bent, moet je weten waar je vandaan komt.
Beats en muziek worden gesampeld en gescratcht door de legendarische DJ Thong.
